Ya ben son zamanlarda onlarla ev ortamında görüşmek istemiyorum, boğuluyor gibi oluyorum. Genel olarak iyiler. Açık net bir kötülüğü yok bana karşı kayınvalidenin ama kimse yokken imalı konuşuyor ve bu imalarda ana tema benim "beceriksizliğim". Bir de oğlum (bebek) bi şeyler yerken dökülecek, edilecek diye etrafımda olması, izlemesi beni darlıyor. Eşime diyorum ki bana fenalık geliyor, sizinkilerdeyken sen yedir, ama umursamıyor burada suç eşimin. Tam net bir şekilde bana dese ki beceriksizsin, seni beğenmiyorum vs. artık içindeki neyse böyle kimsenin şahit olmadığı imalara da verecek bir karşılık olmuyor, umursamamaya çalışıyorum olduğu kadar.