Biraz uzun olacak şimdiden özür dilerim :)
Kızlar ben normalde yalnız yaşıyorum, 2+1 evim var. Bayramdan evvel bir aile dostumuzun kızı bulunduğum yerde bir üniversiteyi kazandı (Yaşı 22 ve bu ikinci ünv.si daha önce ön lisans okumuştu). Kız devlet yurdunda yer bulamayınca yedeklere ismini yazdırmış ve sıra bekleycekti. Aile de özel yurt sanırım pahalı olur diye benden rica etti ve yurt çıkana kadar sende kalabilir mi dediler. Zaten tüm gün işte oluyorum akşamları da çok sıkıntı olacak değil. Tabi geldin dedim. Bayramdan beri yanımda. İlk günler geldiğinde herşey normaldi. Bulaşıklara filan yardımcı oluyordu. O dönemde zaten annem de buradaydı. Temizliği o yaptığı için çok ıskıntı olmamıştı.
Bir hafta sonra annem geri döndü biz yalnız kalmaya başladık. Ben baştan iş tempomun yüksek olduğunu evdeki bir çok şeyle çok ilgilenemeyeceğimi vesaire söylemiştim ona. O zaman bu kız bana, yemek yapmayı temziliği filan çok sevdiğin çok sıkıntı olmadığı sürece kendisinin ilgileneceğini vesaire söyledi. Tabi ki tutup onun üzerine iş yıkmadım ama problemler başladı. İlk günler ben mutfağa girmeden kesinlikle mutfağa girip hiç bir iş yapmadığını farkettim. Hatta karnı acıktığında gidip karnını doyurmak için yemek bile yapmıyordu kendine. Ben ne zaman yemek yapmaya başlasam sofrayı filan kurunca çıkıp geliyordu. Alışamadı yabancılıyor gibi düşündüm. Ama sonra bunun kronikleştiğini farkttim. Hafta sonları uyandığımda alışkanlığımdır. Önce gider çay koyarım sonra üst baş yatak toparlarım. Sonra kahvaltı hazırlar dersimi filan çalışırım. Kaç haftasonu ben gidip kahvaltıyı hazırlamadan odasından bile çıkmadığını gördüm. Ya da ben hazırlamaya başlyınca yardıma geliyordu. Bir hafta sonu kasten hiç birşey yapmadım öğleden sonra 2 'ye kadar odasından çıkmdı en son karnım acıktı diye geldi. Dışarıdan sipariş verelim mi filan dedi. Zorla hazırladık o gün yiyecekleri. Yemekleri yedikten sonra da olduğu gibi tezgaha bırakıp kaçıyordu. Ben hadi yıkayalım filan demesem hiç bir şekilde elini sürmediğini farkettim. Sonra sınv dönemi geldi iyice elini ayağımı çekti. Ders çalışıyor diye ses etmedim ama bu üç haftalık zaman diliminde bir kez olsun elektrikli süpürgeyi tskıp ortalığı spürmüşlüğü temzlemişliği yok. Her yeri hep ben temizledim. Çöp birikir atmaz. Banyo yapar ortalığı yıkamadan etmeden çıkar. Saçlarını tarar ortalıkta bırakır saç topaklarını.. Bir iki derken ben de geçen hafta hiç birşeye dokunmama kararı aldım. Bulaşıklar yığıldı evi pislik götürdü resmen. Ama inat ettim.
Geçen hafta şehir dışına çıkmam gerekti iş için. Valizi hazırladım üstümü başımı giyindim baktım ev hakikaten kötü durumda içim rahat etmedi. Ortalığı toplamaya başladım. Dağınıklıkları filan toparladım. Bizim kız da tv karşısında uzanmış öyle bakınıyor. En sonunda sen de mutfaktaki çöpleri topla da ver bana istersen canım. Kaç gündür kaldılar kokuyorlar artık giderken atayım bari dedim. Gitti topladı biraz. En son çıkrken dedim ki ortalık iyice pisleşti bak olmuyor böyle en azından yarın filan bir süpür her yer toz içinde tatlım dedim. Tabi abla ben hallederim dedi. Ben de çıktım gittim
Bugün eve bir döndüm ki, ortalık almış başını gitmiş. Eve geldim, hoş geldin filan dedi neyse sonra bi ses duydum ben o ne filan dedim. Aaa ablam burada ya dedi ben şok. Bana sormadan ablasını eve çağırmış benim gittiğim gün, kaç gündür birliktelermiş ki ben bu konuyla ilgili onu uyarmıştım. Eve elbet birilerini davet edebilirsin ama bunu bilmek istiyorum diye. Sonuçta giderleri ben ödüyorum. Sonra öğrendim ki bununla kalmamış 3-4 arkadaşını da çağırmış iki gece benim evimde kalmışlar. Yemişler içmişler, daha gitmeden gaz doldurmuştum yarısını bitirmişler. Kombiyi en sonra açmışlar sıfır kollularla geziyorlar. Sinirden başıma ağrılar girdi. Ya sabır dedim. Yoldan gelmişim. NEyse kahvaltı yaptık ben de şey dedim ev çok kirlenmiş ortalığı temizlemek lazım ben bir toz alayım dedim. Bunlar da ikisi mutfağa giriştiler. Ben toz alırken bitirip odaya girdiler kapıyı kapatıp 40 dk filan çıkmadılar tam çağıracaktım yardım et diye bi baktım bunlar giyinmiş süslenmiş odadan çıktılar biz gezmeye gideceğiz diye. Ben tabi kalakldım. Ortalık leş gibi ama. Cips parçaları çekirdek kabukları ayakkabılığın üzerinde boş poşetler, kullanılmış ıslak mendiller. Mutfakta yerde kullanılmış selpaklar... Resmen delirdim. Daha ben birşey diyemeden giyinip çıkıp gittiler. Etrafı iyice temizledim ama şu an sinirimden başım ağrıyor.
Kavga çıksın istemiyorum ama artık kendine bir çeki düzen vermesi lazım. Bunu nasıl anlatabilirim? Çünkü işin içinde aileler var...
