Ailesine anlatır istemiyorum derdim yazın kaynım geldi oda boyleydi sonra annesine anlattım benBiraz uzun olacak şimdiden özür dilerim :)
Kızlar ben normalde yalnız yaşıyorum, 2+1 evim var. Bayramdan evvel bir aile dostumuzun kızı bulunduğum yerde bir üniversiteyi kazandı (Yaşı 22 ve bu ikinci ünv.si daha önce ön lisans okumuştu). Kız devlet yurdunda yer bulamayınca yedeklere ismini yazdırmış ve sıra bekleycekti. Aile de özel yurt sanırım pahalı olur diye benden rica etti ve yurt çıkana kadar sende kalabilir mi dediler. Zaten tüm gün işte oluyorum akşamları da çok sıkıntı olacak değil. Tabi geldin dedim. Bayramdan beri yanımda. İlk günler geldiğinde herşey normaldi. Bulaşıklara filan yardımcı oluyordu. O dönemde zaten annem de buradaydı. Temizliği o yaptığı için çok ıskıntı olmamıştı.
Bir hafta sonra annem geri döndü biz yalnız kalmaya başladık. Ben baştan iş tempomun yüksek olduğunu evdeki bir çok şeyle çok ilgilenemeyeceğimi vesaire söylemiştim ona. O zaman bu kız bana, yemek yapmayı temziliği filan çok sevdiğin çok sıkıntı olmadığı sürece kendisinin ilgileneceğini vesaire söyledi. Tabi ki tutup onun üzerine iş yıkmadım ama problemler başladı. İlk günler ben mutfağa girmeden kesinlikle mutfağa girip hiç bir iş yapmadığını farkettim. Hatta karnı acıktığında gidip karnını doyurmak için yemek bile yapmıyordu kendine. Ben ne zaman yemek yapmaya başlasam sofrayı filan kurunca çıkıp geliyordu. Alışamadı yabancılıyor gibi düşündüm. Ama sonra bunun kronikleştiğini farkttim. Hafta sonları uyandığımda alışkanlığımdır. Önce gider çay koyarım sonra üst baş yatak toparlarım. Sonra kahvaltı hazırlar dersimi filan çalışırım. Kaç haftasonu ben gidip kahvaltıyı hazırlamadan odasından bile çıkmadığını gördüm. Ya da ben hazırlamaya başlyınca yardıma geliyordu. Bir hafta sonu kasten hiç birşey yapmadım öğleden sonra 2 'ye kadar odasından çıkmdı en son karnım acıktı diye geldi. Dışarıdan sipariş verelim mi filan dedi. Zorla hazırladık o gün yiyecekleri. Yemekleri yedikten sonra da olduğu gibi tezgaha bırakıp kaçıyordu. Ben hadi yıkayalım filan demesem hiç bir şekilde elini sürmediğini farkettim. Sonra sınv dönemi geldi iyice elini ayağımı çekti. Ders çalışıyor diye ses etmedim ama bu üç haftalık zaman diliminde bir kez olsun elektrikli süpürgeyi tskıp ortalığı spürmüşlüğü temzlemişliği yok. Her yeri hep ben temizledim. Çöp birikir atmaz. Banyo yapar ortalığı yıkamadan etmeden çıkar. Saçlarını tarar ortalıkta bırakır saç topaklarını.. Bir iki derken ben de geçen hafta hiç birşeye dokunmama kararı aldım. Bulaşıklar yığıldı evi pislik götürdü resmen. Ama inat ettim.
Geçen hafta şehir dışına çıkmam gerekti iş için. Valizi hazırladım üstümü başımı giyindim baktım ev hakikaten kötü durumda içim rahat etmedi. Ortalığı toplamaya başladım. Dağınıklıkları filan toparladım. Bizim kız da tv karşısında uzanmış öyle bakınıyor. En sonunda sen de mutfaktaki çöpleri topla da ver bana istersen canım. Kaç gündür kaldılar kokuyorlar artık giderken atayım bari dedim. Gitti topladı biraz. En son çıkrken dedim ki ortalık iyice pisleşti bak olmuyor böyle en azından yarın filan bir süpür her yer toz içinde tatlım dedim. Tabi abla ben hallederim dedi. Ben de çıktım gittim
Bugün eve bir döndüm ki, ortalık almış başını gitmiş. Eve geldim, hoş geldin filan dedi neyse sonra bi ses duydum ben o ne filan dedim. Aaa ablam burada ya dedi ben şok. Bana sormadan ablasını eve çağırmış benim gittiğim gün, kaç gündür birliktelermiş ki ben bu konuyla ilgili onu uyarmıştım. Eve elbet birilerini davet edebilirsin ama bunu bilmek istiyorum diye. Sonuçta giderleri ben ödüyorum. Sonra öğrendim ki bununla kalmamış 3-4 arkadaşını da çağırmış iki gece benim evimde kalmışlar. Yemişler içmişler, daha gitmeden gaz doldurmuştum yarısını bitirmişler. Kombiyi en sonra açmışlar sıfır kollularla geziyorlar. Sinirden başıma ağrılar girdi. Ya sabır dedim. Yoldan gelmişim. NEyse kahvaltı yaptık ben de şey dedim ev çok kirlenmiş ortalığı temizlemek lazım ben bir toz alayım dedim. Bunlar da ikisi mutfağa giriştiler. Ben toz alırken bitirip odaya girdiler kapıyı kapatıp 40 dk filan çıkmadılar tam çağıracaktım yardım et diye bi baktım bunlar giyinmiş süslenmiş odadan çıktılar biz gezmeye gideceğiz diye. Ben tabi kalakldım. Ortalık leş gibi ama. Cips parçaları çekirdek kabukları ayakkabılığın üzerinde boş poşetler, kullanılmış ıslak mendiller. Mutfakta yerde kullanılmış selpaklar... Resmen delirdim. Daha ben birşey diyemeden giyinip çıkıp gittiler. Etrafı iyice temizledim ama şu an sinirimden başım ağrıyor.
Kavga çıksın istemiyorum ama artık kendine bir çeki düzen vermesi lazım. Bunu nasıl anlatabilirim? Çünkü işin içinde aileler var...
-------------------------
8. sayfada son durum yazıyor
Aynen bunları konuştuk zaten bakalım. Açıkçası daha fazla misafir etmek istemiyorum bir kere sinirim bozuldu. Belki de bu ayın sonuna doğru sen artık kendine bir yer bak derim. Bilmiyorum. Evimde huzurum olmyacaksa yalnız yaşamayı tercih ederim..
Durumlar nasıl, konuştuktan sonra düzelme var mı misafirinizde ?
Nedir son durum.Kov gitsin ergenlerle mi uğraşacaksın.
Yok yahu o kadaR da degilo gidince kapınızın kilidini değiştirin nolur nolmaz :)
benim de ev arkadasim ayni sekilde. cildirmak uzereyim ben de. gecen hafta misafir cagirdi aksam yemegine, evde gram yemek yokken. yarim saat oturduk misafir ac acina oturuyor ben tam kalkistim yemek yapmaya, ben biraz uyucam dedi gitti yatti. neye ugradigimi sasirdim. kalktim kirk cesit yemek salata yaptim sofrayi kurdum uyandi bas koseye oturdu yemek yedi. gercekten cok bilendim artik ne olacak bilmiyorum. son bir haftadir memleketindeydi bi rahat nefes aldim. soylenebilcek cok sey var ama ne yazikki soylenmiyo. sizin artiniz sizden kucuk olmus olmasi. cok iyi olmus gitsin siz de rahat rahat yasayin. ben de ev sahibiyim cok sukur ama daha bir artisini goremedim seytan diyor tut at. oof of.
gozunuz aydin olsun insallah en yakin zamanda gider.
İstanbul'a tasirim evi buyur gelNeyse konu sahibi istanbuldaysan benide cagır bır ıkı gun yatıya olmamı?
bacım bende evlıyım cocugum fılan varİstanbul'a tasirim evi buyur gel
öyle guzel bi tespit yaptiniz ki gerçekten ben anne o cocuk oldu. ama biz de hata ya. eve tasindigimizdan beri her seyi ustlendim. en basitinden kapidan cikarken anahtari almak balkonu kilitlemek isiklari kapatmak butun kontrolleri yapmak bende,suslenip kapıda beklemek onda. bilmiyorum napcam boyle ben de tek yasamak istiyorum kavga gurultu olmadan nasil cikabilir hic bilmiyorum cunku ayni siniftayiz ve butun arkadaslarimiz ortak daha senelerce yuz yuze bakicaz tek dilegim kendiliginden ciksin gitsin ama o da cok zor. kim birakir ki boyle bi hizmeti. ay napicam bilmiyorum ya siz kurtulmussunuz darisi basima artik insallah :)Daha once de ev arkadaslarimla sizinkine benzer problem yasamistim. Sonrasinda yalniz ciktim eve. Brnce sorun bizde. Herseyi sahipleniyoruz anne gibi sorumluluk üstleniyoruz haliyle karsimizdaki insan da evin nazli kizi oluveriyor. Kesinlikle bazi durumlarda yalniz yaşıyor olmak daha iyi. Evlenmekten sogudum yemin ederiminşallah en kisa surede siz de problemi cozersiniz. Eger maddi olarak sıkıntı olmayacaksa bence kendinizi hic uzmeyin gonderin gitsin.
öyle guzel bi tespit yaptiniz ki gerçekten ben anne o cocuk oldu. ama biz de hata ya. eve tasindigimizdan beri her seyi ustlendim. en basitinden kapidan cikarken anahtari almak balkonu kilitlemek isiklari kapatmak butun kontrolleri yapmak bende,suslenip kapıda beklemek onda. bilmiyorum napcam boyle ben de tek yasamak istiyorum kavga gurultu olmadan nasil cikabilir hic bilmiyorum cunku ayni siniftayiz ve butun arkadaslarimiz ortak daha senelerce yuz yuze bakicaz tek dilegim kendiliginden ciksin gitsin ama o da cok zor. kim birakir ki boyle bi hizmeti. ay napicam bilmiyorum ya siz kurtulmussunuz darisi basima artik insallah :)
Kusura bakma da,kimseyi düzene sokmaya veya bunlara katlanmaya mecbur değilsin.Kimsenin pisliğini temizlemek,giderlerini karşılamakta zorunda değilsin.Yapacağın iyiliği yapmışsın.Ararsın ailesini durum bu dersin gönderirsin.Sana saygısı olmayan neden bu fedakarlık.Bir de anlayamadığım,bu insan senin ev arkadaşın değil ki,neden annenin gelmesi için izinb alacakmışsın.Bence biraz da sen yüz vermişsin.Evet, az önce kızla konuştum.
Aşağıdakileri söyledim özetle:
Bir iki haftadır evdeki temizlik sıkıntısının sanırım sen de farkındasın. İş tempomu ve geçen hafta geçirdiğim sağlık problemini biliyorsun. (geçen hafta ben acil servislik oldum bir hafta hiç çalışmadım süreki yatmak zorund kaldım). Evde temizlik yapılmadı hiç. Ben giderken de bu konuyu sna söyledim bana halledeceğini söyledin ama geldiğimde evi ne halde buldum. Sabah yorgun argın geldim siz de evden çıkıp gittiniz sabahtan beri temizlik yapıyorum. Her yerde çekirdek kabukları, ekmek kırıkları, cipsler, boş poşetler, senin sümüklü mendillerini bile ben topladım, hem de mutfaktan. Bu evde bir iki haftadır bu şekilde temizlik sıkıntısı olması bu evin düzeni böyle demek değil. Ben asla bu şekilde yaşamayı kabul edemem. Bu evin bir düzeni var. Benden habersiz eve birilerini davet etmişsin. Misafirin başımın üstünde yeri var ama burası "BENİM EVİM" evdeki bazı giderleri paylaşıyor olman bu evde istediğin herşeyi yapabileceğin anlamına gelmiyor. Bu evde benim kurduğum 2,5 senelik bir düzen var ve sen bu evde GEÇİCİ bir süreliğine kalıyorsun. Bu evin kuralları bunlr uymak zorundasın. Ben nasıl kendi anemi bile davet etmeden evvel gelip senin fikrini alıyorsam sen de bu eve giren herkes için beni haberdar edeceksin. Normalde izin alman gerekir ama sana yeterli alanı verdiğim için sen bunun karşılığını bana saygısızlık ederek veriyorsun.
Arada bir kaç laf etti işte rahatsız olduysan bi daha kimseyi davet etmem, evi ben yarın temizleyecektim keşke sen dokunmasayın bu kadar problem olduysa filan dedi. Ben de, iki haftadır aynı yerde duran çöpleri görünce daha fazla bekleyemdim özür dilerim dedim. Bir de misafirden rahatsız olmadığımı sadece evime giren çıkan insanlardan haberdar olmak istediğimi, eğer misafirsden rahatsız olacak biri olsam baştan onu da bu eve kabul etmeyeceğimi söyledim mesajı aldı zaten. Bir de ağladı bunları konuşurken Allah'ım ya......
En son da şunları söyledim: Bu evin düzeni ve kuralı budur. Bu zaman kadar ne olduğu bittiği benim için artık önemli değil. Ben sana rahatsız olduğum konuları sana söyledi. Bu sana ilk ve son uyarım. Eğer düzene sonradan gelen biri olarak benim koyduğum kurallara uymak istemiyorsan, kendi kurallarını koyduğun bir yerde yaşamak istemek senin en büyük hakkın. Ama orası bu ev değil. O yüzden ya uyum sağlarsın, ya da bunların tekrarı durumunda ben bu kadar sakin davranmam.
Ağlaya ağlaya odasına gitti sonra. Ama içimi boşalttım çok şükür.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?