Ama icine atarsan ruh hastasi olursun canm.bak artk ben sinirli biri olmustum canm deseler kiziyordum bende hep icime atardm saygimdan sonra bi patladim kimse umrumda olmadi ne olacaksa olsun dedim isterse ayrilayim hic sorun degl dedim dayanamadm.esimde alisti artk kusluge hic konus bile demiyo korktugun gbi olmuyo merak etme helede cocuk varsa
Evet canim ben de vara yoğa sinirlenen bir insan oldum.Insan nasil bu kadar duyarsiz olabilir esine karsi anlamiyorum.Erkekler anlamadigi icin surekli gorsun diye tekrar etmek durumunda kaldigin zamanda dirdirci oluyorsun.Hos ben de dakika basi konusmadim yanlis anlasilmasin.Yeri geldiginde konustum.Onda bile esim katlanamiyordu.Cevap vermiyor ki susayim diye.Haliyle ben kendi kendime konusuyor gibi oluyorum.
Aynen oyle kesinlikle insallah sizinde esiniz durumun farkina varir
Amaç tedavi değil ki. Çünkü sorun sende değil annesin de evet.
Hah iste aynisi bende konusuyordum derdimi anlatiyordum basit goruyordu anlamiyodu buyuttugumu saniyordu.ben konusuyordum cvp vermiyordu abarttgmi saniyodu .sanki duvara anlatiyordum iyi ki kavga etmisim dermi insan iyi ki kavga cikti vallahi allahin zoruna gitmesin ama her serde bi hayir var
Hahahahahha amin cümlemizi güldürsün Allah aglatmasin :)
Cok sukur aynen kesinlikle bu mevzularin beni yipratmasina daha fazla izin vermeyecegim.Kendime yapacagima dogru adimlari atacagim insallah
Valla istedigi kadar biksin.Ben agzimi acmiyorsam,insanlar da dikkat etsin bir zahmet.Eee herseye kariscaklar,patavatsizlik yapicaklar,buna ragmen iyi niyetli olacaklar,benim psikolojimi bozacaklar,ben de dengeyi kur deyince esim bikacak...Yani sizin soyleminize istinaden ifade ediyorum.Erkeklere bu kadar prim vermeye karsiyim.Kimse durup dururken ne sikayet eder,ne psikolojisi bozulur.Etki var ki tepki var.Bedelse herkes oder bu kadar basit.
Evet çok sayida olumsuz gebelik yasadim.Elbette en cok yipratan doguma iki hafta kala kaybettigim oglumdu.Sonradan toparlandim.Dusukler de hayal kirikligi oldu.Hatta en sonuncusuna uzulmedim bile.O kadar cok olunca alisiyor insan.Aslinda esim takmiyor degil de sorun istemiyor.Haklisiniz ona gore ciddi olmayan konular bunlar.Artik olumsuz bir durumla karsi karsiya kalirsam dert etmek yerine kendimi savunmaya kararliyim:)Tesekkur ederim dusuncelerinizi belirttiginiz icin
Evet maalesef icime atan bir insanim.Kendi kendimi yerim.Aslinda mesele iyi insan,kotu insan olmakla ilgili degil cunku bu insanlarin cok iyiliklerini de gordum Allah icin inkar edersem gunaha girerim.Sadece kisisel alana haddinden fazla mudahale var.Bu da gelin_kv arasinda guc,iktidar savasina donusuyor.Yoksa gul gibi gecinir gideriz.Zaten soylemisti annesi kayinvalideyim ya karismam gerek diye:))Kayinvalide olmanin geregi sanirim,o da seve seve yerine getiriyor:))Amin cumlemiz hep mutlu oluruz insallah
Cig cahil dedikoducu artniyetli herbokolog kv vol48644776Merhaba arkadaşlar Ben alti bucuk yildir evliyim.Bir tane kizim var ve onu cok zor buldum.Toplamda 5 kez hamile kaldim.4.hamileligimde kizima kavustum.Ilk hamileligim 37.haftada olu dogumla sonuclandi.Esimle iyi anlasiyoruz.Aramizdaki tek sorun annesi.Gerci bu konu sadece bana gore sorun esim icin cunku ona gore ailesi bana sadece yardim etmek istiyor,oysa ki yardim adi altinda mudahale ediliyor.Sanki ben hicbir konuda birsey bilmiyorum.Surekli ne yapmam gerektigi soyleniyor.Herseyin en dogrusunu onlar biliyor.Ne giyecegime,nereye gidip,gitmeyecegime,evimin esyasinin yerlesim duzenine kadar karisiliyor.Oyle ki kac cocuk sahibi olmam gerektiginden,ne zaman olmasi gerektigine kadar!Annesi evimi,beni ve esimi yonetmek istiyor.Ben de esim bunlari gorsun ve dengeyi kursun istiyorum ama hatali olduklari konuda dahi masum gostermeye calisiyor.Ornek vermem gerekirse:Annesi doguma kisa zaman kala esime dogumdan sonra bize gelin demis.Esim bana iletti.Ben de rahat edemeyecegimi,kendi evimde kalmak istedigimi soyledim.Benim annemi dusunen yok.Ben annesinde kalsam annem ne yapacakti.Ailemin ilk torunuydu ustelik.Annemin hakki yok mu yanimda kalmaya.Esim annesinin gonlu olmuyor diye bana bozuluyor.Kizimin birinci yasini bile kendi evinde kutlamak istedi.Kizim sosyal,guler yuzlu bir bebek.Bizim gibi candan,sizi bilmem ama diyor.7 yildir beni ve ailemi bilememis.Surekli kendilerini ovmeler vs...Dogumuma bile girmeye kalkti.Esim son ana kadar kararsizdi doguma girip girmemeye.Hos son anda cesaretini toplayip girdi ama oncesinde annesi dedi ki oglum giremezse ben gireyim.Dogum ebesi hayir yasak desi.Niyeee ben babaannesiyim diyor.Allahim cildiracaktim.En son olarakta annesi beni aramisti.Neyse konustuk telefon kapanmadi.Ben de kapatamadim ekran gelmiyordu.Sonra annesi ve iki gorumcem benim hakkimda konusmaya basladi.Iste kizima iyi bakamiyormusum,cantasina gerektigi kadar yedek esya almiyormusum,kizim ustunde bir badyle gelip,gidiyormus.Kizimi ben hasta etmisim.Geciyormusum kose basina oturuyormusum.Esim bu olayi da yumusatti.Elestiriymis bunlar,kisiligime hakaret etmemisler.Cok uzattim kusura bakmayin,cok doluyum.Psikolojim bozuldu.Rahat bir uyku yuzu goremiyorum dusunmekten
Kendi yuvanızda mutlu olmaya bakın..Merhaba arkadaşlar Ben alti bucuk yildir evliyim.Bir tane kizim var ve onu cok zor buldum.Toplamda 5 kez hamile kaldim.4.hamileligimde kizima kavustum.Ilk hamileligim 37.haftada olu dogumla sonuclandi.Esimle iyi anlasiyoruz.Aramizdaki tek sorun annesi.Gerci bu konu sadece bana gore sorun esim icin cunku ona gore ailesi bana sadece yardim etmek istiyor,oysa ki yardim adi altinda mudahale ediliyor.Sanki ben hicbir konuda birsey bilmiyorum.Surekli ne yapmam gerektigi soyleniyor.Herseyin en dogrusunu onlar biliyor.Ne giyecegime,nereye gidip,gitmeyecegime,evimin esyasinin yerlesim duzenine kadar karisiliyor.Oyle ki kac cocuk sahibi olmam gerektiginden,ne zaman olmasi gerektigine kadar!Annesi evimi,beni ve esimi yonetmek istiyor.Ben de esim bunlari gorsun ve dengeyi kursun istiyorum ama hatali olduklari konuda dahi masum gostermeye calisiyor.Ornek vermem gerekirse:Annesi doguma kisa zaman kala esime dogumdan sonra bize gelin demis.Esim bana iletti.Ben de rahat edemeyecegimi,kendi evimde kalmak istedigimi soyledim.Benim annemi dusunen yok.Ben annesinde kalsam annem ne yapacakti.Ailemin ilk torunuydu ustelik.Annemin hakki yok mu yanimda kalmaya.Esim annesinin gonlu olmuyor diye bana bozuluyor.Kizimin birinci yasini bile kendi evinde kutlamak istedi.Kizim sosyal,guler yuzlu bir bebek.Bizim gibi candan,sizi bilmem ama diyor.7 yildir beni ve ailemi bilememis.Surekli kendilerini ovmeler vs...Dogumuma bile girmeye kalkti.Esim son ana kadar kararsizdi doguma girip girmemeye.Hos son anda cesaretini toplayip girdi ama oncesinde annesi dedi ki oglum giremezse ben gireyim.Dogum ebesi hayir yasak desi.Niyeee ben babaannesiyim diyor.Allahim cildiracaktim.En son olarakta annesi beni aramisti.Neyse konustuk telefon kapanmadi.Ben de kapatamadim ekran gelmiyordu.Sonra annesi ve iki gorumcem benim hakkimda konusmaya basladi.Iste kizima iyi bakamiyormusum,cantasina gerektigi kadar yedek esya almiyormusum,kizim ustunde bir badyle gelip,gidiyormus.Kizimi ben hasta etmisim.Geciyormusum kose basina oturuyormusum.Esim bu olayi da yumusatti.Elestiriymis bunlar,kisiligime hakaret etmemisler.Cok uzattim kusura bakmayin,cok doluyum.Psikolojim bozuldu.Rahat bir uyku yuzu goremiyorum dusunmekten
