esımın herseyı her yaptıgı sınırımı bozuyor

keri34

derinin annesi
Kayıtlı Üye
10 Ekim 2007
1.718
5
158
İstanbul
dogumdan sonra hersey ıcın esıme patlar oldum.kılo verememın sebebını bıle ona baglıyorum.sen soylesın sen boylesın.bazen yuzunu gormek bıle ıstemıyorum.onun rahatlıgı sınırımı bozuyor.aksam uyumak ıcın yatak odasına gecıyor.uzanıp yatagında uyuyan ogluna bakmıyor bıle.nıye bakmıyosun dedım.e uyuyo dıyor.ya uyumuyorda bısey olduysa ınsan yatmadan kontrol eder ya cocugunu.bebek dogdugundan berı bır yere cıkmadık sureklı evde cocukla ugrasıyorum.sureklı uykusuzum bır gunde sen uyu ben haftasonu onu oyalarım demedı.cocugu ıle ılgılı hıcbır heyecanı yok.boyle olunca bende alınıyorum.kısacası su aralargenel olarak bır kasık suda bogmak ıstıyorum esımı.
hala sevıyorum aslında ama o kadar derınlerde kaldıkı cocukla ugrasmaktan goremıyorum belkıde.etrafa bakıyorum benden sonra doguranlar zayıflamıs kendıne bakıyor ılgılenıyor.bense yorgunluktan cok huysuz ve sureklı kucakta bır cocuga sahıp olmaktan yıkanmaya bıle vakıt ayıramaz oldum.cok sıkılıyorum ve galıba bunalımdayım.
 
canım öncelikle hayırlı olsun bebişin doğumdan sonra çoğu annede yaşanan şeyler anlattıkların bebiş dünyamıza girdikten sonra hayatımız daha baskılı yorgun ve bir o kadarda sosyal faaliyetten kendimizle ilgilenmekten uzak geçiyor ama en güzel yanı bebişimizin canımızın bizimle olması annesi
zamanla psikolojin eminim ki düzelecek emin ol kilo olayınıda problem etme herkesin bünyesi farklıdır kimisi erken verir kimisi geç sen nihayetinde annesin ve o kiloları bebişin için aldın bol sıvı almanı özellikle su almanı ve bebişini sürekli emzirmeni öneririm eşininde iyi yanlarını görmeye çalış canım
umarım en kısa zamanda içindeki karamsarlıklardan kurtulursun canım
sevgilerrrrrrrrrrrr
 
Sakin ol benzer şeyleri bende yaşadım hepsi düzelir merak etme..kilo verirsin vücut kendini 1 senede anca toplarmış.erkekler bzim kadar duyarlı değil malesef..saçımı bile taramadığım olurdu çocukla ilgilenmekten..ama düzeliyor korkma biraz büyüsün bebek sende kendine vakit ayırmaya başlarsın. ne kadar oldu doğum yapalı bilmiorum ama bide bi hormon varmış doğumdan sonra düşüyormuş o insanı mutsuz ediyormuş ben 1 hafta ağlamıştım doğumdan sonra herşey batıyordu sanki
 
canım bendede durum aynı sayılır eşimin dediği her laf sanki iğneliyormuş gibi geliyor. sen herşeyi üstlenmiş durumdasın sanırım çocuğunun üstüne titrediğini gördükçe sen ilgileniyorsun diye eşin sana güveniyor. ben haftasonu sabah bebeğimi babasına veriyorum siz oynayın ben uyuyorum diyorum çünkü hala gece uykusu düzensiz öğlene kadar uykumu alıyorum bebek ona kalınca mecbur bakacak :)
 

6 ay oldu dogum yapalı sankı gun gectıkce dahada sınırlı oluyorum banada her sey batıyor.sureklı bagırıp cagırıyorum.
 
babalar anne gibi olamaz hayatım benim biz gecemizi gündüzümüze katar bebeğimize bakarız onun üzerine titreriz ama babaları gelir uyanıkken sever vücut kendini zamanla toparlayacak emin ol emzirirken vücut daha çabuk toparlanıyor canım
 
canım doğum psikozunu bazı anneler daha geç atlatıyorlar merak etme olumlu şeyler düşün arasıra kendine zaman ayır bebeği hayatının merkezi olarak gör ama kendinede bu bölümde bir düzen oluştur arasıra arkadaşlarınla görüş zevk alacağın uğraşlar bul bende doğumdan sonra aynı senin gibiydim çok hassastım seni anlayabiliyorum
hayat senin hayatın bugünlerin değerini bil herşey yaşanması gereken anda önemlidir tatlımmmmm
 

daha 1.5 aylıkken sutum olmadıgı ıcın emzırme olayımız bıttı.cocuk gun boyu o kadar uzerımdekı tuvalete bıle gıdemıyorum cogu zaman.bu yuzden metebolızmamda durmus vazıyette.stresten ıyıce sıstım.
 
canım bunların hepsi yeni doğum yapmış kadın sendromu.İnan bir süre devam ediyor genelde bütün bayanlar yaşar bu sendromu.Eşine kızmakta haklısın tabi sana göre çocuğu dahil hiçbirşeyle ilgilenmiyor.Ama sana güveniyor tatlım sen herşeyle o kadar ilgilisin ki yardım ihtiyacın olduğunu bile düşünmüyor birazda sorumsuzluk olsa gerek benim eşimde aynıydı.Ve üstelik ikiz benim bebeklerim.Tek başıma neler yaşadım onlarla.Dediğin gibi banyo yapmaya bile fırsatım olmuyordu.Biri uyusa diğeri uyanıyordu.Uyumak bile haram olmuştu bana.çok zamanlar sinirden deli gibi bağırdığımı bilirim evin içinde gece yarıları.Bağırmazsam çıldıracak gibi olurdum ama kimin umrunda.Sokağa bile çıkamamıştım o yaz sıcağında 3 ay boyunca evde kaldım.Ancak akşam eşim gelecekte keyfi yeterse dışarı çıkacağız.Onun ilgisizliği beni delirtirdi.Anlayacağın hemen hemen bütün bayanlar bu dönemi geçiriyor.Çocuğun biraz büyüsün sende rahatlayacaksın.Bir kaç ay sonra tabi.Kendini üzüp yıpratma lütfen kiloların da gider koşturmaktan.geçici sıkıntılar bunlar kafana takmamaya çalış canım.
 
ah arkadaşım benzer şeyleri yaşıyoruz hatta ben bazen abartıp eşim artık bana ilgi duymuyor beni sevmiyor bensizmi dışarı çıkmak istiyor acaba diye düşünmüşümdür... doğum yaptığım ilk aylarla hepten kafayı yemiştim artık markete eczaneye gitmek bile bana gezilecek bir yer olarak cazip geliyordu alışverişe giderken hadi sizde gelin demedi diye saatlerce ağladığımı bilirim..
 
Acaba eşin bebeğine baktığında ona güvenebiliyormusun?

Sormamın sebebi eğer güvenmiyorsan bunu belli ediyorsundur eşinde tepki olarak madem öyle kendin ilgilen diyor olabilirmi. Erkekler aslında bene hassastırlar alınmış olabilirmi.

Eskiye ait fotoğraf yada video kasetlerine bakmak işe yarıyor istersen bi dene. O eski günlerde beğendiğin kıyafetlerinden birini giydir mesla eşine gözüne hoş görünsün ona olan tepkin azalır azaldıkça aranız ısınır ısındıkça paylaşım artar böylece bebeğin bakımınıda paylaşabilirsiniz diye düşünüyorum umarım işine yarar.
Unutma hayatınıza sonradan katılan eşin değil bebeğin bence bebeği sizin yaşantnıza uydurmayı dene sizin yaşantınızı bebeğe göre alt üst etme
Bende aynı sorunları yaşadım inşallah tez zamanda atlatırsınız.
 
Son düzenleme:
Lütfen beraber birşeyler yapın. En azından haftasonları.Kendinizi eve hapsetmeyin. Bu gidişin kimseye bir yararı yok. Kilolu olabilirsiniz ama bakımlı olmak sizin elinizde. Bakımlı olursanız kendinize güveninizde gelir. Akşama kadar sabahki halinizle durmayın. Bebeğin uyuduğu vakitlerde duşunuzu alın, kokunuzu sürünün, saçınıza başınıza çeki düzen verin. bebeğiniz 6 aylık küçükde değil artık onunla alışverişe çıkabilirsiniz. Parka götürebilirsiniz. Yemeğe gidin, arkadaş ortamlarına girin.
Kendinize zaman ayırın.

Unutmayınki sizin iyi olmanız etrafınızdakilerinde iyi olması demektir.Siz ne kadar pozitif bakarsanız, etrafınızdakilerde size bunu yansıtır.

Bebişini güle güle büyüt annesi:ecrin_bebek:
 

canım cok guzel seyler yazmıssın ama benım oglum gunduz ayagımda uyuyor ayagımda uyanıyor.eger uyudu dıye bırakıp bır su ıcmeye bıle gıtsem dondugumde uyanık buluyorum hadı tekrar salla.suan hayatımdakı en kılolu donemım ınan dısarı bıle cıkmak ıstemıyorum.evet 6 aylık kucuk degıl ama buyudukce daha fena oldu kucukken kendı uyurdu mesela sımdı yok.onunla dısarı cok fazla cıkamıyorum gunu gunune uymuyor cunku bazen cıktıgımız yerde bır aglamaya baslıyor uykusu geldıgı ıcın eve zor atıyoruz kendımızı.
 

ah canım benden iyi kimse bilmez o ayakta sallayarak uyutmayı gece gündüz biri uyur biri uyanır,onu koy öbürünü al gece gündüz böyle geçiyordu.Topuklarım ağrırdı artık sallamaktan yürüyemezdim bıraktığımda da bir çığlık koparırlardı hayydiii herşey baştan.Ama dedim ya hepsi geçiyor.Sen yeterki kendini bırakma.Çok iyi anlıyorum seni.Fakat bütün hayatımızı çocuklara göre ayarladığımız için böyle oluyor gerçi başka bir şansımız var mıydı bilmiyorum ama Allah yardımcın olsun kericim zor bir durum.
 
bebeğinizi güle güle büyütün
eşinizden beklemeyin
yorulduğunuzda söyleyerek destek isteyin
canınız sıkıldığınızda hafta sonu çıkalım diyin biraz siz söyleye söyleye alışacaktır diye düşünüyorum
ben anne değilim henüz ama :ecrin_bebek:
 

dogru soyluyorsun aslında cogu erkek yardım ıstemezsen aklına gelmıyor yardımcı olmak.bende bıraz ondan beklıyorum sevgılıykenkı ıncelıgı sımdıde gostersın bızımle kendısı ıstedıgı ıcın ılgılensın ıstıyorum.
 

aynen bende ayaklarımdan bıraktıgımda ayaga kalkamıyorum bır 5 dk fılan.basamıyorum cunku agrıdan.ayaklarımın sekı degıstı valla artık.her cocuk farklı bızım baska sansımız yoktuı cunku bız alıstırmadık onlar dogdugunda boyleydı.susturmak ıcın yaptım ne yaptıysam kımı derdıkı dogdugunda kucaga alıstırmıssın.sınır olurdum sankı ben duran cocugu alıyorum kucagıma zevkten.bır aglamaya basladımı morarıp sesı kesılıyordu katılıyordu cocuk nasıl kucagına almaz nasıl sallamazsın ayagında
 
çok haklısın canımbende hiç almadım kucağıma yani öyle alıştırmışsın falan hikaye.Ben kendime niye eziyet ediyim ki duran çocuğu alıyım gider bir işimi halletmeye çalışırım dimi.Off işte erkekler canım sorumsuz ve vurdum duymazlar incelikten anlamıyorlar akşam olunca ama ne yemek var canım çok açım demeyi biliyorlar.Ama ne bir masayı toplarlar ne bir işe yardım ederler ne sen gündüz yorulmuşsun derler varsa yoksa sen herşeyi sende benim gibi tek başına yapmışsın adam rahatladıkça rahatlamış gözü arkada kalmıyor senden emin halledebileceğini biliyor herşeyi.
 
canım bende tam aksine eşimin kızımın üstüne düşmesine çok kızıyorum..sanki ben deil o doğurmuş her şeyi benden iyi yapıyor gibi..şöyle yatır şunu giydir, şunu yedir,aman bekle yavaş yedir,üstünü ört sessiz ol,ayy bi görcen deli ediyor bazen beni..geceleri benden çok uyanıyor..sürekli berfeyi kontrol ediyor..yatmadan övnce en az 10 kez iyi geceler öpücüğü veriyor..ben öpmüyorum diye üstüne bide bana fırça kayıyor...berfe hanımda ilginin farkında baba eve gelince dönüp yüzüme bile bakmıyor..bide babamdan aldın beni diye ağlıyor...
 
inanın hemen hemen herkes yaşıyor böyle şeyler.çabuk atlatan var geç atlatan var şükür ben anca atlattım.o geçmiş hayatını özlediğin içinde verdiği sıkıntı bunalımm olabilir gececek dayannnn
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…