Yorumlarınızı hayretler içerisinde okuyorum. Az evvel konu açıp akrabalarınızın dedikoducu olmasından, özel hayatınıza saygı duymadıklarından, hatta ve hatta onlardan nefret ettiğinizden dert yanan siz değil miydiniz? Hatta bizzat şöyle bi ifade kullanmışsınız: "Onlar gibi inancli olmak ve saygi duymak zorundada degilim zaten muhattapin degiller kendileri ekliyorlardi. Benimle bu sekilde konusmaya hakkinizda yok. Insanlarin yaptiklarina saygi duymayi ogrenin artik."
Konu sahibinin hayata bakış açısını tasvip edip etmemenizi geçtim, kendi içinizde çelişkilerle dolusunuz ve bunu insanlara öfke olarak yansıtıyosunuz. Onane, banane, sanane diyerek insanlarla iletişim kuramazsınız. Kaldı ki insanlara ve yaptıklarına saygı duymaktan bahseden sizsiniz. Lütfen açacağınız konu ve yapacağınız yorumlardan önce oturup aklı selimle bi düşünün. Ben kimim bu hayatta, kim olmaya çalışıyorum, ne istiyorum, ne yapıyorum diye. Belki de hayatınızdaki sorunların esas kaynağı bu sorulara tatmin edici cevaplar bulamamış olmanızdır.
kız çocukları babalarından korkmalı. babaları da onlara anlayışlı davranırsa konya ovası oluyor :) canım babam konya ovası olduğundan haberi yok yazık...her gün görsünler eve girip çıktığımızı, yapsınlar bakalım ne yapabileceklerse... evden mi attıracaklar? polis mi çağıracaklar? ahlak bekçiliği mi yapacaklar? yapsınlar bakalım neye yetecek güçleri. bunlara inat her gece o adamı o eve almazsam bana da wurstria demesinler! derdim. :)
