Yok takdir etmek anlaminda demedim, sadece esimin kisilik olarak psikolojik bir problemi oldugunu dusunuyorum..ki benim esim cok mutsuzz bir aile de buyumus, surekli bosanmanin esiginde olan bir ailenin evladi..konustukca ortaya cok farkli seyler cikiyor..bir tur sevgisizlik, ama ben de sirf esimi boyle buyudu diye yabana atamam ki, sonucta ben de oyle bir ortamda buyumus olabilirdim..he ben esimin ayagina kul kole olim sana diye gitmiyorum, ya seviyorsa diye de evliligi surdurecek degilim..zaten iki secenek var ya devam ya ayrilik.devam etsem bile bazi seyleri ayrintilariyla konusup devam ederim hadii canim evimize gidelim modunda degilim, en dogru karar o da derse ben de sana yukleniyordum ki yine bunu da dile geitrdim dedim elini kalbine koy senin de hatan vardi kizin ustune cok gittim de dedim, yani oyle de filan demeye basladi..yani bugun deli gibi seven adamlar da esini bicakliyor, vb olaylar..o yuzden delicesine sevgi de degil bekledigim, saygi, anlayis, sevgiyle konusan bir dil, seni seviyorum filan degil tatli dil, gulen yuz.
