Evdeki Cehennem moralimi, özgüvenimi Mahvetti !!

Kolay değil Allah yardımcınız olsun.Ama annenizin problemi olduğu belli annen ile birlikte bir psikoloğa gidin mutlaka kimbilir o da neler yaşadı ki en sevdiğine tutarsız ve onur kırıcı davranıyor sonrasında pişman olup kendince seni sevdiğine dair söylemlerde bulunuyor doğru mu değil ama anladığım kadarıyla problemli yoksa hangi anne çocuğunun onurunu kırar ve sonra seviyorum der ben annenize de üzüldüm size yaşattıkları için daha da çok üzüldüm ama unutma herşeyin çaresi var uzman yardımı alın

fabric .!.:

deli bir insan gibi yanına gidip hakaretler ediyormuş ve konu sahibi ne derse desin düzelmiyormuş. keşke düzelse araları, hiçbir anne evlat kavgalı olmasa.. eğer konu sahibinin annesi tedavi olmayı kabul etmeyip saygılı olmayı beceremezse geriye tek yol kalıyor bu delilikten uzaklaşmak.. özlerse belki tedaviyi kabul eder.

Genişletmek için tıkla...

Evden cikip baska bi ev baska bi duzen kurmak eminim soru sahibinin aklina gelmemistir. Cok tesekkur ederiz hepimiz guzel fikirleriniz icin :)))

canimaciyor .!.:

Merhaba kızlar, ben aslında geçen sene mart ayı gibi bu konuyla ilgili bir konu açmıştım. Ancak şifremi unuttuğum için tekrar üyelik açtım çünkü berbat hissediyorum, berbat, berbat, dertleşmeye öyle ihtiyacım var ki. 31 yaşında çalışan bayanım ailemle yaşıyorum. Benim ailem mesafelerin olmadığı bir aile, hani bazı ailelerde anneye bile siz dersin, bizde öyle olmadı, bi tartışma durumunda hakaretler küfürler gırla gider. Ayrıca ailem tarafınan sen yapamazsın, edemezsin, beceriksiz, aman şuraya gidersen erkekler tecavüz eder diye büyütüldüm. Yani saygı sınırları olmayan bir aile.Annem ben çok seviyor söylemesine göre ama saygı yok, sınırlar yok, küfür var hakaret var. İnanın bocalıyorum. Bütün gün işyerinde saygı görüyorum, "hanım" olarak hitap ediliyorum, eve gelince ise 31 yaşında kadın muamelesi değil 5 yaşında çocuk muamelesi görüyorum ve bu benim özgüvenimi bitiriyor.

Geçen yıl konu açtığımda bana ayrı eve çık demiştiniz. Geçen yıl konu açtığımda, işyerim evimin 2 alt sokağındaydı. Önce altyapıyı oluşturmaya çalıştım. İşyerimin çok uzak semtte şubesi var, oraya geçmek istedim. Popüler bir şubeydi, çalıştım,çabaladım, kendimi gösterdim ve nihayet o şubeye alındım. Bu zor oluyor diye birkaç haftadır ev bakıyorum.Geçen ay da işyerimden performansım neeniyle teşekkür belgesi verdiler. Bu sabah annem odama geldi. Ben abime ayrı ev aradığımı ve kedi alacağımı anlatmıştım. Annem geldi "mal, salak, aptal, eve çıkamadın mı gerizekalı, mal mal mal mal mal" dedi. Belki 50 defa mal dedi. "Kedi mi alıyorsun sen mal" dedi . Kötü oldum çünkü özgüven sorunlarımın farkındayım. Çık dedim odadan,çıkmadı. Çık diyorum çıkmıyor. Öfkeden çığlık attım. O da sus or.pu deyince sensin o..pu dedim. Hakaret, itiş, kakış ne varsa yaşandı. Ben 6 sene önce söz atmıştım, "zaten eski sözlün sana şunu dedi, bunu dedi" diye başladı çıldırdım. Annem ilkokul terk ev hanımı, hayatı ev üzerine kurulu. 6 sene önceki eski sözlü mevzusu ortak bir mevzu olduğu için bazen sırf dedikodu olsun diye bile çıkarıyor. "Sev eve kaldın, kız kurusu, kim alır seni, zaten evine gitmişsin, patlattın dimi" dedi ben de sinirle evet yaptım dedim. Ben böyle deyince "seni kimse almayacak patlak" dedi.

Kızlar sonuç olarak b.k gibi ruh halim.Ruh hali böyle olunca hiçbir işime gücüme de odaklanamıyorum güya bugün ev bakmaya gidecektim. Annem bana bedddualar etti. Öfkeden annemin "burçlar ve özellikleri" kitabından 2 yaprak yırttım bana sen de yırtıl, seni de yırtan bulunsun fa..e dedi. Başına kötü şeyler gelsin dedi. Kızlar benim de psikolojim çok iyi değil, aşağılanarak büyüdüm özgüven problemi var, yeni iş ortamında başarılı olmaya çalışıyorum, 31 yaşındayım bekarım üzülüyorum yalnız mı ölücem diye. Ben daha ev bakacaktım baktığım bir eve kurtulmak için çıkayım mı bu durumda napayım ? Allah aşkına fikir verin. Annem az önce bana yemek getirdi barışalım diyor kızlar çok kötü hissediyorum.

Genişletmek için tıkla...

bekleme yapma iyi kötü bir yere gir gerekirse ordan başka eve çıkarsın

balpamuk .!.:

Sizin mesajınızı okumadım, şahsınıza söylemiyorum ama genel birşey söyleyeyim. “ Bu nasıl anne, annen şöyle kötü, böyle bilmem ne...Nasıl katlanıyorsun... vs” tarzındaki yorumlar üzüntüye üzüntü katan yorumlar. Konu sahibi zaten annesi böyle olduğu için bu sorunları yaşıyor ve yaşayan bilir gerçekten şu hayatta seni anlayabilecek bir anneye sahip olamamak ve olamayacağını bilmek büyük travma. Bu yorumlar empati kurmadan yapılan yorumlar ve yaraya resmen tuz basmak oluyor.

Genişletmek için tıkla...

o tip yorumlar biraz havaya yapılıyor gibi geliyor bana da. haklısınız aklı başında ve destekleyici bir annenin olmayacağını bilmek yeterince travmatik bir durum.. konu sahibinin her yoruma kafayı takacağına inanmıyorum, fikir alıyor dert yanıyor hepimiz gibi..

Kadinsoruyor .!.:

Evden cikip baska bi ev baska bi duzen kurmak eminim soru sahibinin aklina gelmemistir. Cok tesekkur ederiz hepimiz guzel fikirleriniz icin :)))

Genişletmek için tıkla...

zaten konusunu dikkatli okursanız başka bir eve çıkacağını kendi söylüyor :))))))))))))))))))))))))))) ne anlamak ve neye isyan etmek istiyorsanız edin :))))))))))))))))))

Kadinsoruyor .!.:

Annesiyle arasindaki iliskinin ne kadar zedelendigi ortada. Bu iliskiyi tamir etmesi gerekirken iliskiyi kopartmasi cok dogru gelmiyor. Ki tamiri de var. Ben de ayni durumdaydim. %100 duzelecek demiyorum %100 olmasa bile %90 iyiye gider yani

Genişletmek için tıkla...

Kesinlikle buna katılmıyorum. Yaşayan biri olarak çok iyi biliyorum. Ne tatlı dille ne başka yolla asla düzelmeyecek olan bir anne figürü var ortada. Geriye tek yol katılıyor. Kendine dönmek, bakış açını değiştirmek.ç ve destek almak. Kısaca kendine yatırım yapıp olanı da olduğu gibi kabullenmek. Ortamdan uzaklaşaniliyorsa kendi ruh sağlığı için uzaklaşmak. Bu anneyi terketmek anlamına gelmiyor. Ama an be an bu muamelelere maruz kalmaktan kaçınmak açısından kesinlikle sağlıklı bir yol.

balpamuk .!.:

Kesinlikle buna katılmıyorum. Yaşayan biri olarak çok iyi biliyorum. Ne tatlı dille ne başka yolla asla düzelmeyecek olan bir anne figürü var ortada. Geriye tek yol katılıyor. Kendine dönmek, bakış açını değiştirmek.ç ve destek almak. Kısaca kendine yatırım yapıp olanı da olduğu gibi kabullenmek. Ortamdan uzaklaşaniliyorsa kendi ruh sağlığı için uzaklaşmak. Bu anneyi terketmek anlamına gelmiyor. Ama an be an bu muamelelere maruz kalmaktan kaçınmak açısından kesinlikle sağlıklı bir yol.

Genişletmek için tıkla...

Ben de yasayan biriyim ve iliskilerimi duzelttim. Herkesin tutumu farklidir

hala aynı evde yaşıyor olman hata.

Size bir de bir anımı anlatmak istiyorum. :)) Lisedeyim. O kadar da mütevazi, kendi halinde, hanımefendi bir kızım ki anneler beni parmakla gösteriyor. Tabii kendi annem hariç... :))) Annem o kadar müsamahasız, aşırı korumacı bir tip ki ben onun bana izin verdiği saati yarım saat geçirip okuldan bir kız arkadaşımla, bulunduğumuz semtte bir pizzacıya gittim. Eve geldim annem balkonda oturmuş sigara içiyor. Neden geç kaldın dedi X’le pizzacıya gittik dedim. Beni saçımdan tutup içeri çekti. Sen kimsin de bilmem kimle pizzacıya gidiyorsun! Düşünün yalan da söyleyebilirdim ancak bir huyum da var ki dünyanın başıma yıkılacağını bilsem doğru olduğuna inandığım şeyden asla geri adım atmam ve söylerim. Neyse böyle saçma sapan, aslında olmayan ama yaratılan problemlerden dolayı ben sinir krizleri falan geçiriyorum. Sürekli ağlama, buhran, laf dalaşı... derken annem sen delirsin iyice seni psikoloğa götüreceğim dedi. Yani problemli olan benim! :))))))))))) Hahahah anlatıtken gülüyorum şu an ama bir yandan da ağlasam hıçkırıklara boğulurum o derece travmatik. :) Neyse. Tamam dedim gidelim. Gittik ve herşeyi anlattım psikoloğa. Psikolog bana, tamam canım benim. Bir psikolojik sorunun yok. Anneni içeri alabilir miyim dedi. Tabii desim. Annem içeri girdi konuştular ve çıktı. Psikolog 2. Seansa annemi çağırdı!!! :))))))))))) Annem tabii ki gitmedi ama ben yıllarca her damarıma bastığında bunu hatırlattım anneme. :)))

Üniversitedeyken de yine bir gün seni psikiyatra götüreceğim diye tutturdu. İyi dedim ainirlerim de gerçekten çok bozuktu artık tahammülüm çok azalmıştı, dayanamıyordum. Neyse yine gittik. Kendisi ayarlamış bana göre bunak bir psikiyatr. Adam bana dini telkinde bulunuyor, 70 küsür yaşında bir amca. Yahu amcacım ben zaten dini telkinlerle bu işi çözecek olsam sana gelmem. Dini eğitimini küçük yaşta almış biriyim bunları bende biliyorum ancak içinde bulunduğum durumda geçersiz şeyler bunlar benim için. Kaldı ki dini telkin istesem hacıya hocaya giderim sana neden geleyim. Neyse seans bitti adam bana bir sürü ilaç yazdı. Daha önce bir süre ilaç kullanmıştım yani ilaçların etkilerini de biliyorum ve zaten daha önce ilaç tedavisi aldığım için yeniden başa dönmek istemedim. İlaçları satın aldık tabii yoksa annemden kurtuluş yok. İlaçları her gün açıp bir tane alıp içmiş gibi yaparak candan aşağı atıyordum. Aradan günler geçti bir gün yine konu oldu. Annem bana diyor ki; “ilaçları iyi ki aldın iyi ki seni psikiyatra götürdüm bak ilaçları almaya başladığından beri biraz düzeldin kendine geldin!” :))))))) Yahu..... Güler misin, ağlar mısın....?
Ben hepsini tecrübe ettim. Bu durumlarda tek yol kendinsin. Kendin için en iyi yolu yine kendin bulacaksın. Ama önce bu hayatta sırtını rahatlıkla yaslanacağın bir annen olmadığını ve olmayacağını ağlaya ağlaya da olsa için acıyarak da olsa kendinle yüzleşip kabul edeceksin. Ve annenin asla değişmeyeceğini de... O böyle... Sen sadece kendini ve kendi pencereni belki de yolunu değiştireceksin. Tek çözüm kendinden geçiyor başka çözümü yok.

Bu arada ilaç tedavisi aldığım 6 aylık sürede kendi istedipim ve anlaşabildiğim bir psikiyatra gitmiştim. Anneme söylemedim bile. Çok rahatladığım bir dönem olmuştu. Doktor uygun görürse ilaç tedavisi almakta da hiçbir sakınca yok. Ancak buna bir uzman karar verir ve önemli olan önce bir psikologla görüşmeniz. Zaten psikiyatra gifip gitmemeniz gerektiğine de psikolog karar veriyor ve ihtiyaç görürse sizi yönlendiriyor.
Sevgiler.

Kadinsoruyor .!.:

Ben de yasayan biriyim ve iliskilerimi duzelttim. Herkesin tutumu farklidir

Genişletmek için tıkla...

Olabilir. Sizin anneniz çok ileri boyutta değilmiş demek. Yoksa geri adım atmazdı ve sağlıklı iletişim kurmak asla mümkün olmuyor. Benim annem böyle.

balpamuk .!.:

Olabilir. Sizin anneniz çok ileri boyutta değilmiş demek. Yoksa geri adım atmazdı ve sağlıklı iletişim kurmak asla mümkün olmuyor. Benim annem böyle.

Genişletmek için tıkla...

Insallah duzelir biz yine de deneyelim

Resmen çıldırdım. Yahu bir anne ne kadar kötü olabilir diyorum bunca yaşanmışlığımın tecrübesiyle bile anneniz kadar kötüsünü hayal edemiyorum.
Bir anne evladına o kadar lafı nasıl söyler. Aklım al mıı yoooorrr.
Yahu ben ki çok sinirliyim kızınca Allah sizi kahretmesin diyorum üstüne binlerce kez tövbe çekip çocuklardan helallik istiyorum.
Güzel kardeşim arkana bakmadan kaç oradan kurtar kendini.

Canım çok üzüldüm sana yemin edebilirim bende. Birazda buyuzden evlendim şimdi evimde kaynana cehennemi var sen emin adımlarla ilerle barışma onlarla sen gittikten sonra göreceksin pişman olacak

Ayrıca haksız yere edilen beddua kesinlikle tutmaz sahibine döner içiniz rahat olsun

Bence sizin zate bir aileiz yok heme çıkın ayrı bir evde ponçik birde kedi alı sizi işte gemeizi beklesi size oyular yapsı mutlu mesut yaşarsınız.aeiz bile olsa sizi üzmeye hakkı yokk

Bu nasıl anne! Bu nasıl evlat!
Sadece annende değil sende de sorun var. Annen sana ne derse desin senin ona öf bile demeye hakkın yok. Git bir muftuye danis bence . Dinen ne yapman gerekiyorsa onu yap Allah yardım eder. Gerekirse sormadan ayrı eve çık. Vallahi dayanılmaz buna!

Ben de şoktayım.Ben senin yerinde olsam kendimi toparlar ,yerlerde olan ,ayaklar altına alınnmış özgüvenimi de yanıma alır çıkar giderim.Başka kardeşin var mı?Annen hasta ama kafadan olabilir.Ya onu tedavi ettir ya da ordan çıkıp kendi düzenini kur.

Aman allahim hemen ayri eve cik kararli ol ..bayramdan bayrama görüş erkek arkadasin olursa tanistirma sakın anneyse anne yani böle bir sey kabul edilemez yine iyi dayanmissin en azından isin var arkana bile bakma derim ben...

Gözlerim buyuye buyuye okudum yemın ederım. Bence hemen cık 1 oda bı salon yeter. Sonra daha güzel ev bulursun ama o evden hemen cık

canimaciyor .!.:

annem küçük çocukken çok ezilmiş, dedem kızlar okumaz diye ilkokul 3'te okuldan almış. evlenip gidince de kaynana zulmü, görümce mobbingi yaşamış, yıllarca ezilmiş. kardeşleri de ezmiş, mirastan vermemişler vs. çok içine atmış. bu kötü hastalık annemi bulunca doktorlar "moralinyüksek tut, içine atma, sinir edene cevabını ver" diyorlar annem de artık içime atmicam diyor.

mesela bi akraba vardı benmle uğraşırdı devamlı annem susardı. annem hasta olduktan sonra akraba gene benle uğraşmış, bana kız kurusu oldu kızın evde kaldı demiş. annem cevabını vermiş. o akraba anneme küstü konupşmuyor artık. bunun gibi olaylar oldu yani

Genişletmek için tıkla...

Bence ikinizinde psikolojik desteğe ihtiyacı var.