Evlat Edinme Evlat Edinenler Lütfen Duygularınızı Bizimle Paylaşın

Evlat edinen annelerin paylaşım alanı. Prosedürler neler ? Neler yaşadık ? Neler yaşıyoruz ?
kızlar selam istanbulda erkek sırası ne hızda ilerliyor? bilgisi olan varsa yazarsa sevinirim
 
Cnm ben kavuştum çok şükür 20 ay oldu kavusali 24 gunluktu minik kızımız şimdi kocaman oldu her ani çok güzel rabbim bekleyen herk
cnm ben kavuştum çok şükür 20 ay oldu rabbim bekleyenleride kavuştursun bir an önce. Sıra beklerken zaman geçmek bilmiyor ama kavustuktan sonra zamanın hızına yetusemiyorsunuz bir bakmışsınız kocaman oluvermiş
 
Maşallah
 
kızlar ne tatlısınız ya siz.
bu sayfaya ne zaman girsem gözyaşlarım sel oluyor.
 

İyi günler
Bizde dün evlat edinme için bilgi almak üzere gittik. Görüşme beni hiç rahatlatmadı. Görevli sağ olsun sanki evlat edinmeyin der gibiydi. Devlet zaten çok iyi bakıyor. Sadece sevgiye ve sıcak yuvaya ihtiyaçları var. Her çocuk aslında ailesi ile büyümesi mümkün olsa şeklinde konuştu. Bunu bizde biliyoruz. Koruyucu aile içinde benzer konuşmalar yaptı. Ardından evlat edinilmek için gelen çocukların hangi şartlardan geldiğinden bahsetti. Anlatımı biraz tedirgin etti. Ben forumlardan ya da internette okuduklarımdan az çok biliyordum. Eşim zaten evlat edinme ile ilgili bilgi alalım diye gitmişti kafası bulandı. Mesela mutlaka annesinin nüfus kaydına işleniyor dedi. Bende evlilik gibi gittiği nüfus kaydı gözüküyor mu dedim. Hayır o gözükmüyor ama çocuk sizinle yaşadığı için annenin çıkardığı vukuatlı nüfus kaydının altında çocuğun adının karşısında sizin adresiniz yazıyor dedi. Anne evlatlık verdikten sonra 5 yıl içinde geri isteyebilirmiş. Ama ömrü boyunca hangi adreste olduğunu bilecek. İyi niyetli olmayan insanlara denk gelinirse gelip kapımızı mı çalar dedim. Belli olmaz dedi.

Gerçi ben evlat edindiğimde canımdan canmış gibi korur kollarım. Etrafımdaki herkesin bundan şüphesi yok. Eşimde ilgi, sevgiyi çok fazla verir. İkimizde çocukları çok severiz. Evlat edindiğimizde her şeyi ile nasıl ilgileneceğimin bile hayallerini kurmuştum oysa. Nasıl sevgi dolu harika bir ortamda büyüyeceği, hangi başarılara imza atması için çaba harcayacağımız, onunla neler yapacağımız konusunda hep hayallerimiz var. Hatta ayırmayalım diye kardeş evlat edinmeyi düşündük. İkiz olabilir dedik. Ama bunlar bize sorulmadı. Biz sadece yolda giderken ve dönerken konuştuk bunları.

Görüşmenin sonunda sadece ben düşünmemişim eşimde neredeyse bize evlat edinmeyin diyecekti dedi. Hakkımızda hayırlısı. Şimdi kafamızdaki bulanıklığı berraklaştırmaya çalışmakla meşgulüz. Oysaki ben gittiğimizde bizi gördüklerinde, gözlerimizdeki pırıltıyı hissettiklerinde, bir de soru sorsalardı eğer verdiğimiz cevapları, verebileceğimiz imkanları duysalardı hemen bir kaç çocuğu evlat edinmemizi önerecekler sanmıştım.

İnşaAllah Rabbim bize de evlat nasip eder. Belki annesi ya da babası ya da ailesinden bakan bir akrabası zorda kalmış bir çocukta nasibimiz olabilirdi. Bakalım kısmetimizde neler olacak. Belki Allah korusun ama eşini kaybetmiş çocuğuna bakamayacak birisi. Ben bunlardan bahsettim yetkili dedi ki size bunları kim söyledi bilmiyorum ama yok öyle bir şey.
 



Baya heves kırıcı konuşmuş ben bile oturduğum yerde gıcık oldum. Siz bunlara kulak asmayın, negatif tutumlu ve kendisiyle sorunları olan bir insana denk gelmişsiniz hepsi bu. Kararınızda ısrarcı olun çünkü eminim ki o çocuk şu an vazgeçmemenizi isterdi.
 

Ben bir çocuğum olsa bile yuva ortamındaki bir çocuğu da topluma kazandırmayı düşünen biriyim. Eşimin de düşüncesi o yöndeydi ama tacize uğramış özürlü birinin çocuğu çıkar çoğunlukla diye talihsiz bir konuşma yaptı. O zamanda genlerden çocuğa geçer mi diye akılda bir soru takılıyor.
 
 

İlk görüşmeler ne yazık ki çoğunlukla bu şekilde moral bozucu oluyor. çünkü uzmanların karşısına sadece sizler gibi iyi insanlar çıkmıyor ve haliyle ilk görüşmede kim nedir çok net anlaşılamayabiliyor. uzmanların bu takındığı tavır sizin olaya ne kadar istekli olduğunuzu ölçmek için aslında. çünkü bebekte bir sağlık problemi çıkınca geri verenden, mahkeme aşaması gelince vazgeçip ben bu bebeğe ısınamadım diyen bir çok aileyle de karşılaşıyor bu insanlar. o yüzden ne kadar kötü senaryo varsa önünüze seriyorlar, korkup kaçacak mısınız, yoksa gerçekten istiyor musunuz bu yola girmeyi; zorluklar çıkabilir evet ama çıkmama ihtimali de çok yüksek. çıkarsa göğüsleyebilecek misiniz bunu öğrenmek istiyorlar biraz da...

ben ilk görüşmem de ağlaya ağlaya çıkmıştım kurumdan, biz de o gün bilgi almak için gitmiştik. ben hadi moral bozukluğu yaşamıştım o gün ama eşim nerdeyse vazgeçme aşamasına gelmişti. iyi ki gözyaşlarıma ve ısrarıma dayanamayarak bu yolda devam etmiş. şimdi kızına öyle böyle değil tapan bir baba oldu. biyolojik aileye dair çok şükür şuana kadar bir sıkıntı yaşamadık. sağlık konusuna gelince; hamile kalmış olsanız hiçbir doktor bebeğinizin zaten sağlıklı doğacağı ve sağlıklı yaşayacağı garantisini asla veremez. ilk etapta göze batmayan bir sağlık sprunu ilerde çıkabilir; ama bu evlat edinmeyle alakalı değil. mesela kızımın kalp hastası olduğunu öğrendik biz de birkaç ay önce (bu arada 2,5 yıldır kızımın annesiyim) şükür bugünümüzü etkileyen en ufak birşey yok, sadece yılda bir kontrol şeklinde atlatabileceğimiz bir aşamadayız. ha yarın ne olur bilmem, Allahım esirgesin başına ne gelirse gelsin benim kızım o. ha derseniz baştan biliyor olsaydık düşünürdük belki ama iyi ki o zaman anlaşılmamış, iyiki aklımızı karıştıracak şekilde bize anlatılmamış. milyonlarca şükür kızım beni bulmuş, anne olarak beni seçmiş. yeniden dünyaya gelsem, milyon kez de gelsem, her seferinde kızıma giden bu yolu seçerdim.

özetle demek istediğim eğer yüreğinizden geçen buysa yılmayın, söylenenlere de kulak asmayın.

ha bir de alın yazısı, kader, evrenin dengesi vs ne derseniz deyin sizin için seçilmiş bir çocuk var. ne yaşarsanız yaşayın onu alacaksınız kucağınıza ister doğurun, ister evlat edinin, ister koruyucu aile olun...

sevgilerimle :)
 
Hu hu nerelerdesiniz??? Sıralar ne durumda? Benim 11....
 
Merhaba;
sayfaların hepsini okuyamasam da çoğunu okudum grup sessizleşmiş bende formun o yoğun dönemlerinde bebeğimi bekliyordum sizler gibi nefes almadan heyecanla ruhumda kelebekler uçuşarak oğlumu bekliyordum tam göremedim zaman kızına kavuştu mu kavuşmuştur mutlaka allahım bekleyen herkese sabır ve umut versin benim oğlum şu an 3,5 yaşında tarifi imkansız duygular yaşatıyor bana çok zeki çok sevgi dolu biraz haylaz ama hayatta en kıymetli varlığım dun yazı tahtasına resim yaptı bir insan resmi harika ötesi her yaptığının her söylediğinin resmini çekiyorum ki ilerde anı olsun bize benden size naçizane tavsiye kesinlikle şüpheye düşmeyin bu karar için ben 2014 ocak ayında talihsiz bir hastalık sonucu ameliyat oldum ve çocuğumun olma şansı kalmadı daha öncesinde de 5 sene kadar uğraştık sayısını hatırlamadığım tüp bebek tedavisi aşılama hormon ilaçları ama hiçbir zaman yumurta oluşmadı bazı dönemlerde oluşsa da boş oldu amh 0,01 idi evliliğimin 2. yılında bebek düşünüyoruz diye doktora gittiğimde adetim biraz gecikmeli oluyordu ama oluyordu ve fsh 83 dü hiç unutmuyorum gazi hastanesinde bir prof. gitmiştik ve bana bu dünyada çocuğun olmaz ama öbür dünyayı bilmiyorum demişti hemde henüz 2 yıl olmuş eşimin yanında bebek düşünüyoruz ne yapmamız lazım diye gittiğimiz adı dr. olan kişi yıkıldım resmen yıkılmıştım ama çok sağlam bir eşim vardı yanımda ben çalışıyorum ve bebek olayını çıkardım kafamda 1 ay kadar sonra sakinleştim bir gün eve geldim ki eşim internet den araştırmış yumurtaları çalıştıracak bitkisel ne varsa almış kavanozlara koymuş ve tekrar başlayalım dedi neyse tıp fakultesinde bir dr. ismi söyledi çok iyi diyorlarmış gerçekten iyi bir dr. konusu ile ilgili her zaman bize destek oldu durumumuzun çok zor olduğunu ama menepoza girmiş insanların bile bazen hamile kaldıklarını işin bir tane yumurtaya baktığını söyledi ama yıllarca emin olun her ay regl nin 3ve 4. günü gidip kan verirdim eğer bir hareketlenme varsa hemen hormon tedavisini başlardık bu böyle 3 yıl sürdü dr. şuan tıp fakultesi tüp bebek bölüm başkanı oldu prof. oldu o kadar çok hayata dokundu ki cennetlik insanlardan birisi ama bizde olmadı çünkü benim durumum belli idi mucize beklemenin ve vucudu daha fazla yormanın bir anlamı yoktu artık donasyon veya evlat edinme düşünebilirsiniz dedi benim içinde eşim içinde fark etmezdi ama hamilelik duygusunu yaşamam açısından donasyona karar verdik kıbrısda bir arkadaşına yönlendirdi o ilaçları yazıyordu ben burda dr. ile uyguluyordum tam kontrolde ultrasonda olumsuz bir şeyle karşılaştık parça alındı olmadı ameliyat tedavi derken 2014 mart ben ilk ayağa kalktım ve sabah eşim iyi misin dedi yürüyebilecek misin dedi evet dedim kuruma gidip başvuralım dedi o gün randevü aldık tam 2015 mart 20 sinde oğlum kucağımda idi işe gittim sabah eşim aradı kurumdan aradılar bir bebek varmış erkek gidip bakmamızı istiyorlar diye evde buluştuk inanın hala kalbim ağzımda atıyor o kadar heyecanlanıyorum ki oda geldi çantası hazırdı olurya belki alabiliriz diye çantasını da aldım birlikte gittik kuruma ulusa uzmanımız çok iyi çok yardımcı olmuştu bize hiç bir konuda bizi zorlamamıştı heleki son günler gece bile yazışıyorduk whatsapp dan her an bekle gelebilir diye bilgi veriyordu ama net bir şey onlar da bilmiyorlar çünkü direk yuvadan alanlar oluyormuş torpilli olanlar varmış aile ile anlaşanlar varmış önce kurum kaydına giriyorlar sonra tekrar ilgili aileye veriliyordu yuvaya yönlendirdiler bizi gidin bakın dediler ama o yol bitmedi yuvaya girdiğimizde .... bebek için mi geldiniz dediler evet dedik kadının gözleri doldu anlamadım ilk önce benim eşim sarışın yeşil gözlü kumral 30 dk oturduk mama vakti idi ama ben ağlamaktan titremekten resmen nefes alamıyordum kundakta kadının kucağında bebek geliyor üstünü bir açtı eşimin bebek hali bu ikimizde donduk bir dakika sessizlik oldu kadın dediki çok şanslısınız yuvanın en uysal bebeği hiç ağlamıyor mamasını ver altını değiştir o kadar demişti gerçekten ilk bir yıl gece diş zamanı harici hiç uyanmadı desem yeridir şu an oğlum ailenin en küçük bireyi özgüveni çokk yüksek baskın karekter sosyal yönleri çok kuvvetli çok güzel şarkı söylüyor resim yapmaya bayılıyor, bisiklete binmek onun için vazgeçilmez ama 18 aylık ken işe başlamam gerekti ve kreşe gitti ama çok memnunum çok faydası oldu babannesi tokat da yaşıyor ayda bir onu özlediği için gelir görmeye anneanne dede teyze zaten tarifi ve sınırı olmayan sevgi içindeler bizde gelecek sene bu durumdan bahsetmek istiyoruz tatilde onun biraz sıkıntısı var ama biliyorum ki oğlumla bunların da üstesinden geleceğiz o bizim yaşam kaynağımız oldu hepinize sevgiler.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…