- 1 Şubat 2014
- 1.590
- 4.179
-
- Konu Sahibi IKokunhuzur
- #1
kızlar bi önceki konumda Eşimin ne kadar zor biri olduğundan bahsetmiştim , hiç bi şekilde tartışamayız hep o haklıdır her konuda fikri vardır ve hiç bi zaman alttan almayı bilmez ve en zoru da çok fevridir bi konu tartışıyoruz ya konuşma şekli agrasiftir ,normal bişey söylüyorsa bile öyle bi şekilde söyler ki karşısında delirmemek mümkün değil bunlarla başa çıkmakta zorlanıyorum artık ben , çok yıprandım ne yapmam gerek bilmiyorum son olayı anlatmak istiyorum
Hamileyim Geçenlerde hastane randevum vardı annemle gittim orda fenalaştım tansiyonum falan düştü midem bulandı beni ön sıraya alıp muayene edip yolladılar bende anneme gittim hastaneden çok kötüydüm çünkü neyse akşam üzeri aradı nasıl oldun diye dedim hala kendime gelemedim bu başladı 'oha oha oha hala mı düzelemedin ' aynı bu şekilde la havle dedim geçtim akşam eve geldik tekrar sordu nasılsın diye diye halsizim dedim yine ki gerçekten hiç halim yoktu başladı bu sefer sen annende akşama kadar yatmadın mı nasıl hala düzelmezsin o kadar saat vay efendim hastanede ne yapıyorsun sen de bu kadar kötü oluyorsun (geçen seferde aynı olmuştum kalabalıkta kötü oluyorum gerçekten ) işte orda oturarak beklemiyor Musun oturan bi insan nasıl kötü olur durduğu yerde agrasif agrasif konuşuyor (aslında niyeti sadece neden düzeltemediğini merak etmesiymiş) bende sinirlendim yani ne yapabilirim orda dayanamıyorum demek ki dedim ister miyim bende böyle olmasını tabi sinirlendiğim için suçlu ben oldum ben normal bi şekilde soruyorum neden kızdın diye parladı artık dedim çok zor bi insansın artık alttan almaktan bıktım kızacaksın bişeye diye sen bilirsin demekten gerçekten yoruldum kızlar o akşam öyle küstük hala konuşmuyoruz
bugün yine randevum vardı özelde (hem özel hem devlete gidiyorum) benimle gelmesini çok heves ettim malum anne adayları orda eşiyle bekliyor eşiyle giriyor doktorun yanına , aslında dargın olmasak bu kadar takmazdım ama ne biliyim gelir gönlümü alır bi adım atmış olur diye hayal ettim tabiki gelmedi sebepse oraya kadar gelip geri dönmek istemiyormuş onluk bi iş yokmuş! Çok kızdım başka bi iş olsa koşa koşa gelip gider emin olun benim bu kızmalarım ona göre anlamsız tabi kendi kendime çizip ona trip atıyormuşum, öyle bozuk ki moralim kendime gelemiyorum bi türlü . bu adama kendimi nasıl anlatabilirim ben nasıl daha sakin kalabilirim karşısında? Küsüyorum hiç bi adım atmıyor günlerce ağlıyorum kendi kendime barışıyorum sonra kendimi çok kötü hissediyorum
Hamileyim Geçenlerde hastane randevum vardı annemle gittim orda fenalaştım tansiyonum falan düştü midem bulandı beni ön sıraya alıp muayene edip yolladılar bende anneme gittim hastaneden çok kötüydüm çünkü neyse akşam üzeri aradı nasıl oldun diye dedim hala kendime gelemedim bu başladı 'oha oha oha hala mı düzelemedin ' aynı bu şekilde la havle dedim geçtim akşam eve geldik tekrar sordu nasılsın diye diye halsizim dedim yine ki gerçekten hiç halim yoktu başladı bu sefer sen annende akşama kadar yatmadın mı nasıl hala düzelmezsin o kadar saat vay efendim hastanede ne yapıyorsun sen de bu kadar kötü oluyorsun (geçen seferde aynı olmuştum kalabalıkta kötü oluyorum gerçekten ) işte orda oturarak beklemiyor Musun oturan bi insan nasıl kötü olur durduğu yerde agrasif agrasif konuşuyor (aslında niyeti sadece neden düzeltemediğini merak etmesiymiş) bende sinirlendim yani ne yapabilirim orda dayanamıyorum demek ki dedim ister miyim bende böyle olmasını tabi sinirlendiğim için suçlu ben oldum ben normal bi şekilde soruyorum neden kızdın diye parladı artık dedim çok zor bi insansın artık alttan almaktan bıktım kızacaksın bişeye diye sen bilirsin demekten gerçekten yoruldum kızlar o akşam öyle küstük hala konuşmuyoruz
bugün yine randevum vardı özelde (hem özel hem devlete gidiyorum) benimle gelmesini çok heves ettim malum anne adayları orda eşiyle bekliyor eşiyle giriyor doktorun yanına , aslında dargın olmasak bu kadar takmazdım ama ne biliyim gelir gönlümü alır bi adım atmış olur diye hayal ettim tabiki gelmedi sebepse oraya kadar gelip geri dönmek istemiyormuş onluk bi iş yokmuş! Çok kızdım başka bi iş olsa koşa koşa gelip gider emin olun benim bu kızmalarım ona göre anlamsız tabi kendi kendime çizip ona trip atıyormuşum, öyle bozuk ki moralim kendime gelemiyorum bi türlü . bu adama kendimi nasıl anlatabilirim ben nasıl daha sakin kalabilirim karşısında? Küsüyorum hiç bi adım atmıyor günlerce ağlıyorum kendi kendime barışıyorum sonra kendimi çok kötü hissediyorum