hayat işte..
ben hatırlıyorum ki evlenmeden önce ya da henüz yeni evlyken babam bnmle konuşmuştu eşine iş bakaym mı diye.
ben de hyr falan demiştim ama tam net hatırlamıyorum.
evimize yakın,saatleri iyi falan diye.
daha doğrusu babamdan korktum,çünkü iyilik yapar hep başa kakar.
eşimle arası kötü olmasn,eşim ezilmesn diye istememiştim o zaman.
şimdi bi duruma düştük,babamdan ses seda yok.
açıkcası bnde bekledm babamdan bi telefon.
yapmasa ya da yapamasa da ilgi bekledm yani ama o sessiz kalmayı terch etti.
eşimle bugün ki konuşmamız da da,iş yerndekilern ''ohooo oğlum senin kayınpedern var,rahat ol ne işler bulursun'' demişler.
eşim de bana ''evt iş bulan bi kayınpederm var ama bana bi iş bulduğu yok diyorum'' dedi
:26:
eşinize iş bulup bir de başına kakarsa eşinizle ilişkiniz daha çok gerilirdi ve evliliğinizde daha fazla problem yaşardınız. arkadaşım inan bana ne kadar para gelirse o kadar gidiyor, hatta daha fazla gidiyor. ben de anlamıyorum nereye gittiğini ama bir hesap yapıyoruz, herşey tamam. eşinizin yaşı da bayaa varmış, insan kendi emeğiyle başkasının yardımı olmadan biyerlere gelince daha kıymetli oluyor. ben de, eşim de part-time işlerde çalışarak okuduk. birbirimize hep destek olduk. eşin senin desteğini, o manevi gücü arkasına aldıkça inan bana maddi kazanç ikinci planda kalıyor. rahmetli babam zamanında tahsilli bir bankacıyken sırf annem memleketini özledi diye istifa edip memleketine evi taşıyan ve fabrikada işçi olan bir adam. aranızdaki aşk ve sevgi sürdükçe herşeyin yolunda gideceğine inanıyorum...