Merhabalar;
Ben aranıza yeni katıldım yaklaşık bir yıllık evliyim çok şükür eşimle bir sorunum yok deli gibi çalışmasını saymazsak
Eşimin kendi işi daha doğrusu abisiyle birlikte ortaklar ama sanki ortak değiller de iş sadece benim eşime aitmiş gibi bütün sorumluluk onun üstünde.
Sanki abisi onun yanında çalışan elemanmış gibi...
Bir yıldır bu konunun üzerinde defaatle durdum ama ne yaptıysam eşimi ikna edemedim.
Herşey ortada olmasına rağmen kayınpederimle kayınvalideme de açtım bu konuyu o da çözüm olmadı zaten kayınvalidem toz kondurmaz büyük oğluna.
Eşim geçen akşam saat üçte ancak bitirdi işini sabah aradı abisine durumu anlattı sen aç bugünlük dükkanı dedi peki o ne dedi tamam ama fazla geç kalma o da sabah 7:30'da kalktı gitti akşam 11'e geliyordu eve geldiğinde nasıl yorgun kıyamam.
Bugün erken gel biraz dinlenirsin dedim şimidi aradı bu akşam da o kapatacakmış dükkanı çıldırmak üzereyim.
Kaynım ne kadar pişkin bir insan ya 'kardeşim bugün eve erken git çok yoruluyorsun' der insan ama nerdeee onun derdi biran önce işten çıkmak.
Biz nişanlıyken -tabi ondan öncesi de böyledir- her gece eşim kapatıyordu dükkanı, biz evlendik evliliğimizin ilk zamanları da dahil bir gün bile 'kardeşim sen bugün erken git ben kapatırım dükkanı' demedi.
Belki sadece eşimin kendine ait olsa işi bu kadar kafaya takmıyacağım çok çalışmasını...
Anne babasına hayret ediyorum nasıl sessiz kalıyolar bu haksızlığa o da onların evladı değil mi?
Kırk yılın başında birgün eşime bugün erken gel bir yere gidelim ya da misafir gelecek geç kalma desem -mümkün olmadığını bile bile- ya onlara misafir gelmiştir ya da hasta olmuştur beyfendi
Biz biyere gidemeyiz bize kimse gelemez dahası benim eşim hasta bile olamaz.
Off çok sıkıldım bu durumdan isyan bayrağını çekicem birgün ama sabretmek istiyorum, düzelmesini umud ediyorum, eşimin ailesiyle kötü olmak istemiyorum ama lütfen söyleyin bana bu haksızlık değil mi?
'
Ben aranıza yeni katıldım yaklaşık bir yıllık evliyim çok şükür eşimle bir sorunum yok deli gibi çalışmasını saymazsak
Eşimin kendi işi daha doğrusu abisiyle birlikte ortaklar ama sanki ortak değiller de iş sadece benim eşime aitmiş gibi bütün sorumluluk onun üstünde.
Sanki abisi onun yanında çalışan elemanmış gibi...
Bir yıldır bu konunun üzerinde defaatle durdum ama ne yaptıysam eşimi ikna edemedim.
Herşey ortada olmasına rağmen kayınpederimle kayınvalideme de açtım bu konuyu o da çözüm olmadı zaten kayınvalidem toz kondurmaz büyük oğluna.
Eşim geçen akşam saat üçte ancak bitirdi işini sabah aradı abisine durumu anlattı sen aç bugünlük dükkanı dedi peki o ne dedi tamam ama fazla geç kalma o da sabah 7:30'da kalktı gitti akşam 11'e geliyordu eve geldiğinde nasıl yorgun kıyamam.
Bugün erken gel biraz dinlenirsin dedim şimidi aradı bu akşam da o kapatacakmış dükkanı çıldırmak üzereyim.
Kaynım ne kadar pişkin bir insan ya 'kardeşim bugün eve erken git çok yoruluyorsun' der insan ama nerdeee onun derdi biran önce işten çıkmak.
Biz nişanlıyken -tabi ondan öncesi de böyledir- her gece eşim kapatıyordu dükkanı, biz evlendik evliliğimizin ilk zamanları da dahil bir gün bile 'kardeşim sen bugün erken git ben kapatırım dükkanı' demedi.
Belki sadece eşimin kendine ait olsa işi bu kadar kafaya takmıyacağım çok çalışmasını...
Anne babasına hayret ediyorum nasıl sessiz kalıyolar bu haksızlığa o da onların evladı değil mi?
Kırk yılın başında birgün eşime bugün erken gel bir yere gidelim ya da misafir gelecek geç kalma desem -mümkün olmadığını bile bile- ya onlara misafir gelmiştir ya da hasta olmuştur beyfendi
Biz biyere gidemeyiz bize kimse gelemez dahası benim eşim hasta bile olamaz.
Off çok sıkıldım bu durumdan isyan bayrağını çekicem birgün ama sabretmek istiyorum, düzelmesini umud ediyorum, eşimin ailesiyle kötü olmak istemiyorum ama lütfen söyleyin bana bu haksızlık değil mi?
'