eşine tahammulun yoksa yapma cocuk falan. öyle cocuk yapmak kolay degıl. bak 8 haftalık hamıleyım 2 haftadır allahın her gunu mıdem bulantı halınde, sabah aksam devam.. belkı ben nazlıyım bılemem! eşimde yardımcı olmasaydı zordu yani. kahvaltımdan tut, ev temızlıgıne kadar o yapıyor suan. şimdiden böyleysen işin zor dıyeceksın belkı, ama bu durumların sebebı bulantılar. ve bu bulantılar varken hayat zehırEşime karşı tahammülüm çok amaçok azaldı , bir çok sıkıntı yaşadık şu an ailesi ile görüşmüyorum ama eşimle bu konu hakkında hiç oturup da konuşamıyoruz , haksızlıkları beynimi kemirmesinlnson noktasına geldiğinde patlıyorum bi şekilde , eşim de o zamanlar hep ailesini savunduğundan eşimi De çok suçlu buluyorum ve sürekli savunma modu suçluluk psikolojisi ndeyim , ailesi ike asla görüşmek istemiyorum artık , ama bu eşimde bi süre sonra çok ters tepebilir , bu defa ben adım atmak istemiyorum , çok haksızlık yapıldı çok ciddi sorunlar yaşadık eşimle , artık bi Çocuğum olsun istiyorum ama korkularımı ve öfkemi yaşananları yok edemiyorum , boşanmak için şu Ab yeterli sebep yok gibi görünüyor ama sık sık kendi kendime öfke nöbetleri yaşıyorum , çocuk da istiyorum , nasıl yapacağımı neye karar vereceğimi şaşırdım , eşim de istiyor çocuk
Yani?? Bu Araf beni delirtecek artık sanki ? Bilmiyorum derdimi tam anlatabiliyor muyum ? Mutsuzken çocuk yapan yok mu hiç ? Mutluluk diye bişey var mı artık bunu gerçekten çok merak ediyorum ;((siz en dogru olani dusunuyorsunuz ,mutsuz bi evlilik cocuk ile taclanirsa ,er yada gec o tac duser ...
Sorunları görmezden geleyim diyorsunuz net olarak. Sorunların önüne çocuğumu getireyim görmeyeyim onları. Ama sorunlar gitgide büyüyüp çocuğunuzun boyunu aştığı zaman ne yapacaksınız düşündünüzmüNe bileyim hanımlar hani hamilelik psikolojisi ile daha sakin olabilir miyim ya da eşim çok istediği için bana karşı daha hassas ve anlayışlı olur mu ? Yani ben de istiyorum tabi ki evliliğim kurtulsun diye çocuk asla istemiyorum fakat boşanacak bariz sebepler de yok üç yılınaştık ama illa aşamadığımız bir kaç konu var ciddi tartıştığımız , çocuk Olunca dikkatim enerjim çocuğuma gider kafam sürekli sorunlarla meşgul olmaz mı acaba siye düşünüyorum , yok mu arkadaşlar çocuk olduktan sonra tatlılaştığı evlilikler ? Lütfen yorumlarınuzı esirgemeyin , çok bunaldım bu kararsızlıktan ötürü ;(
Sen hamilesin mesela eşinle hiç mi sorunun yoktu mesela bebek isterken ? Yanlış anlama sorumu lütfen ....Eski konularini hatirliyorum eşinin ilgisizliğinden çok şikayetciydin.
Bu durumda çocuk işini iyi düşün hamilelik zor bir süreç bebek doğduktan sonra bu zorluk kaça katlanir Allah bilir.
İyi düşün
Mutsuzken çocuk olayını sadece kendi pencerenizden bakmayın. Doğacak çocuğun gözündende bakın. ''Mutsuz bir anne babanın çocuğu olmak istiyor muyum acaba'' diye o çocuğa sorun bence bi.Yani?? Bu Araf beni delirtecek artık sanki ? Bilmiyorum derdimi tam anlatabiliyor muyum ? Mutsuzken çocuk yapan yok mu hiç ? Mutluluk diye bişey var mı artık bunu gerçekten çok merak ediyorum ;((
Napıcam peki ? Boşanmıyorum da çocuk da yapamıyorum sorunları da çözemiyorum , sık sık öfke nöbetleri geçiriyorum bu kararsızlık Artık .....Ya özel ihtiyaç sahibi çocuğunuz olursa? Hesaplar mükemmel, ama gerçek hayat hesaplandığı gibi gitmeyebiliyor. Sorunların üstünü örtsün diye çocuk yapılmaz. O çocuk da kendi derdiyle geliyor. Ana-baba birbiriyle sorunlu, çocuğa kim destek verecek? Kör gözüm parmağına çocuk yapılmaz. Çocuktan medet umarak da.
Çocuğum sorumluluğunu tek başınıza taşımayı planlıyorsunuz sanırım yazdıklarınızdan bunu anladım ben , tüm ilginiz niçin çocuğa gitsin ki ? Bence en büyük hata bu oluyor evliliklerde. Çocuk sahibi olunca kadın kendini tamamen anneliğe adıyor , bir eş bir kadın sıfatından kendini soyutluyor. Kocalarınızın aşık olduğu kadın bir anneye dönüşmüş oluyor , kim ister Allahasen böyle bir şeyi ? Bunu söylemeyi sevmesem de kadın kendini tamamen anneliğe adadığı vakit de eş kendine dışarıda tatmin araçları arıyor. Benden söylemesi. Çocuk sahibi olmak istediği için çocuk sahibi olunmamalı bence , şu anda boşanmak için yeterli sebebim yok diyorsunuz , yani bi iki parça daha sorununuz olsa boşanacaksınız. Ama çocuk olunca öyle olmuyor , seneler boyu o sorunları çocuğunuza da kendinize de çektiriyorsunuz , sonunda boşanınca da çocuklar iki ev arasında gidip geliyor sürekli. Boşanmayınca da keşke boşansaydılar da bunları yaşamasaydım diyorlar velhasıl kelam benim nacizane fikrim kesinlikle şu vaziyette çocuk yapmayın.Ne bileyim hanımlar hani hamilelik psikolojisi ile daha sakin olabilir miyim ya da eşim çok istediği için bana karşı daha hassas ve anlayışlı olur mu ? Yani ben de istiyorum tabi ki evliliğim kurtulsun diye çocuk asla istemiyorum fakat boşanacak bariz sebepler de yok üç yılınaştık ama illa aşamadığımız bir kaç konu var ciddi tartıştığımız , çocuk Olunca dikkatim enerjim çocuğuma gider kafam sürekli sorunlarla meşgul olmaz mı acaba siye düşünüyorum , yok mu arkadaşlar çocuk olduktan sonra tatlılaştığı evlilikler ? Lütfen yorumlarınuzı esirgemeyin , çok bunaldım bu kararsızlıktan ötürü ;(
Ömür boyu böyle yaşayacaksınız yani?Napıcam peki ? Boşanmıyorum da çocuk da yapamıyorum sorunları da çözemiyorum , sık sık öfke nöbetleri geçiriyorum bu kararsızlık Artık .....
vallaha canım ne diyeyim Allah hayrlısını nasip etsin ama hamileliğim kötü geçti 7. ayım doluyor hala kusuyorum.gebelik tiroidi,gebelik şekerim de çıktı.bu kadar stresteyken çok fazla eşinle anlaşacağnı pek düşünemedim.ama tabi bu benim hamileliğim.insanın tahammülü azalıyor yeri geldi sabahtan akşama kadar yerimden kalkamadım kusmaktan.su içemediğim için ateşlendim.serumlar yedim 2 gün acilde pinekledim soğuk küvete girdim de 4 saat öyle ateşim düştü.şimdi bir düşün Allah korusun böyle bir hamilelik yaşarsan eşine ne kadar tahammül edersin ya da o sana ne kadar dayanır?benim eşimle sorunum hiç olmadı çok şükür ailesiyle de öyle.o nedenle destek olanm çoktu.ama sizde durumlar biraz farklı anladığım kadarıyla iyi düşünmen gereken bir durum bu.hayat boyu sorumluluk alacaksın üzerine acaba evliliğim tatlı olur mu diye çocuk düşünme bana kalırsa.Ne bileyim hanımlar hani hamilelik psikolojisi ile daha sakin olabilir miyim ya da eşim çok istediği için bana karşı daha hassas ve anlayışlı olur mu ? Yani ben de istiyorum tabi ki evliliğim kurtulsun diye çocuk asla istemiyorum fakat boşanacak bariz sebepler de yok üç yılınaştık ama illa aşamadığımız bir kaç konu var ciddi tartıştığımız , çocuk Olunca dikkatim enerjim çocuğuma gider kafam sürekli sorunlarla meşgul olmaz mı acaba siye düşünüyorum , yok mu arkadaşlar çocuk olduktan sonra tatlılaştığı evlilikler ? Lütfen yorumlarınuzı esirgemeyin , çok bunaldım bu kararsızlıktan ötürü ;(
İletişim eksik evet , birde ailesinin avukatl ığını yapıp da bana yaşattıkları travmalar aile si ve kendisinin, şu an görüşmüyorum ailesi ile eşime olan öfkem de dinmiyor çünkü benle hiç tatmin edici konuşmuyor bu konuda , yarın birgün ne yapacağını kestiremiyorum eşiminÖmür boyu böyle yaşayacaksınız yani?
Çözülemeyecek ne var? İletişim eksikliği mi? İlle çözülemeyecek ve bu şekilde sürdürülecekse evlilik, gayet de boşanmak için sebep var. Böyle ömür mü geçer...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?