İşte bütün konunun özeti çok güzel açıklamışsınız yazma sebebim de bunları duymaktı zaten teşekkür ederim. Evet tetikleyen bir hareket yaptım kabul ediyorum önce kendimde bir şeyleri kontrol edicem hâlâ olmuyorsa içim rahat şekilde en azından ben de hiç hata yok diyerek yoluma bakabilirim
Çok doğru cocuk için katlanıyorum yanlış çocuk olmadan önce de adamın huyu aynımıştır ki siz mi anlamadınız...Son iki cumlenın alnı varsa opucem
Gercı her yerinden opebılırım sorun degıl
Yorumun doğru olması gerçeği. Keşke tedavi olsaymış adam yafa aytılsaymış. Çocuk olmadan önce bela geliyorum demiş. Bak ben kendi evliliğim de eşimle tartışıyoruz bu evliliğe güvenmiyorum diye 1 yıl terapi aldım. Ve üstüne aile terapisine gittik şimdi evliliğe anca güvendim. Şimdi cocuk plan yapmaya başladım....Eşinizin sizi manipüle etmesine bile gerek yok. Siz zaten kendinizi kandırıyorsunuz bu adamdan ayrılmamak için. Bu adam iyi, size yardım eden biri de neden arabadan inerken size yardım etmiyor da söyleniyor anca? Maşallah çokta sevecen biriymiş, en küçük tartışmada alevlenip şiddete başvuruyor, sevecen olmasa neler olacak düşünmek bile istemiyorum.
2-3 aylık evlilikte şiddet varken adam tedavi olsun diye çaba göstermemişsiniz, ayrılmamışsınız, ailenize söylememişsiniz bir de marifet gibi çocuk yapmışsınız. Bu seferde adam siz kucağınızda, yanınızda bebek varken şiddet uyguluyor. Sizin tabirinizle ne kadar "sevecen" bir adam maşallah.
Sizde de öfke kontrolü yok eşinizde de. Ayrıca siz bu adamdan boşanmayacaksınız o belli, lütfen artık yapmayacağınız şeyleri de tehdit olarak adama sunmayın. Adama yemez artık bunları, yaptığınız bir şey yok çünkü.
Ben degılım kı konu sahibiÇok doğru cocuk için katlanıyorum yanlış çocuk olmadan önce de adamın huyu aynımıştır ki siz mi anlamadınız...
Yeni evliyken dayak yiyip, üstüne akıllanmayıp çocuk yapıp yine yemişsiniz. Tebrik ediyorum. Şimdi çocuğunuz babasız kalmasın diye boşanmazsınız da? Anlam veremiyorum gerçekten. Anne baba evinde prensesler gibi yaşarken elin herifinin gelip size vurmasını nasıl sineye çekiyorsunuz ? Babanız 2 bağırsa gücünüze gidiyor elin herifi dövüyor hala seviyorum oluyor. Öyle adama karşılık kalbini görmeyeceksin. O size vururken sevdiğini düşünüyor mu sizce ? Seven insan vurur mu sevdiğine ? Görmüyor musunuz kadına şiddet ve kadın olaylarını. Nasıl hala ne yapsam diyorsunuz?29 yaşındayız, 3 aylık bebeğim var, 2 senedir evliyiz.
Eşim normalde ilgili, sevecen , sadık evde sürekli bana yardım eden yemek temizlik yapan evden işe işten eve ailesiyle zaman geçiren sıradan çok da sorunlu sayılamayacak birisi.
Ama en ufak çok ufak bi gerginlik birden parlayan çok çabuk da pişman olup sonra da ayaklarıma kapanacak kadar pişman olup affetmem için uğraşan birisi.
Şiddet olayı 2. Kez oluyor. İlk yaşadığımız da henüz 2/3 aylık evliydik tartışmaya başladığımız da ben ailesi için çok fazla hakaret etmiştim aşırı derecede ağır şeylerdi bana vurdu o vurunca bende ona saldırmaya çalıştım deliye döndüm elime geleni fırlatmaya çalıştım ama erkek tabi o bana daha büyük şekilde döndü gürültüden kapıya polis geldi. Bir kaç hafta ailemin yanına gittim onlara söylemedim sonra tabi kapıda yatmalar ağlamalar sızlamalar yalvarmalar derken affettim döndüm.
O günden sonra hiç şiddetli kavgalarımız olmadı hakaret etmedik korkmuştuk bende yapmadım oda yapmadı.
Bugüne kadar, bugün bebeğimle ilgilenirken uyuya kalmışım telefonumda her zaman olduğu gibi sessizdeydi. Eşim dışarıya çıkmıştı aramış yorgunluktan olacak 2 saat kadar uyumuşum 11 kez aramış , merak etmiş. Neyse geldi uyku sersemiydim zaten kapıyı sert şekilde vurdu poşetleri falan attı sertçe niye açmıyosun ya vs dedi uyumuşum dedim telefonun niye sessizde Cart curt. Her konuda böyle hemen beni suçlar en basiti 1 hafta kadar şehir dışına çıkmıştık haliyle kombiyi kapatalım dedim. Döndüğümüzde açılmadı başladı senin yüzünden işte kapatmayalım dedim sana açılmıyor işte diye söylendi. Başka bi örnek arabadan iniyorum bebek çantası kabanım falan derken çat diye inemiyosun tabi hemen of hızlı olsana biraz diyor. Haftasonu AVM ye gidiyoruz ya da markete keyfi olan bir şey değil, trafik oluyor bizi bu trafikte dışarı çıkarttın al işte diye söyleniyor.
Bugüne gelince telefonunu niye açmıyorsun diye geldi bende artık tavırlarından çok bunaldığım için olacak uyudum suç mu nesini anlamıyorsun diye yükseldim bağırma bana diye karşılık verdi yeter artık sıkıldım senden bunda ne var uyumak suç mu dedim derken tartışma büyüdü kucağımda bebeğim vardı elimde ki telefonu ona doğru fırlattım kalk gözümün önünden diye bağırdım. Kalktı saçımdan tuttu en nefret ettiğim şeyi yaptı bi kez yaptın bu sefer izin vermiycem dedim polisi arıycam ailemi arıycam çağırcam dedim bende ona saldırdım vurdum karşılık vermedi. Saatlerdir ağlıyorum böyle bir ilişkim olduğu için üstüne bebeğimin yanında bunları yaşadığım için çok üzgünüm ama artık sabrımda kalmadı.
Annemi aradım gelin beni alın diye ne oldu dedi konuyu anlattım ama daha önce de olduğu gibi vurduğunu söylemedim. Oda sakin ol çocuğun yanında bağırmayın vs dedi geri oturdum.
Şiddet konusu her ne kadar zaman geçtikçe unutmuşum gibi olsa da ruhumu çok fazla zedeleyen bir şey kalıcı hasarlar bırakıyor.
Ne yapacağımı ne düşüneceğimi bilmiyorum.
Paylaşabileceğim kimse yok, ne yapmam gerekiyor fikirlerinizi bekliyorum
Bu yorumunuzu da şok içinde okumuştum. Şiddet düzelmez. Kalkan el inmez.Biz çok severek evlendik. Sevgiliyken nişanlıyken pek problem yoktu öyle şiddetli kavgalarımız olmuyordu. Evlendik ilk haftadan ailesi sebepli ekonomik nedenler ve eşimin çok aşırı tepkileriyle başlayan ama benim sıradışı tepkilerimle devam eden kavgalar etmeye başladık. Bir kere o kadar büyük bi kavga ettik ki birbirimize vurduk tabi ben 1 kere vurduysam o bana daha şiddetli dönüyordu zaman zaman aklıma gelir şuan bile anlatırken kötü oluyorum sevdiğim insandan şiddet gördüm çünkü. Sonra evden gittim 1 hafta kadar dönmedim. Eşimi çok seviyordum normalde hiç bir problemimiz yoktu ama o gün ikimizde gözü dönmüş gibiydik polis bile gelmişti kapıya.
Sonra döndüm eve affettim çünkü bende çok aşırı küfürler ve tepkiler vermiştim. Belkide bir çok kişi bahane olamaz şiddetin vs diyecek evet olamaz ama çok yeni evliydim. Üzerinden 1.5 yıl geçti bir daha asla öyle kavga etmedik bende korktum oda çok korktu o gün. Aslına bakarsanız sadece hakaret boyutunda da sık sık kavga ediyorduk saygı kalmamıştı o gün yapacağımızın en ucunu yaptık söyledik ama sonucunu da gördük ve bu bize iyi geldi bir daha hakaret bile etmedik seviyeli tartışmayı ya da işte sırayla altttan almayı sorunları çözmeyi öğrendik.
Sizin tam olarak kavga sebebiniz nedir ?
Suçlayıcı tavır dediğiniz şey psikolojik şiddet evet fakat sizin söylediğinize göre ilk fiziksel şiddetten sonra bir daha fiziksel şiddet yaşanmadığı için bunu tercihen göz ardı etmişsiniz ve çocuk sahibi olmuşsunuz. Fiziksel şiddeti size göre affedilebilir oranda 1 kez yaşatmasını anlarım, peki konuda bahsettiğiniz bu suçlayıcı tavırlara 1 günde mi kavuştu?Hak etmişsin diyor büyük bi kesim tabi ya erkek ya bir tek o gerilebilir kızabilir sen hep alttan alacaksın bebeğim canım ben düşüncem tamam ama oda baba oda düşünecek sadece fiziksel şiddet değil ki sürekli suçlayıcı tavır tavırda piskolojik şiddet. evet bende şiddet meyilliyim bana vurmaya kalkarsa birisi o saatten sonra hiç bir şey görmez gözüm gücümün yettiğince zarar vermeye çalışırım gözüm döner ki yapmaya çalıştım durdu karşımda özür dilerim lütfen bebek korkacak bana ver sakinleş diye yalvarmaya başladı o yüzden olay fazla büyümedi yoksa çok daha kötüsü olurdu. Ben telefonu duvara fırlattığımda kalkıp dışarı çıksaydı ben ondan özür dilerdim oda bunları düşünecek oturup ben daha nasıl alttan alırım da adam bana vurmaz diye düşünmüycem sadece
Diğer söylediklerinizde haklı olabilirsiniz ama kekemeliğin söylediklerinizle alakası yok.. uzun zaman dil ve konuşma terapistinin yolunu aşındırmış bir ebeveyn olarak hatanızı düzenletmek istedim..O çocuk kekeme olur psikolojisi bozulur ileride altına yapar yahu çocuk kimin umurunda
her böyle konuda sonunda çocuk için içim yanarak kapatıyorum konuyu. Belli kadınlar kendine bunu layık görüyor da, el kadar bebekler kendini de savunamayacak durumda ve şimdiden şiddetin içinde. Allah bebeklere de hayırlı ana baba nasip etsinBu aralar tüm dayak yiyen kadınlar kocalarını savunmaya geçiyor ne garip ya. Başta konu açıyorlar sonra hop savunma.
Açma kardeşim o zaman ye dayağını otur
Benim aklıma şey geliyor bu durumda, kendilerine yandaş arıyorlar benzer hikaye arıyorlar birileri çıkıp diyecek ki bak her erkek böyle sıkma canını bizim ki de dövüyor erkek olsun başında boşanma kocandır döver de ne olacak falan diyecek diye bir umut açıyorlar konuyu..
Gerçekten sevecen ve sorunlu sayılamayacak biriymiş29 yaşındayız, 3 aylık bebeğim var, 2 senedir evliyiz.
Eşim normalde ilgili, sevecen , sadık evde sürekli bana yardım eden yemek temizlik yapan evden işe işten eve ailesiyle zaman geçiren sıradan çok da sorunlu sayılamayacak birisi.
Ama en ufak çok ufak bi gerginlik birden parlayan çok çabuk da pişman olup sonra da ayaklarıma kapanacak kadar pişman olup affetmem için uğraşan birisi.
Şiddet olayı 2. Kez oluyor. İlk yaşadığımız da henüz 2/3 aylık evliydik tartışmaya başladığımız da ben ailesi için çok fazla hakaret etmiştim aşırı derecede ağır şeylerdi bana vurdu o vurunca bende ona saldırmaya çalıştım deliye döndüm elime geleni fırlatmaya çalıştım ama erkek tabi o bana daha büyük şekilde döndü gürültüden kapıya polis geldi. Bir kaç hafta ailemin yanına gittim onlara söylemedim sonra tabi kapıda yatmalar ağlamalar sızlamalar yalvarmalar derken affettim döndüm.
O günden sonra hiç şiddetli kavgalarımız olmadı hakaret etmedik korkmuştuk bende yapmadım oda yapmadı.
Bugüne kadar, bugün bebeğimle ilgilenirken uyuya kalmışım telefonumda her zaman olduğu gibi sessizdeydi. Eşim dışarıya çıkmıştı aramış yorgunluktan olacak 2 saat kadar uyumuşum 11 kez aramış , merak etmiş. Neyse geldi uyku sersemiydim zaten kapıyı sert şekilde vurdu poşetleri falan attı sertçe niye açmıyosun ya vs dedi uyumuşum dedim telefonun niye sessizde Cart curt. Her konuda böyle hemen beni suçlar en basiti 1 hafta kadar şehir dışına çıkmıştık haliyle kombiyi kapatalım dedim. Döndüğümüzde açılmadı başladı senin yüzünden işte kapatmayalım dedim sana açılmıyor işte diye söylendi. Başka bi örnek arabadan iniyorum bebek çantası kabanım falan derken çat diye inemiyosun tabi hemen of hızlı olsana biraz diyor. Haftasonu AVM ye gidiyoruz ya da markete keyfi olan bir şey değil, trafik oluyor bizi bu trafikte dışarı çıkarttın al işte diye söyleniyor.
Bugüne gelince telefonunu niye açmıyorsun diye geldi bende artık tavırlarından çok bunaldığım için olacak uyudum suç mu nesini anlamıyorsun diye yükseldim bağırma bana diye karşılık verdi yeter artık sıkıldım senden bunda ne var uyumak suç mu dedim derken tartışma büyüdü kucağımda bebeğim vardı elimde ki telefonu ona doğru fırlattım kalk gözümün önünden diye bağırdım. Kalktı saçımdan tuttu en nefret ettiğim şeyi yaptı bi kez yaptın bu sefer izin vermiycem dedim polisi arıycam ailemi arıycam çağırcam dedim bende ona saldırdım vurdum karşılık vermedi. Saatlerdir ağlıyorum böyle bir ilişkim olduğu için üstüne bebeğimin yanında bunları yaşadığım için çok üzgünüm ama artık sabrımda kalmadı.
Annemi aradım gelin beni alın diye ne oldu dedi konuyu anlattım ama daha önce de olduğu gibi vurduğunu söylemedim. Oda sakin ol çocuğun yanında bağırmayın vs dedi geri oturdum.
Şiddet konusu her ne kadar zaman geçtikçe unutmuşum gibi olsa da ruhumu çok fazla zedeleyen bir şey kalıcı hasarlar bırakıyor.
Ne yapacağımı ne düşüneceğimi bilmiyorum.
Paylaşabileceğim kimse yok, ne yapmam gerekiyor fikirlerinizi bekliyorum
Ne kadar gururlu bir kadın aman allahım hayran oldumO bana vurduğu an bende ipler kopar evet bende ona saldırırım ortalığı yıkarım yapmayacaktı
Aynı şeyden bahsedecektim.Ben de sessize alıp duymadığımda eşim endiselenir.Bu nedenle hep haber veririm,sessizde uyurum belki vs diye...Ama kavga olmamalı bunun sonu.Sadece endiselenmeli hadi korktuğu için biraz yükselsin ama o kadar...Bu saydıklarınız doğru değil çünkü böyle biri imajına hiç uymuyor.
İnsan eşine ulaşamadığında bağırmaz çağırmaz endişelenir. Şöyle anlatayım. Ben her uyuduğumda eşime haber veririm çünkü teli sessize alırım merak etmesin diye. Neyse bir akşam çocukları uyuturken uyuyakalmışım. Aramış aramış aramış bi baktım kapı çalıyor, kapı sesiyle uyandım.
Karşımda eşim Allah Allah.
Oh şükür dedi. Ne oldu dedim, açmadın çok merak ettim bir şey mi oldu diye korktum atladım motora nasıl geldim bu yolu bilmiyorum dedi. Sonra hemen yine gitti. Benimle kavga etmedi, sorun çıkarmadı, iyi olduğum için sevindi. Ben de olsam ben de sevinirim. Normal ilişkiler böyledir o yüzden anlattım.
Saçını çekiyor, her şeyde sorun çıkarıyor bu ne yani bunları yapma hakkını kendinde nasıp buluyor bu erkekler ben anlamıyorum zaten!
2 senede nasıl bu hale geldiniz ya. Ben utandım.29 yaşındayız, 3 aylık bebeğim var, 2 senedir evliyiz.
Eşim normalde ilgili, sevecen , sadık evde sürekli bana yardım eden yemek temizlik yapan evden işe işten eve ailesiyle zaman geçiren sıradan çok da sorunlu sayılamayacak birisi.
Ama en ufak çok ufak bi gerginlik birden parlayan çok çabuk da pişman olup sonra da ayaklarıma kapanacak kadar pişman olup affetmem için uğraşan birisi.
Şiddet olayı 2. Kez oluyor. İlk yaşadığımız da henüz 2/3 aylık evliydik tartışmaya başladığımız da ben ailesi için çok fazla hakaret etmiştim aşırı derecede ağır şeylerdi bana vurdu o vurunca bende ona saldırmaya çalıştım deliye döndüm elime geleni fırlatmaya çalıştım ama erkek tabi o bana daha büyük şekilde döndü gürültüden kapıya polis geldi. Bir kaç hafta ailemin yanına gittim onlara söylemedim sonra tabi kapıda yatmalar ağlamalar sızlamalar yalvarmalar derken affettim döndüm.
O günden sonra hiç şiddetli kavgalarımız olmadı hakaret etmedik korkmuştuk bende yapmadım oda yapmadı.
Bugüne kadar, bugün bebeğimle ilgilenirken uyuya kalmışım telefonumda her zaman olduğu gibi sessizdeydi. Eşim dışarıya çıkmıştı aramış yorgunluktan olacak 2 saat kadar uyumuşum 11 kez aramış , merak etmiş. Neyse geldi uyku sersemiydim zaten kapıyı sert şekilde vurdu poşetleri falan attı sertçe niye açmıyosun ya vs dedi uyumuşum dedim telefonun niye sessizde Cart curt. Her konuda böyle hemen beni suçlar en basiti 1 hafta kadar şehir dışına çıkmıştık haliyle kombiyi kapatalım dedim. Döndüğümüzde açılmadı başladı senin yüzünden işte kapatmayalım dedim sana açılmıyor işte diye söylendi. Başka bi örnek arabadan iniyorum bebek çantası kabanım falan derken çat diye inemiyosun tabi hemen of hızlı olsana biraz diyor. Haftasonu AVM ye gidiyoruz ya da markete keyfi olan bir şey değil, trafik oluyor bizi bu trafikte dışarı çıkarttın al işte diye söyleniyor.
Bugüne gelince telefonunu niye açmıyorsun diye geldi bende artık tavırlarından çok bunaldığım için olacak uyudum suç mu nesini anlamıyorsun diye yükseldim bağırma bana diye karşılık verdi yeter artık sıkıldım senden bunda ne var uyumak suç mu dedim derken tartışma büyüdü kucağımda bebeğim vardı elimde ki telefonu ona doğru fırlattım kalk gözümün önünden diye bağırdım. Kalktı saçımdan tuttu en nefret ettiğim şeyi yaptı bi kez yaptın bu sefer izin vermiycem dedim polisi arıycam ailemi arıycam çağırcam dedim bende ona saldırdım vurdum karşılık vermedi. Saatlerdir ağlıyorum böyle bir ilişkim olduğu için üstüne bebeğimin yanında bunları yaşadığım için çok üzgünüm ama artık sabrımda kalmadı.
Annemi aradım gelin beni alın diye ne oldu dedi konuyu anlattım ama daha önce de olduğu gibi vurduğunu söylemedim. Oda sakin ol çocuğun yanında bağırmayın vs dedi geri oturdum.
Şiddet konusu her ne kadar zaman geçtikçe unutmuşum gibi olsa da ruhumu çok fazla zedeleyen bir şey kalıcı hasarlar bırakıyor.
Ne yapacağımı ne düşüneceğimi bilmiyorum.
Paylaşabileceğim kimse yok, ne yapmam gerekiyor fikirlerinizi bekliyorum