Diaz, arkadaşım benim okuduklarımdan çıkarımlarım şunlar :
1- Sizin aranızda iletişim kopukluğu var sen son anda söylemesine kızıyorsun ama o kıyafetine karışmasına kızdığını ve bunun gereksiz olduğunu düşünüyor. Bence eşin kendince kıyafetine karışma hakkı olduğunu düşünürken aslında biraz da "ben erkeğim, kadın dediğin kocasını dinler" yargısını bu şekilde ifade ediyor sanki...:44:
2 - Öfke kontrolü... Sen kendini kızgınlığını söz ve tavırlarınla net ifade ederken o da senin ani tepkiler vermene ve bunun devamlı olmasına kızıyor aslında.
3 - Anlayış konusundaki görüş farklılıkları... Yani sen ders çalışırken çocuklara bakma isteğine anlayış göstermesini ve aldığı sorumluluğu tam yapmasını bekliyorsun ya o da belki çocukların sorumluluğunu almaktan kastının sadece onları uyutmaktan ibaret olduğunu düşünüyordur.
Sen güçlü bir kadınsın ve başkalarına minnet etmektense ben yaparım diyorsun ama inan ki mükemmelliyetçi yapıda olanlar (bizim gibi) hayatta daha az mutlu oluyorlar. Evli değilim, tek yaşıyor olmama rağmen kimseden yardım almadan idare etmeye çalışırım ama artık biraz olayları akışına bırakıyorum. Sen de deneyebilirsin. Her konuda her an mükemmel olamayız, yetişemediğimiz zamanlar olur, yardıma ihtiyacımız olur ve bu yardımı mesela eşin yapıyor ama senin bakış açındaki kadar yapamayabilir. Olsun, sen biraz da ona bırak kendini, kızmak yerine yaptığı küçük de olsa takdir et çünkü insanlar beğenilmek, takdir görmek ister sen de aslında herşeye yeterek ne güzel güçlü kadın herşeye yetiyor diye düşünülüp anlayışla karşılanmak ve takdir edilmek istiyorsun. Eşin de benzer şekilde ben diaz'ın dediğini yapıyorum ama o beğenmiyor, beni yetersiz buluyor diye içten içe öfkeleniyor olabilir.
Konunu okurken ilk aklıma gelen iletişim problemini çözümlemek için bir aile terapisti/psikolog yardımı almanız gerektiğiydi.