Merhabalar sizlere danismam gereken bir konu var. 4 yaşında kızım var bahsetmiştim eski konularimdan. Dün akşam portakal suyu sıktım içsin diye. Krem renkli koltuğa biraz dökülmüş. Eşim hemen bağırmaya başladı neden burda içiyon flan diye. Bende sakin ol çocuk dökmüş silerim ne var bunda dedim sildim hemen geçti zaten. Sizde eşyayı düzgün kullanma yok neden orda iciyo iyi her yeri hor kullanalim madem dökelim her şeyi flan dedi. Bende çocuk bu olabilir dökülür silinir dedim. Eşim biraz böyle pinpirik. Aman dökülmesin aman çizilmesin aman kırılmasın. Normalde bayanlar böyle olur ama bende ses etmeyen kişiyim. Çünkü annem de böyleydi bisey kırılsa kızardı sanırım bende bu yüzden tam tersiyim. Kırılabilir dökülebilir tabiki dikkat ederim elbette ama aman döküldü vah tüh de demem. Neyse Eşim bağırdı çocuk da kalktı koltuktan icmedi icecegini de. Eşim bana diyor hep sen bu çocuğu simartiyorsun ben senin yzunden kendi çocuğuma kızmıyorum bile diyor. Bende bağırarak çocuğa eğitim vermezsin al yanına güzelce konuş diyorum. Sonra kızım babasının yanına gitmeyince de senin bana tavırların yüzünden benim yanıma gelmiyor diyor. Bende sen bağırıp durduğun için gelmiyor diyorum. Sabah da mesela çocuk süt icmicem çay icicem dedi bizden görünce inatlasiyor illa süt icicen büyümezsin süt içmeden diyor. Kreşe gidiyor kreste süt iciyor zaten bende inatlasmasin diye bsey demiyorum. Inantlastikca daha zitlasiyor Çünkü. Bi çocuk sende mi var diyor Eşim çocuğu pamuklara sarıp mi buyutucez diyor. Hiç anlaşamıyoruz bu konuda da sürekli tartışıyoruz. Sonra aramız açılıyor. Zaten açık da daha da açılıyor. Gercekten yoruldum ben bi akıl verin lütfen. Evde sürekli küsüz o surat asıyor ben suçluyum demez zaten asla artık bende yaklaşmak istemiyorum.