Merhaba arkadaslar,
22 yasima henuz girmedim, 1 hafta sonra evliligimde 2. yilimiza girecegiz. ama acikcasi benim icin evlilik yil donumunu kutlamak icin hic bir neden yok, o gunu takvimden yirtip atsam halimi daha iyi anlatir.
Ben universite ogrencisiyim, oda calisiyor, bir. Universite hayatim iyi gitmek sorunum yok, cok emek sarfediyorum cunku. Gunde 3 saat yolculuk yapiyorum okula gidip gelmek icin.
Ilk aylarda baslamisti sorunumuz, ilk 6 ay hic kimseye anlatmadim, aslinda yine anlatmayacaktim ama artik kollarimdaki morluklari annem ve kardesimden gizleyemedim, kiz kardesim anlat diye aglamaya basladi, yeminler ettirdi seni dovuyormu diye, ben gizlemek niyetindeydim aptal gibi. Iyikide aciga cikmis diyorum simdi kendi kendime.
Annem basindan beri isteksizdi, bu olaylar ardindanda seni bosuna okutmusum, niye cekiyorsun diyor. simdi bile bugun bavulumu alsam, bugun sorgusuz sualsiz annemde odam hazir ama ben gidemiyorum iste. Resmen sucluluk kompleksine girmisim, her konuda kendimde suc ariyorum, kendimi sucluyorum ve hak ettigimi dusunuyorum. ama artik bu ilk zamanlardi, suan cok sey degisti ruh halimde, artik bunlarin hic birini hak etmedigimi dusunuyorum, bu yuzdende evliligimi bitirmeye karar verdim, beynimde zaten bitti.
Kayinvalidem esimden 12 yil boyunca dayak yemis, alkolik ve kumar bagimlisi oldugu icin hic gun yuzu gormemis, nitekim bosandiktan sonra yurt disina kacmislar, burdada beni buldular. esim kucuk yasta benden once bir nisanlilik olayi yasamis ve bir kac ay icinde bulunduklari yere rezil olarak ayrilmislar. ayrintilari evlendikten sonra aile yakinlarindan duydum. Esim beni ilk ayda dovmeye basladi,, evlenmeden oncede bogazima yapismisti, simdi basimi duvarlara vursam nafile biliyorum, cok cahildim. Dayak hic eksik olmadi, psikolojik baski, ekonomik baski, fiziksel baski hepsi var.
Ayrica evde cok cimri, mutfakta ne kadar su kullandigima bile bakiyor, banka kartimi elimden aliyor, evde kalorifer yanmasina izin vermiyor, eve alisverisi bir iskence gibi goruyor, sureklide basima kakiyor. Ailem benden 60 km uzakta, sadece annem ve 2 kardesim var, baskada kimsemiz yok. 2 yil icinde dayak yuzunden bir kac kere anneme gittim, annem yalvardi gitme aklim sende kaliyor, bundan sana hayir gelmez dedi ama ben yinede hep gittim, ama hep pisman oldum, yinede akillanmadim. Universite tip ogrencisiyim, diplomami alip is sahibi olacagim zamani kendi kendine kurup turlu vesveseler cikariyor, benden ayrilacaksin sen diyor, benim ondan daha iyilerine layik oldugumu soyluyor, ve beni kaybetmekten korktugunu soyluyor, ama sudan sebeplerdende beni dovuyor, kac kere gozum yuzum morardi okulda arkadaslarima rezil oldum, ilerde ben hastalarimin karsisina yuzu gozu sismis olarakmi cikacagim? simdiden bunu dusunmek benim en sevdigim meslekten uzaklastiriyor.
Uzun yaziyorum ama kusura bakmayin, icimi dokumuyorum, annem panik atak hastasi oldu, onada artik bisey diyemiyorum. Kayinvalidem bana Oh olsun, Keske Daha cok dovseydi Oglum diyerek beni aile buyuklerin yaninda boyle azarladi, ayrica kari koca yatak iliskimizi bile yuzume vurdu. Nefret ediyorum ondan, ben annemin evine gittigimde, esime onu bir daha getirme diye tehditler yagdirdi. yinede onun dedigi olmadi sonunda neyse, artik o benim umrumda degil, ama esimlede anlasamiyorum ki. Hep evde beni 4 duvar arasina terk ediyor, ne yaptigim umrunda bile degil. Para kazanmaktan baska gozu birsey gormuyor, onun icin hersey para, annesinden gordu bunu biliyorum ama ogluda ayni, 5 kurus icin beni dovdugu gunleri unutamiyorum. Bir kac gun oncede benimle aslinda bosanmak istedigini sadece eline gune rezil olmamak icin bosanmadigini soyledi, ertesi gun esyalarimi alip gidecektim ki, sinirle soyledim diye bu sefer gonlumu almaya calisti. Gece calisiyor, gunduz calisiyor, sadece uyumaya geliyor. Sizlansam suclu ben olup, dayak yiyorum. telefon acip, nerdesin demeye korkuyorum ben ne yapmaliyim?
disari cikamiyorum, arkadasim yok, ailem yanimda olamiyor, gitsem kabahat, birde Annem hakkinda: Gebersede kurtulsak diyor, annem halbuki onun hakkinda neler soyluyor, bende susuyorum, annemin iyi niyetine aciyorum
Sevgim bitti, evlilik kafamda bitti, zaten gitmek istiyorum, ama dogrumu yapiyorum sizce ?
22 yasima henuz girmedim, 1 hafta sonra evliligimde 2. yilimiza girecegiz. ama acikcasi benim icin evlilik yil donumunu kutlamak icin hic bir neden yok, o gunu takvimden yirtip atsam halimi daha iyi anlatir.
Ben universite ogrencisiyim, oda calisiyor, bir. Universite hayatim iyi gitmek sorunum yok, cok emek sarfediyorum cunku. Gunde 3 saat yolculuk yapiyorum okula gidip gelmek icin.
Ilk aylarda baslamisti sorunumuz, ilk 6 ay hic kimseye anlatmadim, aslinda yine anlatmayacaktim ama artik kollarimdaki morluklari annem ve kardesimden gizleyemedim, kiz kardesim anlat diye aglamaya basladi, yeminler ettirdi seni dovuyormu diye, ben gizlemek niyetindeydim aptal gibi. Iyikide aciga cikmis diyorum simdi kendi kendime.
Annem basindan beri isteksizdi, bu olaylar ardindanda seni bosuna okutmusum, niye cekiyorsun diyor. simdi bile bugun bavulumu alsam, bugun sorgusuz sualsiz annemde odam hazir ama ben gidemiyorum iste. Resmen sucluluk kompleksine girmisim, her konuda kendimde suc ariyorum, kendimi sucluyorum ve hak ettigimi dusunuyorum. ama artik bu ilk zamanlardi, suan cok sey degisti ruh halimde, artik bunlarin hic birini hak etmedigimi dusunuyorum, bu yuzdende evliligimi bitirmeye karar verdim, beynimde zaten bitti.
Kayinvalidem esimden 12 yil boyunca dayak yemis, alkolik ve kumar bagimlisi oldugu icin hic gun yuzu gormemis, nitekim bosandiktan sonra yurt disina kacmislar, burdada beni buldular. esim kucuk yasta benden once bir nisanlilik olayi yasamis ve bir kac ay icinde bulunduklari yere rezil olarak ayrilmislar. ayrintilari evlendikten sonra aile yakinlarindan duydum. Esim beni ilk ayda dovmeye basladi,, evlenmeden oncede bogazima yapismisti, simdi basimi duvarlara vursam nafile biliyorum, cok cahildim. Dayak hic eksik olmadi, psikolojik baski, ekonomik baski, fiziksel baski hepsi var.
Ayrica evde cok cimri, mutfakta ne kadar su kullandigima bile bakiyor, banka kartimi elimden aliyor, evde kalorifer yanmasina izin vermiyor, eve alisverisi bir iskence gibi goruyor, sureklide basima kakiyor. Ailem benden 60 km uzakta, sadece annem ve 2 kardesim var, baskada kimsemiz yok. 2 yil icinde dayak yuzunden bir kac kere anneme gittim, annem yalvardi gitme aklim sende kaliyor, bundan sana hayir gelmez dedi ama ben yinede hep gittim, ama hep pisman oldum, yinede akillanmadim. Universite tip ogrencisiyim, diplomami alip is sahibi olacagim zamani kendi kendine kurup turlu vesveseler cikariyor, benden ayrilacaksin sen diyor, benim ondan daha iyilerine layik oldugumu soyluyor, ve beni kaybetmekten korktugunu soyluyor, ama sudan sebeplerdende beni dovuyor, kac kere gozum yuzum morardi okulda arkadaslarima rezil oldum, ilerde ben hastalarimin karsisina yuzu gozu sismis olarakmi cikacagim? simdiden bunu dusunmek benim en sevdigim meslekten uzaklastiriyor.
Uzun yaziyorum ama kusura bakmayin, icimi dokumuyorum, annem panik atak hastasi oldu, onada artik bisey diyemiyorum. Kayinvalidem bana Oh olsun, Keske Daha cok dovseydi Oglum diyerek beni aile buyuklerin yaninda boyle azarladi, ayrica kari koca yatak iliskimizi bile yuzume vurdu. Nefret ediyorum ondan, ben annemin evine gittigimde, esime onu bir daha getirme diye tehditler yagdirdi. yinede onun dedigi olmadi sonunda neyse, artik o benim umrumda degil, ama esimlede anlasamiyorum ki. Hep evde beni 4 duvar arasina terk ediyor, ne yaptigim umrunda bile degil. Para kazanmaktan baska gozu birsey gormuyor, onun icin hersey para, annesinden gordu bunu biliyorum ama ogluda ayni, 5 kurus icin beni dovdugu gunleri unutamiyorum. Bir kac gun oncede benimle aslinda bosanmak istedigini sadece eline gune rezil olmamak icin bosanmadigini soyledi, ertesi gun esyalarimi alip gidecektim ki, sinirle soyledim diye bu sefer gonlumu almaya calisti. Gece calisiyor, gunduz calisiyor, sadece uyumaya geliyor. Sizlansam suclu ben olup, dayak yiyorum. telefon acip, nerdesin demeye korkuyorum ben ne yapmaliyim?
disari cikamiyorum, arkadasim yok, ailem yanimda olamiyor, gitsem kabahat, birde Annem hakkinda: Gebersede kurtulsak diyor, annem halbuki onun hakkinda neler soyluyor, bende susuyorum, annemin iyi niyetine aciyorum
Sevgim bitti, evlilik kafamda bitti, zaten gitmek istiyorum, ama dogrumu yapiyorum sizce ?
Son düzenleyen: Moderatör:
klava:.. sende aklın varsa sakın ama sakın çocukk yapma güzrlimm... neyine katlanıyorsun bu adamın??seviyorum diyorsun peki seni döven bir adamı arkadaşlarına rezil eden bir adamı asıl seviyorsun bi aynaya bak seni seven adamsan neeler yapmış bir gör silkelen ve kendine gelll çoooook genceciksin henüz neresinden dönsen kardır senin için..bak annen ve kardeşinde seni geri istiyor kendin diyorsun odam hazır diye.. Bak gördün sevgi herşey değilmiş işteee lütfen 2 kere düüşün ilerisini düşün...
