B
bridetobe
Ziyaretçi
-
- Konu Sahibi bridetobe
- #1
boşanıyoruz...
bir kaç ay öncesine kadar aklımdan bile geçmezdi benden vazgeçeceği
mutluyuz sanıyodum... ama derinlerde olanları görememişim
evet tartışıyorduk hatta bazen kapıyı çarpıp çıkar giderdim gecenin bir vakti
şımarıklıktı belki benim yaptığım ama mutluydum ben kocamla...
aynı evi paylaşmak beni güvende hissettiriyordu... farklı kültürlerden geliyor olmamız en temel sorunumuzdu aslında
hatta bütün geçimsizliğimizin kaynağı kültür farklılığıydı
ama ben bunu göze alarak evlendim onunla...
şimdi beni bırakıp gidiyor ülkesine üstelik karısının yanına
çocuğunun annesinin yanına
belki hamileliğimi sona erdirmeseydim beni terketmezdi
ona bi evlat verseydim hazır olmadığım halde anneliğe
gideceğini bilseydim herşeyi yapardım gitmemesi için... ama okadar ani olduki!
hayatımın şokunu yaşıyorum ve kendimi zavallı gibi hissediyorum...
kafam darmadağın ...
ne yapacağım ben şimdi? hiç düşünmemiştimki ne yaparım die...
uyusam diyorum uyanmasam bi kaç yılherşey yoluna girmiş olsa...
geçen ay ülkesine gitti ve eşiyle orda yeniden bi araya gelme kararı almışlar
buraya döndüğünde bi soğukluk vardı zaten ben yorgunluk falan sandım
bide oğluyla ilgili problemlerinden kaynaklanıyor sandım bu durgunluğu
oğlu madde bağımlısıymış bu yüzden eski karısına dönüyor sanıyorum
hatta eminim! ama benim günahım ne? biz tanıştığımızda onlar zaten boşanmıştı
ben kimsenin yuvasını yıkmadımki neden benim yuvam yıkılıyor? bebeği ben istemedim ama çok pişmanım şimdiben kocamı çok seviyorum ve oda beni seviyo çok eminim!!
nasıl beni kaybetmeyi göze alabiliyor anlamıyorum aklım almıyor
geçen ay ülkesine gitti ve eşiyle orda yeniden bi araya gelme kararı almışlar
buraya döndüğünde bi soğukluk vardı zaten ben yorgunluk falan sandım
bide oğluyla ilgili problemlerinden kaynaklanıyor sandım bu durgunluğu
oğlu madde bağımlısıymış bu yüzden eski karısına dönüyor sanıyorum
hatta eminim! ama benim günahım ne? biz tanıştığımızda onlar zaten boşanmıştı
ben kimsenin yuvasını yıkmadımki neden benim yuvam yıkılıyor? bebeği ben istemedim ama çok pişmanım şimdiben kocamı çok seviyorum ve oda beni seviyo çok eminim!!
nasıl beni kaybetmeyi göze alabiliyor anlamıyorum aklım almıyor
boşanıyoruz...
bir kaç ay öncesine kadar aklımdan bile geçmezdi benden vazgeçeceği
mutluyuz sanıyodum... ama derinlerde olanları görememişim
evet tartışıyorduk hatta bazen kapıyı çarpıp çıkar giderdim gecenin bir vakti
şımarıklıktı belki benim yaptığım ama mutluydum ben kocamla...
aynı evi paylaşmak beni güvende hissettiriyordu... farklı kültürlerden geliyor olmamız en temel sorunumuzdu aslında
hatta bütün geçimsizliğimizin kaynağı kültür farklılığıydı
ama ben bunu göze alarak evlendim onunla...
şimdi beni bırakıp gidiyor ülkesine üstelik karısının yanına
çocuğunun annesinin yanına
belki hamileliğimi sona erdirmeseydim beni terketmezdi
ona bi evlat verseydim hazır olmadığım halde anneliğe
gideceğini bilseydim herşeyi yapardım gitmemesi için... ama okadar ani olduki!
hayatımın şokunu yaşıyorum ve kendimi zavallı gibi hissediyorum...
kafam darmadağın ...
ne yapacağım ben şimdi? hiç düşünmemiştimki ne yaparım die...
uyusam diyorum uyanmasam bi kaç yılherşey yoluna girmiş olsa...