• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşimle anlaşamazken çocuk istemek ?

Napıcam peki ? Boşanmıyorum da çocuk da yapamıyorum sorunları da çözemiyorum , sık sık öfke nöbetleri geçiriyorum bu kararsızlık Artık .....

Esinin ailesine olan öfkeni yenmeye calisacaksin. Seytan sana vesvese veriyor. Öfkelen, kiz, sinirlen, huzursuz ol, bak sana sunu yaptilar, bunu yaptilar vs vs. Öyle anlarda bol bol dua oku. Müzik ac müzik dinle. Disari cik gez. Yap birseyler. Zamanla öfken diner zaten, umursamaz olursun.

Esinle arandaki problemlere gelince. Sadece onun ailesinden kaynakli problemlerse, görüsmemek en güzeli. Mutlaka zordur, ama herkesin sinavi farkli bu hayatta, sizinde sinaviniz buymus, kimininki cocugundan, kimininki hastaliktan, kimininki parasizliktan. Sizinkide esinizin ailesindenmis, ki Türk toplumunda sizin sorunlarinizin aynisindan milyonlarca var. Kafaya takmayin.

Esinizle baska problemleriniz yoksa eger tabii ki cocuk yapin bence. Eger sadece ailesi yüzünden tartisiyorsaniz, ailesini kafanizdan cikardiktan sonra zaten problem kalmiyor. Ama esinizle olan iliskinizde de sorunlar varsa mesela, ilgisizlik, sevgisizlik, saygisizlik, hakaret, aldatma vs vs, o halde cocuk yapmayin derim. Peki durup bekleyeyim mi derseniz, hayir tabii kide. Danismandan destek alin. Biliyorum cok kisi diyecek bunu ve sizde kendiniz cözmeye calisacaksiniz, ama yapmayin bunu aile danismanlari bosa egitim almiyor, cok faydasini görürsünüz.
 
Her cocuk huzurlu bir ortamda buyumeyi hakediyor. Yas yada kac yillik evlilik oldugu önemli degil, o evin ne zaman cocuk buyutecek huzura hazir oldugu onemlidir.
 
Eşime karşı tahammülüm çok amaçok azaldı , bir çok sıkıntı yaşadık şu an ailesi ile görüşmüyorum ama eşimle bu konu hakkında hiç oturup da konuşamıyoruz , haksızlıkları beynimi kemirmesinlnson noktasına geldiğinde patlıyorum bi şekilde , eşim de o zamanlar hep ailesini savunduğundan eşimi De çok suçlu buluyorum ve sürekli savunma modu suçluluk psikolojisi ndeyim , ailesi ike asla görüşmek istemiyorum artık , ama bu eşimde bi süre sonra çok ters tepebilir , bu defa ben adım atmak istemiyorum , çok haksızlık yapıldı çok ciddi sorunlar yaşadık eşimle , artık bi Çocuğum olsun istiyorum ama korkularımı ve öfkemi yaşananları yok edemiyorum , boşanmak için şu Ab yeterli sebep yok gibi görünüyor ama sık sık kendi kendime öfke nöbetleri yaşıyorum , çocuk da istiyorum , nasıl yapacağımı neye karar vereceğimi şaşırdım , eşim de istiyor çocuk
tamam, eşinin ailesi saçma sapan birçok şey yapmış. eşin de onları desteklemiş. sen de eşinin ailesiyle görüşmüyosun artık. peki bundan sonraki sorun ne? sen artık o aileyle görüşmüyosan bu olaylar niçin sorun olmaya devam ediyor? eşin onlarla iletişim kurman için seni zorluyor mu yoksa? eşin anasıyla bababasıyla görüşsün, sen görüşmeyiver. meseleyi anlayamadım. eşinin geçmişte yaptığı hatalara mı üzülüyosun yoksa hala? neler yaşadınız bilmiyorum. eğer sen bi çocuk edinmek istiyosan, o evdeki sorunlar düzelmeden o çocuğu yaparsan büyük bi bencillik etmiş olursun.(sorunlu bi yuvada çocuk yetiştirme isteğinize saygı duymuyorum) önce sorunu halledin sonra çocuk yapmayı düşünürsünüz.
 
Sen hamilesin mesela eşinle hiç mi sorunun yoktu mesela bebek isterken ? Yanlış anlama sorumu lütfen ....
Her evlilikte olduğu kadar bizim de tartışmalarımız kavgalarımız oluyor evliliğin tuzu biberi cinsinden.
Aşamadığımız bir problem yok iyi anlaşırız.
 
Ailesiyle görüşmüyorsanız neyini durup durup anlatıyorsunuz kocanıza merak ettim?
 
Çocuğunuz olunca ailesiyle görüşmeniz icap edicek. Belki barışacaksınız ve herşey güllük gülistanlık olacak.
Bu da bi olasılık..
 
Çocuğunuz olunca ailesiyle görüşmeniz icap edicek. Belki barışacaksınız ve herşey güllük gülistanlık olacak.
Bu da bi olasılık..
Tüm sorun aile değil ki.
Konu sahibinin eski konularını bir okuyun.
 
Canım belliki herşeye rağmen anne olmak istiyorsun bana kalırsa bunu silah olarak kullan eşine karşı sen bazı huylarını düzeltmezsen bende çocuk yapmama de evliliğim rayına oturmadan düşünmüyorum de belki değişir ama değişsin değişmesin ben bu adamı ömür boyu böyle olsada çekeceğim dersen doğur, bişeyleride kafana takmamaya çalış hayatta her istediğimiz olmayacak zaten dört dörtlük kimsede yok herşeyimiz dört dörtlük olsa bu dünyaya geliş amacımız belli bazı şeylerle imtihan ediliyoruz sen sabret ve Allaha sığın hakkında hayırlısı olsun canım
 
Çocuğunuza yazık değilmi öyle bir ortamda büyümesi revamı sizcede bence güzel bişr tatil yapın eşinizle sorunlarınızı birlikte çözüm bulun sonra bebişiniz inşaAllah olur Rabbim yuvanıza sevgi saygı mutluluk ile doldursun amin
 
Ailesiyle görüşmüyorsanız neyini durup durup anlatıyorsunuz kocanıza merak ettim?
görüş diye baskı yapacak diye yine ,
aslında beni bu duruma en çok da eşimin baskıları getirdi,
normal bi ilişki seyrinde olamadım ailesi ile , yeri gelir daha sık görüşürüm yeri gelir daha seyrek ama eş,im hep tepeme dikildi herşey de ama herşeyde önce beni suçladı,
çok yıprandım eşime anlattığım şu; bak onlar da bu bu bu hataları yaptılar bu defa ben adım atmayacağım
 
terapiye tekrar başladık şu aralar gitmemiz lazım ama sorunlarla yüzleşmekten ve çözüm bulamamaktan öyle yoruldum ki
 
İste ınsanın evlılıgınıde zindan edıyorlar bu tür ınsanların beyınlerının ıcınde ne var nasıl çalısır ellerıne ne gecer :KK43:
 
Eşime karşı tahammülüm çok amaçok azaldı , bir çok sıkıntı yaşadık şu an ailesi ile görüşmüyorum ama eşimle bu konu hakkında hiç oturup da konuşamıyoruz , haksızlıkları beynimi kemirmesinlnson noktasına geldiğinde patlıyorum bi şekilde , eşim de o zamanlar hep ailesini savunduğundan eşimi De çok suçlu buluyorum ve sürekli savunma modu suçluluk psikolojisi ndeyim , ailesi ike asla görüşmek istemiyorum artık , ama bu eşimde bi süre sonra çok ters tepebilir , bu defa ben adım atmak istemiyorum , çok haksızlık yapıldı çok ciddi sorunlar yaşadık eşimle , artık bi Çocuğum olsun istiyorum ama korkularımı ve öfkemi yaşananları yok edemiyorum , boşanmak için şu Ab yeterli sebep yok gibi görünüyor ama sık sık kendi kendime öfke nöbetleri yaşıyorum , çocuk da istiyorum , nasıl yapacağımı neye karar vereceğimi şaşırdım , eşim de istiyor çocuk

Sakin ve huzurlu bir anne bu dünyadaki en önemli şeydir bebek için. Hamileliğinizdeki stresten bile etkilenebilir bebek. Bence psikologa gidin. Öke nöbetleri iyi bir şey değil çünkü. Hem siz daha sakin daha dingin bir insan olmanın yollarını bulursunuz hem de gerekiyorsa çift terapisi yapılır.
 
Eşime karşı tahammülüm çok amaçok azaldı , bir çok sıkıntı yaşadık şu an ailesi ile görüşmüyorum ama eşimle bu konu hakkında hiç oturup da konuşamıyoruz , haksızlıkları beynimi kemirmesinlnson noktasına geldiğinde patlıyorum bi şekilde , eşim de o zamanlar hep ailesini savunduğundan eşimi De çok suçlu buluyorum ve sürekli savunma modu suçluluk psikolojisi ndeyim , ailesi ike asla görüşmek istemiyorum artık , ama bu eşimde bi süre sonra çok ters tepebilir , bu defa ben adım atmak istemiyorum , çok haksızlık yapıldı çok ciddi sorunlar yaşadık eşimle , artık bi Çocuğum olsun istiyorum ama korkularımı ve öfkemi yaşananları yok edemiyorum , boşanmak için şu Ab yeterli sebep yok gibi görünüyor ama sık sık kendi kendime öfke nöbetleri yaşıyorum , çocuk da istiyorum , nasıl yapacağımı neye karar vereceğimi şaşırdım , eşim de istiyor çocuk
kesınlıkle sorunlarınızı cozmeden cocuk yapmayın!!!!!bızde zamanında cok sorun yasadık, hepsını cozduk, kısısel karakterle alakalı olanlar duruyor arada hortluyor ;) ama buna ragmen hersey yerıne oturmadan cocuk dusunmedım hıc gec olsun guc olmasın dedım....
su an dusunuyoruz ama bıraz borc harc var , onların bıtmesıne yakın ben cocuk sahıbı olmak ıstıyorum kı kafam rahat , evım huzurlu olsun..
cocukta saglıklı bır ortamda yetıssın..
 
kesınlıkle sorunlarınızı cozmeden cocuk yapmayın!!!!!bızde zamanında cok sorun yasadık, hepsını cozduk, kısısel karakterle alakalı olanlar duruyor arada hortluyor :KK66: ama buna ragmen hersey yerıne oturmadan cocuk dusunmedım hıc gec olsun guc olmasın dedım....
su an dusunuyoruz ama bıraz borc harc var , onların bıtmesıne yakın ben cocuk sahıbı olmak ıstıyorum kı kafam rahat , evım huzurlu olsun..
cocukta saglıklı bır ortamda yetıssın..
kaç yıllık evlisiniz ve kaç yaşındasınız?
 
Eşinle sorunların neler bilmiyorum ama onları çözmeden çocuk düşünme hemen. Çocuk olunca daha çok yardıma ve ilgiye ihtiyacın olacak. Eşin şu anda bile bunu karşılamıyorsa o zaman daha çok yalnız kalırsın ve yaşadığınız kavgalardan ve sorunlardan hiç bir suçu olmayan bebeğiniz nasibini alır. Alıp başımı gideyim 1 haftalığına, kafa dinleyeyim diyemezsin. Öncelik hep bebekte olacak. Ayrılmayı düşünsen bir çocuğun psikolojisini hesap etmek zorundasın. İlişkinden yana kafan rahat olduğunda, huzurlu bir yuvaya çocuk getirmek hem sizin hem onun ruh sağlığı için daha iyi olur.
 
30 yasındayım, yenı evlıyım ama 5 yıldır bırlıkteyız ve evlılıık oncesıde bırlıkte yasıyorduk bız :KK66:
anladım canım
3 yıl bitti bizde ama hep bişeylerin üsütünü kapattık eşim en fazla evet hatalar yapıldı dedi özrü dilerim dedi o kadar,
eee bndan sonra ne olacak nasıl olacak diyorumsusuyor zamana bırak diyor,
düğün olur hadi nerdeyim gidelim o olur hadi nerdeyim bu olur hadi nerdeyim??
ben eşimin bi şeklde beni onların ayağına götürmesinden delirmek üzereyim artık, bu sorun da nasıl çözülür bilmiyorum?
bunu defalarca dedim ona ama asla bana sen nasıl huzurlu ve rahat olacaksan öyle yapalım demedi aslaaaaaaaaaaa, dedesi hasta şimdi her an vefat edebilir ama ben o sülalenin içine girmek istemiyorum hepsi ama hepsi burnunu soktu çünkü, eşim de onlara uydu
 
Back
X