Merhaba arkadaşlar biraz uzun olacak kusura bakmayın ama gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum.eşim ile birbirimizi çok severek evlendik.aramızda ki 13-14 yaş farkı olmasına rağmen ikimizde her şeyi karşımıza aldık.ben hiç pişman olmadım,eşim herkes tarafından parmakla gösterilen biridir.ailem ilk başta yaş farkından ötürü hiç istemedi.fakat çevre hep çok güzel anlatınca ikna oldular.eşim sağolsun bu zamana kadar hep ailesi için kendini ertelemiş sorumsuz bir abi,sürekli hasta bir anne.herşeyle mücadele eden eşim olmuş hep. Kaynım çalışmadığı için bütün yük eşime kalmış evli olduğu halde 3 çocuğu ile birlikte bütün masraflarını eşim karşılıyordu biz düğün hazırlığı yaparken.çok rahat bir aile bu düzene alışmışlar.yiğenleri rahatlıkla eşimden para isterler.bizim yaşadığımız evde daha önce onlar yaşıyordu biz evlenince ev eşimin olduğu için onlar evden çıktılar.fakat evime ne zaman gelseler hepsi çok rahat hepsinin hala kendi evi gibi.artık çok yoruldum.ailesi düğünümüzde hiç bir şeye destek olmadı her şeyi eşim borç ile yaptı.ve üstüne ailesine destek oldu.ailemden biraz uzağım.eşimin ailesine hiç ön yargılı olmadım annesine annem gibi yaklaştım.ama kayınvalidem her şeye kırılan sürekli hasta olan bir kadın.eşim annesine bağımlı her gün işten çıkıp ilk önce annesini arar.bişey sorulacaksa annesine sorar, bir şey danışacaksa ona danışır.eşimle birebir hiç bir sıkıntımız yok.ama annesi yüzünden çok tartışıyoruz ve ben bu durumda ne yapacağımı artık bilemiyorum eşim her gün eve gelmeden arar annesini benim yanımda aramaz.kayınvalidem çok rahat bi kadındır rahatlıkla para ister eşimden,kaynımın çocukları için bile.Artık ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.9 aylık hamileyim ve eşim hala annesine bağımlı.Siz olsanız nasıl bir yol izlerdiniz?