Eşim neden çocuğa karşı tahamülsüz

İyi hoş diyorsunuz oturduğum yerde 2 yaş alacak kreş yok güvenilir bakıcıdq dünya parası Bu devirde el aleme nasıl güvencem babasıdır alışacak bakmalı ama ben onun yaptığının yanlış olduğunun farkına varması istiyorum bunu yapmanın yolu varmı bilmiyorum

Bir süre maaşınızı Bakıcıya verin. Düzen oturtana kadar. Sonra yarın gün en aazından destek olacak birini bulabilirsiniz belki. Konu komşuya sorun. Eminim eşinizden daha güvenilirdirler. 3-5 aya kreşler almaya başlar çocuğunuzu.
 
Eşinizi en iyi siz tanırsınız eğer çocuğun psikolojisi kötü olacaksa bence bir müddet çalışmayın. En azından 3 yaşına kadar. Tuvalet eğitimi tamamlanır ve kendini ifade edebilecek bir duruma gelir. Benim oğlum da 2 yaşında ve inanılmaz agresif. Konuşmaya çalışıyor anlamayınca vuruyor. Bazen ben bile zor sabrediyorum. Eşim de çok sabırlıdır ama inanılmaz zorlanıyoruz. Eşiniz için çok daha zor olabilir bu süreç.

Büyüme sürecinde eşinizi dahil etmeniz gerekirdi ayrıca. Anca öyle sabır ve tahammül gelişiyor. Bunun dışında öfke kontrol gibi bir sorun olabilir elbette bir uzman daha iyi yorum yapar ancak terapi görmesi iyi olurdu. Bence ebeveyn adaylarının çoğu çocuk istemeden önce terapi almalılar.
 
2 yaşında olmuş çocuk. Evde tutmanın ne faydası var? Kreşe verin. Arada da evde kalır çocukla vakit geçirirsiniz. Ben 2 çocuğumu da kreşte büyüttüm. Bakıcı sürecimiz de oldu kısa bir zaman diliminde çok kötüydü
Olduğum konumda 2 yaş kabul eden kreş yok malesef bir sene böyle idare edim diye düşünüyorum birde kreşe alışmaları nasıl oldu benim oğlan bana çok bağlı çocuk oyun evlerine götürdüğüm bile yarım saat sonra beni arıyor
 
Eşinizi en iyi siz tanırsınız eğer çocuğun psikolojisi kötü olacaksa bence bir müddet çalışmayın. En azından 3 yaşına kadar. Tuvalet eğitimi tamamlanır ve kendini ifade edebilecek bir duruma gelir. Benim oğlum da 2 yaşında ve inanılmaz agresif. Konuşmaya çalışıyor anlamayınca vuruyor. Bazen ben bile zor sabrediyorum. Eşim de çok sabırlıdır ama inanılmaz zorlanıyoruz. Eşiniz için çok daha zor olabilir bu süreç.

Büyüme sürecinde eşinizi dahil etmeniz gerekirdi ayrıca. Anca öyle sabır ve tahammül gelişiyor. Bunun dışında öfke kontrol gibi bir sorun olabilir elbette bir uzman daha iyi yorum yapar ancak terapi görmesi iyi olurdu. Bence ebeveyn adaylarının çoğu çocuk istemeden önce terapi almalılar.
Çok dahil etmeye çalıştım ama ben yapıyorum diye rahata alıyor yoksa alt değiştirmeyi benden daha iyi yapıyor bağzen yıkıyor ama ruh haline göre canı isterse yapar istemezse yapmaz çünkü ben evdeyim ama çalışırsam belki sorumluluk alır zaten işe başladıktan sonra 2 ay gibi bir deneme süreci oluyor baktım olmuyor çocuk kötü etkileniyor çıkarım biraz büyünce dönerim
 
3 yılın ardından sonunda işe başlicam gibi yarın görüşmeye gidicem özel güvenlik olarak havalimanında çalışıcam eşimde orda çalışıyor 8 saat ve vardiyalı çalışma sistemi var eşimle dönüşümle bakarız diye anlaştık ama eşim sürekli cayıyor halbuki görüşmeyi falan kendisi ayarladı işe alım müdürüne görüştü alıncağım büyük ihtimalle ama eşim çocuğa karşı çok öfkeli ve tahammülsüz herşey bağırıyor çocuk bişey yapsa onu kıracak bunu kıracak diye ortamı geriyor sürekli çocuğum 2 yaşında baya hareketli ve güçlüde durdurmak çok zor çok heyecanlıyım yarın için ama çalışan anneler napıyor nasıl yapmalıyım bilmiyorum eşimin neden böyle olduğunu anlamış değilim .
Çocuğa yine bagırdığı bir an çekin resti. Çocuğunuzun korunmaya ihtiyacı var.
 
Bence siz bidaha yorum yapmayın babasız büyüyen çocukların nekadar yarım olduğunu biliyoruz evet eşim bağırıyo ama asla zarar gelsin istemez bütün maddi ihtiyaçlarını karşılıyor oğlum çok akıllı ve mutlu
Bağıran böğüren korkutan psikolojik şiddet gösteren babayla büyüyenler yarım olmuyorlar öyle mi? Zarar gelsin istemez derken, geliyor işte zarar. Çocuğu bebeği korkutmayayım sesimi alçaltayım, insan gibi konuşayım demiyor değil mi? Siz şiddetin vurmak olduğunu mu sanıyorsunuz, bağırınca şiddet olmuyor mu? Neyse bir gün işten geldiğinizde çocuğu duvardan duvara bulursunuz evde. Gece vardiyasından sabah çıkacak, eve gidip yatmak uyumak isteyecek ama yeni uyanmış, zinde, oynamak isteyen yerinde durmayan bir bebek olacak evde.

2 yaş sendromu diye bir şey var duydunuz mu hiç? İlk ergenlik de deniyor. Her şeye itiraz ettikleri her şeye ağladıkları bir dönem başlayacak. Normalde yaptığı şeyi zorla yapacak ya da yapmayacak, yemeği ağzında tutacak mesela. Aşırı sabır ilgi ve tahammül gerektirecek. Tam eşinize göre değil mi? Bakıcı en azından korkar çekinir gizli kamera falan vardır der.

Gazetelerde haberlerde okuduğumuz döven, bayılana kadar vuran, öfke kontrolü olmayanlar hep yabancı ev dışından birileri olmuyorlar. Çocuk ağlıyor susturamıyor, susmadığı için vuruyor çocuk daha çok ağlıyor ve kontrolü kaybediyorlar. Sabır yok, öfke kontrolü yok, çocukla uzlaşmak yok, sakinleştirmek yok... Ne var, komşu duyacak kadar bağırmak var.

Çalışmak istemekte haklısınız, ben her kadının kendi ayakları üstünde durmasından yanayım ama çocuk tehlikedeyse kreşe kadar beklenmeli. Yarım değil tam sandığınız çocuk okul hayatında sorunlar yaşayabilir, bağıran korkutan babayla büyüdüğü için sosyal iletişim kuramayabilir, arkadaşları tarafından hep ezilen zorbalanan biri olabilir çünkü babası iyi bir rol model değil. Babası bağırmasın diye hep pısarak yaşayacak evde. Bunlar psikolog görüşü değil sadece 2 çocuk büyütmüş anne tecrübesi. Ama eminim bir uzmanla görüşseniz size nolucak ya babası yabancı değil, bırakın bağırsın demeyecektir.
 
Çocuğa bağırırken tüm mahalle duymuyor biz tartışırken sesi çok yükseliyor benim eşimde kızınca uslanıcak zannediyor ama tam tersi daha da asileşiyor çocuk birşeyker fırlatıyor ilgi çekmek için .eşimde canı yanınca bağırıyor örneğin
Kocanızı aklamayın hanımefendi
Size de bağıramaz çocuğunuza da bağıramaz

Canı yandığında bağırıyormuş kıyamam paşaya
Öpün kocanızı beraber bağırın çocuğa

Çalışmak zorundaysanız çocuğunuza önce fiziksel ve psikolojik olarak güzel bakacağına emin olun kocanızın ondan sonra işe başlayın

Misal bir daha bağırırsan adliyede bulursun kendini diye tehdit edin ve gerçekten dediğinizi yapın

Ayrıca yok ayrı anne baba çocukları şöyle böyle diye büyük büyük konuşmayın

Bağırıp çağıran bir babayla büyümektense ayrı ama huzurlu bir evde büyümeyi tercih eder bütün çocuklar

Son olarak;
Babası bakacak sevecek ihtiyaçlarını karşılayacak yanlışlarında uyaracak ama bağırarak değil şiddet sadece fiziksel olmaz kocanız psikolojik şiddet uyguluyor oğlunuza ve siz de göz yumuyorsunuz
 
Çocuğa bağırmak ona fiziksel şiddet uygulamakla eş değer. Herkesin sinirlerinin çok gerildiği kırk yılda bir sesinin yükseldiği anlar olur ama sürekli uyguladığı o psikolojik baskıyla birlikte o çocuğun ileriki yaşlarda nasıl problemlerle karşılaşacağını bilemezsiniz . Ozguvensiz , içine kapanık hayatta mutsuzluğu yoldaş edinmiş bir çocuk yetiştirmek istiyorsanız doğru yoldasınız . Pedagoji okulu adem güneş videolarini açın kocaniza izletin . Ben olsam çoktan bogazlamistim başkasına sesi çıkmayan savunmasız çocuğa aslan kesilen herifi de neyse . .
 
Çocuğa bağırırken tüm mahalle duymuyor biz tartışırken sesi çok yükseliyor benim eşimde kızınca uslanıcak zannediyor ama tam tersi daha da asileşiyor çocuk birşeyker fırlatıyor ilgi çekmek için .eşimde canı yanınca bağırıyor örneğin
Kocani savunacağina açın biraz çocuk gelişimi kitabı okuyun yahu. O çocuğun geleceğini mahvediyorsuniz
 
Bence siz bidaha yorum yapmayın babasız büyüyen çocukların nekadar yarım olduğunu biliyoruz evet eşim bağırıyo ama asla zarar gelsin istemez bütün maddi ihtiyaçlarını karşılıyor oğlum çok akıllı ve mutlu
Maddiyat çocuğu mutlu etmez. Akıllı cocuk için çocuk gelisimciler ne der biliyor musun ?bu çocuğun ne derdi var. Çocuk dediğin yaramazlık yapar . Merak eder , kırar döker fırlatır. Çünkü keşfediyor . Baskilayop , bağırıp , çağırıp sabredemezseniz tabi uslu olur. Şimdi siz gudersiniz o koyunu büyüyünce de çevresi istismar eder duygularını . Ama karnını doyurdunuz tabi o yeter
 
Olduğum konumda 2 yaş kabul eden kreş yok malesef bir sene böyle idare edim diye düşünüyorum birde kreşe alışmaları nasıl oldu benim oğlan bana çok bağlı çocuk oyun evlerine götürdüğüm bile yarım saat sonra beni arıyor
Siz yine de araştırın illa ki vardır. Ben bir tane bulmuştum kızım 11 aylık başladı tek bir gün bile sorun çıkarmadı şimdi 4 yaş olmak üzere koşa koşa gidiyor. Oğlum 19 aylık başladı hiç sevmedi. Şimdi 11 yaşında hala zorla okula gidiyor 😂😂😂 yapı meselesi ama mecbur gidecekler. Tek sorun bana göre ilk 1-2 yıl çok hasta oluyorlar. Ha şimdi olmazsa da anaokulunda hastalanmaya başlar. Vücut bağışıklık kazanana kadar oluyor
 
Bağıran böğüren korkutan psikolojik şiddet gösteren babayla büyüyenler yarım olmuyorlar öyle mi? Zarar gelsin istemez derken, geliyor işte zarar. Çocuğu bebeği korkutmayayım sesimi alçaltayım, insan gibi konuşayım demiyor değil mi? Siz şiddetin vurmak olduğunu mu sanıyorsunuz, bağırınca şiddet olmuyor mu? Neyse bir gün işten geldiğinizde çocuğu duvardan duvara bulursunuz evde. Gece vardiyasından sabah çıkacak, eve gidip yatmak uyumak isteyecek ama yeni uyanmış, zinde, oynamak isteyen yerinde durmayan bir bebek olacak evde.

2 yaş sendromu diye bir şey var duydunuz mu hiç? İlk ergenlik de deniyor. Her şeye itiraz ettikleri her şeye ağladıkları bir dönem başlayacak. Normalde yaptığı şeyi zorla yapacak ya da yapmayacak, yemeği ağzında tutacak mesela. Aşırı sabır ilgi ve tahammül gerektirecek. Tam eşinize göre değil mi? Bakıcı en azından korkar çekinir gizli kamera falan vardır der.

Gazetelerde haberlerde okuduğumuz döven, bayılana kadar vuran, öfke kontrolü olmayanlar hep yabancı ev dışından birileri olmuyorlar. Çocuk ağlıyor susturamıyor, susmadığı için vuruyor çocuk daha çok ağlıyor ve kontrolü kaybediyorlar. Sabır yok, öfke kontrolü yok, çocukla uzlaşmak yok, sakinleştirmek yok... Ne var, komşu duyacak kadar bağırmak var.

Çalışmak istemekte haklısınız, ben her kadının kendi ayakları üstünde durmasından yanayım ama çocuk tehlikedeyse kreşe kadar beklenmeli. Yarım değil tam sandığınız çocuk okul hayatında sorunlar yaşayabilir, bağıran korkutan babayla büyüdüğü için sosyal iletişim kuramayabilir, arkadaşları tarafından hep ezilen zorbalanan biri olabilir çünkü babası iyi bir rol model değil. Babası bağırmasın diye hep pısarak yaşayacak evde. Bunlar psikolog görüşü değil sadece 2 çocuk büyütmüş anne tecrübesi. Ama eminim bir uzmanla görüşseniz size nolucak ya babası yabancı değil, bırakın bağırsın demeyecektir.
Haklısınız bi müddet bakıcam eşimin tavırlarına çocukla ilgilenişine akşam konuştum bağırma böyle yaparsan ilerde çocuk sıkıntı yaşar özgüvensiz çocuk olur bunu istermisin dedim istemem dedi tamam yapmicam dedi bakalım nekadar tutacak sözünü eşim kendini toparlamazsa yq bakıcı tutarım yada işten çıkarım artık ama süreci görmeden herşeyi kafadan bitirmek istemiyorum
 
Kocanızı aklamayın hanımefendi
Size de bağıramaz çocuğunuza da bağıramaz

Canı yandığında bağırıyormuş kıyamam paşaya
Öpün kocanızı beraber bağırın çocuğa

Çalışmak zorundaysanız çocuğunuza önce fiziksel ve psikolojik olarak güzel bakacağına emin olun kocanızın ondan sonra işe başlayın

Misal bir daha bağırırsan adliyede bulursun kendini diye tehdit edin ve gerçekten dediğinizi yapın

Ayrıca yok ayrı anne baba çocukları şöyle böyle diye büyük büyük konuşmayın

Bağırıp çağıran bir babayla büyümektense ayrı ama huzurlu bir evde büyümeyi tercih eder bütün çocuklar

Son olarak;
Babası bakacak sevecek ihtiyaçlarını karşılayacak yanlışlarında uyaracak ama bağırarak değil şiddet sadece fiziksel olmaz kocanız psikolojik şiddet uyguluyor oğlunuza ve siz de göz yumuyorsunuz
Göz yumduğu nerde gördünüz lütfen bir anneyi yargılamak nekadar kolay dimi bu zamana kadar bağırdığında hep kavga ettim şimdide düzelirmi diye çözüm yolu arıyorum babası sonuçta elini taşın altına koysun istiyorum aylık kazanılan parayla aylık yaşanılırsa nasıl gelecek sağlayacağız çocuğada kendimizede bir eli balda olan rahat eleştiriyor
 
Maddiyat çocuğu mutlu etmez. Akıllı cocuk için çocuk gelisimciler ne der biliyor musun ?bu çocuğun ne derdi var. Çocuk dediğin yaramazlık yapar . Merak eder , kırar döker fırlatır. Çünkü keşfediyor . Baskilayop , bağırıp , çağırıp sabredemezseniz tabi uslu olur. Şimdi siz gudersiniz o koyunu büyüyünce de çevresi istismar eder duygularını . Ama karnını doyurdunuz tabi o yeter
Babası ilgilenmesede bende çocuğumun hem maddi hem manevi ihtiyaçlarını karşıladım doyurdum hepimiz biryerden travma alırız travmasız insan yoktur
 
Babası ilgilenmesede bende çocuğumun hem maddi hem manevi ihtiyaçlarını karşıladım doyurdum hepimiz biryerden travma alırız travmasız insan yoktur
Travma almasını engellemek için varsınız. Bunu nasıl yazabiliyorsunuz, göz göre göre hem de yabancı biri değil babası olacak bu kişi. Annesiniz, bir çocuğu annesi kadar kim koruyabilir? 2 yaşında çocuk için maddi ihtiyacını kim karşılamış önemli değil ki, anlamaz bile. Ama bağırılmasını çok iyi anlar. Hatta şunu da sorgular, annem niye babamın bağırmasına engel olmuyor. Kocanızın psikolojisi kesinlikle kaldırmaz, birden çocuk en az 8-9 saat kendi sorumluluğunda olacak. Robot gibi saatli olmuyor çocuk dediğin. Yemeyecek veya dökecek saçacak mızmızlanacak ağlayacak, gitmek gelmek istemeyecek, devamlı oyun ilgi isteyecek... Çok büyük risk alırsınız ikisini baş başa bırakarak.

Maddi ihtiyaçlarını karşıladım derken birikmiş paranız mı var? Eğer varsa biraz daha dayanın bırakmayın çocuğu.
 
🤣🤣haklısında babasız büyüyen çocuklar daha kötü oluyor ama
Siz böyle tespitler yapa yapa boguren adamı baba yaptınız galiba. İlerde çocuğunuzla psikolog psikolog gezerken hangi çocuklar daha kötü olur daha farklı tespitler yapacaksınız ne yazık ki.🙄 bir de travmasız insan yoktur demişsiniz. Gerçekten ülkede dogurmamasi gereken kesim ısrarla üremeye devam ediyor hayret bir şey.
 
Çocuğa bağırırken tüm mahalle duymuyor biz tartışırken sesi çok yükseliyor benim eşimde kızınca uslanıcak zannediyor ama tam tersi daha da asileşiyor çocuk birşeyker fırlatıyor ilgi çekmek için .eşimde canı yanınca bağırıyor örneğin

arsız olacak çocuğunuz yani..
uslanıcak diye kızıp bağırırsa daha 2 yaşındaki çocuğa büyüdükçe o kızıp bağırmalar etkisini iyice kaybedicek.
babasız çocuk yarım mı değil mi o zaman görürsünüz böyle dangır dungur konuşmayı.
harika bir ergenlik bekliyor çocuğunuzu. sizin iyi anne olmanız falan birşeyi değiştirmeyecek.
 
X