Ben onlara direkt gelin yada biz gelelim der miyim zaten uzanmak harici yasak olan bir durumdaydım ve sürekli yatıyordum. Gelip gidip her gün sizde bize gelin onlar geldiğinde dediklerinde ben gelmesem daha iyi olur deyip 3 kez geri çevirdim. O zaman biz geliriz deyince gelmeyin de diyemedim. Ama bilsem daha da zorlardım. O an eşime ayıp olur diye üstelediklerinden mecbur kaldımYa Allah aşkına görümcenle kaynanana sizin evde kalmaları için nasıl davet edersin ya, orası kaynana evi görümcem de geldiği zaman orada duracak, siz de bir yere gitmeyeceksiniz evinizde duracaksınız. Ne gerek var birlikte yatmaya anlamıyorum gerçekten. Sen evini her şeyini onlara teslim etmişsin. Senin evinde senin dedikodunu yapacak cesareti buluyorlar ki ne olursa olsun eşinin sana en sinirli olduğu anda bile kimseye senin dedikodunu yapacak cüreti vermemesi gerekiyor ken kendisi de buna eşlik ediyor şaka gibi. Bak sen eşini daha çok onların eline veriyorsun. Tabii ki ablası gelmiş gitsin görsün birlikte yemek yesinler ama her gün evinize geri gelin baş başa uyuyun baş başa kahvaltınızı yapın tabii ki onlarla da kahvaltı yapın ama özel alanlarınızı işgal ettirmeyin... Kimseye bu fırsatı vermeyin 3. kişileri dahil etmeyin. Eşin de belli ailesine çok düşkün kendini hala küçük bir çocuk olarak görüyor galiba. Bu tarz olayları bile yönetemiyorsa o zaman çok fazla iç içe bulunmayacaksınız. Bir de ne görümceymiş anam tırnağının ucu kırılsa yok üzüldü yok ağlayacak sanırsın prenses Diana. Önce kendi alanlarınızı evinizi korumayı bilin. Geldikleri zaman misafir olduklarını bilsinler siz de gittiğiniz zaman misafirmiş gibi olacaksınız sizin bir eviniz yuvanız olduğunu bilmeleri gerekiyor. Kaynanan ne derse yapıyorsunuz birlikte kalalım diyor hemen de kabul ediyorsunuz e sonra tabii her şeyi onayladığını görünce çok güzel �çimizden gelip dışınızdan çıkıyorlar
Merhaba, ben hiç sizin gibi düşünmüyorum mutlaka her evlilikte tartışmalar olur bir anda bir nabız yükselir ama önemli olan ondan sonrası. Bir taraf illaki hatasını anlayacak özür dileyecek bu kızcağız da böyle yapmış ama diğer müdahil kişilerde orada bulununca eşi hem gururuna yediremiyor, hem de başka kişiler de olaya müdahil oluyor. Ev insanın özel alanıdır her gün mutlu olmak zorunda değilsin belki bebeğine bir şey olma korkusuyla hastaneye gidiyor o anda ne hissettiğini bilemezsin böyle durumlarda eşin de alttan almayı bilmesi lazım yeri gelir kız eşini alttan alır. Her evlilikte tartışma gayet normaldir ve güçlendirir. Kız hem düşük tehdidi var iken hem misafir ağırlamayı seçmiş sırf eşi için belki doldu taştı bir şey söyleyemiyor sesini yükseltmekle buldu kendini. Bunlar evliliğin olağan ve doğal bir akışıdır bence. Bazen çok saçma şeylerden bile alınmaz mıyız ki o anki psikolojiyle. Sonra anlarız hatamızı. İnsanız ya robot değiliz neticede bazen patlayıveriyoruz işteYani eşinizde görümcenizde kayınvalidenizde herkeste hatalar var tabi ama olayı başlatan sizin en başta bağırmanız olmuş. Her evde belki yüz defa olan durum demişsiniz ama bana normal gelmedi. Bağırmadan sakin bir şekilde söyleseniz şu an bunların hiçbiri yaşanmazdı. Eşiniz ailesinin yanında kendisine bağırılmasından hoşlanmamıştır eminim. Yani tabi olan olmuş artık ama ileride çocuğunuz olacak nasipse, birbirine bağıran anne baba yerine sakin bi evde büyümesi daha iyi olur. Sinirlenip bağırıp sonrasında kavga ağlamalar öncelikle kendinize sonra bebeğinize zarar verebilir, üstüne aile ilişkileri de etkileniyor..
Sen hiçbir şey mecbur değilsin düşük tehliken var eşinin de senin yanında durması gerekiyor iyi günde kötü günde değil mi bu evlilik... Tamam gitsin ablası ile otursun yemek de yesinler biraz da vakit geçirsin evine geri gelsin gelirken de sana bir tabak yemek getirsin çok mu zor kimseye mecbur değilsin ki sen bu halinle ya onlara gideceksin ya onlar gelecek diye bir şey yok ki ha ayıp olmasın diye bir akşam gelin oturalım deseydin daha makul olurduBen onlara direkt gelin yada biz gelelim der miyim zaten uzanmak harici yasak olan bir durumdaydım ve sürekli yatıyordum. Gelip gidip her gün sizde bize gelin onlar geldiğinde dediklerinde ben gelmesem daha iyi olur deyip 3 kez geri çevirdim. O zaman biz geliriz deyince gelmeyin de diyemedim. Ama bilsem daha da zorlardım. O an eşime ayıp olur diye üstelediklerinden mecbur kaldım
Aklımı kacıracagım ya6 aylık hamileyim düşük ilacı ve iğnesi kullanamıyorum.Eşimin ailesiyle aynı şehirde yaşıyoruz.Görümcem ara tatilde annesine gelmek istiyor. Anneside bana,sizde gelin beraber kalalım deyince,bende ona sürekli istirahat etmek zorunda olduğum için ve eşimde belki ara tatilde ailesiyle vakit geçirmek ister ama benim yüzümden gidemeyiz diye, isterseniz siz bize gelin ben çünkü sizinle gezip ayak uyduramam ben istirahat ederim bize gelin dedim. Geldiler. Her şey normal 3 gün falan kaldılar. Hastaneye gidecektik eşimle o ara eşimde robot süpürgeyle uğraşıyordu. Ben de bi anda ona kızdım şu an onun sırası mı? Diye tabi ben biraz bağırınca eşimde ne oldu şimdi falan diye bağırdı neyse derken biz konu bu kadarla kalıp çıktık hastaneye. Eve dönerken eşime geç kalmaktan tedirgin olduğum için sana bağırdım özür dilerim dedim.Evde insanlar var uzatmayalım dedim.O da düzelmedi o an. Bende ağladığım için eve onunla girmedim evin altında markete girdim eve döndüm ama çok ağlıyorum üzgünüm. Eve geldim odama girdim çok ağladım baya. Annesi geldi falan gel diye bende biraz kötüyüm uzanayım dedim. Görüncen üzerine alınıyor gideceğim ben diye tutturuyor dedi. İyi de ben ona bir şey demedim onunla kavga olmadı laf olmadı neden öyle yapıyor zaten ben kötüyüm dedim.Eşimin annesi odaya gelip gelip kalk görümcen alınıyor gideceğim diyor,siz daha şimdiden böyleyseniz devamını getiremezsiniz diye olayları çekerek büyütüyor beni her seferinde ağlatıp odadan çıkıyordu. Neyse bir zaman sonra görümcemin eşi geldi. O gelince ben tabi hala ağladığım için biraz daha çıkamadım. Yemek yediler ben sonra içeri geçtiklerinde geldim. Görümcemin eşine alınmasın diye şakaya vurdurup kusura bakma abi biraz olayların üstüne geldin ben hemen hoşgeldin diyemedim hoşgeldin dedim. Oturdum normal konuşuldu falan. Eşimin annesigil uyudu ben de kalkıyorum iyi geceler herkese dedim bende odama geçtim. Eşimle ablası mutfakta konuşuyorlardı. Evde de her şey duyuluyor bizim. Benim arkamdan zoruma gidecek şeyler söylüyorlardı ben duymamak için Allahım bana yardım et diye söyledim sakin olmayaçalıştım ama olmadı. Eşime mesaj attım odaya her şey duyuluyor diye. O da tabi görüp ablasıyla bizim odaya geldi. O an bana söyledikleri duyduğum şeyler aklıma geldi. Siz neden benim dedikodumu yapıyorsunuz ? Ablanla bunları konuşacağınıza gelin yüzüme söyleyin falan diye aşırı derece de bağırıp eşime vurdum. Çünkü sabah ki eşimle aramda olan tartışma denemeyecek,herkesin evimde belki günde yüz defa “bırak şu elinde ki işi acelemiz var”diye bağırmak her evde o an olan bir durumken ablası ve annesi sürekli ne olacak böyle sizin haliniz diyorlardı. Olayı uzatmak için.Neyse ben eşime bağırıp ablasına sana bir şey demiyorum dedim ona tek kelime etmedim. Sabah oldu annesi geldi eşimin ablası annesini odaya aldı. Ağlamaya başladı gece böyle oldu bana dedikodu yaptı dedi ben gidiyorum diye toplanmaya başladı. Hazırlanmış odaya geldi. Biz gidiyoruz diye. Sana bir şey söyleyen, laf eden yok nasıl rahat edeceksen öyle yap dedim. Akşamına da eşime ben annemlerde kalsam iyi olur dedim dedikodu olayının üzerine. Bu gideceğim deyince kayınvalidemde gitme şimdi sen evine gideceksin o gidecek ortalık karışacak kahvaltıya gidelim dediler. Neyse hala ağlıyorum ama yine de huzursuzluk olmasın diye kalktım gittim. Giderken kayınvalidem bizim arabaya bindi. Sen görümcenin eşine gelir gelmez hoşgeldin demedin onu adam yerine koymadın diye görümcen alındı küstü dedi. E dedim ben sana hemen çıkamayacağım anne biraz yüzüm düzelsin öyle geleyim deyip biraz vakit geçince öyle çıktım dedim. Geç çıktın görümcende alındı falan diye kavga etti. Ben sessiz kaldım. Kahvaltıdan sonra herkes evine dağıldı. Akşam oldu eşimle her şey normal sadece düşündüğümüz şu olaylar nasıl böyle bu hale geldi. Ben uzandım çünkü 2 saat uyumuştum. Eşimde dışarı yürümeye hava almaya gitti annesiyle konuşmuş. Eve bi geldi yüzü kötü. Annemle konuştum ne olcak sizin bu haliniz deyip üzülüyor diye aramış. Bende ne oldu biz birbirimize girdik de ilk olayda benim mi haberim yok büyüyen şey ne dedim hani derdi ne de sürekli ne olacak bu deyip arıyor dedim. Dolduruyor diye dayanamadım annesini aradım. Ne istiyorsunuz dedim hani ne yapalım istiyorsunuz neyi büyütüyorsunuz diye bağırdım. Neden olay yokken olay var gibi yapıp bir de akşamına benim dedikodumu yapıyorlar dedim. Onlar kardeş istedikleri gibi dertleşirler dedi. Dertleşmişler dedikodu değil dedi. Sen akşam bu olaydan sonra eşine vurmuşsun dedi. onlr dertleşmiş sen benim oğluma nasıl böyle yaparsın diye daha ağza alınmayacak laflar söyledi. Eşim sakinleştirmeye çalıştı beni. Aldı telefonu kapadı. Sakin ol buraya geldi olaylar ama özür dileyelim bitsin dedi. Neyse aradık bir zaman sonra ben yine sakince bu defa bak dedim hani olayı en başında idare etmiş olsaydık, sen odaya her geldiğinde görümcen gidecek senim yüzünden demeyip olaya onun ve senin hiç alakan yokken dahil oldunuz. Sonra da asla kapamayı bu güne kadar sürdürdünüz dedim. Özür diledim bi de. Annesi de sizin mutlu olduğunuza ben nasıl inancam bilmem ne diyor hala. Bende dedim ki siz zaten sadece bugün değil her gün bizim evdesiniz ve bizim daha tartıştığımızı asla görmüş insanlar değil. Olayı bilerek çekip uzatıyor ve ben asla anlam veremiyorum. Neyse kapattık sonra. Eşimle sarıldım uyuduk. Sabah oldu ama ben hala ne yapacağımı cidden şuçlu olup olmadığımı anlayamıyorum
Bayılmadım. Sadece ağladım. Sert yapıya sahip biri değilim. Genel anlamıyla her insanın büyütülme, yetiştirilme tarzı farklı. Biraz istemsiz de olsa duygusal biriyim. Buna ekstra eklenen hamilelik, birikmiş lafları alttan alma, kendi suyunu dahi almaya kalkamama gibi sorunlarla aynı anda cebelleşmek durumunda kaldığımdan fazlaca içime kapanıp ağladım. Tabi bir de arkamdan konuşulanları duyunca delirdim. Siz eşiniz, görümceniz arkanızdan kötü konuşurken duyup sakin kalın. Fakat ben haksızlığa gelebilecek özgpvensizlıkte kalamıyorum.Aklımı kacıracagım ya
Şuursuz şuursuz ne bu hareketleriniz
Oyle agladım boyle bayıldım kocama vurdum
Noluyo abi? Aklınız yerinizde mi?
Suçlu değilsin yazdıkların göre..6 aylık hamileyim düşük ilacı ve iğnesi kullanamıyorum.Eşimin ailesiyle aynı şehirde yaşıyoruz.Görümcem ara tatilde annesine gelmek istiyor. Anneside bana,sizde gelin beraber kalalım deyince,bende ona sürekli istirahat etmek zorunda olduğum için ve eşimde belki ara tatilde ailesiyle vakit geçirmek ister ama benim yüzümden gidemeyiz diye, isterseniz siz bize gelin ben çünkü sizinle gezip ayak uyduramam ben istirahat ederim bize gelin dedim. Geldiler. Her şey normal 3 gün falan kaldılar. Hastaneye gidecektik eşimle o ara eşimde robot süpürgeyle uğraşıyordu. Ben de bi anda ona kızdım şu an onun sırası mı? Diye tabi ben biraz bağırınca eşimde ne oldu şimdi falan diye bağırdı neyse derken biz konu bu kadarla kalıp çıktık hastaneye. Eve dönerken eşime geç kalmaktan tedirgin olduğum için sana bağırdım özür dilerim dedim.Evde insanlar var uzatmayalım dedim.O da düzelmedi o an. Bende ağladığım için eve onunla girmedim evin altında markete girdim eve döndüm ama çok ağlıyorum üzgünüm. Eve geldim odama girdim çok ağladım baya. Annesi geldi falan gel diye bende biraz kötüyüm uzanayım dedim. Görüncen üzerine alınıyor gideceğim ben diye tutturuyor dedi. İyi de ben ona bir şey demedim onunla kavga olmadı laf olmadı neden öyle yapıyor zaten ben kötüyüm dedim.Eşimin annesi odaya gelip gelip kalk görümcen alınıyor gideceğim diyor,siz daha şimdiden böyleyseniz devamını getiremezsiniz diye olayları çekerek büyütüyor beni her seferinde ağlatıp odadan çıkıyordu. Neyse bir zaman sonra görümcemin eşi geldi. O gelince ben tabi hala ağladığım için biraz daha çıkamadım. Yemek yediler ben sonra içeri geçtiklerinde geldim. Görümcemin eşine alınmasın diye şakaya vurdurup kusura bakma abi biraz olayların üstüne geldin ben hemen hoşgeldin diyemedim hoşgeldin dedim. Oturdum normal konuşuldu falan. Eşimin annesigil uyudu ben de kalkıyorum iyi geceler herkese dedim bende odama geçtim. Eşimle ablası mutfakta konuşuyorlardı. Evde de her şey duyuluyor bizim. Benim arkamdan zoruma gidecek şeyler söylüyorlardı ben duymamak için Allahım bana yardım et diye söyledim sakin olmayaçalıştım ama olmadı. Eşime mesaj attım odaya her şey duyuluyor diye. O da tabi görüp ablasıyla bizim odaya geldi. O an bana söyledikleri duyduğum şeyler aklıma geldi. Siz neden benim dedikodumu yapıyorsunuz ? Ablanla bunları konuşacağınıza gelin yüzüme söyleyin falan diye aşırı derece de bağırıp eşime vurdum. Çünkü sabah ki eşimle aramda olan tartışma denemeyecek,herkesin evimde belki günde yüz defa “bırak şu elinde ki işi acelemiz var”diye bağırmak her evde o an olan bir durumken ablası ve annesi sürekli ne olacak böyle sizin haliniz diyorlardı. Olayı uzatmak için.Neyse ben eşime bağırıp ablasına sana bir şey demiyorum dedim ona tek kelime etmedim. Sabah oldu annesi geldi eşimin ablası annesini odaya aldı. Ağlamaya başladı gece böyle oldu bana dedikodu yaptı dedi ben gidiyorum diye toplanmaya başladı. Hazırlanmış odaya geldi. Biz gidiyoruz diye. Sana bir şey söyleyen, laf eden yok nasıl rahat edeceksen öyle yap dedim. Akşamına da eşime ben annemlerde kalsam iyi olur dedim dedikodu olayının üzerine. Bu gideceğim deyince kayınvalidemde gitme şimdi sen evine gideceksin o gidecek ortalık karışacak kahvaltıya gidelim dediler. Neyse hala ağlıyorum ama yine de huzursuzluk olmasın diye kalktım gittim. Giderken kayınvalidem bizim arabaya bindi. Sen görümcenin eşine gelir gelmez hoşgeldin demedin onu adam yerine koymadın diye görümcen alındı küstü dedi. E dedim ben sana hemen çıkamayacağım anne biraz yüzüm düzelsin öyle geleyim deyip biraz vakit geçince öyle çıktım dedim. Geç çıktın görümcende alındı falan diye kavga etti. Ben sessiz kaldım. Kahvaltıdan sonra herkes evine dağıldı. Akşam oldu eşimle her şey normal sadece düşündüğümüz şu olaylar nasıl böyle bu hale geldi. Ben uzandım çünkü 2 saat uyumuştum. Eşimde dışarı yürümeye hava almaya gitti annesiyle konuşmuş. Eve bi geldi yüzü kötü. Annemle konuştum ne olcak sizin bu haliniz deyip üzülüyor diye aramış. Bende ne oldu biz birbirimize girdik de ilk olayda benim mi haberim yok büyüyen şey ne dedim hani derdi ne de sürekli ne olacak bu deyip arıyor dedim. Dolduruyor diye dayanamadım annesini aradım. Ne istiyorsunuz dedim hani ne yapalım istiyorsunuz neyi büyütüyorsunuz diye bağırdım. Neden olay yokken olay var gibi yapıp bir de akşamına benim dedikodumu yapıyorlar dedim. Onlar kardeş istedikleri gibi dertleşirler dedi. Dertleşmişler dedikodu değil dedi. Sen akşam bu olaydan sonra eşine vurmuşsun dedi. onlr dertleşmiş sen benim oğluma nasıl böyle yaparsın diye daha ağza alınmayacak laflar söyledi. Eşim sakinleştirmeye çalıştı beni. Aldı telefonu kapadı. Sakin ol buraya geldi olaylar ama özür dileyelim bitsin dedi. Neyse aradık bir zaman sonra ben yine sakince bu defa bak dedim hani olayı en başında idare etmiş olsaydık, sen odaya her geldiğinde görümcen gidecek senim yüzünden demeyip olaya onun ve senin hiç alakan yokken dahil oldunuz. Sonra da asla kapamayı bu güne kadar sürdürdünüz dedim. Özür diledim bi de. Annesi de sizin mutlu olduğunuza ben nasıl inancam bilmem ne diyor hala. Bende dedim ki siz zaten sadece bugün değil her gün bizim evdesiniz ve bizim daha tartıştığımızı asla görmüş insanlar değil. Olayı bilerek çekip uzatıyor ve ben asla anlam veremiyorum. Neyse kapattık sonra. Eşimle sarıldım uyuduk. Sabah oldu ama ben hala ne yapacağımı cidden şuçlu olup olmadığımı anlayamıyorum