Evi terk ettim. Haksız mıyım?

S

Sadebirhayat

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
16 Ağustos 2017
9
10
Merhabalar,
Biraz uzun ama farklı fikirlere ihtiyacım var.
Esimle surekli küsüyorduk. 2 hafta küs bir hafta iyi geciyordu. Son 4-5 gün konuşmaya baslamistik ki 2 hafta önce bana avm de cocugumuzun (2 yaş) montunu agliyor istemiyor diye giydiremedik. Zorla giydirmeye calisirken bana bağırdı. Hasta olursa sorarim falan diye. Üstelik iki yigeni de vardi. İnsanlar durup bize baktı. Apar topar eve döndük sustum yigenlerine, aksam cocuklari almaya gelince ablasina falan belli etmemeye çalıştım. İs yerinde de sıkıntılarım vardı. 3 gün gectikten sonra isten ayrılıp memlekete gidecegimi soyledim sadece nasil gitçen dedi. Babami cagiririm dedim. Grip oldum rapor aldim. Hiç ilgilenmedi, sormadi bile ben bu arada elimden geldigince çocukla evle ilgilendim. Bir haftanin sonunda gece memlekete gidip donmeyecegimi soyledim. Donmeyip napacaksin dedi. Burda napiyim boyle olmicak belliki dedim Zaten düşman gibi bakiyordu bana konusmamiz bu kadardı. Ertesi gün isten ayrildim. Babami çağırdım. Cocugu kresten aldim. Ve mesaj attim. Biz eve döndük. Babam geliyor akşam gidecegiz dedim. Eve gelince iftari beraber yaptik. Babamla arasi iyidi. Babama beni sikayet etmiş üç gün katlanilmaz bu kadin burnunun dikine gidiyor, evle ilgilenmiyor vs diye babam sakin kaldi. Hic konusmadan ayrıldık. Sikayetlerini sonra ogrendim. Ustelik gittigi gibi gelir bayrama kadar gelmezse biter demiş. 5 yıldır evliyiz ilk yildan sonra değişti falan demis. Çok kırıldım. Evi terk etmekte hatalimiydim bilmiyorum ama bir hafta yıl gibi geldi. Daha önce oldugunda da buna katlanamadigimi ve sorunlari konusmazsak gideceğimi söylemiştim. Çocuğum icin kendimi suçlu hissediyorum. Ama böyle de yasanir mi?
 
Çalışabilen ayakları üzerinde durabilen bir bireysiniz. Önemli olan haklılık değil öncelikle ne hissettiğiniz. Bu kişi ile bundan sonraki süreçte birlikte olsanız mutlu bir yaşammı olur yoksa mutsuz bir yaşam mı? Bizler burda bir terazi olamayız çevrenizdekilerde öyle. Bir terzide gerekmiyor alacagınız kararda doğru veya yanlışta yok. Hayata bir kere geliyorsunuz mutluluğu nasıl elde edecekseniz öyle yürüyün.
 
Küçük sorunlar, atismalar iki saat hazirlanamiyosun diye sabah sabah kızdi bende sinirlenip cocugun cantasina ince esya koymussun dedim. O da isini dogru yap dedi sonra iki hafta konusmadik. Zaten benimle cok konusmuyordu. Doktora gittiginde noldu naptin diye soruyorum mesela gecistiriyor yarım anlatiyor Ablasiyla konuşurken detayli anlatiyor sonra ben bana neden boyle anlatmiyosun diye soyluyodum. Ablasinda neseli eve asik suratli yorgun gelir. Bende benimle mutlu degil diye dusunur soylerdim. Kabul etmezdi. İlk zamanlar ne olsa karnimiz doyar derken ozellikle ise baslayinca evle ilgilenmiyosun yemek yapmiyosun diye falan sikayet etmeye başladı. Halbuki cocuk icin zaten hazirliyorum. Ve ilgileniyordum da herşeyle. Böyle saçma konular. Soğuk davranislar, ilgisizlikler. Alisveris yapmak istedigimde ona sorcam, gerekli gereksiz olduguna o karar vercek, ona itaat edicem ne derse onu yapicam. Böyle beklentileri vardi, oyleydim de cogu zaman fikrimiz uyusmadiginda da kusuyorduk iste konusamadigimiz icin. O konusmayi sevmiyor. Ustunu kapatip bisey yokmus gibi davranmaya calisiyor her defasında
 
Ayisigindasakli .!.:
Merhabalar,
Biraz uzun ama farklı fikirlere ihtiyacım var.
Esimle surekli küsüyorduk. 2 hafta küs bir hafta iyi geciyordu. Son 4-5 gün konuşmaya baslamistik ki 2 hafta önce bana avm de cocugumuzun (2 yaş) montunu agliyor istemiyor diye giydiremedik. Zorla giydirmeye calisirken bana bağırdı. Hasta olursa sorarim falan diye. Üstelik iki yigeni de vardi. İnsanlar durup bize baktı. Apar topar eve döndük sustum yigenlerine, aksam cocuklari almaya gelince ablasina falan belli etmemeye çalıştım. İs yerinde de sıkıntılarım vardı. 3 gün gectikten sonra isten ayrılıp memlekete gidecegimi soyledim sadece nasil gitçen dedi. Babami cagiririm dedim. Grip oldum rapor aldim. Hiç ilgilenmedi, sormadi bile ben bu arada elimden geldigince çocukla evle ilgilendim. Bir haftanin sonunda gece memlekete gidip donmeyecegimi soyledim. Donmeyip napacaksin dedi. Burda napiyim boyle olmicak belliki dedim Zaten düşman gibi bakiyordu bana konusmamiz bu kadardı. Ertesi gün isten ayrildim. Babami çağırdım. Cocugu kresten aldim. Ve mesaj attim. Biz eve döndük. Babam geliyor akşam gidecegiz dedim. Eve gelince iftari beraber yaptik. Babamla arasi iyidi. Babama beni sikayet etmiş üç gün katlanilmaz bu kadin burnunun dikine gidiyor, evle ilgilenmiyor vs diye babam sakin kaldi. Hic konusmadan ayrıldık. Sikayetlerini sonra ogrendim. Ustelik gittigi gibi gelir bayrama kadar gelmezse biter demiş. 5 yıldır evliyiz ilk yildan sonra değişti falan demis. Çok kırıldım. Evi terk etmekte hatalimiydim bilmiyorum ama bir hafta yıl gibi geldi. Daha önce oldugunda da buna katlanamadigimi ve sorunlari konusmazsak gideceğimi söylemiştim. Çocuğum icin kendimi suçlu hissediyorum. Ama böyle de yasanir mi?
Genişletmek için tıkla...
Evi terk etmeyin boşanmada haksız olup aleyhimize sonuç dogurabilir
 
Ayisigindasakli .!.:
Küçük sorunlar, atismalar iki saat hazirlanamiyosun diye sabah sabah kızdi bende sinirlenip cocugun cantasina ince esya koymussun dedim. O da isini dogru yap dedi sonra iki hafta konusmadik. Zaten benimle cok konusmuyordu. Doktora gittiginde noldu naptin diye soruyorum mesela gecistiriyor yarım anlatiyor Ablasiyla konuşurken detayli anlatiyor sonra ben bana neden boyle anlatmiyosun diye soyluyodum. Ablasinda neseli eve asik suratli yorgun gelir. Bende benimle mutlu degil diye dusunur soylerdim. Kabul etmezdi. İlk zamanlar ne olsa karnimiz doyar derken ozellikle ise baslayinca evle ilgilenmiyosun yemek yapmiyosun diye falan sikayet etmeye başladı. Halbuki cocuk icin zaten hazirliyorum. Ve ilgileniyordum da herşeyle. Böyle saçma konular. Soğuk davranislar, ilgisizlikler. Alisveris yapmak istedigimde ona sorcam, gerekli gereksiz olduguna o karar vercek, ona itaat edicem ne derse onu yapicam. Böyle beklentileri vardi, oyleydim de cogu zaman fikrimiz uyusmadiginda da kusuyorduk iste konusamadigimiz icin. O konusmayi sevmiyor. Ustunu kapatip bisey yokmus gibi davranmaya calisiyor her defasında
Genişletmek için tıkla...

Ben bu filmi çok gördüm konu sahibi. Bu adamdan bir yol olmaz kanımca. Ablasına ha ha ha hi hi hi sana gelince surat yapan adam belli ki seninle mutsuz. İşk 1 yıl iyiymiş sonradan belli ki pişman olmuş evlendiğine. Belki tek eşli olabilecek kapasitede değil, belki sevgisi bitmiş bilemezsin. Anlamak istiyorsan çift terapisini koşulu koy. Boşanmadan önce derdin neymiş anlayalım dersin. Yok benim her şeyim normal sorun sende gibi saçma sapan konuşursa bir an çnce yol ver gitsin. Mutsuz hayat geçmez. Çocuğuna da çok yazık edersin mutsuz aile ortamında.
 
Ayisigindasakli .!.:
Merhabalar,
Biraz uzun ama farklı fikirlere ihtiyacım var.
Esimle surekli küsüyorduk. 2 hafta küs bir hafta iyi geciyordu. Son 4-5 gün konuşmaya baslamistik ki 2 hafta önce bana avm de cocugumuzun (2 yaş) montunu agliyor istemiyor diye giydiremedik. Zorla giydirmeye calisirken bana bağırdı. Hasta olursa sorarim falan diye. Üstelik iki yigeni de vardi. İnsanlar durup bize baktı. Apar topar eve döndük sustum yigenlerine, aksam cocuklari almaya gelince ablasina falan belli etmemeye çalıştım. İs yerinde de sıkıntılarım vardı. 3 gün gectikten sonra isten ayrılıp memlekete gidecegimi soyledim sadece nasil gitçen dedi. Babami cagiririm dedim. Grip oldum rapor aldim. Hiç ilgilenmedi, sormadi bile ben bu arada elimden geldigince çocukla evle ilgilendim. Bir haftanin sonunda gece memlekete gidip donmeyecegimi soyledim. Donmeyip napacaksin dedi. Burda napiyim boyle olmicak belliki dedim Zaten düşman gibi bakiyordu bana konusmamiz bu kadardı. Ertesi gün isten ayrildim. Babami çağırdım. Cocugu kresten aldim. Ve mesaj attim. Biz eve döndük. Babam geliyor akşam gidecegiz dedim. Eve gelince iftari beraber yaptik. Babamla arasi iyidi. Babama beni sikayet etmiş üç gün katlanilmaz bu kadin burnunun dikine gidiyor, evle ilgilenmiyor vs diye babam sakin kaldi. Hic konusmadan ayrıldık. Sikayetlerini sonra ogrendim. Ustelik gittigi gibi gelir bayrama kadar gelmezse biter demiş. 5 yıldır evliyiz ilk yildan sonra değişti falan demis. Çok kırıldım. Evi terk etmekte hatalimiydim bilmiyorum ama bir hafta yıl gibi geldi. Daha önce oldugunda da buna katlanamadigimi ve sorunlari konusmazsak gideceğimi söylemiştim. Çocuğum icin kendimi suçlu hissediyorum. Ama böyle de yasanir mi?
Genişletmek için tıkla...
Sırf sebep mont tarzı kavgalarda oturun konuşun iletişim probleminiz vardır
 
Yani bunlar basit şeyler gibi görünüyor, bu sebeplerle boşanmak, ev terk etmek olmaz tabi ama benim anladığım kadarıyla eşinizin size sevgisi ve saygısı bitmiş. Dolayısıyla da tahammülü azalmış her şeye bir kulp bulmaya başlamış. Sizi babanıza şikayet etmesi, o zaman döner dönmezse boşarım tavırları vs. çok çirkin.
 
Gitmenizdeki sebep bı yaklaşım görmek için anladığım kadarıyla.yani eşinizin sormasını bekliyorsunuz neyin var,ne yapabilirim tarzında bu yaklaşımı gorebileceginize inanıyor musunuz? Eşiniz sizi babanıza şikayet etmiş belli ki o da sizin kadar mutsuz ablasıyla konuşması sizinle konuşmaması bunu gösteriyor.oturup konuşmayı önerin baktınız umursamıyor yapılacak belli .bu arada babanız ne düşünüyor o ne söyledi bu konularda
 
Ayisigindasakli .!.:
Küçük sorunlar, atismalar iki saat hazirlanamiyosun diye sabah sabah kızdi bende sinirlenip cocugun cantasina ince esya koymussun dedim. O da isini dogru yap dedi sonra iki hafta konusmadik. Zaten benimle cok konusmuyordu. Doktora gittiginde noldu naptin diye soruyorum mesela gecistiriyor yarım anlatiyor Ablasiyla konuşurken detayli anlatiyor sonra ben bana neden boyle anlatmiyosun diye soyluyodum. Ablasinda neseli eve asik suratli yorgun gelir. Bende benimle mutlu degil diye dusunur soylerdim. Kabul etmezdi. İlk zamanlar ne olsa karnimiz doyar derken ozellikle ise baslayinca evle ilgilenmiyosun yemek yapmiyosun diye falan sikayet etmeye başladı. Halbuki cocuk icin zaten hazirliyorum. Ve ilgileniyordum da herşeyle. Böyle saçma konular. Soğuk davranislar, ilgisizlikler. Alisveris yapmak istedigimde ona sorcam, gerekli gereksiz olduguna o karar vercek, ona itaat edicem ne derse onu yapicam. Böyle beklentileri vardi, oyleydim de cogu zaman fikrimiz uyusmadiginda da kusuyorduk iste konusamadigimiz icin. O konusmayi sevmiyor. Ustunu kapatip bisey yokmus gibi davranmaya calisiyor her defasında
Genişletmek için tıkla...
Ablasıyla, başkasıyla konuşup sizinle konuşmuyorsa bu konuşmayı sevmiyor anlamına gelmez, sizinle konuşmayı sevmiyor anlamına gelir ve bu çok kırıcı bir şey bence. Allah yardımsınız olsun. Umarm hep mutlu olursunuz
 
Hayata bir kere geliyoruz eğer sizle ilgilenmiyor size hayat arkadaşlığı yapmıyor değerli hissettirmiyorsa yapılacak şey belli artı bnce eşiniz egoistin teki ne demek gelecek gelmezse biter gormuyor musunuz sizi zaten yok saymış geri de dönmeyin değeriniz iyice dusecek
 
minnie .!.:
Gitmenizdeki sebep bı yaklaşım görmek için anladığım kadarıyla.yani eşinizin sormasını bekliyorsunuz neyin var,ne yapabilirim tarzında bu yaklaşımı gorebileceginize inanıyor musunuz? Eşiniz sizi babanıza şikayet etmiş belli ki o da sizin kadar mutsuz ablasıyla konuşması sizinle konuşmaması bunu gösteriyor.oturup konuşmayı önerin baktınız umursamıyor yapılacak belli .bu arada babanız ne düşünüyor o ne söyledi bu konularda
Genişletmek için tıkla...
Babam çözülmeyecek seyler değil dedi. Zoruna gitti söyledikleri ama esime de bana da konusup cozebileceginiz seyler dedi.
 
Eşinizi savunmuyorum. Zaten çoğu evlilik bu halde artık. Karısına saygısız, baskıcı adam dolu. Amaaaa babanizi alıp götürsün diye cagirip, eşinize ben dönmeyeceğim deyince o da savunma mekanizmasına geçmiş, siz onu kotulemeden o sizi kotulemis. Bir de can guvenliginde sorun varsa ya da iki taraf ortaklasa boşanma, ara verme kararı verirse ev terkedilmeli. Hopp terkettim yok vazgectim. Dönünce saygısızlık daha da artıyor.
 
Ayisigindasakli .!.:
Merhabalar,
Biraz uzun ama farklı fikirlere ihtiyacım var.
Esimle surekli küsüyorduk. 2 hafta küs bir hafta iyi geciyordu. Son 4-5 gün konuşmaya baslamistik ki 2 hafta önce bana avm de cocugumuzun (2 yaş) montunu agliyor istemiyor diye giydiremedik. Zorla giydirmeye calisirken bana bağırdı. Hasta olursa sorarim falan diye. Üstelik iki yigeni de vardi. İnsanlar durup bize baktı. Apar topar eve döndük sustum yigenlerine, aksam cocuklari almaya gelince ablasina falan belli etmemeye çalıştım. İs yerinde de sıkıntılarım vardı. 3 gün gectikten sonra isten ayrılıp memlekete gidecegimi soyledim sadece nasil gitçen dedi. Babami cagiririm dedim. Grip oldum rapor aldim. Hiç ilgilenmedi, sormadi bile ben bu arada elimden geldigince çocukla evle ilgilendim. Bir haftanin sonunda gece memlekete gidip donmeyecegimi soyledim. Donmeyip napacaksin dedi. Burda napiyim boyle olmicak belliki dedim Zaten düşman gibi bakiyordu bana konusmamiz bu kadardı. Ertesi gün isten ayrildim. Babami çağırdım. Cocugu kresten aldim. Ve mesaj attim. Biz eve döndük. Babam geliyor akşam gidecegiz dedim. Eve gelince iftari beraber yaptik. Babamla arasi iyidi. Babama beni sikayet etmiş üç gün katlanilmaz bu kadin burnunun dikine gidiyor, evle ilgilenmiyor vs diye babam sakin kaldi. Hic konusmadan ayrıldık. Sikayetlerini sonra ogrendim. Ustelik gittigi gibi gelir bayrama kadar gelmezse biter demiş. 5 yıldır evliyiz ilk yildan sonra değişti falan demis. Çok kırıldım. Evi terk etmekte hatalimiydim bilmiyorum ama bir hafta yıl gibi geldi. Daha önce oldugunda da buna katlanamadigimi ve sorunlari konusmazsak gideceğimi söylemiştim. Çocuğum icin kendimi suçlu hissediyorum. Ama böyle de yasanir mi?
Genişletmek için tıkla...
Ya şu çocuk hasta olursa sana sorarım demiş ya ben orada takıldım ve bu cümleden anladığım kadarıyla hem çocukla ilgilenmiyor hem üstüne laf yapıyor? Doğru değilse uyar. Bu lafı söyleyen her adamın karakteri aynı. Ayrıca bu kadar küslükle özel hayatınız da yoktur diye düşünüyorum yani bir kopukluk var zaten aranızda evli gibi değilde birbirine gıcık 2 kişi gibi hayat geçmez.
Eşinizi en iyi siz tanırsınız ama önce kendi hatalarınızı bakın, sonra eşinizinkilere bakın, düzeltebiliriz diyorsanız ikinizde hiç durmayın hemen birbirinizden söz alın ama bu kabalık böyle devam ederse, ailen destekçin ve işinde varsa kendine güvenin olsun ezilme yanii.
 
gizemliasli .!.:
Dur yapma etme desin diye 50 kere bak gidiyorum he demişsiniz de adam yememiş bu blöfü. Ya gidemeyeceğinizden ya da tıpış tıpış döneceğinizden emin. Neden gittiniz peki boşanacak mısınız? Geri dönünce adam dalgaya bile alacak artık bu hareketinizi.
Genişletmek için tıkla...
Blöf degildi uyardım dayanamayinca da yaptım. Kp de kendi babama da bu sekilde dönmeyecegimi soyledim. Sevgisini ispat etmeden, hatali oldugunu anlayip buna inandirmadan (tabi böyle bir niyeti sevgisi varsa) dönmeyeceğim.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

L
  • Kilitli
Haklı Mıyım? Haksız Mı? Ben Mi Çok Abartıyorum?
18 19 20
Yorumlar
390
Görüntüleme
9K
Mune
Mune
Emily19
Tüm babalar boyle mi....
2
Yorumlar
26
Görüntüleme
1K
garciaas
garciaas
S
Evliliğimin sağlığı için ne yapmalıyım?
2
Yorumlar
25
Görüntüleme
2K
WOLFROG
WOLFROG
M
Saplantılı erkek başıma bela olmuş olabilir mi ? korktugum için buradan soruyorum lütfen anlayışla cevap verin çok karışık tuhaf bir konu
4 5 6
Yorumlar
115
Görüntüleme
3K
kumandapili
kumandapili
SeaBoundless
  • Kilitli
Beni ailemden sonra seven tek erkeği mi kaybettim sizce ? yoksa haklı mıyım ? Bir şeyler yapmalı mı çok karışık derin bir konu.Yorumlarınız çok önemli
2
Yorumlar
35
Görüntüleme
2K
SeaBoundless
SeaBoundless
X