Umarım pişman olmazsınızYok malesef başka bir sektöre yönelemiyorum ben proje yöneticisiyim yazılımcıyım onun yaşadığı küçük şehirde özel bir şirket bile yok ki mesleğimle ilgili bir şeyler yapabileyimbunun dışında da başka bir şey yapamıyorum elimden gelmiyor. En büyük korkum da evlendikten çoluk çocuğa karıştıktan sonra dediğiniz gibi yine unutamamak.
Eger ondan iyisini bulamadıgın için hala aklındaysan hayatını degiştirmeye degmez belkide barıstıgınızda aranızdaki bag eskisi gibi olmayacak. Ama yok iyice düşündügünde onu seviyor onu özlüyorsan hala mutlaka orta yolu bulun derim
Konuyu okurken heh dedim bırı yine eski konuya cevap yazmıs ve okudugumda direk son sayfaya gelmek ıstedım inşallah tekrar denemişlerdir diye
Hayata bir kez geliyoruz ve bu kadar mutlu oldugun, sevdıgın sevıldıgın biriyle böyle bir sebepten ayrılmak çok acı
Sonra son sayfaya geldım konuya tekrar yazan senmişsin hala aynı duygulardasın fakat bu seferde aslında onu özlemedigini sadece ondan iyisini bulamadıgın için bu duygularda oldugunu anladım
Sadece gezmeleri, eglenceleri falan özlüyorsun yani
tekrar baslasan ama eskisi kadar eglenmeseniz o anki mutlulugu aynı derecede tekrar yasamasanda yeterki birbirimizi sevmeye devam edelım yan yana olalım diyebılırmısın şuan hala gorusuyormusun? Belkide hayatında biri vardır Sadece gezmeleri, eglenceleri falan özlüyorsun yani
Aranızda bu sürecte illa ki çok şey degısmış olacak yeniden basladıgınızda
en basitinden ikinizde büyüdünüz bu sürecte hobileriniz bile degişmiş olabilir. 
Bence sen onu değil tattığın mutluluğu özlemişsin. Aynı duyguları yaşamak istiyorsun. Ama kendin bile farkında değilsin. Başkalarında aynısını veya bi tık üstünü yaşayamadığından en yoğun olan duygunda kalmış aklın. Bence bu süreçte kimseyle görüşmeyip kendinle başbaşa kalıp özlediğin duyguları minimuma indirmen gerekiyor.Merhaba kızlar,
Yaklaşık 2 sene önce ayrıldığım erkek arkadaşımı çok özlüyorum. Mükemmel bir ilişkimiz vardı, 3 sene birlikteydik, beni hiç kimse o kadar iyi tamamlamamıştı, hiç kimseyle o kadar kafalarımız uyuşmamıştı. Ama o sonradan memleketine dönme kararı aldı (bir geleceğimizin olması imkansız gibi bir şeydi çünkü onunla olmak için mesleğimi komple bırakmam gerekecekti, o sırf istanbul’da büro açmak daha zor orada çevresi var diye memleketine döndü, burada çalışıyordu zaten), bu kısımları burada çok anlatmıştım, çok acı çekerek ayrıldık barışıp tekrar ayrıldık çok kötü bir süreçti. En sonunda tekrar barışıp son 1 senenin 6 ayı onu askerliğinde bekledim, sonra da taşındı gitti zaten 6 ay uzaktan götürmeyi denedik ama o yaşanan süreç, istanbulda kalmayı seçmemesinin bana hissettirdikleri, geleceğimiz yok ve bunu bu hale o getirdi kaygısı, çok güçsüz davranması vs aşamadım ve ondan buz gibi soğudum. Sevgi kırıntısı dahi hissetmiyordum ayrılırken. Sanki her şeyi tüketmiştik. Hemen yeni insanlarla görüşmeye başladım adapte de oldum bu duruma. Onu çok uzun süre hiç özlemedim. Ancak sonradan hayatıma girmiş kişilerle onla olan uyumu hiç bulamadım. Bu, eski sevgilimle aramızda ne kadar değerli ne kadar bulunması zor bir şey olduğunu hatırlattı bana. O zaten gittiği için hep pişmandı ve barışmak için çok çabaladı istemedim. Nadiren konuşuyoruz ve unutamadığını söylüyor. Ama barışsak o yine orada yaşıyor ben burada (yaşadım gördüm orada olmayı tercih ederim dönerim ben diyor ama dönse bile mutlu olacağını sanmam, orada işleri çok iyi). Zorluklar yaşadığımızda yine güçsüz davranıp benim sinirimi bozma ihtimali çok yüksek. Aynı sorunlarla karşılaşacağız yani.... Ne yapmalı bilemedim?
güncelleme:
Kendi konumu kendim hortlatıyorum fakat aradan 1 sene daha geçti ben hala aynı... kendi kendime konuşmak istedim biraz...bazen hiiç aklıma gelmiyor ama bazen çok vuruyor o güzel günlerin anısı. Ben hayatımda hiç o kadar mutlu olmadım, o kadar tamamlanmış hissetmedim daha önce
Çok komiktir ki ilişkimizin son 6-8 ayı ondan çok soğumuştum beni çok boğuyordu hatta beraber gittiğimiz son tatilimizde vs bitse de dönsek diye hissediyordum, cinsel hiç bir şey istemiyordum hep yokuşa da sürdüm. Ondan ayrılınca bir sürü kişiyle de görüştüm. Şuan bunları niye hissediyorum ve bu hiç geçmeyecek mi?...
en sevdigim film serisinden bir alıntı birakmak istiyorum şu paragrafa;
şiirler şarkılar, başrolün ben olduğum tiyatro oyunları yazardı, uzak mesafeye dustugumuzde her ay bir gün görmek için 3 günde 8er vasıta gelir, 8er vasıta dönerdi (balık erkeği)... İşte o zaman içime bir yumru oturdu. Dedim ki; 'yengenc, bak , diğer erkekler nasıllar.
ya da sonradan hayatıma girenler. Herkesin bir digerinden farklı,kendince iyi tarafları var. Bir süre sonra sen de farkedeceksin. Ama tavsiyem eski sevgilini komple çıkar hayatından. Böyle kossan geri dönecek yakınlıkta olunca insanın her mutsuz olduğunda aklı oraya gidiyor. Oralarda bir yerlerde olduğunu bilmek yeni iliskine adapte olmana engel oluyor. Zor olsa da komple sil numarasını . hatta sen numaranı değiştir. Ne kadar etki edecegine inanamazsin
Hayatımızdan geçip giden insana olan özlemin aslında o anki kendimize olan özlem olduğunu okumuştum bir yerde.. O andaki sizi bulmaya çalışın
en sevdigim film serisinden bir alıntı birakmak istiyorum şu paragrafa;
Eki Görüntüle 2846605
Konuya gelince... Aynı hisleri ben de yaşamıştım. Üniversitede harika bir ilişkim vardı; Kahvaltıda yiyeceğim patatesleri , salatalıkları, yumurtalari hiç usenmez kalp biçiminde keserdi
Sonra biz ayrıldık. Ben yine kolay atlatmistim, hatta birkaç aya yeni biriyle tanışmıştım , hayatım gayet güzel gidiyordu.
Derken yağmur bastıran bir günde yeni bebe beni bırakıp önden hızlı hızlı gidene kadar. Oysa eski sevgilim yolda çamur birikintisi varken beni kucağına alır,bir kaldırımdan diğerine taşır, bunu da buyuk bir zevkle yapardi.
Bunu farkedince kaldırımın başında durdum. Çocuk yokluğumu belki iki dakika sonra farketti
Belki de sen çok kıymetli ve belki de bir daha asla karşina benzeri çıkmayacak bir adamı kaybettin...'
O his çok tanidik bir his. İnsana aylar sonra vuruyor.
Ama yıllar geçince görüyorsun ki her insanın başka başka huyları , başka başka sevilesi yanları var. Yağmurda beni taşımak aklına gelmeyen çocuk mesela , şiirler tiyatrolar yazmazdi , ağzı da iyi laf yapmazdi ama izlediği filmlerden , okuduğu kitaplardan,dinlediği kliplerden birilerini hep bana benzetirdi. Anlardım ki hep aklındayim demek ki
