Esimin ailesi(yeni evliyim)

blackswan99

Üye
Kayıtlı Üye
11 Temmuz 2022
36
15
34
Herkese merhaba,

Esimle 8senedir tanisiyoruz,2 senedir de evliyiz.
Daha once iliskim olmadi, tecrubem yok.
Esimi temiz ve durust duygularla bekledim.
Her sey iyiydi. Belki de ben iyi tarafini gormek istedim, bilemiyorum.

Ailesi ( annesi ve ablasi), babasindan ayrilar.
Gurbetci bir aile, dogu kokenliler aslen.
Annesi kucuk yasta evden kaciyor , yurt disinda yasamak hedefiyle. Yolda tanistigi kisiyle ( eski esi) evleniyor, yurt disina cikarma vaatlerinde bulundugu icin esi.

Esimin ablasi 40yaslarinda, evlenmedi, iliskisi pek olmamis. Sadece calisiyor. Universiteyi denedi iki kez ancak bitiremedi. Asgari ucretle calisiyor.

Hepimiz yurt disindayiz.

Nikahimiz yapildi ancak dugunu hem pandemi hem ekonomi nedeniyle ertelemistik.
Ancak paralari var, pandemi de bitti artik.
Bebek yapin dediler,
dugun yapalim once dedim.
Sen de hep bir seylerin pazarligini yapiyorsun dediler


Her zaman benden fedakarlik bekliyorlar ve benim acimdan hicbir zaman bakmiyorlar.
Kendi cikarlarina odaklilar.

Goruncem ve kaynanam cok kompleksli.
Onlari kasdetmeden bir sey soyluyorum ornegin, kendilerine soylenmis gibi alinip, beni esime suclu gostermeye calisip, uste cikiyorlar. Algi yaratiyorlar.

Sayemde bircok zor islerini hallettik ben ve ailem.
Hic minnettar degiller.
O Kadar emek verdik, saygi bile duymuyorlar.

Kendilerini ustun goruyorlar.
2evleri var ,baska da bir seyleri yok.

Gorgulu, kultur dolu bir aile degil aslinda (yanlis anlasilmasin, bunu belirtmemin sebebi, kendilerini ustun gormeleri icin sebep yok anlaminda )
Senelerdir de temizlik hizmetlerinde calismislar
Gurbetci olduklari ulke okul sansi vermis ama kendilerini gelistirmemisler.


Bense, kendim okudum, kendi imkanlarimla yurt disina cikip calistim.
Zorluklar cektim ama kimseden yardim istemedim.
Kariyerimi yaptim, cok sukur islerimi yoluna koydum.Hepsinden daha da fazla kazaniyorum.

Tam her sey iyi gidiyor hayatimda derken, bebek istediler.Kariyerimin duracaginin bilincindeler.

Defalarca kavga ettiler, sebep yokken.
Hatta her ikisi de bosan dediler.
Sonra ozur bile dilemediler.

Her ikisi de cok saygisiz.
Zaten cevreden de bircok kiside de olumsuz izlenim birakiyorlar.Gecimsiz, kavgaci olarak biliniyorlar.

Uzun zamandir ic huzurum yok.
Panik atak basladi bir anda,uyumak icin sakinlestirici almaya basladim.

Esim de ailesine daha yakin.
Onlara cok minnettar, onlar da her yaptigi iyiligi yuzune vurup; vicdan yapmasini sagliyorlar esimin.

Ailemle paylasamadim yasananlari, buraya yazmak istedim.
Biraz olsun rahatlamak istedim.

Tecrubelerinizden yola cikarak ne tavsiye edersiniz, dinlemek isterim.

Sevgiler
 
Herkese merhaba,

Esimle 8senedir tanisiyoruz,2 senedir de evliyiz.
Daha once iliskim olmadi, tecrubem yok.
Esimi temiz ve durust duygularla bekledim.
Her sey iyiydi. Belki de ben iyi tarafini gormek istedim, bilemiyorum.

Ailesi ( annesi ve ablasi), babasindan ayrilar.
Gurbetci bir aile, dogu kokenliler aslen.
Annesi kucuk yasta evden kaciyor , yurt disinda yasamak hedefiyle. Yolda tanistigi kisiyle ( eski esi) evleniyor, yurt disina cikarma vaatlerinde bulundugu icin esi.

Esimin ablasi 40yaslarinda, evlenmedi, iliskisi pek olmamis. Sadece calisiyor. Universiteyi denedi iki kez ancak bitiremedi. Asgari ucretle calisiyor.

Hepimiz yurt disindayiz.

Nikahimiz yapildi ancak dugunu hem pandemi hem ekonomi nedeniyle ertelemistik.
Ancak paralari var, pandemi de bitti artik.
Bebek yapin dediler,
dugun yapalim once dedim.
Sen de hep bir seylerin pazarligini yapiyorsun dediler


Her zaman benden fedakarlik bekliyorlar ve benim acimdan hicbir zaman bakmiyorlar.
Kendi cikarlarina odaklilar.

Goruncem ve kaynanam cok kompleksli.
Onlari kasdetmeden bir sey soyluyorum ornegin, kendilerine soylenmis gibi alinip, beni esime suclu gostermeye calisip, uste cikiyorlar. Algi yaratiyorlar.

Sayemde bircok zor islerini hallettik ben ve ailem.
Hic minnettar degiller.
O Kadar emek verdik, saygi bile duymuyorlar.

Kendilerini ustun goruyorlar.
2evleri var ,baska da bir seyleri yok.

Gorgulu, kultur dolu bir aile degil aslinda (yanlis anlasilmasin, bunu belirtmemin sebebi, kendilerini ustun gormeleri icin sebep yok anlaminda )
Senelerdir de temizlik hizmetlerinde calismislar
Gurbetci olduklari ulke okul sansi vermis ama kendilerini gelistirmemisler.


Bense, kendim okudum, kendi imkanlarimla yurt disina cikip calistim.
Zorluklar cektim ama kimseden yardim istemedim.
Kariyerimi yaptim, cok sukur islerimi yoluna koydum.Hepsinden daha da fazla kazaniyorum.

Tam her sey iyi gidiyor hayatimda derken, bebek istediler.Kariyerimin duracaginin bilincindeler.

Defalarca kavga ettiler, sebep yokken.
Hatta her ikisi de bosan dediler.
Sonra ozur bile dilemediler.

Her ikisi de cok saygisiz.
Zaten cevreden de bircok kiside de olumsuz izlenim birakiyorlar.Gecimsiz, kavgaci olarak biliniyorlar.

Uzun zamandir ic huzurum yok.
Panik atak basladi bir anda,uyumak icin sakinlestirici almaya basladim.

Esim de ailesine daha yakin.
Onlara cok minnettar, onlar da her yaptigi iyiligi yuzune vurup; vicdan yapmasini sagliyorlar esimin.

Ailemle paylasamadim yasananlari, buraya yazmak istedim.
Biraz olsun rahatlamak istedim.

Tecrubelerinizden yola cikarak ne tavsiye edersiniz, dinlemek isterim.

Sevgiler
Siz kayınvalide ve görümcenizle evlenmişsiniz sanki.
Koskoca yazıda eş kelimesi yok gibi.
Bence bu bile ne yapmanız gerektiğini anlatıyor.
Onları(kayınvalide/görümce) hayatınızdan uzaklaştırın.
 
Yurtdışında birlikte mi yaşıyorsunuz?
Bu kadar içli dışlı olunduğuna göre aynı evdesiniz diye düşündüm. Kendi mesleğiniz varmış. Eşinize güveniyorsanız şehir değiştirmeyi deneyin. Biraz uzak kalmak belki işleri yoluna sokar. Onun dışında mantıklı bir evlilik gibi görünmedi.
 
tecrübelerimden yola çıkarak, bu adamdan bir cacık olmaz.
kv ve ailesi konusunda iş eşinizde bitiyor. keza sizin ailede böyle sorunlar yaşansaydı da sizde bitiyordu. söylenecek çok şey var ancak tek cümle yeter
eşinizi değiştirin değişmiyorsa atın ömür törpüsü bunlar:)
anneanemin sıkça söylediği bir sözü de iliştireyim;
gelinin iyiyse oğlundan bil, damadın iyiyse kızından bil
 
Herkese merhaba,

Esimle 8senedir tanisiyoruz,2 senedir de evliyiz.
Daha once iliskim olmadi, tecrubem yok.
Esimi temiz ve durust duygularla bekledim.
Her sey iyiydi. Belki de ben iyi tarafini gormek istedim, bilemiyorum.

Ailesi ( annesi ve ablasi), babasindan ayrilar.
Gurbetci bir aile, dogu kokenliler aslen.

Annesi kucuk yasta evden kaciyor , yurt disinda yasamak hedefiyle. Yolda tanistigi kisiyle ( eski esi) evleniyor, yurt disina cikarma vaatlerinde bulundugu icin esi.

Esimin ablasi 40yaslarinda, evlenmedi, iliskisi pek olmamis. Sadece calisiyor. Universiteyi denedi iki kez ancak bitiremedi. Asgari ucretle calisiyor.

Hepimiz yurt disindayiz.

Nikahimiz yapildi ancak dugunu hem pandemi hem ekonomi nedeniyle ertelemistik.
Ancak paralari var, pandemi de bitti artik.
Bebek yapin dediler,
dugun yapalim once dedim.
Sen de hep bir seylerin pazarligini yapiyorsun dediler


Her zaman benden fedakarlik bekliyorlar ve benim acimdan hicbir zaman bakmiyorlar.
Kendi cikarlarina odaklilar.

Goruncem ve kaynanam cok kompleksli.
Onlari kasdetmeden bir sey soyluyorum ornegin, kendilerine soylenmis gibi alinip, beni esime suclu gostermeye calisip, uste cikiyorlar. Algi yaratiyorlar.

Sayemde bircok zor islerini hallettik ben ve ailem.
Hic minnettar degiller.
O Kadar emek verdik, saygi bile duymuyorlar.


Kendilerini ustun goruyorlar.
2evleri var ,baska da bir seyleri yok.

Gorgulu, kultur dolu bir aile degil aslinda (yanlis anlasilmasin, bunu belirtmemin sebebi, kendilerini ustun gormeleri icin sebep yok anlaminda )
Senelerdir de temizlik hizmetlerinde calismislar
Gurbetci olduklari ulke okul sansi vermis ama kendilerini gelistirmemisler.


Bense, kendim okudum, kendi imkanlarimla yurt disina cikip calistim.
Zorluklar cektim ama kimseden yardim istemedim.
Kariyerimi yaptim, cok sukur islerimi yoluna koydum.Hepsinden daha da fazla kazaniyorum.

Tam her sey iyi gidiyor hayatimda derken, bebek istediler.Kariyerimin duracaginin bilincindeler.

Defalarca kavga ettiler, sebep yokken.
Hatta her ikisi de bosan dediler.
Sonra ozur bile dilemediler.

Her ikisi de cok saygisiz.
Zaten cevreden de bircok kiside de olumsuz izlenim birakiyorlar.Gecimsiz, kavgaci olarak biliniyorlar.

Uzun zamandir ic huzurum yok.
Panik atak basladi bir anda,uyumak icin sakinlestirici almaya basladim.

Esim de ailesine daha yakin.
Onlara cok minnettar, onlar da her yaptigi iyiligi yuzune vurup; vicdan yapmasini sagliyorlar esimin.

Ailemle paylasamadim yasananlari, buraya yazmak istedim.
Biraz olsun rahatlamak istedim.

Tecrubelerinizden yola cikarak ne tavsiye edersiniz, dinlemek isterim.

Sevgiler

Hepiniz yurt dışındasınız ancak onlar gurbetçi bir aile. Siz ve sizin aileniz de gurbetçi değil mi , aradaki fark nedir ?

Eşinizi 8 yıldır tanıyormuşsunuz. 31 yaşında kariyer sahibi bir kadın olarak kendi hayatınıza dair kararları , dış etkilerden bağımsız almanız gerektiğinin farkında olmalısınız.
 
Bebek mi istediler, yok artık pizza mı bu yahu sipariş veriyorlar? Kimse kusura bakmasın da bebek mevzusunda bebeğin anne babası olacak iki kişi hariç herkes ama herkes dış kapının mandalıdır bana göre. Onlar bebek istedi diye yapacak haliniz yok. Konuşsun dursunlar.
Siz tavrınızı koyacaksınız bu insanlara başka yolu yok. Eşiniz de bir zahmet sizi ezdirmeyecek arada adam akıllı köprü olacak oradan aldığı gazla çalışmayacak. Bu işlerde dengeler böyle yürüyor ancak.
 
Siz kayınvalide ve görümcenizle evlenmişsiniz sanki.
Koskoca yazıda eş kelimesi yok gibi.
Bence bu bile ne yapmanız gerektiğini anlatıyor.
Onları(kayınvalide/görümce) hayatınızdan uzaklaştırın.
Baska ulkeye gidiyoruz bazen is icin, belki yerlesiriz de . Ama uzaktayken bile kontrol ediyorlar.
 
Bu konuyu eşinizle cozmelisiniz. Kayınvalide ve görümce ile evlenmediniz sonuçta. Eğer birlikte yaşıyorsanız ayrılın ya da ayriysaniz da mesafeyi koyun. Bebek yapın diyebilirler tabi büyükler öyle ısrarcı olabilir ama bu sizin bileceğiniz iş tamam deyip geçin ya da ileride deyin. Düğün içinse istiyorsanız çok ısrarcı olmalısınız yoksa yapmazlar.
 
Yurtdışında birlikte mi yaşıyorsunuz?
Bu kadar içli dışlı olunduğuna göre aynı evdesiniz diye düşündüm. Kendi mesleğiniz varmış. Eşinize güveniyorsanız şehir değiştirmeyi deneyin. Biraz uzak kalmak belki işleri yoluna sokar. Onun dışında mantıklı bir evlilik gibi görünmedi.
Istanbul’da ev aldilar. Ucu birden para koyarak aldilar. Tapuyu da annesinin uzerine yaptilar. Evet o ev hepimizin dediler. Birlikte yasadik. Baska evimiz yok, simdilik. Yurt disinda da farkli evlerdeyiz ama yine de gunde on kez ararlar birbirlerini. Kucuk seyleri bile rapor ederler birbirlerine
 
Hepiniz yurt dışındasınız ancak onlar gurbetçi bir aile. Siz ve sizin aileniz de gurbetçi değil mi , aradaki fark nedir ?

Eşinizi 8 yıldır tanıyormuşsunuz. 31 yaşında kariyer sahibi bir kadın olarak kendi hayatınıza dair kararları , dış etkilerden bağımsız almanız gerektiğinin farkında olmalısınız.
Onlar gurbetci aile. Benim ailem Istanbul’da. Okul ve is icin kendim baska bir ulkeye gitmistim
 
X