Erkek mi kadın mı? Çelişkiler....

nochoiceno

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
10 Mart 2017
17
7
32
Gerçek anlamda artık bunaldığım, birileriyle paylaşırsam iyi geleceğini düşündüğüm bir durumu yaşıyorum. 24 yaşındayım ve şu aralar işsizim, evdeyim. Ailemle yaşıyorum. Ev kızı modundayım 5 aydır. Ancak sorunum bunlarla bağıntılı değil.

Sorunum ailemin "mürüvetimi" görme isteği... Ve benim içimde yaşadığım hadise ile ilgili.

Ben evlilik ve onun getireceği her şeyden tabiri caizse "iğreniyorum" daha açık olamam galiba kurallar var. Bu bir dursun, Anladığınızı varsayıyorum. Ama olay sadece bu da değil. Her anlamda kendimi bir kadın gibi hissedemiyorum. Hareketlerim, sesim, tavırlarım erkek gibi...

Kadınların muhabbetleri beni sarmaz, erkeklerle daha iyi anlaşıyorum hatta. Yine de çevremde kız arkadaşlarım bolca vardır. İşte ben Kendimi onlar gibi hissedemiyorum ki, atıyorum ben temizlikmiş yemek yapmak ya da kadınlara özgü olan makyaj yapmaktan nefret ediyorum. Elbise giymek, süslenmek işkence... Uzun saçtan bile nefret ediyorum.

Her anlamda erkek olarak doğsaymışım diyenlerdenim. Bunaldım çünkü artık ve çevremdeki herkes benim bu onlara göre "tuhaflığımın" farkındalar. Bana el işi yapsana demeler, beni altın günü misali günlere çağırmalar, benden pasta börek beklemeler... Yok yok yok! Kafayı yiyeceğim ya, ben bu değilim ki.

Ama bazen oturup erkek olduğum hayalini kuruyorum, mis gibiyim o zaman. Ancak hayallerde rahatlıyorum anlayacağınız.

Bir yandan mürüvet görmek isteyen ailem, bir yandan içimdeki bastırılmayan şeyler, bir yandan çevre... Ve ben hiç kimseye anlatamadığım için kendi kendimi yiyorum artık. Sırf dertleşmek için yazdım yoksa üyeliğim olmadan kullanıyordum hep. Okumuş olsanız bile yeterli inanın kendi kendime çözmeye çalışmaktan, normal olmak istemekten sıkıldım. Olamıyorum çünkü.
 
Erkek olmak kolay da ondan özeniyorsun, adamlar neyi istiyorsa neyden keyif alıyorsa onu yapıyor, ama sen toplumun kadına diktiği kılıfa uymak zorundasın.

Değilsin aslında, bir çok konuda toplumun kadındam beklentilerine uymadan hareket ediyorum, gayet de idare ettim bu yaşa kadar.

Cinsellikse iğrendiğin aşık olmadığındandır , o şekilde cinsellikten çoğu kişi iğreniyor.
 
Gerçek anlamda artık bunaldığım, birileriyle paylaşırsam iyi geleceğini düşündüğüm bir durumu yaşıyorum. 24 yaşındayım ve şu aralar işsizim, evdeyim. Ailemle yaşıyorum. Ev kızı modundayım 5 aydır. Ancak sorunum bunlarla bağıntılı değil.

Sorunum ailemin "mürüvetimi" görme isteği... Ve benim içimde yaşadığım hadise ile ilgili.

Ben evlilik ve onun getireceği her şeyden tabiri caizse "iğreniyorum" daha açık olamam galiba kurallar var. Bu bir dursun, Anladığınızı varsayıyorum. Ama olay sadece bu da değil. Her anlamda kendimi bir kadın gibi hissedemiyorum. Hareketlerim, sesim, tavırlarım erkek gibi...

Kadınların muhabbetleri beni sarmaz, erkeklerle daha iyi anlaşıyorum hatta. Yine de çevremde kız arkadaşlarım bolca vardır. İşte ben Kendimi onlar gibi hissedemiyorum ki, atıyorum ben temizlikmiş yemek yapmak ya da kadınlara özgü olan makyaj yapmaktan nefret ediyorum. Elbise giymek, süslenmek işkence... Uzun saçtan bile nefret ediyorum.

Her anlamda erkek olarak doğsaymışım diyenlerdenim. Bunaldım çünkü artık ve çevremdeki herkes benim bu onlara göre "tuhaflığımın" farkındalar. Bana el işi yapsana demeler, beni altın günü misali günlere çağırmalar, benden pasta börek beklemeler... Yok yok yok! Kafayı yiyeceğim ya, ben bu değilim ki.

Ama bazen oturup erkek olduğum hayalini kuruyorum, mis gibiyim o zaman. Ancak hayallerde rahatlıyorum anlayacağınız.

Bir yandan mürüvet görmek isteyen ailem, bir yandan içimdeki bastırılmayan şeyler, bir yandan çevre... Ve ben hiç kimseye anlatamadığım için kendi kendimi yiyorum artık. Sırf dertleşmek için yazdım yoksa üyeliğim olmadan kullanıyordum hep. Okumuş olsanız bile yeterli inanın kendi kendime çözmeye çalışmaktan, normal olmak istemekten sıkıldım. Olamıyorum çünkü.
Bi kimlik bunalimi yasadiginiz asikar ana soyle bi durum var acaba yasadiginiz cevre itibariyle bu durumq gelmis olma ihtimaliniz var mi

Kendimden ornek vereyin acik acik
Bulundugum cevrede (oyle igrenc ve gerici bi cevrede buyudum) ergenlik donemlerinde sacimixi tarayip az suslensek onlarin kullandiklari tabirleri bile kullanmayacagim igrenc tanirlerle koca istiyo araniyo tarzi laflara maruz kaliyorduk

En basitinden sacimizi duzgun bi tarasak bi model yapsak bu gibi itamlatla karsilastik

Belli bi sure cinsiyetimi inkara kalkistim sanki ama bi 5-6 yil kadar surdu diywyim biyik bolgemdeki tuyleri almadim suslenmedim taramadim tabiri cayizse erkek gibi dokandim (hatirlamak dahi istemem o gunlri yazarken gozlerim doldu dusun artik)

Yani cinsiyetine dair herseyin ustunu bastirmaya calistim yillarca kendimi inkar ettim birusi bugun guzel olmusdun bu yakismis dediginde yerin dibine girecek kadar oluyordum

Ama dusunuyorunda ben dolu dolu bi kadindim aşıkta oldum suslenmekte istedim evlenmekte istedim ama hepsini icimde istedim icimde yasadim cunku kahrolasi sartlar oyle gerektiriyordu

Simdi cevreme bakiyorum benim cinsiyetimi bastirmaya calistigim zamanki kizlara en guzel yadlarim nasilda gitmis o yaslara ait tek bi fotografim yok iyikide yok
Benim durum daha uzarda

Acaba senin durumda bilincaltinda yatan benzer bi durumdan kaynaklanmasin ben simdide suslenmek istiyorum icinde fark bi mucella var ama hic cikaramadim meydana sacimi farkli kestirsem toplqrim ki belli olmadin uzun uzadiya uzarda kimse fark etmez

Bu arada mesela hic asik falan oldugun oldu mu eger bir erkege asik olduysan bence nirmalsin

Eger bu durum tam trsiyse bi anormallik var

Yani kadin gunune gitmek pasta borek yapmak elisi islemek seni kadin yapmaz ama baxi seylerde tuhaflik var gibi sende birseyleri bastiriyor okabilirmisin
 
çok fazla çelişki olduğu ortada. kadın gibi hissedemiyorum deyip avatar resmine kadın fotosu koymak gibi..
 
Gerçek anlamda artık bunaldığım, birileriyle paylaşırsam iyi geleceğini düşündüğüm bir durumu yaşıyorum. 24 yaşındayım ve şu aralar işsizim, evdeyim. Ailemle yaşıyorum. Ev kızı modundayım 5 aydır. Ancak sorunum bunlarla bağıntılı değil.

Sorunum ailemin "mürüvetimi" görme isteği... Ve benim içimde yaşadığım hadise ile ilgili.

Ben evlilik ve onun getireceği her şeyden tabiri caizse "iğreniyorum" daha açık olamam galiba kurallar var. Bu bir dursun, Anladığınızı varsayıyorum. Ama olay sadece bu da değil. Her anlamda kendimi bir kadın gibi hissedemiyorum. Hareketlerim, sesim, tavırlarım erkek gibi...

Kadınların muhabbetleri beni sarmaz, erkeklerle daha iyi anlaşıyorum hatta. Yine de çevremde kız arkadaşlarım bolca vardır. İşte ben Kendimi onlar gibi hissedemiyorum ki, atıyorum ben temizlikmiş yemek yapmak ya da kadınlara özgü olan makyaj yapmaktan nefret ediyorum. Elbise giymek, süslenmek işkence... Uzun saçtan bile nefret ediyorum.

Her anlamda erkek olarak doğsaymışım diyenlerdenim. Bunaldım çünkü artık ve çevremdeki herkes benim bu onlara göre "tuhaflığımın" farkındalar. Bana el işi yapsana demeler, beni altın günü misali günlere çağırmalar, benden pasta börek beklemeler... Yok yok yok! Kafayı yiyeceğim ya, ben bu değilim ki.

Ama bazen oturup erkek olduğum hayalini kuruyorum, mis gibiyim o zaman. Ancak hayallerde rahatlıyorum anlayacağınız.

Bir yandan mürüvet görmek isteyen ailem, bir yandan içimdeki bastırılmayan şeyler, bir yandan çevre... Ve ben hiç kimseye anlatamadığım için kendi kendimi yiyorum artık. Sırf dertleşmek için yazdım yoksa üyeliğim olmadan kullanıyordum hep. Okumuş olsanız bile yeterli inanın kendi kendime çözmeye çalışmaktan, normal olmak istemekten sıkıldım. Olamıyorum çünkü.


cocuklugunda hıc tacıze tecavuze ugradın mı? ona gore yorum yapıcam
 
Gerçek anlamda artık bunaldığım, birileriyle paylaşırsam iyi geleceğini düşündüğüm bir durumu yaşıyorum. 24 yaşındayım ve şu aralar işsizim, evdeyim. Ailemle yaşıyorum. Ev kızı modundayım 5 aydır. Ancak sorunum bunlarla bağıntılı değil.

Sorunum ailemin "mürüvetimi" görme isteği... Ve benim içimde yaşadığım hadise ile ilgili.

Ben evlilik ve onun getireceği her şeyden tabiri caizse "iğreniyorum" daha açık olamam galiba kurallar var. Bu bir dursun, Anladığınızı varsayıyorum. Ama olay sadece bu da değil. Her anlamda kendimi bir kadın gibi hissedemiyorum. Hareketlerim, sesim, tavırlarım erkek gibi...

Kadınların muhabbetleri beni sarmaz, erkeklerle daha iyi anlaşıyorum hatta. Yine de çevremde kız arkadaşlarım bolca vardır. İşte ben Kendimi onlar gibi hissedemiyorum ki, atıyorum ben temizlikmiş yemek yapmak ya da kadınlara özgü olan makyaj yapmaktan nefret ediyorum. Elbise giymek, süslenmek işkence... Uzun saçtan bile nefret ediyorum.

Her anlamda erkek olarak doğsaymışım diyenlerdenim. Bunaldım çünkü artık ve çevremdeki herkes benim bu onlara göre "tuhaflığımın" farkındalar. Bana el işi yapsana demeler, beni altın günü misali günlere çağırmalar, benden pasta börek beklemeler... Yok yok yok! Kafayı yiyeceğim ya, ben bu değilim ki.

Ama bazen oturup erkek olduğum hayalini kuruyorum, mis gibiyim o zaman. Ancak hayallerde rahatlıyorum anlayacağınız.

Bir yandan mürüvet görmek isteyen ailem, bir yandan içimdeki bastırılmayan şeyler, bir yandan çevre... Ve ben hiç kimseye anlatamadığım için kendi kendimi yiyorum artık. Sırf dertleşmek için yazdım yoksa üyeliğim olmadan kullanıyordum hep. Okumuş olsanız bile yeterli inanın kendi kendime çözmeye çalışmaktan, normal olmak istemekten sıkıldım. Olamıyorum çünkü.
Şimdi kadınlara karşı cinsel anlamda ilgin varsa iş değişir , ozaman hormonal bir durum olabilir

ama Kuafor uzun sac erkek gibi giyinmek vs dersen bende gençken senin gibiydim, bu ailenin seni erkek gibi büyütmesinden ve ya toplumun kız çocuklarını bastırmasından kaynaklanıyor , bende hala Kuafor süslenmek vs sevmem , ama gençliğime göre daha ev işlerine vs alıştım , evlendim anne oldum, bunlar düzeldi,
Cinsellik de bende iğrenilecek bişey gibi görürdüm ama sevip evlendikten sonra öyle olmuyor , sevdiğin insanla yaşanabilecek güzel bir şeymiş:)
 
Erkek olmak kolay da ondan özeniyorsun, adamlar neyi istiyorsa neyden keyif alıyorsa onu yapıyor, ama sen toplumun kadına diktiği kılıfa uymak zorundasın.

Değilsin aslında, bir çok konuda toplumun kadındam beklentilerine uymadan hareket ediyorum, gayet de idare ettim bu yaşa kadar.

Cinsellikse iğrendiğin aşık olmadığındandır , o şekilde cinsellikten çoğu kişi iğreniyor.

Öyle mi dersiniz? İnanın anlamıyorum da. Bunalıyorum sadece. Kadın gibi kelime öbeğini kullanmak istemiyorum ama kadın gibi hissetmiyorum. Hareket, tavır, düşünce...
 
çok fazla çelişki olduğu ortada. kadın gibi hissedemiyorum deyip avatar resmine kadın fotosu koymak gibi..

Evet takılması gereken en önemli ayrıntı oydu şuan. Bilgisayarımda bu kadının fotosunu buldum, koydum. Kız kardeşimle ortak olduğu için benimle ilgisi yok. Özel aramış, taramış değilim. Bir de sorunuma böyle yaklaşılacaksa kaldırayım.
 
Öyle mi dersiniz? İnanın anlamıyorum da. Bunalıyorum sadece. Kadın gibi kelime öbeğini kullanmak istemiyorum ama kadın gibi hissetmiyorum. Hareket, tavır, düşünce...

Kadın gibi olmak tanımında hata var bence. Ne demek ki o?

Elbette cinsel tercihleri farklı olabilir bir kişinin, ama onu ergenlikte falan hatta daha öncesinde fark ederdin diye düşünüyorum. Çok dağınıksa kafan bu konuda yardım al.
 
Evet takılması gereken en önemli ayrıntı oydu şuan. Bilgisayarımda bu kadının fotosunu buldum, koydum. Kız kardeşimle ortak olduğu için benimle ilgisi yok. Özel aramış, taramış değilim. Bir de sorunuma böyle yaklaşılacaksa kaldırayım.
hiç bi kadını çekici buldun mu.
ya da çekici bulduğun bi erkek var mı. çekici demeyeyim de beğendiğin. kendine nasıl bu teşhisi koydun. farkı nasıl farkettin .
 
Bi kimlik bunalimi yasadiginiz asikar ana soyle bi durum var acaba yasadiginiz cevre itibariyle bu durumq gelmis olma ihtimaliniz var mi

Kendimden ornek vereyin acik acik
Bulundugum cevrede (oyle igrenc ve gerici bi cevrede buyudum) ergenlik donemlerinde sacimixi tarayip az suslensek onlarin kullandiklari tabirleri bile kullanmayacagim igrenc tanirlerle koca istiyo araniyo tarzi laflara maruz kaliyorduk

En basitinden sacimizi duzgun bi tarasak bi model yapsak bu gibi itamlatla karsilastik

Belli bi sure cinsiyetimi inkara kalkistim sanki ama bi 5-6 yil kadar surdu diywyim biyik bolgemdeki tuyleri almadim suslenmedim taramadim tabiri cayizse erkek gibi dokandim (hatirlamak dahi istemem o gunlri yazarken gozlerim doldu dusun artik)

Yani cinsiyetine dair herseyin ustunu bastirmaya calistim yillarca kendimi inkar ettim birusi bugun guzel olmusdun bu yakismis dediginde yerin dibine girecek kadar oluyordum

Ama dusunuyorunda ben dolu dolu bi kadindim aşıkta oldum suslenmekte istedim evlenmekte istedim ama hepsini icimde istedim icimde yasadim cunku kahrolasi sartlar oyle gerektiriyordu

Simdi cevreme bakiyorum benim cinsiyetimi bastirmaya calistigim zamanki kizlara en guzel yadlarim nasilda gitmis o yaslara ait tek bi fotografim yok iyikide yok
Benim durum daha uzarda

Acaba senin durumda bilincaltinda yatan benzer bi durumdan kaynaklanmasin ben simdide suslenmek istiyorum icinde fark bi mucella var ama hic cikaramadim meydana sacimi farkli kestirsem toplqrim ki belli olmadin uzun uzadiya uzarda kimse fark etmez

Bu arada mesela hic asik falan oldugun oldu mu eger bir erkege asik olduysan bence nirmalsin

Eger bu durum tam trsiyse bi anormallik var

Yani kadin gunune gitmek pasta borek yapmak elisi islemek seni kadin yapmaz ama baxi seylerde tuhaflik var gibi sende birseyleri bastiriyor okabilirmisin

Erkeklere karşı duygusal hisler besliyorum yani besledim. Ama hani evliliğin içine giren münasebetlerden tiksiniyorum.
 
X