Esim bana toplumda bagiriyor

Dört dörtlük erkek varsa adres gösterin bari millet onlarla evlensin.kadınlar yapı gereği duygusal ve hassas .Ben kısastan yanayım.benim koca benim parayı yedi şimdi de ben onunkisini yiyeceğim
Dört dörtlük erkek yok ama en azından sana zarar vermeyen erkek var.haa gerisi dağınıklıktır, ilgisizliktir.bunlar normal sorunlar.hararet, aşağılama, mal kaçırma değil.ben hakarete kadar gitmeden "sen değmezsin, ne desem de anlayacak kapasite yok" tarzı laflar için kaç tane ilişkimi bitirdim.hakarete okey diyen kadınlar var burada.kadınlara hassa diyorlar adamların ayılığını örtmek için.hakaret bu hakaret. Erkeklere etsen cinayet işlerler sen kadınlar duygusal diyorsun.bizim kediye iki gün sert dayrandık hayvancağız evden kaçıyordu.hayavan kadar mı değer vermiyorsunuz kendinize.
 
Kesinlikle bosanilmasi gereken erkek tiplerinden birisi size zerre saygısı yok yanlız yaşayın ailenizde huzursuz insanlarımız çocukta yok neden kendinize bunu yapiyosunuz ayrılmayı düşünün terapistle zaman kaybedersiniz
 
Tabiki hayatım evlilikten ibaret değil. Sosyal, çalışan, aktif bir insanım.evlilik kurumunun kutsallığına inananlardanim.şimdi insanlar en ufak şeye boşan diyorlar.kocam bana çiçek almıyor boşan.kocam beni tatile götürmüyor boşan. Kocam özel günü unuttu boşan .zaten buradaki yorumlarla hareket eden yoktur herhalde.

nasıl bir kutsallığı var evliliğin?
kurum dediğiniz şey nasıl kutsal olabilir yahu..

konu sahibesi size gelince eşiniz sizi sevmiyor o çıkıp gidip 2 saate dönmeler size tatlı almalar falan sizden ne çıkarı varsa onun için.
 
Evlenirken kadınların yaptığı en büyük yanlışlardan biri bence ailesinden ya da yakınlarından gördükleri kötülükleri ya da aşagılamaları eşlerine anlatmalarıdır. Ya da kendi ailemize dair en ufak şeyleri bile eşe anlatıyoruz.bunu ben de çok yaşadım ve seni anlayabiliyorum.Evlenirken bence kadınlar çıktıkları baba evini çok iyi anlatsınlar eşlerine.o zaman erkek derki eşim rahat yaşamış ben de onu rahat ettireyim aksi halde sen baba evinde böylemiydin gibi tepkilerle karşılaşabiliyoruz.bir de anne baba özellikle kız evlatlarının hep yanında dursunlar onları olabildiğince iyi bir şekilde uğurladı lar koca evine.ama her şeyden önemlisi kadının tek başına güçlü olmasıdır bazen ana baba da yetmiyor.
Aynı durum bende de etki ediyor.mesela bir erkeği normalde çok beğenmesem bile rağbet gören biri olduğunu bana anlattığında benim de bakış açım değişiyor ona karşı.bak beğenilen ve iatenen biri olduğu hâlde beni tercih etmiş diyorum.kendini pazarlamasa bir daha görüşmeyeceğim oysa.insanoğlu etkileniyor işte.tam tersi bir erkek fazla sevgilim olmadı, o işler bana uzak kaldı falan diyorsa da beğendiysem bile bir daha yakınlık kuramıyorum onunla.etrafın bakış açısını nasıl yansıttığın önemli gerçekten.
 
5 yaşındaki çocuğa bağırsam sırtını dönüp gidiyor, sizde o kadar akıl yok mu? Dön sırtını git güzel kardeşim, gelirse eve de almam ben insan olmayı öğrenene kadar gelmesin.

Kendine saygıyı falan geçtim öküz gibi böğürmeyi hiç kafam kaldırmıyor valla basar kaçarım yanından kendi kendine tepinsin öküz
 
5 yaşındaki çocuğa bağırsam sırtını dönüp gidiyor, sizde o kadar akıl yok mu? Dön sırtını git güzel kardeşim, gelirse eve de almam ben insan olmayı öğrenene kadar gelmesin.

Kendine saygıyı falan geçtim öküz gibi böğürmeyi hiç kafam kaldırmıyor valla basar kaçarım yanından kendi kendine tepinsin öküz
Öküz deme konu sahibi alınıyor kocişine öküz dedin diye 🥲
 
5 yaşındaki çocuğa bağırsam sırtını dönüp gidiyor, sizde o kadar akıl yok mu? Dön sırtını git güzel kardeşim, gelirse eve de almam ben insan olmayı öğrenene kadar gelmesin.

Kendine saygıyı falan geçtim öküz gibi böğürmeyi hiç kafam kaldırmıyor valla basar kaçarım yanından kendi kendine tepinsin öküz
Boşan diye yorum yazanların medeni haline bakmalı kesin çoğu boşanmış kadınlar asıl sevgisizligi siz yaşamışsın yoksa bu kadar kötü söylemlerin başka bir açıklaması olamaz
 
Boşan diye yorum yazanların medeni haline bakmalı kesin çoğu boşanmış kadınlar asıl sevgisizligi siz yaşamışsın yoksa bu kadar kötü söylemlerin başka bir açıklaması olamaz

Kendine olan saygım ve sevgim böğüren bir öküzün pardon mükemmel kocişin! verdiği sevgiden kat kat evla emin olun. Siz buna sevgi mi diyorsunuz Allah aşkına, koca kadını yol ortasında çocuk gibi azarlıyorlar🤐
 
Adamın size zerre saygısı yok; siz “ama düğünümüz çok güzeldi” diyorsunuz.

Ne yiyip içiyorsunuz bende bu kafalardan istiyorum.

Çocuk olursa, sizin durum facia boyutlara ulaşır.
Bi üye bana yazmıştı dersiniz.

Ama siz asla boşanmayı düşünmeyin tamam mı, çünkü düğününüz çok güzelmiş….
 
Göklere çıkarıp ordan asagi birakiyor belli ki..
Çok dengesiz.. terapi almayı teklif edin.
 
Merhaba,
ben Yurt disinda yasiyorum, 31 yasindayim ve iki senelik evliyim. Ondan önce 3 senelik beraberligimiz vardi ve hersey gercekten cok güzeldi. Narsist bir annem var ve hic konusmayan, bir seye karismayan bir babam, onlardan cok siddet gördüm büyüyene kadar ama sag olsun kayin validem cok iyi bir insan.
Esime gelince, onunla evlenmeyi düsününce aklimda hayatim gercekten cok farkliydi. Kendimi cok mutlu ve sansli hissediyordum ama malesef dügün günü bana bagirmasiyla basladi aramizdaki sorunlar. Dügünde bir resim icin sandalyeye oturmustum ve bunun icin bana "saygisiz" diye kizdi milletin icinde. Sonra da her gün ailesine gitmek istedi kalan esyalarini almak icin ve bende artik bu duruma kizinca, yine büyük kavgalar ettik. bu hep böyle devam etti ama kimseye birsey söylemedim. bana yasakladigi bir sey yok, birbirimize de cok hak taniyoruz. ama yine de kavga cikacak seyler oluyor nerdeyse her gün.
ailemi bana hep kötü davrandiklari icin kücük görüyor, ki annem kendisini cok cok sever. arkadaslarimi da pek sevmez, bundan dolayi da hep tartisiyoruz cünkü gidince yalniz gittigimde tabi soruyorlar "kocan nerde" diye. Arkadaslar ile disariya cikinca muhakkak bana kizacak, bagiracak bir konu buluyor ve beni rencide ediyor. bir sene önce bir ortak arkadas "benim karim benim en iyi dostumdur" dedi, benimki de "benim degil. karim karimdir" falan dedi yanimda ve arkadasin hanimi yaninda. sonra da üzüldügümde bana "milletin arasinda surat yaptin ayip" falan dedi, yine kavga patladi ve bu olayi unutamiyorum. biktim artik insanlarin bana acinasi bakisindan. bir kere de kuzeninin nisaninda "aman evlenmekte ne var" gibi laflar saydi, sonra yine "surat yapma" dedi. Gecen de ablamin yaninda kiyamet öyle fena koptu ki, alisverisleri onu beklemeden eve götürdüm diye. kavgada bana saydiklarini hala hazm edemiyorum "sen delisin, sen manyaksin, seni herkes birakti ve birakacak" ve o anda evden de gidecegini dedi ve hazirlandi. inanin rahatladim. ama gidisi 2 saat sürdü, sonra döndü. özür diledi... hep aynisi. ama artik affedene kadar yeni bir kavga patliyor ve artik ikimizde de mide kalmadi. ama benden hayatta ayrilmaz. güya cok seviyor. seven insan böyle kirar mi? annesine danismayi düsünüyorum ama korkuyorum. dügünümüz okadar güzeldi ki, insanlar bunu bize hala söylüyor. ama bir de bunu yaninda kavga ettigimizler degerlendirsin.
kavga etmedigimiz o nadir aralarda'da sirinlik, hosluk, tatlilik yapar. hastaligimi kontrol eder. bana istedigim seyleri alir. tatiller yapar. ama konu disariya cikmak olunca direk "bana terslik yapma ben baban degilim susmam" falan der. Hep insanlara rezil oluyorum ve aglayarak uyuyorum. cocuk istiyoruz ama kavga etmekten o duruma bile artik gelemiyoruz. degisecegini söylüyor ama inanmiyorum, cocugum benim gibi siddetli bir evde büyümesini de istemiyorum. sizce aile terapistine mi gitsek?
Narsist bir anne ile bastırılmışsınız. Bu sebeple eşiniz de sizi çok rahatsız etmemiş. Sizi toplum içinde eziyor. Ama başbaşayken sevgi sözcükleri havada uçuşuyordur. Sizi kırıyor ama hediyelerle gönlünüzü alıyor. E annesine sessiz kalan eşe de kalır zaten. 2 kere mağdursunuz. Bari çocuk yapmayın. Terapi vs her şeyi deneyin. Baktınız olmuyor dönün gidin. En azından denemiş olursunuz. Çünkü siz size yapılanın hala farkında değilsiniz. Ama ömür geçiyor unutmayın.
 
Yine kocam bana şöyle bağırıyor, böyle kızıyor, geceleri ağlayarak uyuyorumdan canım kocama geçilmiş. Suçlu da böyle bir kocaya laf söyleyen biz olmuşuz.
Sizi ailenizden, hassas noktanizdan vuran kocaya laf yok tâbi. 🤗
Nerden biliyorsunuz olmadigina? Cogu kisinin yazdigi uyaridan ötesi gercekten cok saygisiz kelimeler edildi ve baya da kiskirtiliyor. editör falan da göremedigim icin kendim artik araya giriyorum. Ama yine de tüm saygili yorumlar icin tsk…
 
Boşan diye yorum yazanların medeni haline bakmalı kesin çoğu boşanmış kadınlar asıl sevgisizligi siz yaşamışsın yoksa bu kadar kötü söylemlerin başka bir açıklaması olamaz
Sizin gibi düşünen insanlar “kadın kadının kurdu” tarzı kadinlarsınız.

Acaba nasıl bi yetişme tarzınız var evliliği en en en önemli olay sanan gillerdensiniz galiba.

Valla benim gibi kendini azarlatmayan, değerini ayaklar altına aldırmayan kadınların aileleri derki; değersizleştirildiğin, ötekileştirildiğin vs vs ne durum olursa olsun istediğin zaman gel, kapımız sonuna kadar açık…

Konu sahibi tatilleri bırakamıyor galiba imkanları tatlı gelmiş dağ adamının.

Benimde eşim beni ve çocuklarımı tatile gönderiyor. Gayette iyi bi şekilde. Ama benim umrum değil konusunu dahi yapmam. Esimin bana verdiği değer önemli.
Verdiği ve hissettiği değer o kadar güzel ve şefkatli ki.
İş yoğunluğu dolayısı ile gelemiyor. Şu an gitme dese gitmem.

Sizi pamuklara saran adamlara değer verin… Ve evli kalın….
 
Haha acaba bosansam senin gibi erkeklerden nefret eden biri olurmuyum diye düsündürdün beni canim… hep ayni sözleri geveliyorsun sanada gecmis olsun 🌸
Erkeklerden nefret etmiyorum cokda severim kendilerini ama kıro ve odunları sevmiyorum evet 🤣 size bol sevmeler rencide olmaya devam :KK66:
 
Son düzenleme:
Erkeklere ailenizdeki negatif şeyleri bildirmemek gerekir en iyisi bile gün gelir bunu size kullanır tıpkı sizin eşiniz gibi
 
Merhaba,
ben Yurt disinda yasiyorum, 31 yasindayim ve iki senelik evliyim. Ondan önce 3 senelik beraberligimiz vardi ve hersey gercekten cok güzeldi. Narsist bir annem var ve hic konusmayan, bir seye karismayan bir babam, onlardan cok siddet gördüm büyüyene kadar ama sag olsun kayin validem cok iyi bir insan.
Esime gelince, onunla evlenmeyi düsününce aklimda hayatim gercekten cok farkliydi. Kendimi cok mutlu ve sansli hissediyordum ama malesef dügün günü bana bagirmasiyla basladi aramizdaki sorunlar. Dügünde bir resim icin sandalyeye oturmustum ve bunun icin bana "saygisiz" diye kizdi milletin icinde. Sonra da her gün ailesine gitmek istedi kalan esyalarini almak icin ve bende artik bu duruma kizinca, yine büyük kavgalar ettik. bu hep böyle devam etti ama kimseye birsey söylemedim. bana yasakladigi bir sey yok, birbirimize de cok hak taniyoruz. ama yine de kavga cikacak seyler oluyor nerdeyse her gün.
ailemi bana hep kötü davrandiklari icin kücük görüyor, ki annem kendisini cok cok sever. arkadaslarimi da pek sevmez, bundan dolayi da hep tartisiyoruz cünkü gidince yalniz gittigimde tabi soruyorlar "kocan nerde" diye. Arkadaslar ile disariya cikinca muhakkak bana kizacak, bagiracak bir konu buluyor ve beni rencide ediyor. bir sene önce bir ortak arkadas "benim karim benim en iyi dostumdur" dedi, benimki de "benim degil. karim karimdir" falan dedi yanimda ve arkadasin hanimi yaninda. sonra da üzüldügümde bana "milletin arasinda surat yaptin ayip" falan dedi, yine kavga patladi ve bu olayi unutamiyorum. biktim artik insanlarin bana acinasi bakisindan. bir kere de kuzeninin nisaninda "aman evlenmekte ne var" gibi laflar saydi, sonra yine "surat yapma" dedi. Gecen de ablamin yaninda kiyamet öyle fena koptu ki, alisverisleri onu beklemeden eve götürdüm diye. kavgada bana saydiklarini hala hazm edemiyorum "sen delisin, sen manyaksin, seni herkes birakti ve birakacak" ve o anda evden de gidecegini dedi ve hazirlandi. inanin rahatladim. ama gidisi 2 saat sürdü, sonra döndü. özür diledi... hep aynisi. ama artik affedene kadar yeni bir kavga patliyor ve artik ikimizde de mide kalmadi. ama benden hayatta ayrilmaz. güya cok seviyor. seven insan böyle kirar mi? annesine danismayi düsünüyorum ama korkuyorum. dügünümüz okadar güzeldi ki, insanlar bunu bize hala söylüyor. ama bir de bunu yaninda kavga ettigimizler degerlendirsin.

kavga etmedigimiz o nadir aralarda'da sirinlik, hosluk, tatlilik yapar. hastaligimi kontrol eder. bana istedigim seyleri alir. tatiller yapar. ama konu disariya cikmak olunca direk "bana terslik yapma ben baban degilim susmam" falan der. Hep insanlara rezil oluyorum ve aglayarak uyuyorum. cocuk istiyoruz ama kavga etmekten o duruma bile artik gelemiyoruz. degisecegini söylüyor ama inanmiyorum, cocugum benim gibi siddetli bir evde büyümesini de istemiyorum. sizce aile terapistine mi gitsek?
Aynı durumu kuzenimde yaşamıştık daha evlenmeden herkesin içinde rencide etmişti hatta bende kendisine '' evlenmek istediğine emin misin sana bu kadar kaba davranması normal değil evlenince daha kötüsünü yapar '' dedim öyle de oldu maalesef. Tabi kuzenim herkeste böyle normal bulma düşüncesiyle ilerlediği için ciddiye almamıştı. Öyle laflar ediyor ki kıza benim orada kıçına tekmayi koyasım geliyor o derece ışık hızıyla soğudum ve nefret ettim. Sevginin kırıntısı kalmaz insanın içinde. Bu yüzden hep söylerim saygı sevgiden bile önce gelmeli. Aile terapisti falan değiştirmez onu karakteri bu çünkü zaten bu tip birinin gideceğini de sanmıyorum. Aşağılama kompleksi var. Allah sabır versin ne diyim.
 
X