burada okuduğum kadarıyla bu sorunu yaşayan bir tek ben değilim. ben de derdimi paylaşmak istedim. 5 senelik bi birlikteliğim var. yaklaşık 1,5 yıldır evliyiz. yeni evli sayılırız ama birlikte pek vakit geçiremiyoruz 
eşimin işinden dolayı. ilk zamanlar işi bu kadar yoğun değildi. son aylarda çook çalışıyor. her akşam eve çok yorgun geliyor. hiç bir şey için hali kalmıyor. hiç bir şey erkenden uykusu geliyor. ben istiyorum işten gelsin benimle ilgilensin birlikte bişeyler yapalım, dışarı çıkalım vakit geçirelim. ama dediğim gibi halim yok diyor. o bütün gün işte ben evdeyim. evde canım sıkılıyor diyorum. çık gez arkadaşlarınla diyor. iyi de ben arkadaşlarımla değil seninle olmak istiyorum. hem arkadaşlarımla her gün mü dışarı çıkıcam. her akşam aynı sebepten sorun yaşıyoruz. onun uykusu gelince kavga etmeye başlıyoruz. ve gerçekten birbirimizi kırıyoruz tartışırken. bir yandan bütün gün yoruluyor uyusun dinlensin diyorum. kıyamıyorum. bir yandan da yalnızım ona çok ihtiyacım var benimle olsun diyorum. kendimi çok kötü hissediyorum. bi pazar günümüz var. onda da evde kalıp dinlenmek istiyor. dışarı çıkmak istemiyor. her şey benim adım atmamla ısrar etmemle oluyor. biraz özel olacak ama ilk aylarımızda 10 gün aralıksız birlikte olduğumuzu bilirim. bir haftadır bana dokunmadı. sırf yorgun olduğu için. aslında beni istiyor biliyorum. ama benim de ihtiyaçlarım var sonuçta. sadece seks için değil bazen elimi tutup sarılmasını bile özlüyorum. benim ailemle bazı sorunlarım vardı. bu sorunları yaşarken yanımda hep eşim vardı. kimse yanımda olmadı eşimden başka. o yüzden aramızdaki bağ çok kuvvetli ve farklı. ona gerçekten çok bağlıyım. o da bana karşı öyle. daha anlatılacak çok şey var ama herşeyi yazamıyorum. sizi sıkmak istemem ne yapsam bilemiyorum bu durumdan nasıl kurtulacağız her türlü yorumunuza ihtiyacım var.
eşimin işinden dolayı. ilk zamanlar işi bu kadar yoğun değildi. son aylarda çook çalışıyor. her akşam eve çok yorgun geliyor. hiç bir şey için hali kalmıyor. hiç bir şey erkenden uykusu geliyor. ben istiyorum işten gelsin benimle ilgilensin birlikte bişeyler yapalım, dışarı çıkalım vakit geçirelim. ama dediğim gibi halim yok diyor. o bütün gün işte ben evdeyim. evde canım sıkılıyor diyorum. çık gez arkadaşlarınla diyor. iyi de ben arkadaşlarımla değil seninle olmak istiyorum. hem arkadaşlarımla her gün mü dışarı çıkıcam. her akşam aynı sebepten sorun yaşıyoruz. onun uykusu gelince kavga etmeye başlıyoruz. ve gerçekten birbirimizi kırıyoruz tartışırken. bir yandan bütün gün yoruluyor uyusun dinlensin diyorum. kıyamıyorum. bir yandan da yalnızım ona çok ihtiyacım var benimle olsun diyorum. kendimi çok kötü hissediyorum. bi pazar günümüz var. onda da evde kalıp dinlenmek istiyor. dışarı çıkmak istemiyor. her şey benim adım atmamla ısrar etmemle oluyor. biraz özel olacak ama ilk aylarımızda 10 gün aralıksız birlikte olduğumuzu bilirim. bir haftadır bana dokunmadı. sırf yorgun olduğu için. aslında beni istiyor biliyorum. ama benim de ihtiyaçlarım var sonuçta. sadece seks için değil bazen elimi tutup sarılmasını bile özlüyorum. benim ailemle bazı sorunlarım vardı. bu sorunları yaşarken yanımda hep eşim vardı. kimse yanımda olmadı eşimden başka. o yüzden aramızdaki bağ çok kuvvetli ve farklı. ona gerçekten çok bağlıyım. o da bana karşı öyle. daha anlatılacak çok şey var ama herşeyi yazamıyorum. sizi sıkmak istemem ne yapsam bilemiyorum bu durumdan nasıl kurtulacağız her türlü yorumunuza ihtiyacım var.
canım iyi güzel söylüyosun da ben ondan bekliyorum bana yanaşmasını.. hep ben istedikten sonra ne anlamı kalıyor. bir de şöyle davranıyor. çok çok yorgun olduğunda yanaştığım zaman öpmüyo bile iş başka yere kayacak diye 
