Ailenizle yada akrabalarınızla görüşmenize kadar müdahele edilmesi kabul edilebilir bir şey değil.
Nasıl "sen hangi hakla beni dünyaya getirenlerle bağlarımı koparmaya çalışıyorsun" çıldırması yaşanmadı merak ediyorum.
Bir kaç kişi bu kadar sabretmişsin biraz daha sabret tarzı öneriler sunmuş ama ben bunu doğru bulmuyorum.
Çünkü sizin yaşadığınız karısıyla ilgilenmeyen eş, ortak zevklerin olmaması vs vs gibi konuşarak yada ufak yollu çatışarak çözülebilecek bir problem değil.
Direkt kısıtlanıyorsunuz, hakkınız olan şeyler keyfi olarak elinizden alınıyor.
Bu sadece bununla kalmaz. Bırakın evliliğinizde ki kararları ortak alamamayı, kendiniz ve çocuğunuz hakkında bile söz sahibi olamazsınız.
Eşinize sert bir uyarı yapmanız şart.
"Annem babamla istediğim kadar görüşür, istediğim zaman evime alırım. Diğer akrabalarım içinde bu geçerli.
Ancak ben onlarla problem yaşarsam kendi kararımla kendi isteğimle görüşmem. Benim ailem değil ama evimizin huzurunu bu kadar bozan, müdahele eden, seni bana karşı dolduran annen bu eve giremeyecek. Yada bu evlilik bitecek" diye resti çekin.
Bunu yaparsanız ya düzelir ipleri biraz elinize alırsınız yada bu adam ve ailesinden tamamen kurtulursunuz.
Her iki şekilde sizin faydanıza olur. Ama kabul eder oturursanız asla mutlu bir evliliğiniz olmaz. Benlik duygunuzu bile kaybedersiniz bir süre sonra.