simdi mevzu cok eski. dert de sayilmaz ama bir konuya bunu ornek verecekken merak ettim sizin de fikirlerinizi almak istedim.
hem annemin hem babamin kuzeni olan bir akarabalarimiz var. yani anneler kuzen, babalarda kuzen ayni zamanda. neyse o yuzden baya samimiydik kizlariyla. eskiden ozellikle yedigimiz ictigimiz ayri gitmezdi.
benim dugunume yakin samimiyet dozu biraz azalmisti ama yine de samimi sayilirdik.
neyse ben evlenecektim. kizlarda biraz degisim oldu. nişan gunumde takilan bilezigi elimden alip kac ayarmis bakalim falan bile dediler. yani baya bildiginiz kiskandilar ki kiskanilacak bir evlilik yapmadim. esimi hem tip olarak hem maddi durumunun kotulugunden dolayı kimse yanima yakistirmamisti. evlenirken de zor sartlarda ve asgari standartlarda evlendik.
ben sadece lise ve universite arkadaslarimi arayarak davet ettim. diger akrabalara ailem.davetiyeyi elden teslim etti. tek tek dolastilar.
kina gunu kizlarin annesi erkenden yardim icin geldi. kizlar gelmeyecek sen onlari cagirmamissin dedi annesi. sok oldum. ee annemler cagirdi ya sizi dedim. ayrica davet etmem gerekirmis. neyse ben aslinda umursamadim. bir suru baska tuhaf tavirlari vardi cunku. ama o gun butun akrabalar oyle bir baski yaptilar ki sanki ben haksizmisim gibi. iste ara falan diye. neyse dedim insanlik bende kalsin aradim. gelemeyeceklerini soylediler ve gelmediler. dugune geldiler. kina gunu ama bana baya stres yasatmislardi.
sonra o kizlardan biri gecen yil evlendi. davetiye bile gelmedi bana. son anda bir telefon etti kiz sadece. kinaya gitmeyeyim diye içimden gecti ama ben biraz korkak biriyim. alacağım tepkilerden korkarim, insanlari kirmaktan korkarim. yani kinaya gitmeme cesareti gosteremedim. onlarin ayibi onlara kalsin dedim ve gittim.
bugune kadar akrabalardan bi suru kisi evlendi. ailemle yasarken hic ayri davet beklemedim. ilk kez onlardan duymustum. simdi iste baska biri konuya cevap yazarken ornek verecekken aklima geldi yine. var mi boyle bir sey? gerekli miydi sizce ayrica aramam?
hem annemin hem babamin kuzeni olan bir akarabalarimiz var. yani anneler kuzen, babalarda kuzen ayni zamanda. neyse o yuzden baya samimiydik kizlariyla. eskiden ozellikle yedigimiz ictigimiz ayri gitmezdi.
benim dugunume yakin samimiyet dozu biraz azalmisti ama yine de samimi sayilirdik.
neyse ben evlenecektim. kizlarda biraz degisim oldu. nişan gunumde takilan bilezigi elimden alip kac ayarmis bakalim falan bile dediler. yani baya bildiginiz kiskandilar ki kiskanilacak bir evlilik yapmadim. esimi hem tip olarak hem maddi durumunun kotulugunden dolayı kimse yanima yakistirmamisti. evlenirken de zor sartlarda ve asgari standartlarda evlendik.
ben sadece lise ve universite arkadaslarimi arayarak davet ettim. diger akrabalara ailem.davetiyeyi elden teslim etti. tek tek dolastilar.
kina gunu kizlarin annesi erkenden yardim icin geldi. kizlar gelmeyecek sen onlari cagirmamissin dedi annesi. sok oldum. ee annemler cagirdi ya sizi dedim. ayrica davet etmem gerekirmis. neyse ben aslinda umursamadim. bir suru baska tuhaf tavirlari vardi cunku. ama o gun butun akrabalar oyle bir baski yaptilar ki sanki ben haksizmisim gibi. iste ara falan diye. neyse dedim insanlik bende kalsin aradim. gelemeyeceklerini soylediler ve gelmediler. dugune geldiler. kina gunu ama bana baya stres yasatmislardi.
sonra o kizlardan biri gecen yil evlendi. davetiye bile gelmedi bana. son anda bir telefon etti kiz sadece. kinaya gitmeyeyim diye içimden gecti ama ben biraz korkak biriyim. alacağım tepkilerden korkarim, insanlari kirmaktan korkarim. yani kinaya gitmeme cesareti gosteremedim. onlarin ayibi onlara kalsin dedim ve gittim.
bugune kadar akrabalardan bi suru kisi evlendi. ailemle yasarken hic ayri davet beklemedim. ilk kez onlardan duymustum. simdi iste baska biri konuya cevap yazarken ornek verecekken aklima geldi yine. var mi boyle bir sey? gerekli miydi sizce ayrica aramam?
Masallah :)
dert degil de merak diyelim 
