• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Evdeki Cehennem moralimi, özgüvenimi Mahvetti !!

Daha ne kadar bu saygısızlığı çekmeyi düşünüyorsunuz.
Annemde bana başka türlü sebeplerden psikolojik sıkıntıları varken düşmana söylenmeyecek laflar etti sonra deli gibi pişman oldu kendine geldi hani gözü dönmüşlük olur ya durduk yere bana patladı ama ben 2 ay konuşmadım aynı evde yüzünü görmek istemediğin ev arkadaşı olur ya. ne günaydın dedim ne iyi geceler kapım kapalı oturdum zaten çoğu zaman arkadaşımda kaldım eve gitmekten nefret ettiğim için, çat diye odaya girdi kapımı kilitlemeye başladım...ben de 30 yaşındayım hiç kimsenin hakaretlerine tahammülüm yok.nasıl barıştım dersen biz evleniyoruz diye çat diye söyledim direk aileleri tanıştırıcaz haftaya bu yaza evleniyoruz diye . sonra sarıldı benden kaçma benim yüzümden istemiyorsan evlenme diye ağladı bi saat kadar . senin yüzünden evleniyorum bunu bil dedim , aynı evde yaşamak istemiyorum dedim umarım hakkımda hayırlısı olur dedim çünkü evlenmeyi henüz düşünmediğim (2 senelik ilişkim vardı) söylemiştim daha önce.
ne güzel saygın bir yeriniz var bence artık o evde değil zaten bi akrabanızda yada bir arkadaşınızda kalmanız gerekiyor . Her hangi bir insan aynı terbiyesizliği yapsa ne yapardınız??? sizde anne sevgisi görmemişsiniz. ne biçim anne senin hakkında dedikodu yapıyorlar der ağızları kapatacak olan asıl annen.
kusura bakmayın da anneniz okumadığı kendi ayakları üzerinde duramadığı için sizi kıskanıyor çok yazık halbuki sizinle gurur duyması lazımdı.
 
YAHU SEN O KADAR BAŞARI ELDE ETMİŞSİN BU DURUMDA BİLE NASIL DEĞERSİZ, ÖZGÜVENSİZ OLABİLİRSİN Kİ!!!
Böyle anne düşmanıma vermesin! Lütfen lütfen çık o evden arkana bile bakma. Kedişin ile beraber öyle huzurlu bir hayatın olacak ki o kadından uzakta sen bile hayret edeceksin.

Eve çıktığında yine yaz.
 
Bu nasıl bir anne inanın şok oldum kızına nasıl bu kelimeleri der yazık:KK64: Annenizle iyice konuşun bir daha size böyle kelimeler demesin ne anneler varmış :KK34:
 
Merhaba kızlar, ben aslında geçen sene mart ayı gibi bu konuyla ilgili bir konu açmıştım. Ancak şifremi unuttuğum için tekrar üyelik açtım çünkü berbat hissediyorum, berbat, berbat, dertleşmeye öyle ihtiyacım var ki. 31 yaşında çalışan bayanım ailemle yaşıyorum. Benim ailem mesafelerin olmadığı bir aile, hani bazı ailelerde anneye bile siz dersin, bizde öyle olmadı, bi tartışma durumunda hakaretler küfürler gırla gider. Ayrıca ailem tarafınan sen yapamazsın, edemezsin, beceriksiz, aman şuraya gidersen erkekler tecavüz eder diye büyütüldüm. Yani saygı sınırları olmayan bir aile.Annem ben çok seviyor söylemesine göre ama saygı yok, sınırlar yok, küfür var hakaret var. İnanın bocalıyorum. Bütün gün işyerinde saygı görüyorum, "hanım" olarak hitap ediliyorum, eve gelince ise 31 yaşında kadın muamelesi değil 5 yaşında çocuk muamelesi görüyorum ve bu benim özgüvenimi bitiriyor.

Geçen yıl konu açtığımda bana ayrı eve çık demiştiniz. Geçen yıl konu açtığımda, işyerim evimin 2 alt sokağındaydı. Önce altyapıyı oluşturmaya çalıştım. İşyerimin çok uzak semtte şubesi var, oraya geçmek istedim. Popüler bir şubeydi, çalıştım,çabaladım, kendimi gösterdim ve nihayet o şubeye alındım. Bu zor oluyor diye birkaç haftadır ev bakıyorum.Geçen ay da işyerimden performansım neeniyle teşekkür belgesi verdiler. Bu sabah annem odama geldi. Ben abime ayrı ev aradığımı ve kedi alacağımı anlatmıştım. Annem geldi "mal, salak, aptal, eve çıkamadın mı gerizekalı, mal mal mal mal mal" dedi. Belki 50 defa mal dedi. "Kedi mi alıyorsun sen mal" dedi . Kötü oldum çünkü özgüven sorunlarımın farkındayım. Çık dedim odadan,çıkmadı. Çık diyorum çıkmıyor. Öfkeden çığlık attım. O da sus or.pu deyince sensin o..pu dedim. Hakaret, itiş, kakış ne varsa yaşandı. Ben 6 sene önce söz atmıştım, "zaten eski sözlün sana şunu dedi, bunu dedi" diye başladı çıldırdım. Annem ilkokul terk ev hanımı, hayatı ev üzerine kurulu. 6 sene önceki eski sözlü mevzusu ortak bir mevzu olduğu için bazen sırf dedikodu olsun diye bile çıkarıyor. "Sev eve kaldın, kız kurusu, kim alır seni, zaten evine gitmişsin, patlattın dimi" dedi ben de sinirle evet yaptım dedim. Ben böyle deyince "seni kimse almayacak patlak" dedi.

Kızlar sonuç olarak b.k gibi ruh halim.Ruh hali böyle olunca hiçbir işime gücüme de odaklanamıyorum güya bugün ev bakmaya gidecektim. Annem bana bedddualar etti. Öfkeden annemin "burçlar ve özellikleri" kitabından 2 yaprak yırttım bana sen de yırtıl, seni de yırtan bulunsun fa..e dedi. Başına kötü şeyler gelsin dedi. Kızlar benim de psikolojim çok iyi değil, aşağılanarak büyüdüm özgüven problemi var, yeni iş ortamında başarılı olmaya çalışıyorum, 31 yaşındayım bekarım üzülüyorum yalnız mı ölücem diye. Ben daha ev bakacaktım baktığım bir eve kurtulmak için çıkayım mı bu durumda napayım ? Allah aşkına fikir verin. Annem az önce bana yemek getirdi barışalım diyor kızlar çok kötü hissediyorum.
Patlak ne ya hem bu devirde hem öz annen.senin değil annenin psikolojik sorunları var. Annen dahil kimsenin sana böyle davranmasına izin verme. Git otelde kal gerekirse ev bulana kadar.
 
Merhaba kızlar, ben aslında geçen sene mart ayı gibi bu konuyla ilgili bir konu açmıştım. Ancak şifremi unuttuğum için tekrar üyelik açtım çünkü berbat hissediyorum, berbat, berbat, dertleşmeye öyle ihtiyacım var ki. 31 yaşında çalışan bayanım ailemle yaşıyorum. Benim ailem mesafelerin olmadığı bir aile, hani bazı ailelerde anneye bile siz dersin, bizde öyle olmadı, bi tartışma durumunda hakaretler küfürler gırla gider. Ayrıca ailem tarafınan sen yapamazsın, edemezsin, beceriksiz, aman şuraya gidersen erkekler tecavüz eder diye büyütüldüm. Yani saygı sınırları olmayan bir aile.Annem ben çok seviyor söylemesine göre ama saygı yok, sınırlar yok, küfür var hakaret var. İnanın bocalıyorum. Bütün gün işyerinde saygı görüyorum, "hanım" olarak hitap ediliyorum, eve gelince ise 31 yaşında kadın muamelesi değil 5 yaşında çocuk muamelesi görüyorum ve bu benim özgüvenimi bitiriyor.

Geçen yıl konu açtığımda bana ayrı eve çık demiştiniz. Geçen yıl konu açtığımda, işyerim evimin 2 alt sokağındaydı. Önce altyapıyı oluşturmaya çalıştım. İşyerimin çok uzak semtte şubesi var, oraya geçmek istedim. Popüler bir şubeydi, çalıştım,çabaladım, kendimi gösterdim ve nihayet o şubeye alındım. Bu zor oluyor diye birkaç haftadır ev bakıyorum.Geçen ay da işyerimden performansım neeniyle teşekkür belgesi verdiler. Bu sabah annem odama geldi. Ben abime ayrı ev aradığımı ve kedi alacağımı anlatmıştım. Annem geldi "mal, salak, aptal, eve çıkamadın mı gerizekalı, mal mal mal mal mal" dedi. Belki 50 defa mal dedi. "Kedi mi alıyorsun sen mal" dedi . Kötü oldum çünkü özgüven sorunlarımın farkındayım. Çık dedim odadan,çıkmadı. Çık diyorum çıkmıyor. Öfkeden çığlık attım. O da sus or.pu deyince sensin o..pu dedim. Hakaret, itiş, kakış ne varsa yaşandı. Ben 6 sene önce söz atmıştım, "zaten eski sözlün sana şunu dedi, bunu dedi" diye başladı çıldırdım. Annem ilkokul terk ev hanımı, hayatı ev üzerine kurulu. 6 sene önceki eski sözlü mevzusu ortak bir mevzu olduğu için bazen sırf dedikodu olsun diye bile çıkarıyor. "Sev eve kaldın, kız kurusu, kim alır seni, zaten evine gitmişsin, patlattın dimi" dedi ben de sinirle evet yaptım dedim. Ben böyle deyince "seni kimse almayacak patlak" dedi.

Kızlar sonuç olarak b.k gibi ruh halim.Ruh hali böyle olunca hiçbir işime gücüme de odaklanamıyorum güya bugün ev bakmaya gidecektim. Annem bana bedddualar etti. Öfkeden annemin "burçlar ve özellikleri" kitabından 2 yaprak yırttım bana sen de yırtıl, seni de yırtan bulunsun fa..e dedi. Başına kötü şeyler gelsin dedi. Kızlar benim de psikolojim çok iyi değil, aşağılanarak büyüdüm özgüven problemi var, yeni iş ortamında başarılı olmaya çalışıyorum, 31 yaşındayım bekarım üzülüyorum yalnız mı ölücem diye. Ben daha ev bakacaktım baktığım bir eve kurtulmak için çıkayım mı bu durumda napayım ? Allah aşkına fikir verin. Annem az önce bana yemek getirdi barışalım diyor kızlar çok kötü hissediyorum.
Cehaletten öte travmalarını karakteri yapmış bir anne görüyorum en azından anlattıklarınızdan ve gördüğüm eğitimden çıkardığım sonuç bu kronikleşmiş karakter anomalisi pedagojik bozukluk ne ararsanız var annenizin klinik tedaviye ihtiyacı var size tavsiyem bir an evvel çıkın o evden ve ne olursa olsun dönmeyin aklınız varsa zira ayni koşullarda büyüdüm en iyi anlarım erken yaşta evlenmeme sebep oldu ve akabinde bozuk bir psk ile defalarca bozulan zor toparldığım bir yuvaya allahtan eşim eğitimli de okumama istediklerimi yapmama izin verdi ve toparladım apayrı bir kişi oldum adeta yeni bir realworld büyüttük diyebilirim. Hemen çık o evden yoksa sen de klinik vaka olacaksın ki normal olmadığını ama kendinin farkında olduğun için toparlanacak gücün olduğunu da bil kardeşim. Lütfen dediklerime kulak ver sen değilsin bir tek bu zulmü yaşayan İnan ama yol çok geçmeden hemen kendi hayatını kur. Allah a hep dua ederdim o evdeyken nolur senden çocuk aşkıyla evlat isteyenlere ver böylelerine verme diye inan
 
Okurken fenalık geçirdim bu nasıl bir anne. Bir an evvel evinizi bulup ayrılın. Barışma teklifini de biraz erteleyin çünkü anneniz normal değil.
 
Merhaba kızlar, ben aslında geçen sene mart ayı gibi bu konuyla ilgili bir konu açmıştım. Ancak şifremi unuttuğum için tekrar üyelik açtım çünkü berbat hissediyorum, berbat, berbat, dertleşmeye öyle ihtiyacım var ki. 31 yaşında çalışan bayanım ailemle yaşıyorum. Benim ailem mesafelerin olmadığı bir aile, hani bazı ailelerde anneye bile siz dersin, bizde öyle olmadı, bi tartışma durumunda hakaretler küfürler gırla gider. Ayrıca ailem tarafınan sen yapamazsın, edemezsin, beceriksiz, aman şuraya gidersen erkekler tecavüz eder diye büyütüldüm. Yani saygı sınırları olmayan bir aile.Annem ben çok seviyor söylemesine göre ama saygı yok, sınırlar yok, küfür var hakaret var. İnanın bocalıyorum. Bütün gün işyerinde saygı görüyorum, "hanım" olarak hitap ediliyorum, eve gelince ise 31 yaşında kadın muamelesi değil 5 yaşında çocuk muamelesi görüyorum ve bu benim özgüvenimi bitiriyor.

Geçen yıl konu açtığımda bana ayrı eve çık demiştiniz. Geçen yıl konu açtığımda, işyerim evimin 2 alt sokağındaydı. Önce altyapıyı oluşturmaya çalıştım. İşyerimin çok uzak semtte şubesi var, oraya geçmek istedim. Popüler bir şubeydi, çalıştım,çabaladım, kendimi gösterdim ve nihayet o şubeye alındım. Bu zor oluyor diye birkaç haftadır ev bakıyorum.Geçen ay da işyerimden performansım neeniyle teşekkür belgesi verdiler. Bu sabah annem odama geldi. Ben abime ayrı ev aradığımı ve kedi alacağımı anlatmıştım. Annem geldi "mal, salak, aptal, eve çıkamadın mı gerizekalı, mal mal mal mal mal" dedi. Belki 50 defa mal dedi. "Kedi mi alıyorsun sen mal" dedi . Kötü oldum çünkü özgüven sorunlarımın farkındayım. Çık dedim odadan,çıkmadı. Çık diyorum çıkmıyor. Öfkeden çığlık attım. O da sus or.pu deyince sensin o..pu dedim. Hakaret, itiş, kakış ne varsa yaşandı. Ben 6 sene önce söz atmıştım, "zaten eski sözlün sana şunu dedi, bunu dedi" diye başladı çıldırdım. Annem ilkokul terk ev hanımı, hayatı ev üzerine kurulu. 6 sene önceki eski sözlü mevzusu ortak bir mevzu olduğu için bazen sırf dedikodu olsun diye bile çıkarıyor. "Sev eve kaldın, kız kurusu, kim alır seni, zaten evine gitmişsin, patlattın dimi" dedi ben de sinirle evet yaptım dedim. Ben böyle deyince "seni kimse almayacak patlak" dedi.

Kızlar sonuç olarak b.k gibi ruh halim.Ruh hali böyle olunca hiçbir işime gücüme de odaklanamıyorum güya bugün ev bakmaya gidecektim. Annem bana bedddualar etti. Öfkeden annemin "burçlar ve özellikleri" kitabından 2 yaprak yırttım bana sen de yırtıl, seni de yırtan bulunsun fa..e dedi. Başına kötü şeyler gelsin dedi. Kızlar benim de psikolojim çok iyi değil, aşağılanarak büyüdüm özgüven problemi var, yeni iş ortamında başarılı olmaya çalışıyorum, 31 yaşındayım bekarım üzülüyorum yalnız mı ölücem diye. Ben daha ev bakacaktım baktığım bir eve kurtulmak için çıkayım mı bu durumda napayım ? Allah aşkına fikir verin. Annem az önce bana yemek getirdi barışalım diyor kızlar çok kötü hissediyorum.

Şaka olması en azından bu durumun rüya olması için dua ederdim.
Nasıl bir ilişki içerisindesiniz.
Bir anne evladına nasıl patlak ,o,bu ,şu der!Dilim varmıyor.
:KK57::KK57::KK57::KK57::KK57::KK57::KK57::KK57::KK57:
 
hemen ev tut bu hafta çık git o evden kendi başına o kdr mulu olacaksın ki, bu nasıl bir konuşma yaa evladına karşı?? patlak mısın ne demek
 
Cok şükür! annemin bir arkadasi bana derki annenin sözünü dinleseydin gerçekten salak olurdun:)takmamak en iyi yol bana gore,evine gidince ben beceriksiz oldugumdan yemegim cayim herseyim önüme geliyor.ne yapayım bu da boyle diyorum.

Hahahah artık ben de gülüyorum. Şu yazdıklarınız beni güldürdü. “Ne yapayım bu da böyle” kısmı :)))) Gerçek bu. Onun öyle olduğunu kabullenip kendi yaklaşımını değiştirmek ve takmamak. Gerçekten başka çaresi yok. Annem 57 yaşında. Bu yaşa kadar böyle geldin artık değişmeni beklemiyorum zaten seni böyle kabul ettim, banane ben kendi hayatıma bakıyorum diyorum. Ama tabii beraber yaşamadığımız için durum böyle. Konu sahibi arkadaş hala beraber yaşadığı için bunu yapması çok zor. Onun için kesinlikle psikolojik destek almalı. :)

Ayrıca bir kitap önermek istiyorum arkadaşa ve herkese. “İnanan Beyin” adlı kitabı mutlaka okuyum MediaCat yayınevinden çıkma bir sosyal psikoloji kitabı. Sadece bu durum için değil bütün hayata bakışınızı farklı noktaya çekecek bilgiler bulacaksınız. Neye, neden inanıyoruz? Sahip olduğumuz inançlar, zihnimizde kodladığımız şeyler gerçekten öyle mi? Öyle olduğuna neden inanıyoruz. Genellikle bize küçük yaşta öğretilen şeyleri sorgulamadan o bilgilere inanarak ve hep karşılaştığımız şeyleri bize daha önce öğretilen, inandırılan o bilgilerle kıyaslayarak yaşarız. Çok az kişi sorgular. Ben buna neden inandım veya neden inanıyorum? diye. :) Ben bunu kendime yaptım. Küçükken inandığım, bana öğretilen bazı şeylerin şu anda çokta aklıma, mantığıma yatmadığını farkettim. Biz acılarımızı bile hep sahip olduğumuz bilgilere ve inançlarımıza dayandırıyoruz. Önce acının kaynağından kurtuldum kısaca. Bana acı çektiren şeyler neden çektiriyor? Neden böyle olması gerektiğine inanarak üzülüyorum? O öyle, ben böyleyim. O onun hayatı ve kendine yaptıkları aslında... Tabii sizi de ziyan ediyor ayrı mesele.. :)) Bu da benim hayatım ve ben kendi tercihlerimle kendi kattıklarımla hayatıma devam edeceğim. Konu bu olduğu için annemle ilgili örneği verdim ancak ben hayatımın tümüne uyarladım bu bakış açımı. İnandıklarıma dayanak bulmak yerine öncelikle “Buna neden inanayım?” diye sorguluyorum. Mantıklı karşılıklar bulursam, ikna olursam inanmayı seçiyorum. Zihnini arındırıp hayatını temiz bilgiler ve sağlıklı inançlar üzerine ıturtmak bence en önemlisi. O zaman kolay yıkılmıyor insan. Herkesi olduğu gibi kabul edip yargılamazsak zaten toplumca da rahat edeceğimize inanıyorum.
 
Merhaba kızlar, ben aslında geçen sene mart ayı gibi bu konuyla ilgili bir konu açmıştım. Ancak şifremi unuttuğum için tekrar üyelik açtım çünkü berbat hissediyorum, berbat, berbat, dertleşmeye öyle ihtiyacım var ki. 31 yaşında çalışan bayanım ailemle yaşıyorum. Benim ailem mesafelerin olmadığı bir aile, hani bazı ailelerde anneye bile siz dersin, bizde öyle olmadı, bi tartışma durumunda hakaretler küfürler gırla gider. Ayrıca ailem tarafınan sen yapamazsın, edemezsin, beceriksiz, aman şuraya gidersen erkekler tecavüz eder diye büyütüldüm. Yani saygı sınırları olmayan bir aile.Annem ben çok seviyor söylemesine göre ama saygı yok, sınırlar yok, küfür var hakaret var. İnanın bocalıyorum. Bütün gün işyerinde saygı görüyorum, "hanım" olarak hitap ediliyorum, eve gelince ise 31 yaşında kadın muamelesi değil 5 yaşında çocuk muamelesi görüyorum ve bu benim özgüvenimi bitiriyor.

Geçen yıl konu açtığımda bana ayrı eve çık demiştiniz. Geçen yıl konu açtığımda, işyerim evimin 2 alt sokağındaydı. Önce altyapıyı oluşturmaya çalıştım. İşyerimin çok uzak semtte şubesi var, oraya geçmek istedim. Popüler bir şubeydi, çalıştım,çabaladım, kendimi gösterdim ve nihayet o şubeye alındım. Bu zor oluyor diye birkaç haftadır ev bakıyorum.Geçen ay da işyerimden performansım neeniyle teşekkür belgesi verdiler. Bu sabah annem odama geldi. Ben abime ayrı ev aradığımı ve kedi alacağımı anlatmıştım. Annem geldi "mal, salak, aptal, eve çıkamadın mı gerizekalı, mal mal mal mal mal" dedi. Belki 50 defa mal dedi. "Kedi mi alıyorsun sen mal" dedi . Kötü oldum çünkü özgüven sorunlarımın farkındayım. Çık dedim odadan,çıkmadı. Çık diyorum çıkmıyor. Öfkeden çığlık attım. O da sus or.pu deyince sensin o..pu dedim. Hakaret, itiş, kakış ne varsa yaşandı. Ben 6 sene önce söz atmıştım, "zaten eski sözlün sana şunu dedi, bunu dedi" diye başladı çıldırdım. Annem ilkokul terk ev hanımı, hayatı ev üzerine kurulu. 6 sene önceki eski sözlü mevzusu ortak bir mevzu olduğu için bazen sırf dedikodu olsun diye bile çıkarıyor. "Sev eve kaldın, kız kurusu, kim alır seni, zaten evine gitmişsin, patlattın dimi" dedi ben de sinirle evet yaptım dedim. Ben böyle deyince "seni kimse almayacak patlak" dedi.

Kızlar sonuç olarak b.k gibi ruh halim.Ruh hali böyle olunca hiçbir işime gücüme de odaklanamıyorum güya bugün ev bakmaya gidecektim. Annem bana bedddualar etti. Öfkeden annemin "burçlar ve özellikleri" kitabından 2 yaprak yırttım bana sen de yırtıl, seni de yırtan bulunsun fa..e dedi. Başına kötü şeyler gelsin dedi. Kızlar benim de psikolojim çok iyi değil, aşağılanarak büyüdüm özgüven problemi var, yeni iş ortamında başarılı olmaya çalışıyorum, 31 yaşındayım bekarım üzülüyorum yalnız mı ölücem diye. Ben daha ev bakacaktım baktığım bir eve kurtulmak için çıkayım mı bu durumda napayım ? Allah aşkına fikir verin. Annem az önce bana yemek getirdi barışalım diyor kızlar çok kötü hissediyorum.
Çok zor hissettiklerin biliyorum. Ben de asagilanarak buyuttum. Ama bu asagilanma beni senin eksine hircin oldum. Ama cozumu su, annen ne derse desin tatli dilli ol. Cunku baska caremiz yok. Allah da bunu emrediyor. Annenin psikolojik sorunlari var. Ona doktordan randevu almayi teklif et. Ellerinden operim annenin. Insallah cok mutlu olursunuz.
 
Ablalar, kardesler beni yanlis anlamayin lutfen ama neden yapici olmak yerine yikicisiniz bu kadar ?? Yani anlamiyorum. Cok basit anneni birak baska eve cik kocanla bosan baska eve tasin... bunlari soylemek ne kadar kolay seyler
 
Ablalar, kardesler beni yanlis anlamayin lutfen ama neden yapici olmak yerine yikicisiniz bu kadar ?? Yani anlamiyorum. Cok basit anneni birak baska eve cik kocanla bosan baska eve tasin... bunlari soylemek ne kadar kolay seyler

Katılıyorum. Konu sahibi annesinin sorunlarının zaten farkında. Acı çekiyor ve çözüm arıyor kendisi için. Bu yorumlar daha çok acıyı körükleyecek yorumlar oluyor genelde.
 
mesela nasıl öneriler verirsiniz siz şu konu için?

Sizin mesajınızı okumadım, şahsınıza söylemiyorum ama genel birşey söyleyeyim. “ Bu nasıl anne, annen şöyle kötü, böyle bilmem ne...Nasıl katlanıyorsun... vs” tarzındaki yorumlar üzüntüye üzüntü katan yorumlar. Konu sahibi zaten annesi böyle olduğu için bu sorunları yaşıyor ve yaşayan bilir gerçekten şu hayatta seni anlayabilecek bir anneye sahip olamamak ve olamayacağını bilmek büyük travma. Bu yorumlar empati kurmadan yapılan yorumlar ve yaraya resmen tuz basmak oluyor.
 
mesela nasıl öneriler verirsiniz siz şu konu için?
Annesiyle arasindaki iliskinin ne kadar zedelendigi ortada. Bu iliskiyi tamir etmesi gerekirken iliskiyi kopartmasi cok dogru gelmiyor. Ki tamiri de var. Ben de ayni durumdaydim. %100 duzelecek demiyorum %100 olmasa bile %90 iyiye gider yani
 
Annesiyle arasindaki iliskinin ne kadar zedelendigi ortada. Bu iliskiyi tamir etmesi gerekirken iliskiyi kopartmasi cok dogru gelmiyor. Ki tamiri de var. Ben de ayni durumdaydim. %100 duzelecek demiyorum %100 olmasa bile %90 iyiye gider yani
deli bir insan gibi yanına gidip hakaretler ediyormuş ve konu sahibi ne derse desin düzelmiyormuş. keşke düzelse araları, hiçbir anne evlat kavgalı olmasa.. eğer konu sahibinin annesi tedavi olmayı kabul etmeyip saygılı olmayı beceremezse geriye tek yol kalıyor bu delilikten uzaklaşmak.. özlerse belki tedaviyi kabul eder.
 
Back
X