Eşimle tartışmamız..

Merhaba...konuya nasıl başlayacağımı bilmiyorum ama bı yerden başlamam gerek.. öncelikle çok doldum Buraya yazmamın sebebi de icimi dökmek çünkü artık bazı şeyleri kaldıramıyorum..

2 senelik evliyim.. görücü usulü evlendim hayatımın hatasını orda yaptığıma eminim..iki ay nişanlı kalıp ardından evlendik.Şu iki senenin her pazarı boktan meselelerden zaten tartışıyoruz en basiti geçen hafta kahvaltıda ki biberi küp küp doğramıs olmam neyse konum biber değil..bugün kayınvalidemle gitmem gereken yere gitmedim gözüm enfeksiyon kaptığı için gitmek istemedim ardından annem canı sıkıldığını bana gelmek istediğini söyledi.. geldi.. eşime haber ettim annem hamburger yaptırmış geldi dedim..kendisi annesiyle gitmem gereken yere gitmedigimi annemlerin gelmiş olmasını fazlasıyla büyüttü. İşte annem bunu bile bile yapmış sanki eşim bana hamburger yedirmiyormuymus huzurumuz kaçsın diye yapıyormuş,bundan sonra anneme zor gidermisim vs.. telefonda art ardına mesajları yağdırdı işte annemle yarın zaten görüşecekmisim iki gün öncesi annemdeymisim ... annesiyle bundan sonra bı yere gitmez bahane uydurursam çok büyük problem çıkacakmış falan..annemin yanında birşey belli etmesem de çok kötü oldum moralim çok bozuldu anneme biraz mevzularimizdan bahsettim eşimle bazı şeylerin iyi gitmediğini, sabrımın kalmadığını tahammülümün olmadığını bitirmek istedigimi dile getirdim annemde kapımız sana açık sen benim evladimsin mutlu olmadığın bı evliliğin içinde bulunmak zorunda değilsin dedi..

Eşim sürekli arkadaşları ile vakit gecirir bana pek vakit ayirmaz..kahveye gider dükkanda oturur..ben bişey istesem param yok yorgunum der..oysaki ben ondan maddi bişey istemem.. haftanın 5 günü dışarda, 2 gün anca evde oturur..bunu defalarca dile getirdim rahatsız olduğumu söyledim dinlemedi annesine anlattım annesi eşimle konuştu aynı tas aynı hamam.. değişen birşey yok..

Ben bu evliliği bitirmek istiyorum ama korkuyorumda..ya pişman olursam? Lütfen beni yargılamayın..sizce ne yapmalıyım.. eşimle oturup sakince tekrardan konuşmalı mıyım? Bu evliliğe bir şans vermeli miyim yoksa direk bitirmeli miyim?
Cocuk yapma da ne yaparsan yap.
 
Kayınvalidemle ben aynı apartmanda oturuyorum ve neredeyse hemen hemen her gün beraberiz..daha dün kayınvalidem bahçeye gitti diye yemek yapıp gittim..ki ben annemlere haftada 1 gün giderim gün içerisinde mesajlasmayiz ararım konuşur kapatırız..ben istiyorum ki onun ailesine gösterdiğim saygıyı değeri benim aileme de göstersin.. kendisi annemlere ayda 1 kere gelirse gelir haricinde annemler en son ramazanda iftara bize gelmişlerdi onda da su borum patladı annemler oturamadan gittiler
Sizin sorununuz aranızda, aileleri karıştırmamalısıniz. Yada birbirinizi aileler üzerinden demorolize etmemelisiniz.

Burda tek günahsız aileler.
 
Merhaba...konuya nasıl başlayacağımı bilmiyorum ama bı yerden başlamam gerek.. öncelikle çok doldum Buraya yazmamın sebebi de icimi dökmek çünkü artık bazı şeyleri kaldıramıyorum..

2 senelik evliyim.. görücü usulü evlendim hayatımın hatasını orda yaptığıma eminim..iki ay nişanlı kalıp ardından evlendik.Şu iki senenin her pazarı boktan meselelerden zaten tartışıyoruz en basiti geçen hafta kahvaltıda ki biberi küp küp doğramıs olmam neyse konum biber değil..bugün kayınvalidemle gitmem gereken yere gitmedim gözüm enfeksiyon kaptığı için gitmek istemedim ardından annem canı sıkıldığını bana gelmek istediğini söyledi.. geldi.. eşime haber ettim annem hamburger yaptırmış geldi dedim..kendisi annesiyle gitmem gereken yere gitmedigimi annemlerin gelmiş olmasını fazlasıyla büyüttü. İşte annem bunu bile bile yapmış sanki eşim bana hamburger yedirmiyormuymus huzurumuz kaçsın diye yapıyormuş,bundan sonra anneme zor gidermisim vs.. telefonda art ardına mesajları yağdırdı işte annemle yarın zaten görüşecekmisim iki gün öncesi annemdeymisim ... annesiyle bundan sonra bı yere gitmez bahane uydurursam çok büyük problem çıkacakmış falan..annemin yanında birşey belli etmesem de çok kötü oldum moralim çok bozuldu anneme biraz mevzularimizdan bahsettim eşimle bazı şeylerin iyi gitmediğini, sabrımın kalmadığını tahammülümün olmadığını bitirmek istedigimi dile getirdim annemde kapımız sana açık sen benim evladimsin mutlu olmadığın bı evliliğin içinde bulunmak zorunda değilsin dedi..

Eşim sürekli arkadaşları ile vakit gecirir bana pek vakit ayirmaz..kahveye gider dükkanda oturur..ben bişey istesem param yok yorgunum der..oysaki ben ondan maddi bişey istemem.. haftanın 5 günü dışarda, 2 gün anca evde oturur..bunu defalarca dile getirdim rahatsız olduğumu söyledim dinlemedi annesine anlattım annesi eşimle konuştu aynı tas aynı hamam.. değişen birşey yok..

Ben bu evliliği bitirmek istiyorum ama korkuyorumda..ya pişman olursam? Lütfen beni yargılamayın..sizce ne yapmalıyım.. eşimle oturup sakince tekrardan konuşmalı mıyım? Bu evliliğe bir şans vermeli miyim yoksa direk bitirmeli miyim?
Evdeki karısından çok arkadaşlarıyla vakit geçiren erkek hâlâ bekar erkektir!!!
 
Merhaba...konuya nasıl başlayacağımı bilmiyorum ama bı yerden başlamam gerek.. öncelikle çok doldum Buraya yazmamın sebebi de icimi dökmek çünkü artık bazı şeyleri kaldıramıyorum..

2 senelik evliyim.. görücü usulü evlendim hayatımın hatasını orda yaptığıma eminim..iki ay nişanlı kalıp ardından evlendik.Şu iki senenin her pazarı boktan meselelerden zaten tartışıyoruz en basiti geçen hafta kahvaltıda ki biberi küp küp doğramıs olmam neyse konum biber değil..bugün kayınvalidemle gitmem gereken yere gitmedim gözüm enfeksiyon kaptığı için gitmek istemedim ardından annem canı sıkıldığını bana gelmek istediğini söyledi.. geldi.. eşime haber ettim annem hamburger yaptırmış geldi dedim..kendisi annesiyle gitmem gereken yere gitmedigimi annemlerin gelmiş olmasını fazlasıyla büyüttü. İşte annem bunu bile bile yapmış sanki eşim bana hamburger yedirmiyormuymus huzurumuz kaçsın diye yapıyormuş,bundan sonra anneme zor gidermisim vs.. telefonda art ardına mesajları yağdırdı işte annemle yarın zaten görüşecekmisim iki gün öncesi annemdeymisim ... annesiyle bundan sonra bı yere gitmez bahane uydurursam çok büyük problem çıkacakmış falan..annemin yanında birşey belli etmesem de çok kötü oldum moralim çok bozuldu anneme biraz mevzularimizdan bahsettim eşimle bazı şeylerin iyi gitmediğini, sabrımın kalmadığını tahammülümün olmadığını bitirmek istedigimi dile getirdim annemde kapımız sana açık sen benim evladimsin mutlu olmadığın bı evliliğin içinde bulunmak zorunda değilsin dedi..

Eşim sürekli arkadaşları ile vakit gecirir bana pek vakit ayirmaz..kahveye gider dükkanda oturur..ben bişey istesem param yok yorgunum der..oysaki ben ondan maddi bişey istemem.. haftanın 5 günü dışarda, 2 gün anca evde oturur..bunu defalarca dile getirdim rahatsız olduğumu söyledim dinlemedi annesine anlattım annesi eşimle konuştu aynı tas aynı hamam.. değişen birşey yok..

Ben bu evliliği bitirmek istiyorum ama korkuyorumda..ya pişman olursam? Lütfen beni yargılamayın..sizce ne yapmalıyım.. eşimle oturup sakince tekrardan konuşmalı mıyım? Bu evliliğe bir şans vermeli miyim yoksa direk bitirmeli miyim?
Boyle bir aamla ayrıldığına pisman olmazsın sal ipini gitsin . Sizi kole mi sanıyor
 
Valla bu hikayede eksik bişeyler var. Demek ki karşı tarafa bazı şeyler hissettirmişsiniz ki o da artık dayanamayıp saydırmış. Yoksa kimse durup dururken bu tepkileri vermez.
 
Ben karşınızda konuşulabilecek bir adam görmedim.
Annenizle ilişkinize bu denli burnunu sokması boşanmak için yeterli bir sebep.
 
Değişmesini beklemek sizin için sadece bir zaman kaybı olur.
Sakın ha eve bağlanır, evlilik düzelir diye çocuk yapmayı düşünme.
Kendini değersiz, mutsuz hissettiğin bir evliliğin içerisindeysen bu şekilde kaç yıl daha idare edebileceksin, edemezsin fazla. Mantıklı tek bir çare var o da maalesef boşanmak..
 
Merhaba...konuya nasıl başlayacağımı bilmiyorum ama bı yerden başlamam gerek.. öncelikle çok doldum Buraya yazmamın sebebi de icimi dökmek çünkü artık bazı şeyleri kaldıramıyorum..

2 senelik evliyim.. görücü usulü evlendim hayatımın hatasını orda yaptığıma eminim..iki ay nişanlı kalıp ardından evlendik.Şu iki senenin her pazarı boktan meselelerden zaten tartışıyoruz en basiti geçen hafta kahvaltıda ki biberi küp küp doğramıs olmam neyse konum biber değil..bugün kayınvalidemle gitmem gereken yere gitmedim gözüm enfeksiyon kaptığı için gitmek istemedim ardından annem canı sıkıldığını bana gelmek istediğini söyledi.. geldi.. eşime haber ettim annem hamburger yaptırmış geldi dedim..kendisi annesiyle gitmem gereken yere gitmedigimi annemlerin gelmiş olmasını fazlasıyla büyüttü. İşte annem bunu bile bile yapmış sanki eşim bana hamburger yedirmiyormuymus huzurumuz kaçsın diye yapıyormuş,bundan sonra anneme zor gidermisim vs.. telefonda art ardına mesajları yağdırdı işte annemle yarın zaten görüşecekmisim iki gün öncesi annemdeymisim ... annesiyle bundan sonra bı yere gitmez bahane uydurursam çok büyük problem çıkacakmış falan..annemin yanında birşey belli etmesem de çok kötü oldum moralim çok bozuldu anneme biraz mevzularimizdan bahsettim eşimle bazı şeylerin iyi gitmediğini, sabrımın kalmadığını tahammülümün olmadığını bitirmek istedigimi dile getirdim annemde kapımız sana açık sen benim evladimsin mutlu olmadığın bı evliliğin içinde bulunmak zorunda değilsin dedi..

Eşim sürekli arkadaşları ile vakit gecirir bana pek vakit ayirmaz..kahveye gider dükkanda oturur..ben bişey istesem param yok yorgunum der..oysaki ben ondan maddi bişey istemem.. haftanın 5 günü dışarda, 2 gün anca evde oturur..bunu defalarca dile getirdim rahatsız olduğumu söyledim dinlemedi annesine anlattım annesi eşimle konuştu aynı tas aynı hamam.. değişen birşey yok..

Ben bu evliliği bitirmek istiyorum ama korkuyorumda..ya pişman olursam? Lütfen beni yargılamayın..sizce ne yapmalıyım.. eşimle oturup sakince tekrardan konuşmalı mıyım? Bu evliliğe bir şans vermeli miyim yoksa direk bitirmeli miyim?
Evlenmeden önce eve girmeyip anasını dansını tanımayan bu cucukler evlendikten sonra bı anda anacı kesiliyor ya. Ama sizin goruculu usulü evlendiginiz belli zaten. Adam kendine eş almamış annesine gelin almış. E o kafadaki erkektende bu tür davranislar çıkması çok şaşırtıcı değil. Ama sizin de neden şikayet ettiğinizi anlamadım kusura bakmayın ama sizde evlendim demek için evlenmissiniz zaten. Bence konuşmaya gerek yok. Onun beyni evliliğini kurtarmaya çalıştığını değilde anasından nasıl kaçma planları yaptığını anasına düşman kesildigine falan yoracak cümlelerini. Boşver annenin evine don. Severek isteyerek evleneceğin biri çıktığında tekrar bu yola girersin.
 
Merhaba...konuya nasıl başlayacağımı bilmiyorum ama bı yerden başlamam gerek.. öncelikle çok doldum Buraya yazmamın sebebi de icimi dökmek çünkü artık bazı şeyleri kaldıramıyorum..

2 senelik evliyim.. görücü usulü evlendim hayatımın hatasını orda yaptığıma eminim..iki ay nişanlı kalıp ardından evlendik.Şu iki senenin her pazarı boktan meselelerden zaten tartışıyoruz en basiti geçen hafta kahvaltıda ki biberi küp küp doğramıs olmam neyse konum biber değil..bugün kayınvalidemle gitmem gereken yere gitmedim gözüm enfeksiyon kaptığı için gitmek istemedim ardından annem canı sıkıldığını bana gelmek istediğini söyledi.. geldi.. eşime haber ettim annem hamburger yaptırmış geldi dedim..kendisi annesiyle gitmem gereken yere gitmedigimi annemlerin gelmiş olmasını fazlasıyla büyüttü. İşte annem bunu bile bile yapmış sanki eşim bana hamburger yedirmiyormuymus huzurumuz kaçsın diye yapıyormuş,bundan sonra anneme zor gidermisim vs.. telefonda art ardına mesajları yağdırdı işte annemle yarın zaten görüşecekmisim iki gün öncesi annemdeymisim ... annesiyle bundan sonra bı yere gitmez bahane uydurursam çok büyük problem çıkacakmış falan..annemin yanında birşey belli etmesem de çok kötü oldum moralim çok bozuldu anneme biraz mevzularimizdan bahsettim eşimle bazı şeylerin iyi gitmediğini, sabrımın kalmadığını tahammülümün olmadığını bitirmek istedigimi dile getirdim annemde kapımız sana açık sen benim evladimsin mutlu olmadığın bı evliliğin içinde bulunmak zorunda değilsin dedi..

Eşim sürekli arkadaşları ile vakit gecirir bana pek vakit ayirmaz..kahveye gider dükkanda oturur..ben bişey istesem param yok yorgunum der..oysaki ben ondan maddi bişey istemem.. haftanın 5 günü dışarda, 2 gün anca evde oturur..bunu defalarca dile getirdim rahatsız olduğumu söyledim dinlemedi annesine anlattım annesi eşimle konuştu aynı tas aynı hamam.. değişen birşey yok..

Ben bu evliliği bitirmek istiyorum ama korkuyorumda..ya pişman olursam? Lütfen beni yargılamayın..sizce ne yapmalıyım.. eşimle oturup sakince tekrardan konuşmalı mıyım? Bu evliliğe bir şans vermeli miyim yoksa direk bitirmeli miyim?
Pardonda ne demek annemle her yere gideceksin , anasına karı diye mi almış seni , pisliğe bak , boşa gitsin bacım böyle heriflerden kimseye fayda yok , düzelmediği gibi daha beter oluyorlar, yolla anasına bundan sonra beraber gitsinler her yere ...
 
Kayınvalidemle ben aynı apartmanda oturuyorum ve neredeyse hemen hemen her gün beraberiz..daha dün kayınvalidem bahçeye gitti diye yemek yapıp gittim..ki ben annemlere haftada 1 gün giderim gün içerisinde mesajlasmayiz ararım konuşur kapatırız..ben istiyorum ki onun ailesine gösterdiğim saygıyı değeri benim aileme de göstersin.. kendisi annemlere ayda 1 kere gelirse gelir haricinde annemler en son ramazanda iftara bize gelmişlerdi onda da su borum patladı annemler oturamadan gittiler
Ay bi de aynı apartman mı 🤦‍♀️🤦‍♀️
 
Merhaba...konuya nasıl başlayacağımı bilmiyorum ama bı yerden başlamam gerek.. öncelikle çok doldum Buraya yazmamın sebebi de icimi dökmek çünkü artık bazı şeyleri kaldıramıyorum..

2 senelik evliyim.. görücü usulü evlendim hayatımın hatasını orda yaptığıma eminim..iki ay nişanlı kalıp ardından evlendik.Şu iki senenin her pazarı boktan meselelerden zaten tartışıyoruz en basiti geçen hafta kahvaltıda ki biberi küp küp doğramıs olmam neyse konum biber değil..bugün kayınvalidemle gitmem gereken yere gitmedim gözüm enfeksiyon kaptığı için gitmek istemedim ardından annem canı sıkıldığını bana gelmek istediğini söyledi.. geldi.. eşime haber ettim annem hamburger yaptırmış geldi dedim..kendisi annesiyle gitmem gereken yere gitmedigimi annemlerin gelmiş olmasını fazlasıyla büyüttü. İşte annem bunu bile bile yapmış sanki eşim bana hamburger yedirmiyormuymus huzurumuz kaçsın diye yapıyormuş,bundan sonra anneme zor gidermisim vs.. telefonda art ardına mesajları yağdırdı işte annemle yarın zaten görüşecekmisim iki gün öncesi annemdeymisim ... annesiyle bundan sonra bı yere gitmez bahane uydurursam çok büyük problem çıkacakmış falan..annemin yanında birşey belli etmesem de çok kötü oldum moralim çok bozuldu anneme biraz mevzularimizdan bahsettim eşimle bazı şeylerin iyi gitmediğini, sabrımın kalmadığını tahammülümün olmadığını bitirmek istedigimi dile getirdim annemde kapımız sana açık sen benim evladimsin mutlu olmadığın bı evliliğin içinde bulunmak zorunda değilsin dedi..

Eşim sürekli arkadaşları ile vakit gecirir bana pek vakit ayirmaz..kahveye gider dükkanda oturur..ben bişey istesem param yok yorgunum der..oysaki ben ondan maddi bişey istemem.. haftanın 5 günü dışarda, 2 gün anca evde oturur..bunu defalarca dile getirdim rahatsız olduğumu söyledim dinlemedi annesine anlattım annesi eşimle konuştu aynı tas aynı hamam.. değişen birşey yok..

Ben bu evliliği bitirmek istiyorum ama korkuyorumda..ya pişman olursam? Lütfen beni yargılamayın..sizce ne yapmalıyım.. eşimle oturup sakince tekrardan konuşmalı mıyım? Bu evliliğe bir şans vermeli miyim yoksa direk bitirmeli miyim?
bence eşinizle alın karşınıza konuşun , değişmezse önünüze bakacagınızı söyleyin. siz bunları hak etmiyorsunuz. değerinizi bilen biriyle olun.
 
Merhaba...konuya nasıl başlayacağımı bilmiyorum ama bı yerden başlamam gerek.. öncelikle çok doldum Buraya yazmamın sebebi de icimi dökmek çünkü artık bazı şeyleri kaldıramıyorum..

2 senelik evliyim.. görücü usulü evlendim hayatımın hatasını orda yaptığıma eminim..iki ay nişanlı kalıp ardından evlendik.Şu iki senenin her pazarı boktan meselelerden zaten tartışıyoruz en basiti geçen hafta kahvaltıda ki biberi küp küp doğramıs olmam neyse konum biber değil..bugün kayınvalidemle gitmem gereken yere gitmedim gözüm enfeksiyon kaptığı için gitmek istemedim ardından annem canı sıkıldığını bana gelmek istediğini söyledi.. geldi.. eşime haber ettim annem hamburger yaptırmış geldi dedim..kendisi annesiyle gitmem gereken yere gitmedigimi annemlerin gelmiş olmasını fazlasıyla büyüttü. İşte annem bunu bile bile yapmış sanki eşim bana hamburger yedirmiyormuymus huzurumuz kaçsın diye yapıyormuş,bundan sonra anneme zor gidermisim vs.. telefonda art ardına mesajları yağdırdı işte annemle yarın zaten görüşecekmisim iki gün öncesi annemdeymisim ... annesiyle bundan sonra bı yere gitmez bahane uydurursam çok büyük problem çıkacakmış falan..annemin yanında birşey belli etmesem de çok kötü oldum moralim çok bozuldu anneme biraz mevzularimizdan bahsettim eşimle bazı şeylerin iyi gitmediğini, sabrımın kalmadığını tahammülümün olmadığını bitirmek istedigimi dile getirdim annemde kapımız sana açık sen benim evladimsin mutlu olmadığın bı evliliğin içinde bulunmak zorunda değilsin dedi..

Eşim sürekli arkadaşları ile vakit gecirir bana pek vakit ayirmaz..kahveye gider dükkanda oturur..ben bişey istesem param yok yorgunum der..oysaki ben ondan maddi bişey istemem.. haftanın 5 günü dışarda, 2 gün anca evde oturur..bunu defalarca dile getirdim rahatsız olduğumu söyledim dinlemedi annesine anlattım annesi eşimle konuştu aynı tas aynı hamam.. değişen birşey yok..

Ben bu evliliği bitirmek istiyorum ama korkuyorumda..ya pişman olursam? Lütfen beni yargılamayın..sizce ne yapmalıyım.. eşimle oturup sakince tekrardan konuşmalı mıyım? Bu evliliğe bir şans vermeli miyim yoksa direk bitirmeli miyim?
Adam sevgisiz,saygısız neye şans vereceksin,neden pişman olacaksın bilmiyorum…

Bu arada gözüne çok geçmiş olsun.
 
Adamı tanımadan evlenmişsiniz
Belliki iki tarafda bir birini sevmiyor..
herkes bekar gibi ayrı takılıyor.
Emir kipkeriyle konuşuluyor. Mecburmuşsunuz gibi.
Ortak bir paylaşım alanınız yok..

Yani bunun sonunda boşanırsanız Pişman olacağınız tek bir konu yok.
Toksit bir adamdan kurtulduğun için mutlu olursun.. insanlar asla değişmez. Değişecek diye beklemek en büyük hata.
Ailende yanındaysa bir dk düşünmee git.
Herkes evlenmek zorunda değil, bekarda hayat güzel, evlenmek için evlenmeyin..
kendinize iyilik yapın..
Kendi değerinizi bilin ..
 
Anlattiklarinizda cok haklisiniz. Duygu ve dusuncelerinizi anliyorum. Bu tarz seyler yasayip baskalarina hissettirmemek zor bisey. Ama oncelikli olarak yapici olmanizi oneririm. Erkekler yapilari geregi bazi seyleri direk yuzlerine soylemeden anlamiyorlar. Mesela biber konusunda o yorumu yaptiginda bunu o gun olmasa bile daha sonrasinda sakin bi dil ile bunu bana soylemen bana böyle hissettirdi. Benden bi istegin varsa bunu daha guzel bi dil ile soylesen ben zaten bidahakinde bu sekilde yapabilirim gibi onun size takinmadigi bi dil ile yani anlasilir ve suclamayan bi dil ile konustugunuzda anlayacagini dusunuyorum. Bu konu cogaltilabilir herseyi bu sekilde sakin bi dil ile konusabilirsiniz.Bu sekilde sizi yipratan seyleri onunda sizinde sakin oldugunuz bi donemde konusmanizi oneririm. Bosanmak iki taraf istedikten sonra tek celsede olabilcek bisey. Bu cabayi gosterdikten sonra hala sizi anlamiyorsa bunlari dusunmenizi onerririm. Bosandiktan sonraki hayatta sizi cok mu guzel seyler bekliyor bu durumlarda var. Bikere insan psikolojik olarak kotu hisseder bu kesin
 
X