Erkekler tarafından sürekli sevilmeyen bir kadın olmak?

Peşpeşe açtığın konular, konulara yaptığın yeniliğe kapalı yorumlari baz alarak yazıyorum: insanı yoran bir kişiliğe sahipsin.
Ben de böyle bir sevgilim olsun istemezdim, isterse kaşı gözü altın oran olsun, Yunan heykeli gibi olsun... Beni devamlı geren, küçük olaylara alınan, yaninda her lafimaa dikkat etmemin gerektiği, bugün söylediğimi on sene sonra büyütüp büyütüp karşıma çıkaracak, devamlı panik halde, karamsar, mutsuzluğa endeksli biriyle birlikte olmak istemezdim.
Bence reddedilmenizin sebebi güzelliğiniz değil ki güzel oldugunuzu düşünüyorum. Ama bence asıl sebep karakteriniz.
Hem kendinizden memnun değilsiniz hem de değişim için bir adım bile atmiyorsunuz.
İyi de neden?
İşiniz gücünüz var. Neden bir psikologa gitmiyorsunuz? Ki belki de kaygı bozukluğunuz vardır ,psikiyatr gözetiminde ilaç içerseniz ortadan kalkacaktır...ya da kendinizle barismak- içe dönmek için yoga tarzı meditasyonlara başlayabilirsiniz. Vücudunuzdan memnun değilseniz spor salonuna yazilabilir-evde squat yapabilir- KK'nin zayıflama gruplarına girebilirsiniz. Cildinizde akneler delikler varsa şu 6 aylık , karaciğeri biraz yoran ama sonunda bebek gibi cilde kavuşacaginiz ilaca başlayabilirsiniz.
Kendinizle barismak için milyonlarca alternatifiniz olduğu halde bulunduğunuz yerden yakinmayi tercih ediyorsunuz çünkü bu daha kolay...
Değişmek istiyorsan önce kendinden basla
Hiç zor değil telefon açıp psikologdan randevu almak.
Bir adım at...
Yoksa on sene sonra yine aynı konuları açarsın.
 
Başkaları tarafından sevilmeyen biri kendini nasıl sevebilir ki? Bu mümkün mü? İnsanların sürekli kendine kötü, ters davrandığı, yanına istemediği biri kendine nasıl değer verebilir.
Başkalarinin sevgisiyle benim değerim arasında bir bağlantı yok ki. Benim de iş yaşamında gerçekten benden nefret eden iş arkadaşım vardı mesela. Çok da belli ederdi. Ne alindim ne gücendim. Ne de onun için kendi canımı sıktım. Çünkü zaten ben de ona uyuz oluyordum. Öyle biri beni sevse neee sevmese ne.
Kaldı ki ben o kadına zaten içimi açmamişim, gerçek beni göstermemişim. Oturup iki lafın belini kirmamişiz. Böyle bir insan beni sevmiyor diye neden kendimi değersiz hissedeyim ki?
Eski erkek arkadaşım ishal ağızlı biriydi. Ne duysa gelir mutlaka bana yetiştirirdi. Ailesinin-arkadaslarinin tüm özel hayatına hakimdim... Mesela bu çocuğun kız kardeşi benim hakkımda hoş olmayan bir yorumda bulunmuş, ne kadar uyuz biri oldugumla alakalı.
Ben bunu duydum ama kesinlikle üzülmedim ya da icerlemedim. Çünkü zaten ben de o kızı hiç sevmemiştim ve ondan asla ismiyle söz etmezdim 'katnem karı' derdim :) gerçekten de çok salak bir kadındı, beni yemeğe davet Edip yanımda geğirmişti,medeniyetsiz:KK57:
Şimdi bu kadın benim hakkımda kötü birşey soylemesine neden takılayim ki? Bende zaten onun hakkında kötü şeyler söylüyorum çünkü :) kaldı ki beni tanımayan birisinin yorumu beni hiç alakadar etmiyor.
İsteyen beni sevmesin, herkes herkesi sevecek diye birşey yok. Bazı insanlar dünyanın en minnoş şeyi olan yavru kedileri de sevmiyor,hatta iğreniyorlar . Ne yani, onlar iğrendi diye yavru kediler şirinliklerinden birşey mi kaybediyor?

Ne demiş Nazım Hikmet:
seversin dünyayı doludizgin
ama o bunun farkında değildir
ayrılmak istemezsin dünyadan
ama o senden ayrılacak
yani sen elmayı seviyorsun diye
elmanın da seni sevmesi şart mı?

yani tahiri zühre sevmeseydi artık
yahut hiç sevmeseydi
tahir ne kaybederdi tahirliğinden?
 
Diğer konularınızı okumadım ama duygusal boşluk içindesiniz galiba.Bunun için "Hayatı Yeniden Keşfedin"kitabını okumanızı tavsiye ederim.Çeşitli şemalar var orada bölüm bölüm anlatılan.Bunlar çocukluğumuzdan itibaren yaşadıklarımızla,görüp geçirdiklerimizle edindiğimiz alışkanlıklar.Tetikleyiciler.Bunları fark edip çözmediğiniz müddetçe hep aynı kısır döngüde kalmaya devam edebilirsiniz.
Özellikle"Hiç Bir Zaman İhtiyacım Olan Sevgiyi Alamayacağım:KK70:uygusal Yoksunluk Şeması"ve" Tek Başıma Yapamam:Bağımlılık Şeması"bölümlerini okumalısınız.
 
Düzeltme butonunu bulamadım.Yanlış yazmışım.Kahkaha simgesi yerine "Duygusal" kelimesi olmalı.
 
Kızkardeşim de ben de mizah yeteneğimiz olarak birbirimize çok benzeriz,çok güzel kadınlar olmadık hiçbir zaman ama özgüveni yüksek ve dişli karakterler olduk,bulunduğumuz ortamlarda genelde hep aranan insanlarız çünkü eğlenceliyizdir ama farkettiğim şu eğlenmeyi sevdiğimiz için eğlenceliyiz,şen şakrak olmayı sevdiğimiz için insanlar bizi çok seviyor aslında herşeyi kendimiz için yapıyoruz,önce kendimizi eğlendiriyoruz insanlar sadece araç, babamıza çekmişiz fakat bizim farkındalığımız çok daha yüksek. Abartmıyorum istedikten sonra kadın/erkek olsun arkadaşlık anlamında tavlayamayacağım kimse yok(karşı cins anlamında bi iddiam yok çünkü 12yıldır aynı adamlayım,o işlerde nasılım pek bilmem ilk sevgilimdir kendisi) ama kızkardeşim pek sevgilisiz kalmaz ilk tanıştıklarında çok etkilenmeselerde zamanla çekim alanına girmeyen erkek yok gibi bişeydir,bi şekilde hep aşık olunan ve çok istenilendir,en son ayrıldığı genç “Sende bu dil bu neşe varken hiç yalnız kalmazsın,birilerini yine aşık edersin kendine ” demişti ki hakketten iki ay sonra çok hoş bi adamla başladı bi ilişkiye,velhasıl cidden kendinizi sevin ve gözlerinizin içi parlasın hiçbir şekilde yalnız kalmazsınız bence.
 
Üniversitede bir kız arkadaş vardı.
Ne çirkin ne güzel sayılırdı ama üst düzey erkeklere aşık olurdu.
Kendi seviyesinde birini beğenmezdi.
Doğal olarak aşkları hep platonik kaldı ,açıldığı kişi tarafındanda reddedildi.
Söliceğim şu ki , acaba kendinize uygun birileri mi seçemiosunuz acaba?
 
Peşpeşe açtığın konular, konulara yaptığın yeniliğe kapalı yorumlari baz alarak yazıyorum: insanı yoran bir kişiliğe sahipsin.
Ben de böyle bir sevgilim olsun istemezdim, isterse kaşı gözü altın oran olsun, Yunan heykeli gibi olsun... Beni devamlı geren, küçük olaylara alınan, yaninda her lafimaa dikkat etmemin gerektiği, bugün söylediğimi on sene sonra büyütüp büyütüp karşıma çıkaracak, devamlı panik halde, karamsar, mutsuzluğa endeksli biriyle birlikte olmak istemezdim.
Bence reddedilmenizin sebebi güzelliğiniz değil ki güzel oldugunuzu düşünüyorum. Ama bence asıl sebep karakteriniz.
Hem kendinizden memnun değilsiniz hem de değişim için bir adım bile atmiyorsunuz.
İyi de neden?
İşiniz gücünüz var. Neden bir psikologa gitmiyorsunuz? Ki belki de kaygı bozukluğunuz vardır ,psikiyatr gözetiminde ilaç içerseniz ortadan kalkacaktır...ya da kendinizle barismak- içe dönmek için yoga tarzı meditasyonlara başlayabilirsiniz. Vücudunuzdan memnun değilseniz spor salonuna yazilabilir-evde squat yapabilir- KK'nin zayıflama gruplarına girebilirsiniz. Cildinizde akneler delikler varsa şu 6 aylık , karaciğeri biraz yoran ama sonunda bebek gibi cilde kavuşacaginiz ilaca başlayabilirsiniz.
Kendinizle barismak için milyonlarca alternatifiniz olduğu halde bulunduğunuz yerden yakinmayi tercih ediyorsunuz çünkü bu daha kolay...
Değişmek istiyorsan önce kendinden basla
Hiç zor değil telefon açıp psikologdan randevu almak.
Bir adım at...
Yoksa on sene sonra yine aynı konuları açarsın.
 
Bir kadın sürekli erkeklerin sevmediği, hoşlanmadığı biri olursa. Erkekler sürekli kendine kötü davranırsa. Mesela sürekli reddedilirse. Kendine özgüveni darmadağın olmaz mı? Bir yerde okumuştum, insan kendini sevmezse, başkaları onu nasıl sevsin diye. Ama bu bir kısır döngü değil mi? Etrafındakiler sürekli seni sevmezse, sen de kendini sevmemeye başlarsın. Sen kendini sevmedikçe etrafındakiler saha da seni sevmez? Ne dersiniz kızlar?
neden erkekler tarafından sevilmeyi onemsemeliyim öz güvenim için . kesinlikle doğru bulmuyorum
 
Bir konuda üyenin biri yorum yapmıştı çok hoşuma gitti :) napcaksın insanların sevgisini demiş. İnsanoğlu yanar döner bir gün sever yarın dirsek gösterir. Aile dışında kimsenin sevgisi gerçek ve sonsuz değildir. Her halinle iyisiyle kötüsüyle seni seven insanlar sadece ailen olur. Onun dışındakiler hep bir sebep arar seni sevebilmektir için güzellik, para, yetenekli becerikli olmak, her şeye tamam demek vs... yani başkaları tarafından sevilenler de onların çıkarlarına uydugu için seviliyor. Bir de hayvanlarda var koşulsuz bağlılık sadakat...

Ya ailemde de sevgi yoksa
 
Merhabalar sevgili konu sahibi. Öncelikle ben de bu yoldan geçtim ama kişisel gelişim kitapları ben de çok işe yaradı. Özgüveninizi arttıracak kitaplar okumanızı tavsiye ederim. Ben de kendimi sevmezken şimdi seviyorum mesela. Sadece hala yalnızlıkla ilgili sıkıntım var. Kalbime uygun birini bulursam başka birşey istemem😄
 
X