Öncelikle hepinize merhaba. Evde sorunlarımla baş başa kalmışken benim gibi insanlar var mı acaba derken bu siteye denk geldim ve aranızdaki kadın dayanışmasına hayran kaldım. Sorununu paylaşan herkes rahatlamış. Ben de sizin fikirlerinizi öğrenmek istiyorum belki objektif olarak değerlendirince ben de daha farklı bakabilirim olaylara. Eşimle aramdaki sorun kısaca şu ki: “Benim annemlerle ablamlarla görüşmezsen, aranı iyi tutmazsan böyle evlilik olmaz. Madem evlendiğin kişinin ailesiyle geçinmeyi başaramayacaktın, o zaman evlenmeyecektin.” Kısaca bakış açısı bu. Ama gelelim benim neden görüşmek istemediğime. Onun aile kültüründe kıskançlık çok fazla, ve insan kırmak çok doğal. Kırılırsan eğer o sen çok hassas olduğun içindir, asla onlar kırmaz. 3 yıldır evliyiz ancak, farklı bir şehirde yaşayan ablalarına bir kere gidebildik, bizi davet etmemelerinin nedenini duyunca şok olacaksınız. Küçük bir şehirde yaşamalarına rağmen en ucuz kiralı evlerde oturmuşlar o evler de çok kötüymüş, biz de büyük şehirde yaşıyoruz, bizim kiramızın 6 katı az bir yerde oturuyorlarmış. Olamaz mı olabilir, ama onlar bunu kompleks yapmış ve daha iyi bir eve taşınıp yeni perde ve koltuklar alana kadar bizi davet etmemişler. Ne mantık ama! Neyse gittik, bir ablası hiç suratıma bile bakmadı, 2 gün kaldık orda, bir kelime etmedi, şunu da belirtmem gerek biz oraya gitmeden 1 ay önce araba almıştık. Bunlar da yıllardır araba almaya çalışıyorlarmış ama olmamış. Ben napabilirim… Gelelim diğer ablasına, eşim araba aldığımızı söylemek için aradığında beni telefona isteyip arabanız da motorsiklet gibiymiş ya demez mi… Ben tek kelime bile etmedim, telefonu eşime veriyorum deyip verdim. Bu arada arabamızı 2010 sonunda aldık 2011 modeldi, yani son model, kendilerinin ilk arabası 8 yıl önce Uno ymuş. Beni lütfen yanlış anlamayın kendisine bakıp eleştirsin önce insan kaldı ki insanın parası güc neye yeterse onu alır, kime düşer bir şey hele de saygısızca bir şey demek. Sonra eşime bunları söyleyince yok öyle bir şey kötü niyetle söylememiştir, diğer ablasından için de konuşmuştur ya.. fln gibi sonradan aslında farkında olduğunu söylediği ama kötü niyetle yapmadığını benim altında birşey aradığımı söyledi. Şimdi daha da komik bir şey söyleyeceğim. Yıllardır araba almaya çalışan ablası bizim arabayı görünce bayıldı! Beğendi anlamında değil bildiğiniz kıskançlığından ayılıp bayıldı. Eşimin ailesinin durumları çok iyi ancak hiçbir çocuğuna yardım etmiyor. Kız da öyle bir yol bulmuş bayıldı ve 10 gün sonra bir araba alındı onlara.
Sonra biz kirada oturduğumuz evlerimizde çok sorun yaşadık, 3 ev değiştirdik 2 yılda, bu da bizi yordu, neyse yine başka bir kiralık ev ararken eşim satın alabiliriz aslında deyip bir ev almak istedi. Hiç planlanmış bir şey değildi. Bu arada ben 2 işte çalışıyorum. Bir sürü de özel ders veriyorum. Sabah 6.30 akşam 22.00 çalışıyorum. Yani alnımızın teriyle alıyoruz. Evi aile büyüklerimize gösterelim dedik onları ezmiş olmayalım diye. Siz şimdi tahmin ettiniz zaten, ablalarının evleri yok. Anneleri geldi, ıyyy cık cık fln gibi şeyler söyledi. Babası da burası hapishaneye benziyor fln diye bağırdı çağırdı, alınmayacakmış bu ev. Söylemeden geçemeyeceğim, ev sıfır, arakat ne kadar kötü olabilir olsa bile bu nasıl bir tarzdır. Kaldı ki tek odalı da olsa bir ev alın diyorlardı kendi oturdukları ilçede ev bakıyorlardı bize. Ben de babasına dedim ki bağırmaya hakkınız yok ayrıca bu şekilde yorum yapmaya da hakkınız yok deyip ağladım o ne dese beğenirsiniz, duygu sömürüsü yapma dedi. Sonra ben de onlarla bir yıldır görüşmüyordum, sırf eşim çok üzülüyor diye gittik görüştük, ama eşim ne dese beğenirsin teşekkür edeceğine ablamlarla da görüş dedi. Ve onun ailesi ne derse desin ben duymamazlıktan gelecekmişim. Bu insan 21. yy da yaşıyor ve üniversite mezunu, kaldı ki, evlenmeden önce ne ablasını ne de annesini arar sorardı. Şimdi bana bu direktifi verdikten sonra ben de dedim ki bu böyle olmaz kime daha çok değer verdiğini düşün. O da annemler olmadan olmaz diyor. Böyle bir saçmalık olabilir mi sizce? Ben de o insanlarla görüşmeye başlamış olmama rağmen artık bir daha görüşmeyi düşünmüyorum. Bu nedir yani, saygıdan bu kadar yoksun insanları bana nasıl savunup onlar ne derse desin görüşeceğiz deme cesaretini gösterir aklım almıyor. Ne kadar seversem seveyim eşimi, karısına yapılan saygısızlıklara susan biri benim gözümde değerini de yitirmiştir. Benim de ona saygım azaldı ve güvenim bitti. Şimdi siz söyleyin lütfen napmalıyım?
Sonra biz kirada oturduğumuz evlerimizde çok sorun yaşadık, 3 ev değiştirdik 2 yılda, bu da bizi yordu, neyse yine başka bir kiralık ev ararken eşim satın alabiliriz aslında deyip bir ev almak istedi. Hiç planlanmış bir şey değildi. Bu arada ben 2 işte çalışıyorum. Bir sürü de özel ders veriyorum. Sabah 6.30 akşam 22.00 çalışıyorum. Yani alnımızın teriyle alıyoruz. Evi aile büyüklerimize gösterelim dedik onları ezmiş olmayalım diye. Siz şimdi tahmin ettiniz zaten, ablalarının evleri yok. Anneleri geldi, ıyyy cık cık fln gibi şeyler söyledi. Babası da burası hapishaneye benziyor fln diye bağırdı çağırdı, alınmayacakmış bu ev. Söylemeden geçemeyeceğim, ev sıfır, arakat ne kadar kötü olabilir olsa bile bu nasıl bir tarzdır. Kaldı ki tek odalı da olsa bir ev alın diyorlardı kendi oturdukları ilçede ev bakıyorlardı bize. Ben de babasına dedim ki bağırmaya hakkınız yok ayrıca bu şekilde yorum yapmaya da hakkınız yok deyip ağladım o ne dese beğenirsiniz, duygu sömürüsü yapma dedi. Sonra ben de onlarla bir yıldır görüşmüyordum, sırf eşim çok üzülüyor diye gittik görüştük, ama eşim ne dese beğenirsin teşekkür edeceğine ablamlarla da görüş dedi. Ve onun ailesi ne derse desin ben duymamazlıktan gelecekmişim. Bu insan 21. yy da yaşıyor ve üniversite mezunu, kaldı ki, evlenmeden önce ne ablasını ne de annesini arar sorardı. Şimdi bana bu direktifi verdikten sonra ben de dedim ki bu böyle olmaz kime daha çok değer verdiğini düşün. O da annemler olmadan olmaz diyor. Böyle bir saçmalık olabilir mi sizce? Ben de o insanlarla görüşmeye başlamış olmama rağmen artık bir daha görüşmeyi düşünmüyorum. Bu nedir yani, saygıdan bu kadar yoksun insanları bana nasıl savunup onlar ne derse desin görüşeceğiz deme cesaretini gösterir aklım almıyor. Ne kadar seversem seveyim eşimi, karısına yapılan saygısızlıklara susan biri benim gözümde değerini de yitirmiştir. Benim de ona saygım azaldı ve güvenim bitti. Şimdi siz söyleyin lütfen napmalıyım?
( Çok geçmiş olsun, umarım en kısa sürede iyileşir. Görüşmek ve yazışmak üzere :)
