- 11 Aralık 2024
- 57
- 32
- 3
- 30
- Konu Sahibi kadirbey19
- #1
Merhaba arkadaşlar, yazıp yazmamak arasında kaldım geldim gittim ama konuşacak kimsem yok. Arkadaşlarıma güvenemem, ailemi üzemem derken kendi içimde debelenmeye başladım. Aslında bizim problemimiz yeni başlamadı birbirimizi tanıdığımız zamandan beri var. Asosyal diyebileceğim nitelikte bir eşim var. Ben de tam tersi tabi ki ama zamanla beni de kendine benzetti. Yoğun çalışıyor, esnaf kendi işi var ve sürekli ayakta olduğundan şikayetçi. Eve gelince de yemek yerken sonrasında uzanırken elinde hep telefon ya oyun oynuyor ya da belgesel izliyor Kurtlar vadisi vs. Gibi sacmaliklar ama biz konuşurken dahi gözü hep orada oluyor beni arada geçiştirmeye çalışıyor yani oturup beni dinlediği bana odaklandığı çok az zaman olmuştur. Şimdi bir de hamileyim. 2. Gebeliğim. İlk gebeliğimde de mutlu hissetmedim hiç hissettirmedi o zaten hazırlıksız olmuştu bunda gönüllüydük ama ben hamile olunca adama bir haller oluyor sanki zorla başkasının çocuğunu kabul ettirmeye çalışıyormuşum gibi bir his var. Evde video izlerken erkenden uyuyakalıyor yoruluyorum diye arkadaşlarıyla haftada 2 gun dışarı programı var orada saat 12ye kadar oturabiliyor evde 10da tavuk gibi uyumuş oluyor. Cinsellik durumumuz da fazla değil haftada 2 kez falan ancak.. Yalnız hissediyorum kendimi ve fazlasıyla mutsuzum. Açıkçası ne yapmalıyım bilmiyorum.. Bana yardımcı olur musunuz ? Belki hayatıma dokunacak bir tavsiye çıkar.. suan en çok buna ihtiyacım var..