merhaba arkadaşlar. .hem içimi dökmek istedim sizlere hem fikirlernizi almak. eşimle severek evlendik.6 yıllık evliyiz. tanışalı da 9 yıl oldu.evlenirken sorunlar yaşadık.onun ailesi para konusunda kıyımsız olduğu için maddi yetersizliği bahane ederek çok evlenmesini istemediler eşimin.normalde de zaten çok gamsız umursamaz insanlar.iki gün önce kayınvalidem annesini kaybetti.yaşlıydı düşkündü ama yine de üzülen yok arkasından.cenaze evi mi eğlence yeri mi belli değil.o kadarlar yani.benim ailem de eşimin maddi yetersizliğinden ve ailesinin ukala ve vurdumduymaz tavırlarından ötürü beni vermek istemediler.biz çok direndik ve vazgeçmedik.eşim gerçekten o konuda çok direndi.elde avuçta da yok banka kredileriyle evlendik bi şekilde..
bu arada ailesi hiçbir zaman beni kabullenemedi.iki görümcem bir eltim var üç kız kardeş gibiler ve ben hep dış kapı mandalı.bu sebepten eşimle çok tartışmalarımız oldu.bana yapılanı dile getirdiğimde beni suçlardı onlara tek kelime etmezdi.şimdi biraz o konuda gerçekleri görüyor gibi en azından bana fazla sarmıyor o konuda.ailesi eşime bile değer vermiyor ki bana versinler.
ne zaman menfaatleri söz konusu olsun eşimi yağlar ballar amaçlarına ulaşırlar.bahsettiğim şey tabi ki para konusu.ben dışlanmaya alıştım ailede ama eşim kendisine değer vermeyen o aileye ölüp bitecek.varını yoğunu ilgi alakasını sonuna kadar seriyor önlerine.biz de oğlumla hep üçüncü dördüncü planda kalıyoruz.evlenirken bir gram destek almadığı ailesi hep baş tacı arkasında destek duran kredi borçlarını hatta bahis borçlarını saçımı süpürge ederek ödeyen ben ailesi kadar kıymet görmüyorum.
işi çok stresli.büyük bi firmanın muhasebesine bakıyor çok çalışıyor eve iş getiriyor o derece yoğun ve stresli anlıyorum ama o stres hep mi bana yansır.ailesinin bir dediğini iki etmez.geçen nikah vardı etrafa bakıyorum herkes eşinin yanında.bizimki ortada yok.bi bakıyorum dayının yanına koşmuş bi bakıyorum eniştesinin bi bakıyorum kuzen yenge teyze vs böyle gidiyor biz oğlumla tek başımıza bi köşede kaldık.ordan çıkıldı yemeğe gidildi.bi ara lokantada evlenen çift için dans müziği istediler sonra herkes eşiyle dans etmeye kalktı ben de dedim canım bizde dans edelim mi.ne dansı ya diye başladı bu.o arada görümcem nasıl olduysa kızın canı istedi belki kalksana sende deyince o zaman kalktı.düşünün benim lafımla değil ablasının lafıyla kalkıyor dansa bile.
şimdi de aneanesinin cenazesini bahane ederek dün doğum günümü sadece doğum günü şarkısıyla kutladı.cenazede kendisinden başka koşturacak adam yokmuş gibi kendini paralıyor heba ediyor.ölen kişi kimsenin umrunda değil herkes laklak yapıyor neymiş efendim cenaze var diye hediye bile alamamış.ailede benimkinden başka kimse ne eşini eziyor ailesi için ne işini gücünü erteliyor.ikimiz de evin en küçüğüyüz ama bizimkinin içi geçmiş bildiğiniz.
onun haricinde en büyük sorunumuz şu.ağzımdan çıkan 10 kelimenin dokuzuna sinirlenip benimle kavga ediyor ağır konuşuyor ben yapı olarak zaten çok hassas ve kırılganım ve stres bana gelmiyor.günden güne eriyor zayıflıyorum kendisine de dile getiriyorum bak ben üzüntüye strese gelemiyorum.44 k,loyum boyum 1.63 civarı her gören senin derdin mi var nşye böyle zayıflamışsın diyor resmen iskeletora döndüm.aynaya bakmaya korkar oldum ama adam hala devam ediyo.önce yapıp sonra özür diliyor ama bunu her seferinde tekrarlamak beni ne kadar yıpratıyor tahmin edersiniz.
bugün yine kavga ettik.benim de işyerimle alakalı stresli dönemim olduğu için kaldıramadım ve ben de üzerine gittim.artık yeter ne olacaksa olsun dedi bana.psikolojim altüst durumda.hem işyerim sorunlu hem eşimle evlendiğimizden beri böyleyiz.onu çok ama çok seviyorum onun da beni sevdiğini düşünüyorum ama bu sürekli her cümlemden kavga çıkarması onu da beni de çok yıpratıyor.beni daha çok tabi.hasta olmaktan korkuyorum artık.zaten ailesi bi gram değer vermezken kendisi de ailesi için yaşıyorken bizi son plana atmışken ne yapıcağımı şaşırmış vaziyetteyim ve çok üzülüyorum.babası bunlar küçükken içip içip gece yarısı gelir ve ailede kriz çıkarırmış.bana ani sinirlenmesinin sebebini bu şekilde anlatmıştı tanıştığımız dönemde.psikolojim biraz sıkıntılı diye.ama herşeyin farkında ve bilerek yapıyor.
şimdi bana tavsiye verebilecek kimse var mı aranızda.kusura bakmayın biraz uzun oldu.
