Böyle bir durumda siz ne yapardınız?
Kendisinin mitomani olabileceğini düşünüyorum. (yalan söyleme hastalığı). Mesela aldığı kazağın fiyatını fazla söylerdi, fişini bulunca anlardım ya da işe geç kaldıysa iş arkadaşların uyuyakaldım demek yerine arabayla geliyorduk kaza yaptı gibi hiç söylenmeyecek yanlar söylediğini yakaladım. Kilo aldığım bir dönem olmuştu (yaklaşık 10 kilo) bana hep kilonun onun sevgisini etkilemediğini söylerdi ancak bana karşı samimiyeti ve yakınlığı aşırı derecede değişmişti,hareketleri aksini ispatlıyordu.
Şu an eğitim ve iş olarak aşırı yoğun bir dönemdeyim öyle ki 10-12 saatlere kadar çıkıyor çalışmam. Duygusal zekamın (EQ) gerçekten düşük olduğuna inanıyorum çünkü duygularımı regüle edip de masanın başına full odak oturamıyorum bana 3 gün önce yazdığında beri.
Bitiş ise şöyle oldu, bir konu açıldı ve konu ileride bebeğimiz olursaya geldi. Paşam bebek bakamazmış o kadar çalışacakmış bu benim görevimmiş. Ben de çocuk yetiştirmek öyle bir mevzu değil anne-baba dayanışması şarttır benim eksik kaldığım yerleri sen tamamlarsın seninkileri ben çocuk ikisinin de ilgi ve bakımına ihtiyaç duyar dedim. Bu konu üzerinden tartışırken sürekli lafımı kesip araya girerdi, sözü tekrar almak için konuşmaya başladığımda sinirlenip laf kesme artık,konuşmayı bilmez misin sen diye söylenirdi. (Ne ironik değil mi? :)) Ve en sonunda kulaklarımı çınlatacak cinsten bana bağırdı
Ayrılğın üstünden 2 ay geçti ve beyefendi yırtık dondan fırlar gibi fırladı. Wpden mesaj atıp silmiş. O gece whatsapptan engelledim. Akşam da uçak modun aldım telefonu yatmadan. Gece 6 kere aramış ve "seni benim sevdiğim gibi kimse sevmeyecek" minvalinde mesajlar atmış.. Dayanamadım yazdım, içimdekileri döküp tamamen rahatlayıp bitirmek istedim. Paşamız çok çabalamış (şüpheli) bana mesajlar atmış ulaşmamış. Gururuna yedirememiş engellememi ama beni silememiş de kahrolmuş her gün (her gün kahrolup 2 ay hiçbir şey yapmaması
) Bu süreçte sadece benim için çabalamış Vicdanıma oynamaya çalıştığının farkındayım ama gram samimi gelmiyor. Ama yine de hiçbir şeye odaklanamıyorum ve yine bana zarar veriyor. Bu elemanla asla barışılmaz ama şu an onu düşünmemem için taktikleriniz varsa minnettar olurum.. Dün itibariyle engelledim bu sefer açmamak üzere.
Kendisinin mitomani olabileceğini düşünüyorum. (yalan söyleme hastalığı). Mesela aldığı kazağın fiyatını fazla söylerdi, fişini bulunca anlardım ya da işe geç kaldıysa iş arkadaşların uyuyakaldım demek yerine arabayla geliyorduk kaza yaptı gibi hiç söylenmeyecek yanlar söylediğini yakaladım. Kilo aldığım bir dönem olmuştu (yaklaşık 10 kilo) bana hep kilonun onun sevgisini etkilemediğini söylerdi ancak bana karşı samimiyeti ve yakınlığı aşırı derecede değişmişti,hareketleri aksini ispatlıyordu.
Şu an eğitim ve iş olarak aşırı yoğun bir dönemdeyim öyle ki 10-12 saatlere kadar çıkıyor çalışmam. Duygusal zekamın (EQ) gerçekten düşük olduğuna inanıyorum çünkü duygularımı regüle edip de masanın başına full odak oturamıyorum bana 3 gün önce yazdığında beri.
Bitiş ise şöyle oldu, bir konu açıldı ve konu ileride bebeğimiz olursaya geldi. Paşam bebek bakamazmış o kadar çalışacakmış bu benim görevimmiş. Ben de çocuk yetiştirmek öyle bir mevzu değil anne-baba dayanışması şarttır benim eksik kaldığım yerleri sen tamamlarsın seninkileri ben çocuk ikisinin de ilgi ve bakımına ihtiyaç duyar dedim. Bu konu üzerinden tartışırken sürekli lafımı kesip araya girerdi, sözü tekrar almak için konuşmaya başladığımda sinirlenip laf kesme artık,konuşmayı bilmez misin sen diye söylenirdi. (Ne ironik değil mi? :)) Ve en sonunda kulaklarımı çınlatacak cinsten bana bağırdı
Ayrılğın üstünden 2 ay geçti ve beyefendi yırtık dondan fırlar gibi fırladı. Wpden mesaj atıp silmiş. O gece whatsapptan engelledim. Akşam da uçak modun aldım telefonu yatmadan. Gece 6 kere aramış ve "seni benim sevdiğim gibi kimse sevmeyecek" minvalinde mesajlar atmış.. Dayanamadım yazdım, içimdekileri döküp tamamen rahatlayıp bitirmek istedim. Paşamız çok çabalamış (şüpheli) bana mesajlar atmış ulaşmamış. Gururuna yedirememiş engellememi ama beni silememiş de kahrolmuş her gün (her gün kahrolup 2 ay hiçbir şey yapmaması
) Bu süreçte sadece benim için çabalamış Vicdanıma oynamaya çalıştığının farkındayım ama gram samimi gelmiyor. Ama yine de hiçbir şeye odaklanamıyorum ve yine bana zarar veriyor. Bu elemanla asla barışılmaz ama şu an onu düşünmemem için taktikleriniz varsa minnettar olurum.. Dün itibariyle engelledim bu sefer açmamak üzere.
Son düzenleme:
ben ne okudum öyle ya?? Başka başka insanlarla tanışmanı tavsiye edeceğim iki saniye düşünmen bile çok çok büyük hata. hobilerine ağırlık ver ya da meditasyon yap işe yarıyor gerçekten, bağ kesme ve benzeri
