Erkek kardeşim için yardım edin :(

jeri .!.:

Aslında kendisi bir kere açmıştı konuyu, kız gibi hissetmediğini söyledi. Niye herkes böyle diyor gibi şeyler söyleyip ağlamaya başladı orda kapattım ben. Şu an okuduğu liseden memnun, mutlu ama yine de arkadaşlık kurarken temkinli. Özellikle erkek yakın arkadaş konusunda biraz tedirgin. Tercihi ne olursa olsun mutlu olsun yeter ama benim derdim asosyalleşmesi, zorbalanması vs.
Yakınımızda oturan yaşıtı yok o sebeple okul dışında vakit geçirip, arkadaş olabileceği bir ortam arıyorum

Genişletmek için tıkla...

The Winchesters .!.:

Bir savunma sporuna mı yazdırsanız? Uçlarda yaşayan çocukların kendisini toparlamaya yardımcı olduğuna dair araştırmalar mevcut. Biraz kendine güveni gelirse daha rahat sosyalleşir.

Genişletmek için tıkla...

jeri .!.:

Bugün konuşucam, önericem. Bir ara ben kickboks yapıyordum o zamanlar heveslenmişti umarım yine ister

Genişletmek için tıkla...

jeri .!.:

Herkese selamlar,
Aslında buraya üye olmamın en başta sebebi bu konuyu konuşabileceğim, yardım alabileceğim kimsemin olmaması.

14 yaşında erkek kardeşim var, tahmin edersiniz ki ergenlik çağında...
Konuya gelmeden kısaca kardeşimin çocukluğundan bahsetmek istiyorum.
Ailem sıradan bir aile, babam ev ve iş arasında mekik dokuyarak geçirdi hayatını. Bu sebeple kardeşim pek fazla babamla birebir iletişim kuramadı ve annem, anneannem, benimle birlikte büyüdü. Tüm tatilleri, gezmeleri hep bizimle oldu.
İlkokulu bulunduğumuz yerde okumadı ve aslında olay burada başladı. Yaklaşık 3 sene önce sınıf arkadaşlarından biri, kardeşimi kız gibi/ gay olmakla itham ederek tüm sınıfın diline düşürdü ve bu durum kardeşimde travma yarattı. Bu zamana kadar söylemediği, sormadığı soruları sormaya başladı.
Örneğin, ben kız gibi miyim ? Niye herkes bana böyle diyor ? gibi sorgulamalara başladı.
Erkeklerle arkadaşlık kurmakta biraz da çekingen olsa da en yakın arkadaşları karma ( kız da var erkek de var). Ama kızlarla daha rahat iletişim kurduğunun farkındayım.
Olaydan kısaca bahsettim ancak bu travma gerçekten hala etkisini sürdürmekte.
Şuan dediğim gibi 14 yaşında ve hala cinsel yönelimini, kendini sorgulamakta, bunun için psikolog desteği alıyor ancak bu travmadan sonra asosyalleşmeye de başladı.
Aramızda 11 yaş olduğu için kardeşten çok çocuğum gibi o sebeple onun için bir şey yapamamak mahvediyor beni ve gerçekten onu düşünmekten normal hayatıma devam edemiyorum.

Yardım istediğim konu sosyalleştirmek için ne yapabilirim ? Önerebileceğiniz kurs, toplu yapılan etkinlikler vs. var ise lütfen yardımcı olun, buna benzer durumlar yaşayanlar varsa bu süreci nasıl atlattıklarını öğrenmek istiyorum.
Her türlü fikri alma isterim, maddi manevi ne yapabilirsem bu süreçte yapmaya hazırım.
Şimdiden teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

jeri .!.:

Herkese selamlar,
Aslında buraya üye olmamın en başta sebebi bu konuyu konuşabileceğim, yardım alabileceğim kimsemin olmaması.

14 yaşında erkek kardeşim var, tahmin edersiniz ki ergenlik çağında...
Konuya gelmeden kısaca kardeşimin çocukluğundan bahsetmek istiyorum.
Ailem sıradan bir aile, babam ev ve iş arasında mekik dokuyarak geçirdi hayatını. Bu sebeple kardeşim pek fazla babamla birebir iletişim kuramadı ve annem, anneannem, benimle birlikte büyüdü. Tüm tatilleri, gezmeleri hep bizimle oldu.
İlkokulu bulunduğumuz yerde okumadı ve aslında olay burada başladı. Yaklaşık 3 sene önce sınıf arkadaşlarından biri, kardeşimi kız gibi/ gay olmakla itham ederek tüm sınıfın diline düşürdü ve bu durum kardeşimde travma yarattı. Bu zamana kadar söylemediği, sormadığı soruları sormaya başladı.
Örneğin, ben kız gibi miyim ? Niye herkes bana böyle diyor ? gibi sorgulamalara başladı.
Erkeklerle arkadaşlık kurmakta biraz da çekingen olsa da en yakın arkadaşları karma ( kız da var erkek de var). Ama kızlarla daha rahat iletişim kurduğunun farkındayım.
Olaydan kısaca bahsettim ancak bu travma gerçekten hala etkisini sürdürmekte.
Şuan dediğim gibi 14 yaşında ve hala cinsel yönelimini, kendini sorgulamakta, bunun için psikolog desteği alıyor ancak bu travmadan sonra asosyalleşmeye de başladı.
Aramızda 11 yaş olduğu için kardeşten çok çocuğum gibi o sebeple onun için bir şey yapamamak mahvediyor beni ve gerçekten onu düşünmekten normal hayatıma devam edemiyorum.

Yardım istediğim konu sosyalleştirmek için ne yapabilirim ? Önerebileceğiniz kurs, toplu yapılan etkinlikler vs. var ise lütfen yardımcı olun, buna benzer durumlar yaşayanlar varsa bu süreci nasıl atlattıklarını öğrenmek istiyorum.
Her türlü fikri alma isterim, maddi manevi ne yapabilirsem bu süreçte yapmaya hazırım.
Şimdiden teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

jeri .!.:

Hepinize çok teşekkür ederim destekleriniz için. Toplu cevap vermek istedim, kardeşim günlük hayatında yumuşak huylu ve naif ve pozitif biridir. Oyun oynarken vs tam tersi bir karaktere bürünüyor, feminen tarafı var evet ama kız gibi diyebileceğim davranışları yok.
Yürümesi, konuşması, ilgi alanları vs. kadınsı değil. Yaşadığımız yerde yaşıtları olan erkekler daha maço ve haylaz olduğu için garipsiyorlar. Kızlarla daha iyi anlaşma sebebi, her türlü konuyu konuşabilmek olduğunu söylemişti. Erkekler futbol ve (kabaca olacak ama) karı kız muhabbeti yapıyorlar sadece, saçma geliyor demişti.
Önerdiğiniz gibi özgüvenini yerine getirebilecek ve sosyalleşebileceği aktiviteler araştırıyorum

Genişletmek için tıkla...

jeri .!.:

Herkese selamlar,
Aslında buraya üye olmamın en başta sebebi bu konuyu konuşabileceğim, yardım alabileceğim kimsemin olmaması.

14 yaşında erkek kardeşim var, tahmin edersiniz ki ergenlik çağında...
Konuya gelmeden kısaca kardeşimin çocukluğundan bahsetmek istiyorum.
Ailem sıradan bir aile, babam ev ve iş arasında mekik dokuyarak geçirdi hayatını. Bu sebeple kardeşim pek fazla babamla birebir iletişim kuramadı ve annem, anneannem, benimle birlikte büyüdü. Tüm tatilleri, gezmeleri hep bizimle oldu.
İlkokulu bulunduğumuz yerde okumadı ve aslında olay burada başladı. Yaklaşık 3 sene önce sınıf arkadaşlarından biri, kardeşimi kız gibi/ gay olmakla itham ederek tüm sınıfın diline düşürdü ve bu durum kardeşimde travma yarattı. Bu zamana kadar söylemediği, sormadığı soruları sormaya başladı.
Örneğin, ben kız gibi miyim ? Niye herkes bana böyle diyor ? gibi sorgulamalara başladı.
Erkeklerle arkadaşlık kurmakta biraz da çekingen olsa da en yakın arkadaşları karma ( kız da var erkek de var). Ama kızlarla daha rahat iletişim kurduğunun farkındayım.
Olaydan kısaca bahsettim ancak bu travma gerçekten hala etkisini sürdürmekte.
Şuan dediğim gibi 14 yaşında ve hala cinsel yönelimini, kendini sorgulamakta, bunun için psikolog desteği alıyor ancak bu travmadan sonra asosyalleşmeye de başladı.
Aramızda 11 yaş olduğu için kardeşten çok çocuğum gibi o sebeple onun için bir şey yapamamak mahvediyor beni ve gerçekten onu düşünmekten normal hayatıma devam edemiyorum.

Yardım istediğim konu sosyalleştirmek için ne yapabilirim ? Önerebileceğiniz kurs, toplu yapılan etkinlikler vs. var ise lütfen yardımcı olun, buna benzer durumlar yaşayanlar varsa bu süreci nasıl atlattıklarını öğrenmek istiyorum.
Her türlü fikri alma isterim, maddi manevi ne yapabilirsem bu süreçte yapmaya hazırım.
Şimdiden teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

jeri .!.:

Herkese selamlar,
Aslında buraya üye olmamın en başta sebebi bu konuyu konuşabileceğim, yardım alabileceğim kimsemin olmaması.

14 yaşında erkek kardeşim var, tahmin edersiniz ki ergenlik çağında...
Konuya gelmeden kısaca kardeşimin çocukluğundan bahsetmek istiyorum.
Ailem sıradan bir aile, babam ev ve iş arasında mekik dokuyarak geçirdi hayatını. Bu sebeple kardeşim pek fazla babamla birebir iletişim kuramadı ve annem, anneannem, benimle birlikte büyüdü. Tüm tatilleri, gezmeleri hep bizimle oldu.
İlkokulu bulunduğumuz yerde okumadı ve aslında olay burada başladı. Yaklaşık 3 sene önce sınıf arkadaşlarından biri, kardeşimi kız gibi/ gay olmakla itham ederek tüm sınıfın diline düşürdü ve bu durum kardeşimde travma yarattı. Bu zamana kadar söylemediği, sormadığı soruları sormaya başladı.
Örneğin, ben kız gibi miyim ? Niye herkes bana böyle diyor ? gibi sorgulamalara başladı.
Erkeklerle arkadaşlık kurmakta biraz da çekingen olsa da en yakın arkadaşları karma ( kız da var erkek de var). Ama kızlarla daha rahat iletişim kurduğunun farkındayım.
Olaydan kısaca bahsettim ancak bu travma gerçekten hala etkisini sürdürmekte.
Şuan dediğim gibi 14 yaşında ve hala cinsel yönelimini, kendini sorgulamakta, bunun için psikolog desteği alıyor ancak bu travmadan sonra asosyalleşmeye de başladı.
Aramızda 11 yaş olduğu için kardeşten çok çocuğum gibi o sebeple onun için bir şey yapamamak mahvediyor beni ve gerçekten onu düşünmekten normal hayatıma devam edemiyorum.

Yardım istediğim konu sosyalleştirmek için ne yapabilirim ? Önerebileceğiniz kurs, toplu yapılan etkinlikler vs. var ise lütfen yardımcı olun, buna benzer durumlar yaşayanlar varsa bu süreci nasıl atlattıklarını öğrenmek istiyorum.
Her türlü fikri alma isterim, maddi manevi ne yapabilirsem bu süreçte yapmaya hazırım.
Şimdiden teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

jeri .!.:

Aslında kendisi bir kere açmıştı konuyu, kız gibi hissetmediğini söyledi. Niye herkes böyle diyor gibi şeyler söyleyip ağlamaya başladı orda kapattım ben. Şu an okuduğu liseden memnun, mutlu ama yine de arkadaşlık kurarken temkinli. Özellikle erkek yakın arkadaş konusunda biraz tedirgin. Tercihi ne olursa olsun mutlu olsun yeter ama benim derdim asosyalleşmesi, zorbalanması vs.
Yakınımızda oturan yaşıtı yok o sebeple okul dışında vakit geçirip, arkadaş olabileceği bir ortam arıyorum

Genişletmek için tıkla...