- Konu Sahibi sekerportakalii
-
- #1
Öncelikle şunu söylemeliyim; Meleğin(sekerportakaliinın) üyeliğinden girmek zorunda kaldım. Çünkü hiçbir üyeliğim kabul edilmiyor nedense. 2010 yılında bir üyelik açmıştım ama ne kullanıcı adımı ne de şifremi hatırlıyorum. Umarım konu açtığım için Melek kızmaz.
Benim derdim de çoğu kızın olduğu gibi sevgilimden yana. 3 yıldır birlikteyiz aynı zamanda çocukluk arkadaşıyız. Açıkçası pek iyi anlaşamazdık. Ama zaman geçtikçe büyüdük,olgunlaştık. Birbirimizi sevdik,ve sevgili olmaya karar verdik. Kendisi bana karşı çok saygılı. Kızlarla alakası hiç ama hiç yok. Buluşup görüştüğümüzde beni el üstünde tutuyor,ellerimi çok sevdiğini söyler hep. O yüzden sürekli ellerimi öper durur,sevgisini bana hissettirir. Ama gelin görün ki: onunla telefonda konuşurken bir buzdolabıyla konuşuyorum sanki! Alay eder gibi,umursamaz ve tersleyerek konuşuyor. Anlayamıyorum. Yanımdayken bu konuşmalarından eser yok. Ne değişiyor ki telefonda? Çok tuhaf. Ve en son görüştüğümüzde artik sadece pazar günleri görüşelim. Sen beni,ben seni özleyeyim daha bir güzel,heyecanlı oluyor dedi. (Meleğin sözlüsüde böyle) Ben anlayışla karşıladım. Ama içten içe bozuldum. Çünkü insan sevdiği insanı hep görmek istemez mi? Telefonda mesajlaşamıyoruz. Arada ya ben,ya o ariyor. Açıkçası aradığımada pişman oluyorum çünkü o konuşmasından sonra moralim bozuluyor. Siz ne düşünüyorsunuz? Dediği sizce de yanlış mı? Mantıklı düşünürsek eğer,insan hep göre göre bir heyecan kalmaz,özlem duygusu kalmaz diye dusunuyorum. Ama sonra kendi düşüncem bana saçma geliyor. Evlendigimizde de mi sadece pazar günleri görelim birbirimizi diyeceğiz. Saçmalık. Yada onun düşüncesi; evlendigimizde yapacak seylerimiz olsun,birbirimizi bunaltmayalım istiyor. Benim düşüncelerim bu yönde onun tam olarak ne.düşündüğünü bilemiyorum da. Kendisi hep maçlara gider,hatta futbol tutkunu. 1.planda hep futbolu var. Hedefi var,hırs yaptı iyice. Profosyonel olarak oynayacağım bir gün diyip duruyor. Bende arkasındayım,desteğim tam. Ama bazen beni çok ihmâl ediyor. Onu sıkan,bunaltan birisi değilim. Ikimizinde ayrı hayatları var,ikimizinde nefes almaya ihtiyacı var. Ama evlenincede böyle olur diye korkuyorum. Biraz o çabalasın,o merak etsin istiyorum. Veya beni biraz da olsa kaybetmekten korksun istiyorum. Cunku beni hatırlayamıyor bile gün içinde. işi,futbolu derken ben etkisiz eleman olarak bekliyorum. Bu beni çok üzüyor. Sizinde fikirlerinizi almak istiyorum. Kendi ilişkilerinizden/evlilik hayatınızdan örnekler verebilirsiniz. Şunu da merak ediyorum,acaba ilişkide sevgi nasıl taze kalabilir? Görüyoruz ki evlendikten sonra hiç anlaşamayan,hatta zamanla nefret edenler bile var. Bu kişilere bağlı evet ama siz ne düşünüyorsunuz? Baya bir uzun oldu okuduysanız gözlerinize sağlık. Teşekkür ediyorum şimdiden.
Bu arada Melek kemoterapiye başladı. Ben onun yanındayım sürekli. Iyi olacak inşallah.
Benim derdim de çoğu kızın olduğu gibi sevgilimden yana. 3 yıldır birlikteyiz aynı zamanda çocukluk arkadaşıyız. Açıkçası pek iyi anlaşamazdık. Ama zaman geçtikçe büyüdük,olgunlaştık. Birbirimizi sevdik,ve sevgili olmaya karar verdik. Kendisi bana karşı çok saygılı. Kızlarla alakası hiç ama hiç yok. Buluşup görüştüğümüzde beni el üstünde tutuyor,ellerimi çok sevdiğini söyler hep. O yüzden sürekli ellerimi öper durur,sevgisini bana hissettirir. Ama gelin görün ki: onunla telefonda konuşurken bir buzdolabıyla konuşuyorum sanki! Alay eder gibi,umursamaz ve tersleyerek konuşuyor. Anlayamıyorum. Yanımdayken bu konuşmalarından eser yok. Ne değişiyor ki telefonda? Çok tuhaf. Ve en son görüştüğümüzde artik sadece pazar günleri görüşelim. Sen beni,ben seni özleyeyim daha bir güzel,heyecanlı oluyor dedi. (Meleğin sözlüsüde böyle) Ben anlayışla karşıladım. Ama içten içe bozuldum. Çünkü insan sevdiği insanı hep görmek istemez mi? Telefonda mesajlaşamıyoruz. Arada ya ben,ya o ariyor. Açıkçası aradığımada pişman oluyorum çünkü o konuşmasından sonra moralim bozuluyor. Siz ne düşünüyorsunuz? Dediği sizce de yanlış mı? Mantıklı düşünürsek eğer,insan hep göre göre bir heyecan kalmaz,özlem duygusu kalmaz diye dusunuyorum. Ama sonra kendi düşüncem bana saçma geliyor. Evlendigimizde de mi sadece pazar günleri görelim birbirimizi diyeceğiz. Saçmalık. Yada onun düşüncesi; evlendigimizde yapacak seylerimiz olsun,birbirimizi bunaltmayalım istiyor. Benim düşüncelerim bu yönde onun tam olarak ne.düşündüğünü bilemiyorum da. Kendisi hep maçlara gider,hatta futbol tutkunu. 1.planda hep futbolu var. Hedefi var,hırs yaptı iyice. Profosyonel olarak oynayacağım bir gün diyip duruyor. Bende arkasındayım,desteğim tam. Ama bazen beni çok ihmâl ediyor. Onu sıkan,bunaltan birisi değilim. Ikimizinde ayrı hayatları var,ikimizinde nefes almaya ihtiyacı var. Ama evlenincede böyle olur diye korkuyorum. Biraz o çabalasın,o merak etsin istiyorum. Veya beni biraz da olsa kaybetmekten korksun istiyorum. Cunku beni hatırlayamıyor bile gün içinde. işi,futbolu derken ben etkisiz eleman olarak bekliyorum. Bu beni çok üzüyor. Sizinde fikirlerinizi almak istiyorum. Kendi ilişkilerinizden/evlilik hayatınızdan örnekler verebilirsiniz. Şunu da merak ediyorum,acaba ilişkide sevgi nasıl taze kalabilir? Görüyoruz ki evlendikten sonra hiç anlaşamayan,hatta zamanla nefret edenler bile var. Bu kişilere bağlı evet ama siz ne düşünüyorsunuz? Baya bir uzun oldu okuduysanız gözlerinize sağlık. Teşekkür ediyorum şimdiden.
Bu arada Melek kemoterapiye başladı. Ben onun yanındayım sürekli. Iyi olacak inşallah.