Esimin hediye ettigi ev...

kocanız kendi evinizi size mi satıyo çok komik
zaten ona ait olan herşeyin yarısına hatta çocuklarınızdan dolayı
ondan fazlasına sahipsiniz
bi yaşıma daha girdim valla

lirik güzel .!.:

Evlilikte para hesabı olmaz.Evi size satması çok garip.

Genişletmek için tıkla...

katılıyorum ve bence eşler arasında senin paran benim param durumu söz konusu olmamalı

A_L_A .!.:

Tek tek tekrar okudum tüm mesajlarınızı.
BİZ, BİZİM gibi çoğul kelimeler kullanmak yerine BEN, EŞİM,EVİ, EVİM gibi hep tekil kelimeler seçmişiniz.
Eşimle 2001 senesinde evlendik.
2001-2007 arasında ortalamanın çok üstünde maaşlarla çalıştı.
Hiç BEN KAZANIYORUM, BENİM PARAM demedi. (ben 2005'ten beri çalışıyorum)
2007-2009 döneminde bir işsizlik dönemimiz vardır ki Aman Allahım.
Allah düşmanıma vermesin.
Allak bullak olduk. Benim maaş hangi birine yetsin?
(maalesef ne kadar gelirse okadar gider mantığıyla eşim işten ayrıdığında hem kredi, hem kredi kartları doluydu. hiç beklenmedik bir ayrılıştı bu. üstelik tazminatsız. daha sonra mahkemeyi kazandık ama malum TR şartları 2007 de açılan mahkeme 2011 de bitti)
Evet bir erkeğin, özellikle de iyi şartlarda çalışmış, rahat yaşamış bir erkeğin evde olması çok zor.
Neden şu anda çalışmıyor diye yargılamayacağım çünkü o 2 senelik dönemde gördüm ki, çalışmak isteniyor ancak işverenler teklif etmeye korkuyor. (bir çok iş görüşmesi olmuştu bu dönem. hepsiyle en az 3 görüşme. maaşın görüşüldüğü noktaya kadar gelinmiş, eşim bilerek son aldığı maaşı hep eksik yazmıştı. ama CV bu. sektör biliyor işte)
Neyse bütün bunları neden anlattım?
Hayatta herşey BİZİM için.
Kimin başına ne geleceği hiç belli olmaz.
Benim eşim de fazlasıyla gururlu, etrafındakiler tarafından AĞIR ABİ olarak tasfir edilecek kadar da ağırbaşlıdır.
Lütfen bu ev meselesini, "gururundan öyle söyledi. benim elimden para almış olmamak için evi satmayı teklif etti" diye kapatmaya çalışmayın.
Bize kapatsanız bile kendinize kapatmayın en azından.
Kanımca eşinizin olaya bakış açısı bu olsa idi
Herhalde faiz hesabına girmezdi değil mi?

Gerçi siz sadece dertleşmek için açmışsınız konuyu.
ALAN RAZI, SATAN RAZI.
BİZ NEDEN KENDİ KENDİMİZE GELİN GÜVEY OLUYOR İSEK...!!!

Genişletmek için tıkla...

Daha ne söylenebilir ki?

A_L_A .!.:

Tek tek tekrar okudum tüm mesajlarınızı.
BİZ, BİZİM gibi çoğul kelimeler kullanmak yerine BEN, EŞİM,EVİ, EVİM gibi hep tekil kelimeler seçmişiniz.
Eşimle 2001 senesinde evlendik.
2001-2007 arasında ortalamanın çok üstünde maaşlarla çalıştı.
Hiç BEN KAZANIYORUM, BENİM PARAM demedi. (ben 2005'ten beri çalışıyorum)
2007-2009 döneminde bir işsizlik dönemimiz vardır ki Aman Allahım.
Allah düşmanıma vermesin.
Allak bullak olduk. Benim maaş hangi birine yetsin?
(maalesef ne kadar gelirse okadar gider mantığıyla eşim işten ayrıdığında hem kredi, hem kredi kartları doluydu. hiç beklenmedik bir ayrılıştı bu. üstelik tazminatsız. daha sonra mahkemeyi kazandık ama malum TR şartları 2007 de açılan mahkeme 2011 de bitti)
Evet bir erkeğin, özellikle de iyi şartlarda çalışmış, rahat yaşamış bir erkeğin evde olması çok zor.
Neden şu anda çalışmıyor diye yargılamayacağım çünkü o 2 senelik dönemde gördüm ki, çalışmak isteniyor ancak işverenler teklif etmeye korkuyor. (bir çok iş görüşmesi olmuştu bu dönem. hepsiyle en az 3 görüşme. maaşın görüşüldüğü noktaya kadar gelinmiş, eşim bilerek son aldığı maaşı hep eksik yazmıştı. ama CV bu. sektör biliyor işte)
Neyse bütün bunları neden anlattım?
Hayatta herşey BİZİM için.
Kimin başına ne geleceği hiç belli olmaz.
Benim eşim de fazlasıyla gururlu, etrafındakiler tarafından AĞIR ABİ olarak tasfir edilecek kadar da ağırbaşlıdır.
Lütfen bu ev meselesini, "gururundan öyle söyledi. benim elimden para almış olmamak için evi satmayı teklif etti" diye kapatmaya çalışmayın.
Bize kapatsanız bile kendinize kapatmayın en azından.
Kanımca eşinizin olaya bakış açısı bu olsa idi
Herhalde faiz hesabına girmezdi değil mi?

Gerçi siz sadece dertleşmek için açmışsınız konuyu.
ALAN RAZI, SATAN RAZI.
BİZ NEDEN KENDİ KENDİMİZE GELİN GÜVEY OLUYOR İSEK...!!!

Genişletmek için tıkla...

merhabalar..Ticaretle iç içe girmiş bir evlilik,kimin malı kime satılmış net değil,mal varlığı olarak az ya da çok bir birikim var,kıt kanaat geçinen bir aile de değilsiniz anladığım kadarıyla zaten mantık hatası burda başlıyor benimde kanaatime göre;yargılamaktan ziyade burdaki arkadaşların yorumları evlilik kurumunun nasıl bu kadar noter gibi alış şatış yaptığı üzerine şaşkınlık yaşamalarıdır. Aynı fikirde olmadılar diye hey sen beni yargılayamazsın ithamını pek doğru bulmuyorum forumlarda

başka bir yorumumda da yazmıştım biz hep burdaki konuyu açan kadınları dinliyoruz bir de onların onların eşlerinin yorumlarını okuyabilseydik keşke kadınlar bazen çok tutarsız olabiliyorlar çelişebiliyorlar kendileriyle yazdıkça ve bir arkadaşın da dediği gibi eşlerini savunmaya başlıyorlar ama herkese açık bir forumda paylaşılıyorsa uslübu hakaret içermediği müddetçe her türlü fikre saygı duymamız gerek diye düşünüyorum bana mantıklı gelir ya da gelmez herşeye rağmen de eşine değer vermene de saygı duymalıyım ..Ben de bir eğitimciyim ve beni aciz konuma düşürebilecek her türlü fiiliyattan özellikle kaçınırım akla kitaba uygun gelmeyen şeyler vardır hayatta sizin durumunuz bana öyle geldi zaten sizin de mantığınıza yatmamış ki burda paylaşıp insanların yorumlarını alma gereği duymuşsunuz sizce de karı koca rolüyle şu anda yaşadığınız tüccar koca ve borçlu karısı rolünde bir yanlışlık ya da eksik olan birşeyler var..

Ticari zeka evlilik içerisinde bir eşe karşı ispatlanmamalı diye düşünüyorum siz geliri olan hatta özel derslerden ek gelir de alan birisiniz kendi kararlarını etki altında kalmadan vermesi gereken bir özgüvene sahip olmanız sizden ve eğitiminizden beklenen davranış olmalıydı, para bir evliliğe bu kadar hükmetmemeliydi diyorum ,nacizane hislerim..Zaten üzerinde hak sahibi olduğunuz bir malı,sizden olanı tekrar satın almak yerine ,bir kooperatife girip tamamen size ait bir ev almak,bu evi almaktan daha mantıklı ve zahmetsiz olurdu herhalde üstelik tüm tasarruf hakları da size ait bir ev...

Son olarak birşeyin altını çizmek istiyorum daha önceki konularda eşinden ayrılmak isteyen ancak gidecek bir yeri olmadığı için,geliri olmadığı için üzülen insanların çaresizliğine çok üzülüyorum,özgüvenlerini yitirmelerini çok iyi anlıyorum ve çok saygı duyuyorum o zor şartlarda ayakta kalmaya çalışanlara ama kendi ayakları üzerinde durması gerekirken o çaresiz insanlardan bile daha çaresizmiş gibi davranan,kendini öyle hisseden hemcinslerime onlar kadar saygı duyamıyorum..sevgiler

giesele .!.:

bu ne böyle karı koca arasında yok borç senedi yok alım satım ilk defa duyuyorum kocanız kayserili falan mı:)

Genişletmek için tıkla...

Kötü niyetle yazmadığınızı biliyoruM,herkes genelde yanlış bilir bu konuyu Kayserililerin paraya önem verdiği hikayeleri meşhurdur Türkiye'de ama bu onların paraya düşkün olmalarından değil yoksulluktan doğup marangozlukla,amelelikle hatta evliya Çelebinin kitaplarında geçer Erciyes Dağı'ndan kar getirip satarlarmış, para kazanmak pahasına ve ellerindeki parayı zor kazandıkları için lüzümsuz harcamak yerine özen göstererek harcamak hayat felfesi olmuş... Çoğu insan da bunu yapar zaten mantıklı olanı da bu değil midir?Babam kayserili,annem istanbullu ve istanbulda yaşıyoruz babamın bir günden bir güne para konularına aile içinde böyle yaklaştığını görmedim,insandan değerli olmadı para asla cimri bir insan değildir prensip sahibi karakterli bir Kayserilidir...sevgiler