• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşimin ailesinin çalışmam için baskısı

Merhaba herkese,
2 buçuk yıllık evliyim, evliliğimin ilk bir senesi çalışıyordum. Sonra iş yerinde anlaşmazlik yaşadığım için çıktım. Eşim özel bir şirkette çalışıyor 7 aylık bebeğim var. İşten çıktıktan sonra 4-5 ay kadar eşimin kurduğu farklı bir işi yürüttüm, sonra ekonomik kriz derken o işi kapatmak zorunda kaldık. Bu sırada hamile kaldım ve takdir edersiniz ki özel sektörler hamile bir kadını işe almaz.
Kendi annem çalışıyor, kayınvalidem başka şehirde. Yani bebeğimi onlara bırakıp da ise başlayacak durumum yok. Bakıcı düşündüm ama en iyi ihtimalle günlük 11 saat çalışacağım. Alacağım da asgari ücret. Kimse bu kadar uzun saate gelmiyor ki gelse hem ücreti çok istiyorlar hem benim gönlüm el vermiyor kızımı o kadar uzun saatler bakıcıya bırakmaya. Çünkü beslenme problemi olan bir bebek benden başkası baş edemez. Eşime gelince o kızımı biraz daha büyütmem taraftarı o da istemiyor bakıcıya bırakmamızı. Şimdilik onun maaşı yetiyor bize.
Gel gelelim asıl soruna;
Benim 3 tane görümcem var. Bunlardan en büyüğü sürekli çalışmam konusunda baskı yapıyor ama sürekli. En son iki hafta önce arayıp kızımı kreşe vermemi söyledi ( 6 buçuk aylık bebekten bahsediyor) her ne kadar saatlerimin çok uzun olduğunu öyle bir kreşin olmadığını söylesem de kadın asla anlamıyor. Diğer aile fertleri de sürekli iş bulmam konusunu açıyor ama görümcem kadar baskıcı değiller. Ben bu konudan çok bunalmış vaziyetteyim ama onları da kırmak tartışmak istemiyorum.
Birsuru detay var da yorumlarda belirtiyim konu çok uzun olmasın. Onlar konuyu açtıkça nasıl bir üslup ile cevap vermeliyim ne demeliyim bana bir yol gösterin ne olur
Görümce ne hakla sizin çalışıp çalışmamanıza karışıyormus,üstelik eşiniz bile bu konuda sizinle aynı tarafta iken... Ben de bir görümceyim bu kadar hadsizlik yapamam. Görümcenize deyin ki "benim çalışmıyor olmam senin maddiyatında bir kayba neden oluyor mu, çocuğuma 11 saat boyunca benim gibi bakabilecek misin"
 
Kimse sizin özel hayatiniza bukadar karisamaz. Buna izin vermeyin. Nederlerse desin hic orali olmayin kisa ve net "Bu benim hayatim, ben öyle uygun gördüm" diyeceksiniz. Bidaha bisey demez
 
Valla tüm bir derdim var çalışma üzerine oldu ekonomi battıkça :KK43:

Konu sahibi aynı şeyi bana da yaptılar ama para için değil. Bizim iyi birikimimiz var. Eşimle ikimiz 5 yıl çalışmasak geçiniriz. Ama işimden nefret ettiğim ve intihar etmeyi planladığımdan ayrıldığımda amcam, yan komşum, eski lise öğretmenime kadar diyeyim çok hadsiz “vay be güzel mesleğin var bırakılır mı” diye çok baskı yaptı. Hiç kıramam diye düşünmedim. Amcama da “amcacığım çok istiyorsan üniversite sınavına girer, okur, sen yaparsın. Parayla değil sonuçta devlet okulu” diye lafı yapıştırdım ağızlarını kapattım. Diğerlerine “sana ne kardeşim? Sana ne?” dediğim de çok oldu. Bu tipler yüzünden 3 ay kendimi toplarım diye plan yaparken iş teklifi gelince başka işe girdim 1 ayda. Neyse ki bu seferki iş fena değildi. Ama bu “çalışma” baskısı her yerde inan. Bu kadınlar kulübünde de bu baskının bireyleri bol üstelik :p insanlar hadsiz yapacak bir şey yok. Hadlerini siz bildireceksiniz. Kırmayayım etmeyeyim demeyin yıpranırsınız. En kötü “biz böyle uygun gördük, bir daha lütfen bu konuyu açmayın çünkü üzerimde baskı hissedip mutsuz oluyorum, beni huzursuz ediyorsunuz” deyin kibarca.
Evet en kotu bu yazdığınız tarzda konuşacağım. Karar verdim. Sizi çok iyi anlıyorum ben de nefret ettiğim bir işten çıktım ha öyle boş da durmadım ufak çaplı bir iş kurmuştu eşim elemana maaş verecegimize sen bak dedi ona baktım birkaç ay sonra hamile kaldım. E kim alacak beni hamile halimle ise. Çocuğuma da bakacak kimsem yok ne yapabilirim yani ne. Ay çıldırdım yine
 
O zaman sert şekilde tavrınızı koyacaksınız. Ben küçücük bebeğimi kreşe veremem. Sen çocuğun olunca ver. Ben ve kardeşin halimizden memnunuz. Haa bakıcı için para göndereceksen de iban gonderirim söylemen yeterli canım de dalgaya al. Ne insanlar var ya, üstüne vazife olmayan şeyleri kendine vazife ediniyorlar.
Öyle malesef. Evet bir dahakine cevap vericem dua ediyorum da eşimin yanında açılsın konu.
 
İşte ben de buna kızıyorum ya çalışacağım zaten asgari ücret. Ve kızımdan günde 11 saat ayrı kalacağım cumartesi saat 2ye kadar çalışacağım. Bakıcı ve yol parasına çalışmış oluyorum. Yoksa ben de bayilmiyorum evde oturmaya sürekli çalışma geçmişi olan biriyim. İnanın iki sene çocuk istemiyorduk ama kayınvalidem eşime dedi ki çocuk olmazsa sütümü helal etmem. Eşim de annesine taptığı için çocuk fikrini öne çekti. ( Bunları sonradan öğrendim)
Boş ver sen takılma eskiye artık. Olan olmuş ortada küçük bebek var. Biraz sesini çıkar böyle çok yıpranırsın yoksa.
 
Yok aslinda çok da küçük sayılmam 28e çok az kaldı :)) ben sadece arada gerginlik olsun istemiyorum böyle bir sebepten. Ama çok bunaldım artık

Tam da bu sebepten gerginlik olsun, sizin iç işlerinize karışmamaları gerektiğini öğrensinler, siz eşinizle bir karara varmışken onları neden ilgilendiriyor ?
 
kadının çalışmak veya çalışmamak kendi karar verebileceği bişey
şuan hiiiç canım istemiyor valla canım ne zaman isterse :) diyebilirsiniz
görümceniz çalışıyor mu?
 
Merhaba herkese,
2 buçuk yıllık evliyim, evliliğimin ilk bir senesi çalışıyordum. Sonra iş yerinde anlaşmazlik yaşadığım için çıktım. Eşim özel bir şirkette çalışıyor 7 aylık bebeğim var. İşten çıktıktan sonra 4-5 ay kadar eşimin kurduğu farklı bir işi yürüttüm, sonra ekonomik kriz derken o işi kapatmak zorunda kaldık. Bu sırada hamile kaldım ve takdir edersiniz ki özel sektörler hamile bir kadını işe almaz.
Kendi annem çalışıyor, kayınvalidem başka şehirde. Yani bebeğimi onlara bırakıp da ise başlayacak durumum yok. Bakıcı düşündüm ama en iyi ihtimalle günlük 11 saat çalışacağım. Alacağım da asgari ücret. Kimse bu kadar uzun saate gelmiyor ki gelse hem ücreti çok istiyorlar hem benim gönlüm el vermiyor kızımı o kadar uzun saatler bakıcıya bırakmaya. Çünkü beslenme problemi olan bir bebek benden başkası baş edemez. Eşime gelince o kızımı biraz daha büyütmem taraftarı o da istemiyor bakıcıya bırakmamızı. Şimdilik onun maaşı yetiyor bize.
Gel gelelim asıl soruna;
Benim 3 tane görümcem var. Bunlardan en büyüğü sürekli çalışmam konusunda baskı yapıyor ama sürekli. En son iki hafta önce arayıp kızımı kreşe vermemi söyledi ( 6 buçuk aylık bebekten bahsediyor) her ne kadar saatlerimin çok uzun olduğunu öyle bir kreşin olmadığını söylesem de kadın asla anlamıyor. Diğer aile fertleri de sürekli iş bulmam konusunu açıyor ama görümcem kadar baskıcı değiller. Ben bu konudan çok bunalmış vaziyetteyim ama onları da kırmak tartışmak istemiyorum.
Birsuru detay var da yorumlarda belirtiyim konu çok uzun olmasın. Onlar konuyu açtıkça nasıl bir üslup ile cevap vermeliyim ne demeliyim bana bir yol gösterin ne olur
Pardon da gorumceye b.k yemek duser bu konuda. Esinizin geliri yetiyorsa, minicik bebek varken calisilmaz. Bebegin size ihtiyaci var. Calismayi dusunmuyorum diyin gorumceye net bir sekilde.
 
Merhaba herkese,
2 buçuk yıllık evliyim, evliliğimin ilk bir senesi çalışıyordum. Sonra iş yerinde anlaşmazlik yaşadığım için çıktım. Eşim özel bir şirkette çalışıyor 7 aylık bebeğim var. İşten çıktıktan sonra 4-5 ay kadar eşimin kurduğu farklı bir işi yürüttüm, sonra ekonomik kriz derken o işi kapatmak zorunda kaldık. Bu sırada hamile kaldım ve takdir edersiniz ki özel sektörler hamile bir kadını işe almaz.
Kendi annem çalışıyor, kayınvalidem başka şehirde. Yani bebeğimi onlara bırakıp da ise başlayacak durumum yok. Bakıcı düşündüm ama en iyi ihtimalle günlük 11 saat çalışacağım. Alacağım da asgari ücret. Kimse bu kadar uzun saate gelmiyor ki gelse hem ücreti çok istiyorlar hem benim gönlüm el vermiyor kızımı o kadar uzun saatler bakıcıya bırakmaya. Çünkü beslenme problemi olan bir bebek benden başkası baş edemez. Eşime gelince o kızımı biraz daha büyütmem taraftarı o da istemiyor bakıcıya bırakmamızı. Şimdilik onun maaşı yetiyor bize.
Gel gelelim asıl soruna;
Benim 3 tane görümcem var. Bunlardan en büyüğü sürekli çalışmam konusunda baskı yapıyor ama sürekli. En son iki hafta önce arayıp kızımı kreşe vermemi söyledi ( 6 buçuk aylık bebekten bahsediyor) her ne kadar saatlerimin çok uzun olduğunu öyle bir kreşin olmadığını söylesem de kadın asla anlamıyor. Diğer aile fertleri de sürekli iş bulmam konusunu açıyor ama görümcem kadar baskıcı değiller. Ben bu konudan çok bunalmış vaziyetteyim ama onları da kırmak tartışmak istemiyorum.
Birsuru detay var da yorumlarda belirtiyim konu çok uzun olmasın. Onlar konuyu açtıkça nasıl bir üslup ile cevap vermeliyim ne demeliyim bana bir yol gösterin ne olur
Giderlerinizi görümce mi karşılıyor?
 
Ben hep calismis bir insan olarak calisip calismama karariniz siz ve esiniz arasinda verilecek bir karardir. Siz yuzgoz olmak istemiyorsaniz esinize anlatin ne olacaksa olsun.
Ama aklima su gelde acaba esiniz ablasindan yada babasindan para istiyor olabilir mi? Boyle bir sey varsa abla kendinde karisma hakki buluyor olabilir.
 
Allah allah ya görümceye neymiş sizin çalışıp calismamanizdan? Aklıma ilk gelen eşinizin, ailesine geçim konusunda dert yanması falan oldu ama öyle bile olsa size bir sey söylemeye hakki yok. Ne münasebet yani? Sizde cevabını verin. Bu konuda kimsenin fikrine ihtiyacım yok,mesele taamne esimle beni ilgilendirir. Kendine kafayı takacak başka birsey bul deyin.
 
Merhaba herkese,
2 buçuk yıllık evliyim, evliliğimin ilk bir senesi çalışıyordum. Sonra iş yerinde anlaşmazlik yaşadığım için çıktım. Eşim özel bir şirkette çalışıyor 7 aylık bebeğim var. İşten çıktıktan sonra 4-5 ay kadar eşimin kurduğu farklı bir işi yürüttüm, sonra ekonomik kriz derken o işi kapatmak zorunda kaldık. Bu sırada hamile kaldım ve takdir edersiniz ki özel sektörler hamile bir kadını işe almaz.
Kendi annem çalışıyor, kayınvalidem başka şehirde. Yani bebeğimi onlara bırakıp da ise başlayacak durumum yok. Bakıcı düşündüm ama en iyi ihtimalle günlük 11 saat çalışacağım. Alacağım da asgari ücret. Kimse bu kadar uzun saate gelmiyor ki gelse hem ücreti çok istiyorlar hem benim gönlüm el vermiyor kızımı o kadar uzun saatler bakıcıya bırakmaya. Çünkü beslenme problemi olan bir bebek benden başkası baş edemez. Eşime gelince o kızımı biraz daha büyütmem taraftarı o da istemiyor bakıcıya bırakmamızı. Şimdilik onun maaşı yetiyor bize.
Gel gelelim asıl soruna;
Benim 3 tane görümcem var. Bunlardan en büyüğü sürekli çalışmam konusunda baskı yapıyor ama sürekli. En son iki hafta önce arayıp kızımı kreşe vermemi söyledi ( 6 buçuk aylık bebekten bahsediyor) her ne kadar saatlerimin çok uzun olduğunu öyle bir kreşin olmadığını söylesem de kadın asla anlamıyor. Diğer aile fertleri de sürekli iş bulmam konusunu açıyor ama görümcem kadar baskıcı değiller. Ben bu konudan çok bunalmış vaziyetteyim ama onları da kırmak tartışmak istemiyorum.
Birsuru detay var da yorumlarda belirtiyim konu çok uzun olmasın. Onlar konuyu açtıkça nasıl bir üslup ile cevap vermeliyim ne demeliyim bana bir yol gösterin ne olur
eşinizle konuşun , eşim izizn vermiyor kızıma annesütü vermemei istiyor. ayrıca mesafe koyun . en büyük iş eşinizde bitiyor
 
Back