- 16 Temmuz 2017
- 1.909
- 5.600
- 108
- Konu Sahibi Lovedreams
- #41
Hayırlı günler mutlu pazarlar hatunlar
Biz İstanbul da oturuyoruz. Doğma büyüme buradayız. Eşimle evleneli 4 sene olacak. Eşim memleketi Trabzon a gitmek istiyor orada yerleşip ömrünü geçirmek hayali var. Şimdi şöyle bir durum söz konusu eşimle dün 2. Çocuk konusunu konuştuk ve ortak kararla 2. bebegimizi yapmaya karar verdik.
Eşimin şöyle bir isteği oldu bugün sabah kahvaltı da çocuğu Trabzon a gidelim orada yapalımyani ne diyeceğimi bilemedim eşimin akrabaları ailesi herkes burada benim ailem özellikle annen nasıl bırakır giderim hem kızımız onların ilk torunu üstüne titriyorlar ben bunu onlara söyleyemem olmaz ben gitmek istemiyorum dedim bozuldu ve üzüldü eşim.
Kızlar ne desem bilmiyorum eşim bir kaç gündür citlatiyor ama bugün teklifini getirdi ikinci çocuk olmadan gidelim diyor. Ama ailem annem herkes burada ben ne diyeceğimi bilmiyorum.
Eşimi kırmadan burada kalmaya nasıl ikna edebilirim size danışmak istedim.
Not: Eşim memleketine çok aşık bir insan. Burada ev kiraları pahalı olduğu için oraya gitmek istiyor ama oranın merkezinde kiralar da öyle ucuz değil eşim diyor ki kendi memleketim olsun ben çalışır öderim diyor ama işte dediğim gibi ailem benim için çok önemli faktör bir evin tek kızıyım. Annem babam olmasa bugün bile çıkar giderim ama işte kafam karıştı eşim ısrar ediyor gidelim diye
Al birtane de benden, birkaç yıl önce İstanbuldan karadenize geldik, hemde hiç aklımızda yokken, işler sarpa sardı, durumumuz çok kötüydü köye gitmekten başka yolumuz yoktu.Farkında olmadan konu açtım sandım 4 yıllık evliyim bi kızım var esim ikinciyi istiyor ve aylardır memleketine gitmek için ısrar ediyor. Bu kadar tesadüf olamaz... Memleketi de Giresun bu arada. Yapamam ben de gerçekten ama kırmadan nasıl söylerim bilmiyorum. Takipteyim
Maddi olarak evet köyde çok çok daha kolay geçinmek, servis ücreti yok, pazar desen yarı yarıya, elektrik,su vb. desen öyle.
Biraz durumu düzeltince şehre indik ama ne fark eder uzakta işte benim burada hiçkimsem yok ailemden.
Ama Sevdiklerini geride bırakmak anlatılmaz yaşanır. Psikolojim bozuldu Şükür ki hasar almadan kısa sürede toparladım eşimin desteğiyle. Çocuklara destek olmak için hep ayakta kalmaya çalıştım.
Hani o gurbet dedikleri şey laftan gelirdi ciddi ciddi burnunun direği sızım sızım sızlıyormuş..
Alıştıkmı evet alışıyorsun buna da alışıp daha bir olgunlaşıyosun. Doğup büyüdüğün yerleri Kaldırım taşına kadar özlüyosun...
Lakin İstanbul deyince gözlerim hala dolu dolu oluyor.
Benim kızımda ilk torun en çok alıştıklarıydı. Annemlerde en az bizim kadar üzüldüler.
İstanbulda doğdum büyüdüm, hem de İstanbul aşığıyım.. Eğer elimde olsaydı ve eşim seçenek sunabilseydi ki o zaman biraz aceleye geldik, üç kuruşun hesabını yaparken; asla gelmezdim heralde.
Anadolu yakasında köy gibi yerlere giderdim, en azından kilometreler olmazdı aramızda...
10 kere dşünüp 1 defa karar verin derim.
Allah yardımcınız olsun.
