- 15 Ekim 2024
- 13
- 5
- 21
- Konu Sahibi yildizbocegi
- #1
Merhaba, 21 yaşında bir genç kızım. Normalde neşeli cıvıl cıvıl bir insanım ve hiç öyle komplekslerim yok. Ben hukuk fakültesi öğrencisiyim kısa zaman önce ortak arkadaş grubumuzda tanıştığımız biriyle flörtleşmeye başlamıştık. O da hukukçu ama okulu bitirdi geçen yıl. Neyse ben biraz ölçülü biriyim yani işte doğru şekilde de nasıl ifade edilir bilemedim nahif, kibarcık bir tipim diyebiliriz. Bu kişi de biraz rahat, gevşek bir tip gibi. Yaptığı davranışlara vereceğim reaksiyonları çok düşünmüyor ama benden hoşlanıyordu. Evde geceleri arama çok müsait olmuyorum dedim. Bu ne demek bence 24 yaşında biri anlayabilir diye düşünüyorum. Tabii tabii dedi sonra ertesi gün yine aradı???? Buluşalım dedik o şu an eğitim görüyor akademide. Bana dedi ki dersim şu saatte bitiyor şu kafede buluşalım. Dediği yer benim evime 2 saat uzaklıkta. Kendisine 15 dk. Onun arabası var bana daha yakın bir yer seçebilirdik. Ama beyefendi düşünememiş yersen tabii. Ben de sinirlendim buluşmayalım boşver sen arkadaşlarınla takıl dedim. Bir kız "arkadaşı" var kendisinin üniden dönem arkadaşı. Kız hakimliğe hazırlanıyor şu an. Daha akademide değil. Biz flörtleşmeye başladıktan sonra beni stalklamış yanlışlıkla eski bir fotoğrafımı beğendi
Sonra da utandı mı ne olduysa takip etti. Ben etmediğim gibi kendisini de çıkardım çünkü hoşlanmıyorum o kızdan ve flörtüme yürüdüğünü biliyorum. Kanka ayağı oynuyor. Bu çocuk devam etsem beni sinir krizine sokacaktı anladım bu yüzden görüşmeyelim artık dedim. Israrcı vs oldu takmadım. Neyse şimdi hukuk dersleri ağır ama seviyorum bir arkadaşım da diş hekimliği okuyor. Alttan epey dersi var. Bana dedi ki lütfen benimle kütüphaneye gel ders çalışamıyorum falan. Tamam dedim beraber Millet Kütüphanesine gittik bir hafta önce. Ankara'da yaşayanlar bilir. 2000 küsür kişilik yeri ve bir sürü salonu var. Ben de sosyal medyada story attım arkadaşımla konum etiketleyip. Flörtümle birbirimizi takipten çıkmadık bu arada. İşte arkadaş kalalım bari falan dedi aynn medeni insanlarız vs diye attım ama biraz zaman geçince çıkaracaktım takipçilerden. Çünkü bitirmiştim kafamda. Neyse bu da storyi gördü ertedi gün de arkadsşım yoldayken story attı ben de tekrar paylaştım ve hukuk kitaplarının olduğu salondayız ben orayı seviyorum. Neyse oturmuş çalışırken yanım boştu arkadaşım karşımdaydı. Masa 6 kişilik. Yanıma biri geldi mis gibi parfüm koktu. Göz ucuyla baktım takım elbiseli biriydi. Neyse oturdu ben su içme bahanesiyle yanıma bir baktım göz göze geldik suyu püskürtüyordum az daha. Hiç bozuntuya vermedi çalışmaya başladı. Hani demiştim ya unuttum soğudum vs diye. İnsafsızın oğlu 5 dakikada aklımı aldı... Neyse biz sanki iki yabancıyız ama arada bir yokluyor göz ucuyla. Biz 2 saat sonra kalktık. Ertesi gün yine gittik hiçbir şey paylaşmadım. Sabah dersi vardı muhtemelen öğlen 3 gibi gene geldiler kankasıyla. Bu sefer karşı masaya oturdu. Ben takmamaya başladım. 2 gün falan gelmediler sonra dedim tamam bıraktı. Haftasonu asansöre bindik bir baktım karşıdan geliyor hemen kapıyı kapatma tuşuna bastım kapı kapansın bu aşağıda kalsın diye, koştu kapının arasına ayağını koydu kapı açıldı bindi. Ben sövüyorum içimden. Gene karşı masama oturdu klasik. Ulan ben buraya takıntılıyım hadi sen niye hep buradasın bir de bir ders çalışma aşkı ki sorma. 10 dakikada bir sigara molası. Bu tek oturuyordu o gün ve 1 saat sonra bilin bakalım kim geldi? Bahsettiğim kız arkadaşı. Karşılıklı oturdular çalışıyorlar. Bu arada kalkıp kızın yanına giderek eğiliyor, güya soruyu cevaplıyor, gülüyorlar, su getirmeye gidiyor kıza da getiriyor. 1 saat mola yerinde konuştular. Akşama doğru erkrk kankası da geldi. Mesela o, kıza karşı mesafeli. Arkadaşlar ama gülüşmüyor kırıtmıyor. Bu öyle mi, her hareketi beni sinir ediyor. Niye ediyor onu da bilmiyorum bana ne di mi aslında? Kız da beni süzüp duruyor sinir edici şekilde. Velhasıl bu 1 haftadır böyle. Dersten çıkıyor anında burada. Düşünün ki üstünde takım elbisesi duruyor daha. Kız da artık her gün burada. Şimdi sorun şu ki bu kişi özellikle bu kütüphanedeki kırıtmalardan sonra falan yerlerde benim gözümde. Bir daha asla olamayız ama çok rahatsız oluyorum varlıklarından. Başka yere otur diyeceksiniz yemin ederim bahane değil ama bir yere alışınca ondan başka yerde rahatsız hissediyorum. Burası aydınlık ferah ve güzel kütüphaneyi de çok seviyorum. Arkadaşıma ben gelmeyeyim artık dedim bunlar için beni mi ekiyorsun falan diye triplendi. Bakın sabah dersten çıktık geldik huzurluca bin tane dua ettim gelmesin diye. Ulan aynı asansöre bindik ben arkadaşım, o ve kız. Nasıl hep aynı anı tutturabiliyoruz şaka gibi ama kafayı sıyıracağım artık. Bunlar niye sürekli burada ve bu çocuğun derdi ne sizce? Hayır bakmıyor da hiç. Yani görüyor bir iki bakıyor sonra bakmıyor hiç. Benden hoşlandığını sanmıyorum öyle olsa kızla dip dibe olmaz her gün. Çalışıyor cidden desem sürekli molada. Ben mi abartıyorum acaba? Ama kaç bin kişik yerde salak gibi hep aynı yerde karşılıklı oturmamız kadar saçma bir şey olamaz. Komik olan şu ki şu an aynı masadayız bir de. Yer yoktu geldi masamıza oturdular...
Sonra da utandı mı ne olduysa takip etti. Ben etmediğim gibi kendisini de çıkardım çünkü hoşlanmıyorum o kızdan ve flörtüme yürüdüğünü biliyorum. Kanka ayağı oynuyor. Bu çocuk devam etsem beni sinir krizine sokacaktı anladım bu yüzden görüşmeyelim artık dedim. Israrcı vs oldu takmadım. Neyse şimdi hukuk dersleri ağır ama seviyorum bir arkadaşım da diş hekimliği okuyor. Alttan epey dersi var. Bana dedi ki lütfen benimle kütüphaneye gel ders çalışamıyorum falan. Tamam dedim beraber Millet Kütüphanesine gittik bir hafta önce. Ankara'da yaşayanlar bilir. 2000 küsür kişilik yeri ve bir sürü salonu var. Ben de sosyal medyada story attım arkadaşımla konum etiketleyip. Flörtümle birbirimizi takipten çıkmadık bu arada. İşte arkadaş kalalım bari falan dedi aynn medeni insanlarız vs diye attım ama biraz zaman geçince çıkaracaktım takipçilerden. Çünkü bitirmiştim kafamda. Neyse bu da storyi gördü ertedi gün de arkadsşım yoldayken story attı ben de tekrar paylaştım ve hukuk kitaplarının olduğu salondayız ben orayı seviyorum. Neyse oturmuş çalışırken yanım boştu arkadaşım karşımdaydı. Masa 6 kişilik. Yanıma biri geldi mis gibi parfüm koktu. Göz ucuyla baktım takım elbiseli biriydi. Neyse oturdu ben su içme bahanesiyle yanıma bir baktım göz göze geldik suyu püskürtüyordum az daha. Hiç bozuntuya vermedi çalışmaya başladı. Hani demiştim ya unuttum soğudum vs diye. İnsafsızın oğlu 5 dakikada aklımı aldı... Neyse biz sanki iki yabancıyız ama arada bir yokluyor göz ucuyla. Biz 2 saat sonra kalktık. Ertesi gün yine gittik hiçbir şey paylaşmadım. Sabah dersi vardı muhtemelen öğlen 3 gibi gene geldiler kankasıyla. Bu sefer karşı masaya oturdu. Ben takmamaya başladım. 2 gün falan gelmediler sonra dedim tamam bıraktı. Haftasonu asansöre bindik bir baktım karşıdan geliyor hemen kapıyı kapatma tuşuna bastım kapı kapansın bu aşağıda kalsın diye, koştu kapının arasına ayağını koydu kapı açıldı bindi. Ben sövüyorum içimden. Gene karşı masama oturdu klasik. Ulan ben buraya takıntılıyım hadi sen niye hep buradasın bir de bir ders çalışma aşkı ki sorma. 10 dakikada bir sigara molası. Bu tek oturuyordu o gün ve 1 saat sonra bilin bakalım kim geldi? Bahsettiğim kız arkadaşı. Karşılıklı oturdular çalışıyorlar. Bu arada kalkıp kızın yanına giderek eğiliyor, güya soruyu cevaplıyor, gülüyorlar, su getirmeye gidiyor kıza da getiriyor. 1 saat mola yerinde konuştular. Akşama doğru erkrk kankası da geldi. Mesela o, kıza karşı mesafeli. Arkadaşlar ama gülüşmüyor kırıtmıyor. Bu öyle mi, her hareketi beni sinir ediyor. Niye ediyor onu da bilmiyorum bana ne di mi aslında? Kız da beni süzüp duruyor sinir edici şekilde. Velhasıl bu 1 haftadır böyle. Dersten çıkıyor anında burada. Düşünün ki üstünde takım elbisesi duruyor daha. Kız da artık her gün burada. Şimdi sorun şu ki bu kişi özellikle bu kütüphanedeki kırıtmalardan sonra falan yerlerde benim gözümde. Bir daha asla olamayız ama çok rahatsız oluyorum varlıklarından. Başka yere otur diyeceksiniz yemin ederim bahane değil ama bir yere alışınca ondan başka yerde rahatsız hissediyorum. Burası aydınlık ferah ve güzel kütüphaneyi de çok seviyorum. Arkadaşıma ben gelmeyeyim artık dedim bunlar için beni mi ekiyorsun falan diye triplendi. Bakın sabah dersten çıktık geldik huzurluca bin tane dua ettim gelmesin diye. Ulan aynı asansöre bindik ben arkadaşım, o ve kız. Nasıl hep aynı anı tutturabiliyoruz şaka gibi ama kafayı sıyıracağım artık. Bunlar niye sürekli burada ve bu çocuğun derdi ne sizce? Hayır bakmıyor da hiç. Yani görüyor bir iki bakıyor sonra bakmıyor hiç. Benden hoşlandığını sanmıyorum öyle olsa kızla dip dibe olmaz her gün. Çalışıyor cidden desem sürekli molada. Ben mi abartıyorum acaba? Ama kaç bin kişik yerde salak gibi hep aynı yerde karşılıklı oturmamız kadar saçma bir şey olamaz. Komik olan şu ki şu an aynı masadayız bir de. Yer yoktu geldi masamıza oturdular...
Son düzenleme:
çok saçma bir olay ama maalesef gerçek
