- 20 Haziran 2024
- 1.029
- 1.061
- 48
- 48
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Teşekkür ederim. Evet orda eşimi bırakıp oğlumun yanına koştum içgüdüsel olarak. Aslında bebeğim uyuyordu yani yanına koşmamı gerektirecek bir şey yoktu ama ne bileyim tehlike içindeyiz diye algıladım herhalde ona koştum :’)Destek vermeyip sinirlenmenizi anlayabiliyorum ben, annelik içgüdüsel bir şeydir, o an çocuğunuzun tehlikede oldugunu düşündünüz ve gelecek için kaygilandiniz, bunun icin suçlanamazsiniz. Umarim esiniz düzelir
Benim kadar çok psikolog psikiyatrist gören azdır ya anksiyete panik atak kronik depresyon okb tanılarımdan dolayı 15 sene ilaç kullandım. Son 5 yıldır kullanmıyorum ama :) şu an iyiyim aslında niye öyle dedin ki.Siz daha önce kendiniz bir psikiyatrist ya da psikologla hiç görüştünüz mü? Tüm konularinizi göz önüne alırsak sizinle ilgili bir tahminim var ve şimdiye kadar bir uzman görmediğinizi düşünüyorum.
Durumunun bebeginizle bir alakasi yok gördüğünüz gibi,sizinki aşırı korumacılık gibi bir şey.Teşekkür ederim. Evet orda eşimi bırakıp oğlumun yanına koştum içgüdüsel olarak. Aslında bebeğim uyuyordu yani yanına koşmamı gerektirecek bir şey yoktu ama ne bileyim tehlike içindeyiz diye algıladım herhalde ona koştum :’)
KesinlikleNesini teselli edeceksiniz ki gitsin tedavi olsun. Uyku laboratuvarları var, eeg falan hepsine girdi mi? Nöroloji deneyin hatta normal değil bu tepkisi.
Abim böyleydi kızı suratına otura otura torpuledi yengem önce sesleniyor sonra dokunuyor. Mesela askimm hayatimm falan diyor hafif uyandırıyor sonra dokunuyor. Ama en büyük etken kızı oldu. Bizim cimcime heyecanla yatan babasının üstüne atlaya atlaya abim yendi bağırarak uyanmayı.3 yıllık evliyiz 5 aylık oğlum var.
Eşimle evlendiğimizden beri uyku terörü problemi var. Toplamda 4 kez oldu. Neredeyse senede bir yaşıyoruz. Uyuyorsa ve ben seslenerek uyandırdıysam oldu hepsinde de. Ben sesleniyorum ve o aniden aşırı korkarak bağırmaya başlıyor sanki baş ucunda katil gördü öyle söyleyeyim yani son kuvvetiyle böğürüyor resmen ve kaçmaya çalışıyor gibi tekmeler savuruyor filan.
Bebek doğmadan önce bunun için psikoloğa gitmişti ama çözüm olmadı zaten psikolog da bunun çözülebilir veya tedavi edilmesi gereken bir şey olmadığını ima etmişti.
Şimdi bebek var, dünkü bağırmasını duymadı farklı odada uyuyordu. Ama bir gün onun yanında da yapar veya çocuk büyür babasına seslenir o da böyle çığlık kıyamet uyanır diye çok korkuyorum. Yatakları ayırmak da istemiyorum ama düşünmekten uyuyamadım gece.
Ne yapabiliriz? Başka bir psikolog veya psikiyatriye gitsek çözüm olur mu?
Ek olarak eşim de gece bana kırılmış çünkü “orda kalbim yerinden çıkacak deli hibi atıyordu korkarak uyandım ne olduğunu anlamadım çok kötü durumdaydım ama sen bana geçmiş olsun deyip sarılmadan başka psikologa git dedin” dedi. Evet o an tek aklımdaki oydu ama kim olsa bunu düşünür ben anneyim sonuçta onu teselli etmeden önce oğlumu düşünmeliyim.