9 yillik evliyim. Esimde bende universite mezunu akli basinda insanlariz. Evliligimin en basindan beri kayinvalidemler benimle, ailemle, arkadaslarimla... herkesle ugrasiyorlar. izmirde oturuyorlar ve bizde isten dolayi geliboludaoturuyoruz. Kendi ailemde izmirde ustelikte ayni mahallede. Dunyanin kavgasini ettik. Esimle ciddi kavgalar edip hatta bir keresinde avukata kadar gittim. Ama esim duzelecegine soz verdi. Ve nitekim sozunude tutuyor.
Kayinvalidem, kayinpederim, 3 tane gorumcem hepside Alahtan korkmayan insanlar. Annemlerde kqlmami istemiyorlar, namusuma serefime aileme dil uzatiyorlar, once parami calip sonrada bizi suclamak icin bize camur atiyorsun diyorlar, kendi yaptiklari seyleri ailem diyormus gibi korkusuzca anlatiyorlar. Esim yapmayin yeter dediginde "biz seni ne zorluklarla okuttuk sutumuzu helal etmeyiz. Dedigimizi yapmazsan ne olumuze ne dirimize gel" diyorlar. İftiranin, hakaret, rezillik... hersey var. Acik acik "ayrilin, ya biz ya o, anasinin evine yolla..." ve buna benzer yuzlerce seyi gozlerimin icine baka baka soylediler.
Aramadim, aradim, gittim, gitmedim hepsi sorun oldu. Sonrada olan bana oldu ve kqfayi tirlatmamak icin bir dolu antidepresan ictim. Kayinvalidemler saglikli degiller. Zaten 3 dunuru var. 2 damat bir gelin. Hicbirimiz onlarla gorusmuyor. Ayrica damatlariyla gorusmedikleri icin torunlari geldiginde onlari babalariyla ilgili akil almaz seyler solediklerinede sahit oldum. Yapmayin gunah dedim ama beni gram tinlamadilar.
Anlattiklarim gibi binlerce anlatacagim seyler var ama inanin tukendim artik...
1 yildir gorusmeyi doktorumunda tavsiyesiyle tamamen kestim. Yuzlerini gormemek icin izmirede gitmiyorum. Annemleri ozledigimde onlar yanimiza geliyor.
Ama simdi 5 yasindaki oglum bana babannesi gili ozledigini soyluyor. Kucuk oldugu icin aklini karistirmak istemiyorum. Bu durumu ogluma nasil anlatmaliyim? Oglumu guya ogullarinin cocugu oldugu icin cok seviyolar ve ozluyorlar! Ama kendi cocuklarini dahil sevmiyorlar ki benim oglymu sevsinler. Ben cocugumu ne doldurmalarini, ne kullanmalarini istiyorum cunku buna dayanamam. Ustelik izmirede gitmek istiyor cocugum. İzmire gitmelimiyim? Dedigim gibi ayni mahalledeler.
Kayinvalidem, kayinpederim, 3 tane gorumcem hepside Alahtan korkmayan insanlar. Annemlerde kqlmami istemiyorlar, namusuma serefime aileme dil uzatiyorlar, once parami calip sonrada bizi suclamak icin bize camur atiyorsun diyorlar, kendi yaptiklari seyleri ailem diyormus gibi korkusuzca anlatiyorlar. Esim yapmayin yeter dediginde "biz seni ne zorluklarla okuttuk sutumuzu helal etmeyiz. Dedigimizi yapmazsan ne olumuze ne dirimize gel" diyorlar. İftiranin, hakaret, rezillik... hersey var. Acik acik "ayrilin, ya biz ya o, anasinin evine yolla..." ve buna benzer yuzlerce seyi gozlerimin icine baka baka soylediler.
Aramadim, aradim, gittim, gitmedim hepsi sorun oldu. Sonrada olan bana oldu ve kqfayi tirlatmamak icin bir dolu antidepresan ictim. Kayinvalidemler saglikli degiller. Zaten 3 dunuru var. 2 damat bir gelin. Hicbirimiz onlarla gorusmuyor. Ayrica damatlariyla gorusmedikleri icin torunlari geldiginde onlari babalariyla ilgili akil almaz seyler solediklerinede sahit oldum. Yapmayin gunah dedim ama beni gram tinlamadilar.
Anlattiklarim gibi binlerce anlatacagim seyler var ama inanin tukendim artik...
1 yildir gorusmeyi doktorumunda tavsiyesiyle tamamen kestim. Yuzlerini gormemek icin izmirede gitmiyorum. Annemleri ozledigimde onlar yanimiza geliyor.
Ama simdi 5 yasindaki oglum bana babannesi gili ozledigini soyluyor. Kucuk oldugu icin aklini karistirmak istemiyorum. Bu durumu ogluma nasil anlatmaliyim? Oglumu guya ogullarinin cocugu oldugu icin cok seviyolar ve ozluyorlar! Ama kendi cocuklarini dahil sevmiyorlar ki benim oglymu sevsinler. Ben cocugumu ne doldurmalarini, ne kullanmalarini istiyorum cunku buna dayanamam. Ustelik izmirede gitmek istiyor cocugum. İzmire gitmelimiyim? Dedigim gibi ayni mahalledeler.