Eşim ve eski eşi

velvetrose

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
2 Nisan 2024
138
163
Merhaba kızlar.. aslında içimi dökmek istedim biraz..

Eşimle 1 sene önce evlendik. Tanıştığımızda (yaklaşık 5 sene önce) 1,5 yıl önce boşanmıştı.
Ben bu adama aşık oldum hem de öyle böyle değil. Hiçbir falsosu yoktu, boşanmaktan başka.
Boşanmalarında şiddetli geçimsizlikten başka bir detay yok. Bu konuları uzun uzun konuştuk zaten, benim bildiğim başka bir şey yok, birbirlerini sevmeyi bırakıp boşanmışlar.
Eski eşiyle veya kızıyla kaotik ilişkilerimiz yok. Kızı beni sever bir abla olarak, ben de onu eşimin kızı olarak seviyorum. Eski eşiyle de iletişimleri tamamen çocuk üzerine bunda da bir sorun yok.
Benim sorunum bugün kızının doğum günüydü. Ben de kızına doğum gününde giymesi için bir şeyler hediye almıştım, merak ettim bir de pastasını görmek istedim fotoğrafları gösterebilir misin dedim? 1-2 kere “ya ben de görmedim daha fotoğrafları, birileri çekti bir sürü fotoğraf var” dedi. Ben de ne göreceğimi biliyorum, bugün nereye gittiğini de biliyorum sorun yok dedim fotoğraflara baktım. Canımı acıtmaz sandım ama her seferinde canımı yakıyor. Yanlış anlaşılmasın böyle doğum günlerinde falan bir araya geliniyor ama yine de canım acıyor aile tablosu gibi.
Bizim henüz çocuğumuz yok. Ama ben de ailemiz için çok çaba sarfediyorum, zor anlarında ona bir omuz oluyorum hep destek olmaya çalışıyorum ama böyle görünce biz aile değilmişiz gibi hissediyorum.
Çok severek evlendim, hala da çok seviyorum bu kadar yıldır hiçbir yanlışını görmedim ama ona hissettirmesem de fotoğraflarını gördüğümde böyle hissetmem normal mi?
Bugün ilk kez boşanmayı düşündüm, kendisi çok iyi bir insan ama ben ölene kadar böyle mi hissedeceğim? Veya benim de bir çocuğum olduğunda biraz daha aile gibi hissettiğimde bu hisler geçer mi?
Benim hiçbir suçum yok inanın dediğim gibi tanıştığımda 1,5 sene önce boşanmıştı, kimseyi ekarte etmek gibi de bir niyetim yok. Bir tek merak ettiğim bu hisler normal mi?
 
Merhaba kızlar.. aslında içimi dökmek istedim biraz..

Eşimle 1 sene önce evlendik. Tanıştığımızda (yaklaşık 5 sene önce) 1,5 yıl önce boşanmıştı.
Ben bu adama aşık oldum hem de öyle böyle değil. Hiçbir falsosu yoktu, boşanmaktan başka.
Boşanmalarında şiddetli geçimsizlikten başka bir detay yok. Bu konuları uzun uzun konuştuk zaten, benim bildiğim başka bir şey yok, birbirlerini sevmeyi bırakıp boşanmışlar.
Eski eşiyle veya kızıyla kaotik ilişkilerimiz yok. Kızı beni sever bir abla olarak, ben de onu eşimin kızı olarak seviyorum. Eski eşiyle de iletişimleri tamamen çocuk üzerine bunda da bir sorun yok.
Benim sorunum bugün kızının doğum günüydü. Ben de kızına doğum gününde giymesi için bir şeyler hediye almıştım, merak ettim bir de pastasını görmek istedim fotoğrafları gösterebilir misin dedim? 1-2 kere “ya ben de görmedim daha fotoğrafları, birileri çekti bir sürü fotoğraf var” dedi. Ben de ne göreceğimi biliyorum, bugün nereye gittiğini de biliyorum sorun yok dedim fotoğraflara baktım. Canımı acıtmaz sandım ama her seferinde canımı yakıyor. Yanlış anlaşılmasın böyle doğum günlerinde falan bir araya geliniyor ama yine de canım acıyor aile tablosu gibi.
Bizim henüz çocuğumuz yok. Ama ben de ailemiz için çok çaba sarfediyorum, zor anlarında ona bir omuz oluyorum hep destek olmaya çalışıyorum ama böyle görünce biz aile değilmişiz gibi hissediyorum.
Çok severek evlendim, hala da çok seviyorum bu kadar yıldır hiçbir yanlışını görmedim ama ona hissettirmesem de fotoğraflarını gördüğümde böyle hissetmem normal mi?
Bugün ilk kez boşanmayı düşündüm, kendisi çok iyi bir insan ama ben ölene kadar böyle mi hissedeceğim? Veya benim de bir çocuğum olduğunda biraz daha aile gibi hissettiğimde bu hisler geçer mi?
Benim hiçbir suçum yok inanın dediğim gibi tanıştığımda 1,5 sene önce boşanmıştı, kimseyi ekarte etmek gibi de bir niyetim yok. Bir tek merak ettiğim bu hisler normal mi?
Abartmayın yahu siz bunu bilerek evlenmişsiniz zaten bir kızı var tabiki onun için annesiyle illa ki bir araya gelecekler doğum günlerinde ya da başka bir sebeple çocukla ilgili. Bu sebeple boşanmayı düşünmeniz saçma önceden düşünup çocuklu adamla evlenmeseydiniz madem.
 
Bir araya geliniyor zaten toplantılar, gösteriler veya bu tarz etkinlikler onun bilincindeyim.
Ama bugün fotoğraflara bakarken “biliyorum zaten merak etme” dediğimde kendime çok güveniyordum, ama fotoğrafları görünce baş edemedim bu duygularla. Ne yapacağımı bilemiyorum :KK43:
 
Merhaba kızlar.. aslında içimi dökmek istedim biraz..

Eşimle 1 sene önce evlendik. Tanıştığımızda (yaklaşık 5 sene önce) 1,5 yıl önce boşanmıştı.
Ben bu adama aşık oldum hem de öyle böyle değil. Hiçbir falsosu yoktu, boşanmaktan başka.
Boşanmalarında şiddetli geçimsizlikten başka bir detay yok. Bu konuları uzun uzun konuştuk zaten, benim bildiğim başka bir şey yok, birbirlerini sevmeyi bırakıp boşanmışlar.
Eski eşiyle veya kızıyla kaotik ilişkilerimiz yok. Kızı beni sever bir abla olarak, ben de onu eşimin kızı olarak seviyorum. Eski eşiyle de iletişimleri tamamen çocuk üzerine bunda da bir sorun yok.
Benim sorunum bugün kızının doğum günüydü. Ben de kızına doğum gününde giymesi için bir şeyler hediye almıştım, merak ettim bir de pastasını görmek istedim fotoğrafları gösterebilir misin dedim? 1-2 kere “ya ben de görmedim daha fotoğrafları, birileri çekti bir sürü fotoğraf var” dedi. Ben de ne göreceğimi biliyorum, bugün nereye gittiğini de biliyorum sorun yok dedim fotoğraflara baktım. Canımı acıtmaz sandım ama her seferinde canımı yakıyor. Yanlış anlaşılmasın böyle doğum günlerinde falan bir araya geliniyor ama yine de canım acıyor aile tablosu gibi.
Bizim henüz çocuğumuz yok. Ama ben de ailemiz için çok çaba sarfediyorum, zor anlarında ona bir omuz oluyorum hep destek olmaya çalışıyorum ama böyle görünce biz aile değilmişiz gibi hissediyorum.
Çok severek evlendim, hala da çok seviyorum bu kadar yıldır hiçbir yanlışını görmedim ama ona hissettirmesem de fotoğraflarını gördüğümde böyle hissetmem normal mi?
Bugün ilk kez boşanmayı düşündüm, kendisi çok iyi bir insan ama ben ölene kadar böyle mi hissedeceğim? Veya benim de bir çocuğum olduğunda biraz daha aile gibi hissettiğimde bu hisler geçer mi?
Benim hiçbir suçum yok inanın dediğim gibi tanıştığımda 1,5 sene önce boşanmıştı, kimseyi ekarte etmek gibi de bir niyetim yok. Bir tek merak ettiğim bu hisler normal mi?
Fotoğraflarda evli çiftler gibi samimi pozlar vermişler ise problem. Sonuçta herkes bosandiklarini biliyor sıcak pozlar vermelerine gerek yok. Ama yine de aynı pozda bile bulunmaları sizi rahatsız edebilir bu normal. Bilerek evlenmiş olmanız gerekir.
Eşinizden eski eşine karşı bir ilgi yada sizinle onu bir karşılaştırma durumu yoksa, boşanacak bir şey yok bence. İçiniz de çözmeniz gereken bir konu ve eşinize de durumu açabilirsiniz, anlayışla karşılaması gerekir
 
Çocuğu küçük olduğu için sık sık bir araya gelecekler ve bu sizi üzecek her seferinde.

ama siz şöyle düşünün, zaten bitmemiş bir şeyler olsaydı boşanmazlar ya da o 1,5 yıl içinde barışırlardı. E zaten kadının da hayatına biri girer, onlar sadece anne baba. Birbirlerine sokulmadılar, omuza el kol koymadılarsa bence sıkıntı yok
 
Bir araya geliniyor zaten toplantılar, gösteriler veya bu tarz etkinlikler onun bilincindeyim.
Ama bugün fotoğraflara bakarken “biliyorum zaten merak etme” dediğimde kendime çok güveniyordum, ama fotoğrafları görünce baş edemedim bu duygularla. Ne yapacağımı bilemiyorum :KK43:
Bu durumda yapacaginiz birşey yok söylerseniz siz kötü olursunuz zaten onlar anne baba olarak üzerlerine düşeni yapıyorlar dedigim gibi önceden iyi düşünmeliydiniz böyle olacağıni ön görmeliydiniz.
 
Evlenmeden evvel çocuğunun olduğunu ve bu sebeple eski eşle asgari düzeyde de görüşüleceğini biliyordunuz bu nedenle ya güdeceksiniz ya da gideceksiniz elden bir şey gelmez. İnsan bazen yaşamadığı zaman öyle bir durum olursa hallederim yaa der. Ama işler öyle olmaz,duygular girince devreye insanın gözü öyle medeniyet falan görmüyor malasef ki.
 
Bazı anne babalar ikinci evliliklerinde çocukları hiçleştirip evliliklerine odaklanıp o ailesine ve çocuklarına adapte olurlar mesela?Düsünün esiniz cocuguna iyi bir baba olmasaydı? Sizin çocuğunuza nasıl olacaktı?Bir aile degil sadece anne babalar.Bu düsünceyi benimserseniz huzursuz olmasınız.
 
Merhaba kızlar.. aslında içimi dökmek istedim biraz..

Eşimle 1 sene önce evlendik. Tanıştığımızda (yaklaşık 5 sene önce) 1,5 yıl önce boşanmıştı.
Ben bu adama aşık oldum hem de öyle böyle değil. Hiçbir falsosu yoktu, boşanmaktan başka.
Boşanmalarında şiddetli geçimsizlikten başka bir detay yok. Bu konuları uzun uzun konuştuk zaten, benim bildiğim başka bir şey yok, birbirlerini sevmeyi bırakıp boşanmışlar.
Eski eşiyle veya kızıyla kaotik ilişkilerimiz yok. Kızı beni sever bir abla olarak, ben de onu eşimin kızı olarak seviyorum. Eski eşiyle de iletişimleri tamamen çocuk üzerine bunda da bir sorun yok.
Benim sorunum bugün kızının doğum günüydü. Ben de kızına doğum gününde giymesi için bir şeyler hediye almıştım, merak ettim bir de pastasını görmek istedim fotoğrafları gösterebilir misin dedim? 1-2 kere “ya ben de görmedim daha fotoğrafları, birileri çekti bir sürü fotoğraf var” dedi. Ben de ne göreceğimi biliyorum, bugün nereye gittiğini de biliyorum sorun yok dedim fotoğraflara baktım. Canımı acıtmaz sandım ama her seferinde canımı yakıyor. Yanlış anlaşılmasın böyle doğum günlerinde falan bir araya geliniyor ama yine de canım acıyor aile tablosu gibi.
Bizim henüz çocuğumuz yok. Ama ben de ailemiz için çok çaba sarfediyorum, zor anlarında ona bir omuz oluyorum hep destek olmaya çalışıyorum ama böyle görünce biz aile değilmişiz gibi hissediyorum.
Çok severek evlendim, hala da çok seviyorum bu kadar yıldır hiçbir yanlışını görmedim ama ona hissettirmesem de fotoğraflarını gördüğümde böyle hissetmem normal mi?
Bugün ilk kez boşanmayı düşündüm, kendisi çok iyi bir insan ama ben ölene kadar böyle mi hissedeceğim? Veya benim de bir çocuğum olduğunda biraz daha aile gibi hissettiğimde bu hisler geçer mi?
Benim hiçbir suçum yok inanın dediğim gibi tanıştığımda 1,5 sene önce boşanmıştı, kimseyi ekarte etmek gibi de bir niyetim yok. Bir tek merak ettiğim bu hisler normal mi?

Beş yıldır bu adam hayatında, adamın kızıyla ve eski eşiyle bu şekilde fotoğraflarını defalarca görmüşsündür. Beş yıldır buna alışmadın mı? Evliliğiniz, sevgili olmanız yeni olsa anlarım bu hali ama beş koca yıl geçmiş.
 
Dediğim gibi ben de duygularımı anlamlandıramıyorum kendimi suçluyorum. Bunda hiçbir şey yok olması gerektiği gibi anne baba olarak çocuklarının yanındalar.
Eşime de bir şey söyleyemiyorum, zaten söylesem ne söyleyeceğim?
Hastalıklı gibi gözükmek istemedim, bundan da rahatsız olunur mu..
Sadece bugün içten içe çok dışlanmış hissettim fotoğraflara bakınca, halbuki evliliğimizde iç içe dış dışayız bir tek çocuğumuz yok, ben hazır hissetmediğim için.
Elbette evlenirken bazı şeylerin bilincindeydim ama insan bazı şeyleri halı altına süpürüyor hep güzellikleri görmek istediği için
 
Eşinizin eski eşini kendinizden üst seviyede bir rakip olarak görüyorsunuz sanırım, hissettikleriniz bunu işaret ediyor. 5 yıl boyunca bunu atlatamamanın başka açıklaması yok gibi.
 
Çocuğunuz istemenize rağmen şuan için olmuyor mu? Böyle bir şeyin eksiklik hissiyle biz aile değiliz ama onlar aile gibi bir düşünceye kapılmış olabilir misiniz? Aile gibi olmak ve hissetmek için bir çocuğun olması şart değil diye düşünüyorum.
Henüz 1 yıldır evliyiz, çocuk için de ben hala hazır hissedemiyorum kendimi ebeveyn olma konusunda. Kariyer açısından da bazı yapmak istediklerim var hala.
Aile olmak konusuna gelince eşimle çok şeyler yaşadık.
Hatta açmış olduğum bir konu var erkek kardeşimle alakalı, o annesini kaybetti bu süreçte vs.. hep elele olduk, birbirimize destek olduk.
Ben de bu yüzden anlandıramadım hislerimi. Onların pozunu öyle görmüş olabilirim ama şu 5 yılda birbirimize kol kanat gererek yaşadıklarımız tamam ama çocuk yapmadığım için mi onların fotoğrafını görünce böyle içim eziliyor :KK43:
 
Bazı anne babalar ikinci evliliklerinde çocukları hiçleştirip evliliklerine odaklanıp o ailesine ve çocuklarına adapte olurlar mesela?Düsünün esiniz cocuguna iyi bir baba olmasaydı? Sizin çocuğunuza nasıl olacaktı?Bir aile degil sadece anne babalar.Bu düsünceyi benimserseniz huzursuz olmasınız.
Benim eşimi tanıdığımda düşündüğüm tek şey, çocuğuna çok iyi baba ilerde benim de çocuğuma çok iyi baba olur demek oldu. Bütün arkadaşlarım ama çocuğu var diye burun kıvırdığında ben hep bunu savundum ama bugün böyle hissetmem acaba yanlış bir karar verdim dedim
 
Eşinizle hiçbir sorununuz olmadığını ve çok sevdiğinizi söylüyorsunuz. Ama çocuğu için eski eşiyle aynı ortama girmesi belli ki sizi epey rahatsız etmiş ve sevginizin önüne geçmeye başlamış ki boşanmayı düşünüyorsunuz. Bu tarz evlilikler zordur. Bu yüzden en başında çok iyi düşünüp evlilik kararı almak gerekir. Umarım hakkınızda hayırlısı olur.
 
Eşinizle hiçbir sorununuz olmadığını ve çok sevdiğinizi söylüyorsunuz. Ama çocuğu için eski eşiyle aynı ortama girmesi belli ki sizi epey rahatsız etmiş ve sevginizin önüne geçmeye başlamış ki boşanmayı düşünüyorsunuz. Bu tarz evlilikler zordur. Bu yüzden en başında çok iyi düşünüp evlilik kararı almak gerekir. Umarım hakkınızda hayırlısı olur.
Teşekkür ederim çok sağolun. Evet eşimi çok seviyorum severek de evlendim. Zaten hiç kimseyi suçlayamam, bunları bilerek evlendim.
Evet bilerek evlendim ama bu hisler neden bu kadar zor? Kendi kendime çok ağladım yanlış bir evlilik mi yaptım diye. Eşime söylesem ne söyleyeceğim sen olması gerekeni yaptın iyi bir ebeveyn oldun mu?
Yine de bunları bilerek evlenmeme rağmen fotoğraflarını görünce böyle üzüldüğüm için bir kere daha suçladım kendimi. Bu yüzden ilk kez sessiz sedasız boşanmak istedim :KK43: çok çıkmazda olduğum için başlık açtım…
 
Teşekkür ederim çok sağolun. Evet eşimi çok seviyorum severek de evlendim. Zaten hiç kimseyi suçlayamam, bunları bilerek evlendim.
Evet bilerek evlendim ama bu hisler neden bu kadar zor? Kendi kendime çok ağladım yanlış bir evlilik mi yaptım diye. Eşime söylesem ne söyleyeceğim sen olması gerekeni yaptın iyi bir ebeveyn oldun mu?
Yine de bunları bilerek evlenmeme rağmen fotoğraflarını görünce böyle üzüldüğüm için bir kere daha suçladım kendimi. Bu yüzden ilk kez sessiz sedasız boşanmak istedim :KK43: çok çıkmazda olduğum için başlık açtım…
Madem eşinizle mutlusunuz ve çok seviyorsunuz öyleyse acele bir karar almayın. Biraz daha zaman tanıyın kendinize. Empati yapın mesela, çocuğu olan taraf eşiniz değil de siz olabilirdiniz. Çocuğunuzun mutluluğu için eski kocanızla aynı ortama girebilirdiniz. Eşinizin sizi anlamasını beklerdiniz değil mi? Belki böyle düşünmek size biraz yardımcı olur. 🥹 ama bu şekilde devam edemem diyorsanız da hak veririm çünkü gerçekten zor...
 
Eşinizin eski eşini kendinizden üst seviyede bir rakip olarak görüyorsunuz sanırım, hissettikleriniz bunu işaret ediyor. 5 yıl boyunca bunu atlatamamanın başka açıklaması yok gibi.
Bi rakip olarak görmüyorum yanlış anlamayın. Öyle bir durumumuz diyaloğumuz olmadı. Sadece duygularımı anlamlandıramadım. Kadın olduğum için mi böyle hissediyorum yoksa henüz çocuk yapmadığım için yeterince aile gibi göremedim mi…
 
Bi rakip olarak görmüyorum yanlış anlamayın. Öyle bir durumumuz diyaloğumuz olmadı. Sadece duygularımı anlamlandıramadım. Kadın olduğum için mi böyle hissediyorum yoksa henüz çocuk yapmadığım için yeterince aile gibi göremedim mi…

Çocukla alakası nedir bilmem, ama eşiniz kadınla yan yana geldiğinde boşanmayı düşünecek kadar boşluğa düşüyorsanız bazı gerçeklerden kaçıyor olabilirsiniz.
 
X