• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşimi seviyorum o da alkolü...

Araftaki35

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
20 Haziran 2019
348
103
53
35
Öncelikle herkese merhabalar bu benim ilm paylaşımım forumu uzun zamandır takip edip sizlerin benimkine benzer konulardaki yorumlarınizı inceleyip yıllar sonra neden uye olumuyorum ki dedim ve burdayım.ben 7 yıllık evli 30 yaşında çalışan bi bayanım eşimle aramızda 13 yaş var benden büyük olması saygılı olması çalışkan olması ile dikkatimi çekti ve 8 aylık nisanliliktan sonra aşkla evet dedik ve evlendik.evleninceye dek 1 kez içki kullandığını gördüm sevgili bile değildik o zamanlar.olabilir diyerek çok üzerinde durmadim neyse evlendik herşey rüya gibiydi ta ki ben ilk gece vajinismus olduğumu öğreninceye kadar.bunun stresi yetmezmiş gibi esim ailesini yaptığını bildiğim herşeyi kendi borçlanıp yapmış ertesi gün öğrendim.tam 11 ay vajinismusla savaştım zaman zaman ölmek boşanmak vs bile düşündüm ama esim her zaman bana destek oldu hakkını yiyemem.11 ay sonra herşey yoluna girdiğinde çok mutlu 3 yilimiz oldu örnek çifttik sonrasında bitmeyen borçlar aile olayları yıpratıcı sürecin bıraktığı tahammulsuzlukle esim haftada 2 içki durumunu önce 3 sonra4 derken artık hergün sabah gün doğmadan başlıyor gece bile arada kalkıp içiyor içkisi azalınca panikle koşarak yedekliyor.kullandigi içki miktarı artınca habersiz kredi çekmiş derken biradan rakıya sonra votkaya en son ise kacak içkiye ilerledi süreç.hakaret küfür sürekli uyku hali ve hayattan kopma hatta arada intihar düşüncesi.. 28 gündür baba evindeyim biliyorum aslında o çok iyi biri isteyerek yapmıyor söylemiyor ama 3 senedir bende stresten vertigo ve bitmeyen ağız yaraları oldu.onu iyilestirebilir miyim sevgi herşeyi düzeltir mi lütfen tecrübesi olan yada fikri olan varsa yol göstersin.cok uzun oldu biliyorum ama en kısa hâli ile yazmaya çalıştım.tesekkurler.
 
Ayni konuyu bir derdim var kısmında da açmıştım ama daha çok fikre ve dertlesmeye ihtiyacım olduğundan burda da açtım.simdiden teşekkürler.
 
Öncelikle herkese merhabalar bu benim ilm paylaşımım forumu uzun zamandır takip edip sizlerin benimkine benzer konulardaki yorumlarınizı inceleyip yıllar sonra neden uye olumuyorum ki dedim ve burdayım.ben 7 yıllık evli 30 yaşında çalışan bi bayanım eşimle aramızda 13 yaş var benden büyük olması saygılı olması çalışkan olması ile dikkatimi çekti ve 8 aylık nisanliliktan sonra aşkla evet dedik ve evlendik.evleninceye dek 1 kez içki kullandığını gördüm sevgili bile değildik o zamanlar.olabilir diyerek çok üzerinde durmadim neyse evlendik herşey rüya gibiydi ta ki ben ilk gece vajinismus olduğumu öğreninceye kadar.bunun stresi yetmezmiş gibi esim ailesini yaptığını bildiğim herşeyi kendi borçlanıp yapmış ertesi gün öğrendim.tam 11 ay vajinismusla savaştım zaman zaman ölmek boşanmak vs bile düşündüm ama esim her zaman bana destek oldu hakkını yiyemem.11 ay sonra herşey yoluna girdiğinde çok mutlu 3 yilimiz oldu örnek çifttik sonrasında bitmeyen borçlar aile olayları yıpratıcı sürecin bıraktığı tahammulsuzlukle esim haftada 2 içki durumunu önce 3 sonra4 derken artık hergün sabah gün doğmadan başlıyor gece bile arada kalkıp içiyor içkisi azalınca panikle koşarak yedekliyor.kullandigi içki miktarı artınca habersiz kredi çekmiş derken biradan rakıya sonra votkaya en son ise kacak içkiye ilerledi süreç.hakaret küfür sürekli uyku hali ve hayattan kopma hatta arada intihar düşüncesi.. 28 gündür baba evindeyim biliyorum aslında o çok iyi biri isteyerek yapmıyor söylemiyor ama 3 senedir bende stresten vertigo ve bitmeyen ağız yaraları oldu.onu iyilestirebilir miyim sevgi herşeyi düzeltir mi lütfen tecrübesi olan yada fikri olan varsa yol göstersin.cok uzun oldu biliyorum ama en kısa hâli ile yazmaya çalıştım.tesekkurler.
Çok üzücü bende bununla başa çıkabilirsiniz sonuçta maddi sıkıntılar da bir yere kadar illa ki bir duzene girecektir o zaman eşiniz belki eski haline döner yine bırakır alkolü eğer gerçekten seviyorsanız onu kazanmaya çalışın derim sıkıntılı bir dönemden geçiyor belli ki hayat şartları gerçekten zor birşey diyemedim
 
Çok üzücü bende bununla başa çıkabilirsiniz sonuçta maddi sıkıntılar da bir yere kadar illa ki bir duzene girecektir o zaman eşiniz belki eski haline döner yine bırakır alkolü eğer gerçekten seviyorsanız onu kazanmaya çalışın derim sıkıntılı bir dönemden geçiyor belli ki hayat şartları gerçekten zor birşey diyemedim
Çok denedim 3 sene boyunca ama ne yaptıysam olmadı daha da arttırdı içkiyi hergün esrarı ise nadirde olsa kullanmaya devam etti.psikolojik şiddet küfür hakaret boğazımı bile iki kez sıktı tartışma esnasında.bunlari o maddeler yaptırıyor biliyorum ama işte düzelmeye hiç çabası olmayan hergün daha kötüye giden bir durum varsa ya bakıp bakıp üzülecektim ya da rest çekip belki bi ihtimal içkiyi degil de beni seçer diye gidecektim.ben de ikinciyi seçtim:(
 
Çok denedim 3 sene boyunca ama ne yaptıysam olmadı daha da arttırdı içkiyi hergün esrarı ise nadirde olsa kullanmaya devam etti.psikolojik şiddet küfür hakaret boğazımı bile iki kez sıktı tartışma esnasında.bunlari o maddeler yaptırıyor biliyorum ama işte düzelmeye hiç çabası olmayan hergün daha kötüye giden bir durum varsa ya bakıp bakıp üzülecektim ya da rest çekip belki bi ihtimal içkiyi degil de beni seçer diye gidecektim.ben de ikinciyi seçtim:KK43:
Umarım bırakır bu alışkanlıkları ve sizi seçer sonunda ya ne desem bilemedim çok üzücü inşallah herşey gönlünüzce olur
 
Siz gerçekten seviyor olabilirsiniz ama eşiniz sevmiyor bence sizi. Sevginiz gerçek olmasa bu adam için hala çabalamazdınız.
O ne yapıyor sizin için? Tedavi olmak istemiyor bu adam. Bu gerçeği kabul edin. İşi mahkemeye kadar götürün. O kadar eminimki oraya bile alkollü geleceğine. Yokluğunuz ona bir şey ifade etseydi bu ayrılık döneminde çabalardı en azından. 1 adım bile gelmiyor size.
 
Siz gerçekten seviyor olabilirsiniz ama eşiniz sevmiyor bence sizi. Sevginiz gerçek olmasa bu adam için hala çabalamazdınız.
O ne yapıyor sizin için? Tedavi olmak istemiyor bu adam. Bu gerçeği kabul edin. İşi mahkemeye kadar götürün. O kadar eminimki oraya bile alkollü geleceğine. Yokluğunuz ona bir şey ifade etseydi bu ayrılık döneminde çabalardı en azından. 1 adım bile gelmiyor size.
Ne kadar acı değil mi 9 yıllık birlikteliğin birşey ifade etmemesi yokluğumu hissetmemesi...
 
Bugün annesi arada hastanedeyiz diye hemen gittim eşim kriz geçirmiş ve bayılmış hemen hastaneye götürmüşler orada bir kriz daha geçirmiş.karacigeri çok kötü dedi doktor tedavi olması lazım.gittigimde öylece yatıyordu sakın sessiz sanki minik oğlan çocuğu gibiydi yanında kaldım uyudu ilaç verdiler sonra taburcu ettiler annesinin evine getirdik babası da vardı bana çok iyi davrandılar sanırım azicıkta olsa işin ciddiyetini kavramışlar.yarin karaciğer tedavisine başlanılacak kendi de istiyor bırakmayı ama ben güvenemiyorum ameteme yatmadan tedavi olmadan bırakamaz gibi geliyor inşallah iradesi ve yasadıkları bu sefer onu doğru yolu gösterir.yanimda kal dedi kalmadım kalsam biliyorum ki 2 gün sonra yine eskisi gibi nasılsa herşey diyip devam edecek.hergun yanına geleceğim tedavi olup içkiyi tamamen bırakmadan asla geri dönmem dedik icim sızladı onu öyle bırakmak Allah tan emin ellerde annesiyle .
 
Merhabalar.hala baba evindeyim boşanma davası vs olmadı.cogu kez görüştük bu 3 aylık sürede kafam netlesmese de iki hafta önce son bi şans vermeye karar verdim bavulumu topladım beni almaya geldiğinde zil zurna sarhoştu.tabi ben çıldırdım babam bisey yapmasin diye belli etmedim yemek yedik tabi ayakta durcak hali yoktu oturdu uyudu kaldı koltukta.oraya kadar nasıl yolda düşmeden gelebildi bilmiyorum.tabiki ben donsem bile tedavi olmadan düzelmeyeceğini biliyordum ama 3 ay sonra karısını almaya içkili gelebileceğini hiç tahmin etmiyordum gitmedim onunla.ikinci kez geldi iki gün sonra yine aynı vaziyette hatta daha kötüydü hali.artik şaşırmıyorum sadece üzülüyorum en çokta kendime üzülüyorum hala umut edip ondan düzeleceği beklentisini duyduğum için.hala eski mutlu günlerimize donebilecegimizi dusunebildigim için aciyorum halime caresizligime..
Onu hala seviyorum ama onu bu haliyle sevemiyorum.ne o bitirebiliyor ne de ben..birlikte de olamayız o bu haldeyken.
 
Merhabalar.hala baba evindeyim boşanma davası vs olmadı.cogu kez görüştük bu 3 aylık sürede kafam netlesmese de iki hafta önce son bi şans vermeye karar verdim bavulumu topladım beni almaya geldiğinde zil zurna sarhoştu.tabi ben çıldırdım babam bisey yapmasin diye belli etmedim yemek yedik tabi ayakta durcak hali yoktu oturdu uyudu kaldı koltukta.oraya kadar nasıl yolda düşmeden gelebildi bilmiyorum.tabiki ben donsem bile tedavi olmadan düzelmeyeceğini biliyordum ama 3 ay sonra karısını almaya içkili gelebileceğini hiç tahmin etmiyordum gitmedim onunla.ikinci kez geldi iki gün sonra yine aynı vaziyette hatta daha kötüydü hali.artik şaşırmıyorum sadece üzülüyorum en çokta kendime üzülüyorum hala umut edip ondan düzeleceği beklentisini duyduğum için.hala eski mutlu günlerimize donebilecegimizi dusunebildigim için aciyorum halime caresizligime..
Onu hala seviyorum ama onu bu haliyle sevemiyorum.ne o bitirebiliyor ne de ben..birlikte de olamayız o bu haldeyken.

Hanımefendi eşiniz bağımlı ve depresyonda. Annesi, çocuğu, aşkından öldüğü eşi vs. şu halde kimseyi bağımlılığına tercih edemez. Bağımlılık bir hastalık. Alkol mü ben mi, uyışturucu mu ben mi, bunlar bir bağımlı için seçenek olamaz. Bağımlılıkta mantık arıyorsunuz ki öyle bir şey yok. Bu adamın şu şartlarda akli melekeleri düzgün çalışmaz.

Şimdi bana eşini sevse bağımlılıktan vazgeçer diyecekler ama öyle bir şey de yok. Bunun sevgiyle hiçbir ilgisi yok. Ben eminim eşinizin sizi sevdiğine ama bağımlılığı şiddetli boyutta.

Tedavi görmesi lazım, tedavi görebileceğine ikna olması için de tedavi görmesi lazım. Çok zor bir durum.

Hani siz onu bıraksanız daha çok bunalıma düşüp içer. Bırakmasanız ben nasıl bir adamım ki eşime bunj yaşatıyorum diye düşünür içer ama yahu ben bırakayım bunu her şey düzelir noktasını geçmiş.

Sizlik bir şey yok. Siz zor bir seçim yapmak durumundasınız. Ya aşırı çetin bir mücadele verip eşinizin düzelmesi için çabalayacaksınız, defalarca devrilip düşecek, defalarca yaralanacaksınız. Sonucunda kazanmak da var kaybetmek de.

Ya da çekip gideceksiniz hayatından.

Bunları demek çok kolay elbette sizin yaşadığınızı hiç birimiz anlayamayız. Ama eşinizin sizi sevmemesiyle, alkolü size tercih etmesiyle ilgili bir durum yok ortada, bir hastalık var. Bunu kabullenin sadece.
 
Hanımefendi eşiniz bağımlı ve depresyonda. Annesi, çocuğu, aşkından öldüğü eşi vs. şu halde kimseyi bağımlılığına tercih edemez. Bağımlılık bir hastalık. Alkol mü ben mi, uyışturucu mu ben mi, bunlar bir bağımlı için seçenek olamaz. Bağımlılıkta mantık arıyorsunuz ki öyle bir şey yok. Bu adamın şu şartlarda akli melekeleri düzgün çalışmaz.

Şimdi bana eşini sevse bağımlılıktan vazgeçer diyecekler ama öyle bir şey de yok. Bunun sevgiyle hiçbir ilgisi yok. Ben eminim eşinizin sizi sevdiğine ama bağımlılığı şiddetli boyutta.
Tedavi görmesi lazım, tedavi görebileceğine ikna olması için de tedavi görmesi lazım. Çok zor bir durum.

Hani siz onu bıraksanız daha çok bunalıma düşüp içer. Bırakmasanız ben nasıl bir adamım ki eşime bunj yaşatıyorum diye düşünür içer ama yahu ben bırakayım bunu her şey düzelir noktasını geçmiş.

Sizlik bir şey yok. Siz zor bir seçim yapmak durumundasınız. Ya aşırı çetin bir mücadele verip eşinizin düzelmesi için çabalayacaksınız, defalarca devrilip düşecek, defalarca yaralanacaksınız. Sonucunda kazanmak da var kaybetmek de.

Ya da çekip gideceksiniz hayatından.

Bunları demek çok kolay elbette sizin yaşadığınızı hiç birimiz anlayamayız. Ama eşinizin sizi sevmemesiyle, alkolü size tercih etmesiyle ilgili bir durum yok ortada, bir hastalık var. Bunu kabullenin sadece.
Cok haklısınız hasta olduğunu kabul ettim sadece ailesinin yanında içmeyip benim yanımda böyle rahat olabilmesini anlayamıyorum kaybetme korkusu mu yok ailesi kadar bilmiyorum .her yerde aynı davransa diyeceğim ki bilinçli yapmıyor bak her yerde aynı üstüne alınma ama işte ve ailesi varken içmeyince durup düşünüyorum cevap belli diyorum kendime.
 
Merhabalar.hala baba evindeyim boşanma davası vs olmadı.cogu kez görüştük bu 3 aylık sürede kafam netlesmese de iki hafta önce son bi şans vermeye karar verdim bavulumu topladım beni almaya geldiğinde zil zurna sarhoştu.tabi ben çıldırdım babam bisey yapmasin diye belli etmedim yemek yedik tabi ayakta durcak hali yoktu oturdu uyudu kaldı koltukta.oraya kadar nasıl yolda düşmeden gelebildi bilmiyorum.tabiki ben donsem bile tedavi olmadan düzelmeyeceğini biliyordum ama 3 ay sonra karısını almaya içkili gelebileceğini hiç tahmin etmiyordum gitmedim onunla.ikinci kez geldi iki gün sonra yine aynı vaziyette hatta daha kötüydü hali.artik şaşırmıyorum sadece üzülüyorum en çokta kendime üzülüyorum hala umut edip ondan düzeleceği beklentisini duyduğum için.hala eski mutlu günlerimize donebilecegimizi dusunebildigim için aciyorum halime caresizligime..
Onu hala seviyorum ama onu bu haliyle sevemiyorum.ne o bitirebiliyor ne de ben..birlikte de olamayız o bu haldeyken.

Sadece sizin cabanizla olmaz.. adamin anasi babasi kardesi ilgilenecek birileri yok mu? Hepiniz destek olmalisiniz. Tedaviye ikna edin ve hepinizin gozu uzerinde olsun. Mutlaka psikiyatra goturun. Ne gerekiyorsa yapin. Yoksa yazik olacak... Kendisi bir seye karar verecek durumda degil. Cocuk gibi ilgilenilmesi gerekiyor.akli duzgun calismiyor. Bu bir bagimlilik, takinti gibi dusunun istemese de kendini tutamaz. O yuzden is guc sosyal cevre onu oyalayin ve destek olun
 
Sadece sizin cabanizla olmaz.. adamin anasi babasi kardesi ilgilenecek birileri yok mu? Hepiniz destek olmalisiniz. Tedaviye ikna edin ve hepinizin gozu uzerinde olsun. Mutlaka psikiyatra goturun. Ne gerekiyorsa yapin. Yoksa yazik olacak... Kendisi bir seye karar verecek durumda degil. Cocuk gibi ilgilenilmesi gerekiyor.akli duzgun calismiyor. Bu bir bagimlilik, takinti gibi dusunun istemese de kendini tutamaz. O yuzden is guc sosyal cevre onu oyalayin ve destek olun
Malasef ailesi destek değil hatta görmezden geliyorlar.esim göçmen olduğundan onlarda normal görülüyor ya da oğullarına yakistiramiyorlar bilmiyorum :( tek kaldım bu savaşta ve ben de yorulduğum için ondan uzaklaşmayı seçtim tabi zaman aleyhimize işliyor hergün daha da bağımlılığı artacak tedavisi zorlanacak biliyorum elimden de birşey gelmiyor ne beni dinliyor ne içtiğini kabul ediyor herkes kadar içtiğini sanıyor:(
 
düzelmıyorsa bırakın gıtsın sız kendınızıde parçalasanız onun ıcın vazgecılmez olan şey ıcmek ayrıca demıssınız kı ıcınce bogazıma saldırdı bakın işin içine şiddette gırıyor kendınızı sarhostu ıstiyerek yapmadı dıyerek avutmaya kandırmaya calısmayın boyle bır tıpın ne yapacagı bellı olmaz o konumda sonra allah muhafaza ıkıncı sayfa gazete mansetlerıne tasınmayın hatırlatırım kı olen kadınların kocalarıda sozde onları cok sevıyordu sıze zarar veren bırınden fayda beklemeyın
 
Back