Eşimle anlaşamazken çocuk istemek ?

nerdeyim .!.:

anladım canım
3 yıl bitti bizde ama hep bişeylerin üsütünü kapattık eşim en fazla evet hatalar yapıldı dedi özrü dilerim dedi o kadar,
eee bndan sonra ne olacak nasıl olacak diyorumsusuyor zamana bırak diyor,
düğün olur hadi nerdeyim gidelim o olur hadi nerdeyim bu olur hadi nerdeyim??
ben eşimin bi şeklde beni onların ayağına götürmesinden delirmek üzereyim artık, bu sorun da nasıl çözülür bilmiyorum?
bunu defalarca dedim ona ama asla bana sen nasıl huzurlu ve rahat olacaksan öyle yapalım demedi aslaaaaaaaaaaa, dedesi hasta şimdi her an vefat edebilir ama ben o sülalenin içine girmek istemiyorum hepsi ama hepsi burnunu soktu çünkü, eşim de onlara uydu

Genişletmek için tıkla...

valla evlılık ıkı kısı arasında kalmıyor hıcbır zaman asıl sıkıntı da burdan cıkıyor, esınız aılesını ılıskınıze mudahıl etmemelıydı, sızde bunu bastan engellemelıydınız ama bellıkı o aılesıne dur dıyememıs , sızde sozunuzu gecırememısınız, aıleler mudahıl oldu mu herseyın seyrı degısıyor , bence bu kosullarda cocuk yapmayın ,esınızle konusmayı deneyın karralı bır sekılde sorunlar baska turlu cozulmez...

sorunlar çözülmeden çocuk uygun olmaz.

Çocuk dışardan görüldüğü kadar sevimli birşey değil. Özellikle anne icin.

Tamam harika bir duygu, mükkemel bi his ama onun bakımı başlı başına bir kaos.

Üstelik koca ile anlaşamayıp, ailesiyle görüşmeyip cocuğu onlardan nasıl uzak tutmayı düşünüyorsun?

Baba adayiyla anlasamazken cocuk yapmak ''bence yanlis bir karar''
Cunku hamilelik zaten hormonlarin degistigi, normal evliliklerde bile iliskiyi olumsuz etkileyebilen bir durum. Kadin bircok degisiklik yasiyor. Cocukla ilgili kaygilar ortaya cikiyor.
Neden cocugu bir cikis yolu olarak gormek yerine, evliliginize zaman taniyip beklemiyorsunuz? Sular durulsun, kendinizi ve evliliginizi hazir hissedin bence.

nerdeyim .!.:

Ne bileyim hanımlar hani hamilelik psikolojisi ile daha sakin olabilir miyim ya da eşim çok istediği için bana karşı daha hassas ve anlayışlı olur mu ? Yani ben de istiyorum tabi ki evliliğim kurtulsun diye çocuk asla istemiyorum fakat boşanacak bariz sebepler de yok üç yılınaştık ama illa aşamadığımız bir kaç konu var ciddi tartıştığımız , çocuk Olunca dikkatim enerjim çocuğuma gider kafam sürekli sorunlarla meşgul olmaz mı acaba siye düşünüyorum , yok mu arkadaşlar çocuk olduktan sonra tatlılaştığı evlilikler ? Lütfen yorumlarınuzı esirgemeyin , çok bunaldım bu kararsızlıktan ötürü ;(

Genişletmek için tıkla...

hamileyken çocukluyken daha gergin olacaksın hormonların etkisiyle
eşinin sana bir süre tavrı değişse de süreklilik arz etmeyecektir
hatta çocuk bakımı ve problemleri konusunda anlaşmazlıklarınızı artıracaktır

yaşım geçiyor ve artık üç yılı devirdik diye ve çözülmüyor diye acele ediyordum beynimi kemiriyordu herşey, burda yazılanları

demlicaykeyfi .!.:

Baba adayiyla anlasamazken cocuk yapmak ''bence yanlis bir karar''
Cunku hamilelik zaten hormonlarin degistigi, normal evliliklerde bile iliskiyi olumsuz etkileyebilen bir durum. Kadin bircok degisiklik yasiyor. Cocukla ilgili kaygilar ortaya cikiyor.
Neden cocugu bir cikis yolu olarak gormek yerine, evliliginize zaman taniyip beklemiyorsunuz? Sular durulsun, kendinizi ve evliliginizi hazir hissedin bence.

Genişletmek için tıkla...

evliliğimiz üç yılı devirdi ama bi türlü uyumu ve huzuru yakalayamadık,
yaş da küçük değil ki bu evliliğin oturacağı yok boşanmıyorum da , o minik yumuşak ellere dokunmak istiyorum artık diye sinir ve üzüntü basıyor sık sık, ama asla tamam artık çocuğa hazrırız diyemiyorum en azından benm psikolojim haazr olmuyo, yaşananları unutamıyorum ki....

nerdeyim .!.:

yaşım geçiyor ve artık üç yılı devirdik diye ve çözülmüyor diye acele ediyordum beynimi kemiriyordu herşey, burda yazılanları

evliliğimiz üç yılı devirdi ama bi türlü uyumu ve huzuru yakalayamadık,
yaş da küçük değil ki bu evliliğin oturacağı yok boşanmıyorum da , o minik yumuşak ellere dokunmak istiyorum artık diye sinir ve üzüntü basıyor sık sık, ama asla tamam artık çocuğa hazrırız diyemiyorum en azından benm psikolojim haazr olmuyo, yaşananları unutamıyorum ki....

Genişletmek için tıkla...

Hazir olmadan dusunmeyin işte, o minik ellerin gunahi ne ki huzurlu bir evde yetismeyi hak eder her cocuk. Buna emin olmadan dusunmeyin derim...

eşine tahammülün yokmuş

çocuk kolay bir şey mi sanıyorsun

o işler hiç öyle değil

çocuk olunca olan huzursuzluklar kat ve kat artar

çocuğa yazık etmeyi göze alabiliyorsan yap.

demlicaykeyfi .!.:

Hazir olmadan dusunmeyin işte, o minik ellerin gunahi ne ki huzurlu bir evde yetismeyi hak eder her cocuk. Buna emin olmadan dusunmeyin derim...

Genişletmek için tıkla...

çok istiyorum bazen çocuğu düşündükçe , ama eşimi ailesini ve psikolojimi düşündükçe beni dibe çektiklerini düşündükçe...... lütfen dua edin bugün kandil arkadaşlar.... bir tek fiziksel olumsuzluklar engel değil çocuğa, benim de olmuyor olamıyor çocuğum......

nerdeyim .!.:

çok istiyorum bazen çocuğu düşündükçe , ama eşimi ailesini ve psikolojimi düşündükçe beni dibe çektiklerini düşündükçe...... lütfen dua edin bugün kandil arkadaşlar.... bir tek fiziksel olumsuzluklar engel değil çocuğa, benim de olmuyor olamıyor çocuğum......

Genişletmek için tıkla...

Allah yuvanizda huzur mutluluk versin. Hayirli zamanda hayirli evladiniz olur insallah. Hayat bir mucadele işte, hepimiz ugrasiyoruz bir seylerle

çocuktan sonra tahammülünüz daha da azalabilir. daha çok sorun çıkabilir. ailede görmek isteyecektir falan filan.

önce aile terapistine gidin.sorunlarınızı çözüp kafanızdaki soru işaretlerinden kurtulun.sonra çocuk... tartışmalar devam edityorsada sakın çocuk yapmayın.

sizin modelden bir eşte bende var.keşke çocuk olmadan tekmeyi bassaydım diye düşünüyorum. hatta hiç evlenmeseydimmm.ama çocuktan sonra karar vermek çok güç.

nerdeyim .!.:

İletişim eksik evet , birde ailesinin avukatl ığını yapıp da bana yaşattıkları travmalar aile si ve kendisinin, şu an görüşmüyorum ailesi ile eşime olan öfkem de dinmiyor çünkü benle hiç tatmin edici konuşmuyor bu konuda , yarın birgün ne yapacağını kestiremiyorum eşimin

Genişletmek için tıkla...

değişmiyorlar arkadaşım. değişmiş gibi görünüyorlar sadece.çocuktan sonrada zıvanadan çıkarıyorlar insanı. o sevmediğim bütün aile çocuk olduktan sonra nerdeyse bana taşındı bıktırdılar herşeydende

nerdeyim .!.:

Eşime karşı tahammülüm çok amaçok azaldı , bir çok sıkıntı yaşadık şu an ailesi ile görüşmüyorum ama eşimle bu konu hakkında hiç oturup da konuşamıyoruz , haksızlıkları beynimi kemirmesinlnson noktasına geldiğinde patlıyorum bi şekilde , eşim de o zamanlar hep ailesini savunduğundan eşimi De çok suçlu buluyorum ve sürekli savunma modu suçluluk psikolojisi ndeyim , ailesi ike asla görüşmek istemiyorum artık , ama bu eşimde bi süre sonra çok ters tepebilir , bu defa ben adım atmak istemiyorum , çok haksızlık yapıldı çok ciddi sorunlar yaşadık eşimle , artık bi Çocuğum olsun istiyorum ama korkularımı ve öfkemi yaşananları yok edemiyorum , boşanmak için şu Ab yeterli sebep yok gibi görünüyor ama sık sık kendi kendime öfke nöbetleri yaşıyorum , çocuk da istiyorum , nasıl yapacağımı neye karar vereceğimi şaşırdım , eşim de istiyor çocuk

Genişletmek için tıkla...

Bencilliğin daniskası bu. Allah'ın otomobiline ehliyet var da doğurmaya yok bu memlekette! Sonra ruh hali bozuk, psikopat bireyler yetişiyor. Kendin için sırf canın istiyor diye bir çocuk yapıp sorunlu bir aile ve sülalede, sürekli kavga eden sevgiyi unutan bir anne babada gergin bir evde büyütmek üzere dünyaya İNSAN getiriyorsunuz. Çocuklar bitki, süs eşyası ya da evcil hayvan değil ki onların bile duyguları var. Sağlam aileler, gerçekten manevi sorunsuz yuva sağlayabilecek çiftler çocuk sahibi olmalı. Öfkeli bir anne ne kadar huzurlu bebek büyütebilir ki? Lütfen yapmayın kendiniz de lohusa bunlımına gireceksiniz, eve kapanacak ya da bir kısım maddi zorluklar çekeceksiniz. Çocuk erkeğin ilgisini eve bağlanmasını sağlamaz, sizi de ona karşı tahammüllü biri yapmaz. Bin gece uykusuzlukla ilgisizlikle daha çekilmez olur o adam. İleride o çocuk lanet olsun keşke başka ailede doğsaydın diye düşünüp söylediğinde hiç ödeyemeyeceğiniz bir günahınız olmuş olur. Her şeyi düzeltmeden doğmamış birinin hayatını mahvetmeyin.

iremveben .!.:

değişmiyorlar arkadaşım. değişmiş gibi görünüyorlar sadece.çocuktan sonrada zıvanadan çıkarıyorlar insanı. o sevmediğim bütün aile çocuk olduktan sonra nerdeyse bana taşındı bıktırdılar herşeydende

Genişletmek için tıkla...

bunlar taşınmaz bana falan yere canım
bunlar sürekli ayaklarına beklerler, bunlar görev yükleyip farzmış gibi yerine getirilmesini beklerler canım, bunlar bunlar bunlar....!!!!!
gerçek farzdan bihaberler ama her türlü merhamet vicdan din sömürüsü yaparlar

Nerdeyim; ben seni ilk konularından hatırlıyorum.
Hemen hemen aynı dönemde evlenmiş, benzer sıkıntıları yaşamıştık.
Benzer hislerle, kinle evliliğimizi yıprattık.

Bu şehir konusunda bir hayal kırıklığı yaşadık ikimiz de ve tek bu sebeple eşimize kin dolduk.
Anlayışsız, sinir bozucu aileleri de eklenince yanına yıprandıkça yıprandık.

Boşanmayı ilk yıl ben de çok düşündüm.
Ancak tek başına yeterli bir sebep de olamadı bana sanırım.
Bir araya gelince de düzeldi çok şey.
Yani şartlar değişmedi aslında, iletişimimiz çok düzeldi, benim bakışım da daha yumuşak.

Bu nedenle ben çocuk düşünüyorum uzun zamandır, hoş olmuyor o ayrı :)

Ama hala aynı sebeplerle kavga ediyorsanız, hiç bir düzelme yoksa sizin iletişiminizde çocuk sorunları çözer diyemem.
Dediğin gibi çocuğun erkeği hassaslaştırdığı örnekler vardır belki ama emin ol çocuğun erkeği daha da rahatlatıp
azıttırdığı örnekler de çoktur. Evliliğini çocuksuz düzene oturtman gerekiyor önce.

nerdeyim .!.:

Ne bileyim hanımlar hani hamilelik psikolojisi ile daha sakin olabilir miyim ya da eşim çok istediği için bana karşı daha hassas ve anlayışlı olur mu ? Yani ben de istiyorum tabi ki evliliğim kurtulsun diye çocuk asla istemiyorum fakat boşanacak bariz sebepler de yok üç yılınaştık ama illa aşamadığımız bir kaç konu var ciddi tartıştığımız , çocuk Olunca dikkatim enerjim çocuğuma gider kafam sürekli sorunlarla meşgul olmaz mı acaba siye düşünüyorum , yok mu arkadaşlar çocuk olduktan sonra tatlılaştığı evlilikler ? Lütfen yorumlarınuzı esirgemeyin , çok bunaldım bu kararsızlıktan ötürü ;(

Genişletmek için tıkla...

kesinlikle yanlış bir düşünce. hamileyken hormonlar değişir. daha fazla ilgi beklersin. tahammülün daha azalır. ağrılardan sızılardan geceleri uyayamayacaksın. hadi hamileliği atlattın. sonrası daha korkunç olacak. uykusuz kalacaksın. özgürlüğün bitecek. eşinden yardım bekleyeceksin yapmayacak. daha kötü olacaksın. siinirini allah muhafaza çocuktan çıkaracaksın. öyle kolay değil. bir de en çok aldatmalar ve boşanmalar çocuk olunca meydana geliyor. herşeyi düşün taşın. çocuk işi sabır işidir. heleki ilk üç yıl.

daha da kötü olur çocukla.
yazık günah, böyle ilgisiz alakasız sizi korumayan adama çocuk mocuk yapmayın.
mutsuz yuvanıza bir mutsuz birey daha eklemeyin.

arkadaşlar günaydın
başka konu açmak istemiyorum o yüzden burdan soracağım sizlere,
dün biz terapiye gittik
eşim hala ailesnin avukatlığını yapıyor terapist susturdu onu,
benimle iddialaşıyor gibi söyle bakalım ne söyliceksen ben yer olmam diyor , konu ailesi yüzünden beni yıpratmasıydı,
yani ben ilaçla uyuyorum diye ağladım orda bağırdım sen nasıl bi insansın ben burda yapayalnızım dedim, ne zman benim acımı anlayacak bu adam ailesi bana çok travmlar yaşattı tabi ki görmek istemiyorum şu an onları ama, ben aylarca ağladım yeni ev aldık niye gelen giden yok ben naptım bunlara diye terapistte eşim varken de anlattım bunları,
ilaç veriyor terapist hamileliğini öğrenirsek bırakırız ama şimdi tabi ki çocuk düşünmeyin bi süre daha dedi, ben de dedim ki hamileleiği öğrenen kadar bi ay geçecek dedim o süreçte o ilacı kullanmış olurum dedim, eşim ordan dalıyor hemen konuya, nasıl ya az önce ağlayıp bağırıyordu şimdi hamilelik ile ilgili bilgi istiyor diyor dr a, dr da susutrdu onu, ben de sana ne oluyor ya b,ilimsel bi şey soruyorum dedim,

çok üzülüyorum beni acımı travmalrımı anlamıyor anlamııcak da, ben rüyamda sülalesiyle savaşıyorum kabuslarla uyanıyorum eşim bi defa destek olsa bi defa acımı gerçekten anlasa............. saniye düşünmem çocuk için,
evliliğimde huzurlu olayım diye ailem benden vazgeçti diyor, ne vazgeçmesi ya??? gayet de görüşüyorlar, ben onları görmek istemesem de bi görev vs olduğunda eşim götürmek sitiyor beni oraya , beni her defasında onların ayağına götürmesini istemiyorum sorun bu..... bunu anlamıyor

bence bır kadının en doğal hakkı anne olmak ısteyıp de olmayan olup da kaybedenler bunu bılır ben her ıkısını de dıbıne kadar yasadım eşimin aılesıyle de sorunlar oldu yerı geldı esımle de sorunlar oldu ama çocuk ıstegı benım için ayrı ıstek bambaşka bısey

mantıklı gorunen bu adamla cocuk yapmaman ama annelik duygu işidir mantık işi değil

yanlnız sunu tavsıye edebılırım eger bebegı evlılıgım duzelsın dıye ıstıyorsan yapma bunu cunku cocukla evlılık duzelmez amaaa hayır ben bunu gercekten ıstıyorum dıyorsan yap kardeşim kımseyı de dınleme ANNE olmak senın en doğal hakkın