şimdi nerelerde babanız
Valla şu an 4. Eşiyle birlikte sanırım. Bir ara annem Facebook'tan görmüş onu da. Bizimki istemez gamsız, ruhsuz değişik bir insan. Hoş ben de ona karşı bir şey hissetmiyorum ne öfke ve başka bir şey. Gözden uzak olunca gönülden de oluyor gerçekten. Sizinki istedi mi utanmadan?
istemez mi?
Bizimki isteyemez istemeye kalksa bile nasıl ulaşacak zaten? Telefon numaramizi falan bilmiyor. Geçen ınstagramda önüme düştü. Hesabı açık ama gönderi yok. Takip ettiklerine baktım açık saçık kadınlar. Yani ben babamı babam beni tanımıyor. Bir kere baba demişligim de yok zaten.
Ben şu an üniversite okuyorum son sınıftayım bir yandan onu bitirsem diyorum bir yandan da bölümle ilgili iş bulamazsam 1 seneyi boşuna mı geçirmiş olurum hemen işe mi başlayım bilemiyorum. Altınlar da kendisinin arabasına harcandı
Geçimimi sağlayamam 2 yıllık sağlık bolumunden mezun olacağım bu sene. Sadece o olacak
O zaman şu an bir şey olmamış gibi mi davranayım? Çünkü zaten gönül almaya falan çalıştığı yok ağzının ucuyla özür diledi sustu
Bu tarz yorumlar bana gereksiz incitici geliyor. Belli ki konu sahibi uzun süredir psikolojik siddet görüyor üstelik kendisine destek olacak ailesi olmadığını söylüyor, Hiç bir insanı tam olarak tanımak da mümkün değil ayrıca. Bu tavrınız kocayı aklayan bir tavır, kimse böyle davranılmayı hakketmez. Eril dil dediğimiz bu işte tam olarak, yapan kocada suç yok da kadın suçlu bir tek. Konu sahibi üzerinden kendinizi yüceltiyorsunuz. Konu sahibi burada yardım istiyor, yargılanmak değil.
Bir de son yaptığı çok zoruma gidiyor ben evde onun hizmetini eden çocuğuna bakan insanım ben sofrasını kurup kaldırıp evini temizleyenim benim ütülediğim yıkadığım kıyafetle bana bunu nasıl yapar ki ona sorsak bunlar zaten kadının görevi ben de evi geçindiriyorum der ama ben onun parasını savurmadım da ihanet de etmedim insanın zoruna gidiyor. Hiçbir şey olmamış gibi davranmam gerekiyor becerebilirsem
Bu adamla durmayın derim..Merhaba biraz karışık durumdayım ama elimden geldiğinde toplu anlatmaya çalışacağım. Birincisi ben eşimin bir şeyini görsem alenen ortada olduğu halde hayır yok yanlış görüyorsun, haberim yok, kendiliğinden olmuş, salak mısın, hastasın sen, git bak beni sinirlendirme elimden bir kaza çıkacak vs bastırıyor. Sonra ben yalan söylediğini ispat etmek için uğraşıyorum (niye yapıyorsam) ve sonunda itiraf ediyor. Sonrasında hiçbir pişmanlık duymuyor ve hadi konuyu kapatalım diyor. Kapatmazsam yanımdan derhal ayrılıyor ve çekemeyeceğini söylüyor. Daha somut örnek verirsem;
1- alkollü geliyor bariz koku alıyorum reddediyor ve yukarıda yazdığım olaylar oluyor.
2- en ufak gerginlikte evden gidiyor ve geceyi dışarda geçiriyor sabaha karşı geliyor.
3- asıl konum burada başlıyor. Birkaç gün önce yine bir bahane ile evden gitti. Ertesi akşam telefonundan tindere girdiğini gördüm. Yine başta yazdığım inkar tablosu oldu. Sonra kabul etti sarhoştum çok az girdim, sana çok kızgındım, kimseyle konuşmadan sildim dedi. Tamam dedim konuyu kapattım
4- en son dün akşam instagramda bir kızı takip ettiğini gördüm. Tinderi yuklediği gun takip etmiş sanırım. bu kim derken hemen takipten çıkmış ve ben birini takip etmedim instagram öyle göstermiştir, arada öyle yapıyor, uzatma, evden giderim falan yine aynı şeyleri söyledi bana kızdı. Ben de kıza kibarca sordum sonuçta onun bir suçu yok diye düşündüm. O da sayfamın büyümesi için istekleri kabul ediyorum ama eşinizi tanımıyorum dedi. Yani yine yalan söyledi eşim. Aynı zamanda malesef aldatıldım sanırım. Çünkü bu kadar yalan söyleyen birinin artık hiçbir dediğine inanmıyorum. Asla pişmanlık üzüntü görüntüsü yok. Bugun yanıma gelip konuşabilir miyiz dedi. Ben seni aldatmadım seni seviyorum, bu olanları sinirle yaptım özür dilerim dedi. Uzatmayalım dedi. Ben de yüz vermedim çünkü biraz daha uğraşmasını istiyordum. Sana artık guvenim bitti dedim özür dilesen de inanmıyorum dedim. Çünkü saçma sapan her seye yalan söylüyor. Ve konuşmanın 3.dakikasında felan benim bu evde olmama gerek yok dedi çekti gitti. Yine dışarda gece geçirecek. Çok zoruma gidiyor ne yapacağım bilmiyorum. 2 yaşında oğlum var işim yok ailem yok sayılır. Bir yere de gidemiyorum. Yorumlarınızı merak ediyorum. Bugun o özür diledikten sonra hemen tamam mı demeliydim? Çünkü anında evden gitti ve nerde ne yapıyor bilmiyorum
Neden? Ne düşünüyüm ne yapıyım. Sağlıklı düşünemiyorum ve yorumlarınız tahlilleriniz benim için önemli
Eşinizi kovalamayı bırakın önce, biraz umursamaz takılın, kaybetmekten korktugunuzu belli etmeyin , Esra Ezmecinin videolarını izleyin ve insta 'dan takip edin derim , kitapları da çok güzel, bircok kadının derdine derman olmuş biridir kendisi , umarım herşey düzelirNeden? Ne düşünüyüm ne yapıyım. Sağlıklı düşünemiyorum ve yorumlarınız tahlilleriniz benim için önemli
Eşinize hizmet etmeyi bırakabilirsiniz, ayrıca böyle insanlar yaptığınız iyilikleri ve fedakarlıkları umursamaz. Kendinize ve çocuğunuza odaklanın. Onun sizi anlamasını, değerini bilmesini beklemeyin. Hayatınızı kendiniz yönetin, onun kararları değil. Nereye giderse gitsin, giderim dediğinde istediğin yere gidebilirsin diyin yada hiç bir şey demeyin.
Eşiniz,arkanızda bir ailenizin olmadığını bildiği için arsızlığı iyice ele almış.Bekara boşan demek kolay.2 yaşında cocugunuz varmış.Henuz çok ufak.Hem anneye ihtiyacı var hem de çok fazla masrafı var.Öyle alıp çantamı çıkayım,bosanayim deme lüksünüz yok anlattığınız kadarıyla.Bu adamla gözünüzü açmışsınız.Henuz okul bitmemiş.İş tecrübesi yok.İşe gireyim deseniz düşük bir maaşla başlayacaksınız.Bununla ev tutup,eşya dizip,evin faturalarını ve harcamalarını karşılamak imkansiz bu haldeyken.Diger arkadaşlarında dediği gibi,eğer eşiniz eve para bırakıyorsa mutfak masraflarından kısıp kenara atmanızı tavsiye ederim.3 veriyorsa,1 ini kenara atın.Ufak ufak birikim yapın.Okulunuzu mutlaka bitirin.Bitirsem ne olacak iş bulamam diye düşünmeyin.Rizki veren Allah'tir.Elbet bir kapı açar.Bu sırada cocugunuz buyur.Kres yaşına geldiğinde de çalışma saatlerinin size uyduğu uygun bir yer illa ki bulursunuz.En kötü ihtimal part time çalışırsınız.Tecrube edinince daha iyi şartlarda daha iyi maaş veren bir yere geçersiniz.Fakat bu söylediklerim 3-5 ayda olacak şeyler değil.Biraz zamana ve sabra ihtiyacınız var.Bu süre içinde de eşinizi gözlemleyin ama bütün enerjinizi ona harcamayın.Zaten gereken her şeyi yapmışsınız.Kavga ettim anlamadi,anlayışlı davrandım tepeme çıktı daha beter oldu demişsiniz.O yüzden umursayip kendinizi üzmeyin.Onu da daha fazla havaya sokmayın.Cocugunuzla ilgilenin,derslerinizi çalışın.Birakin ne hali varsa görsün.Hani bir laf vardır,Mevla bela vermez kul azmadıkça.Siz üstüne düştükçe onun da hoşuna gidiyor.Gozlemleyin eğer insansa hatasini anlar kendine çeki düzen verir.Yok ben kafama göre takılırım,sen bana karışamazsın havasındaysa halen uygun şartları oluşturduğunuzda yol verirsiniz gider.Ozguveninizi kaybetmemeye çalışın.Cunku çocuğunuzun size ihtiyacı var.Merhaba biraz karışık durumdayım ama elimden geldiğinde toplu anlatmaya çalışacağım. Birincisi ben eşimin bir şeyini görsem alenen ortada olduğu halde hayır yok yanlış görüyorsun, haberim yok, kendiliğinden olmuş, salak mısın, hastasın sen, git bak beni sinirlendirme elimden bir kaza çıkacak vs bastırıyor. Sonra ben yalan söylediğini ispat etmek için uğraşıyorum (niye yapıyorsam) ve sonunda itiraf ediyor. Sonrasında hiçbir pişmanlık duymuyor ve hadi konuyu kapatalım diyor. Kapatmazsam yanımdan derhal ayrılıyor ve çekemeyeceğini söylüyor. Daha somut örnek verirsem;
1- alkollü geliyor bariz koku alıyorum reddediyor ve yukarıda yazdığım olaylar oluyor.
2- en ufak gerginlikte evden gidiyor ve geceyi dışarda geçiriyor sabaha karşı geliyor.
3- asıl konum burada başlıyor. Birkaç gün önce yine bir bahane ile evden gitti. Ertesi akşam telefonundan tindere girdiğini gördüm. Yine başta yazdığım inkar tablosu oldu. Sonra kabul etti sarhoştum çok az girdim, sana çok kızgındım, kimseyle konuşmadan sildim dedi. Tamam dedim konuyu kapattım
4- en son dün akşam instagramda bir kızı takip ettiğini gördüm. Tinderi yuklediği gun takip etmiş sanırım. bu kim derken hemen takipten çıkmış ve ben birini takip etmedim instagram öyle göstermiştir, arada öyle yapıyor, uzatma, evden giderim falan yine aynı şeyleri söyledi bana kızdı. Ben de kıza kibarca sordum sonuçta onun bir suçu yok diye düşündüm. O da sayfamın büyümesi için istekleri kabul ediyorum ama eşinizi tanımıyorum dedi. Yani yine yalan söyledi eşim. Aynı zamanda malesef aldatıldım sanırım. Çünkü bu kadar yalan söyleyen birinin artık hiçbir dediğine inanmıyorum. Asla pişmanlık üzüntü görüntüsü yok. Bugun yanıma gelip konuşabilir miyiz dedi. Ben seni aldatmadım seni seviyorum, bu olanları sinirle yaptım özür dilerim dedi. Uzatmayalım dedi. Ben de yüz vermedim çünkü biraz daha uğraşmasını istiyordum. Sana artık guvenim bitti dedim özür dilesen de inanmıyorum dedim. Çünkü saçma sapan her seye yalan söylüyor. Ve konuşmanın 3.dakikasında felan benim bu evde olmama gerek yok dedi çekti gitti. Yine dışarda gece geçirecek. Çok zoruma gidiyor ne yapacağım bilmiyorum. 2 yaşında oğlum var işim yok ailem yok sayılır. Bir yere de gidemiyorum. Yorumlarınızı merak ediyorum. Bugun o özür diledikten sonra hemen tamam mı demeliydim? Çünkü anında evden gitti ve nerde ne yapıyor bilmiyorum
Annesinin düşünceleri “erkeği kadın elde tutar, kadın tartışmaz, kadın dayanışması bir işe yaramaz, evin reisi ne derse o olur”. Bu şekilde yetişen erkek de kendinde her hakkı görüyor
