Merhaba herkese. Bende gece uyuyamayanlardanim... cok dertliyim kizlar, bari bir fikir edineyim diye yaziyorum 
2 yila yakin iliskim var. Ama hep inisli-cikisli oldu. Sorun, benim. Hep bir celiskideyim. Erkek arkadasim cok iyi, o kadar anlayisli, merhametli, ask dolu, durust, temiz, eli acik, bana saygi duyar, saatlerce dinler, asla ve asla kavga etmez, her ne yapsam bile birkez bile agzindan bana kotu bir laf cikmamistir. Aileme karsi cok saygili, annemi annesi bilir, abimi abisi. Isteklerime saygi duyar. Her goruse aciktir. Daha ne soyleyim. Bir kadini aslaaa incitmeyecek bir insan. Hicbir insani incitmez. Amma gel gor ki......
En kotu huyu safligi. Bazen o kadaf safca davraniyor ki, alakasiz cumleler bile kurabiliyor. Alakasiz davraniyor. Yani kendine guvenli degil sanki, nasil soyleyim. Surekli begendirmeye calisir gibi. Parasi cok olsa bile harcar harcar, ay sonunu getiremez bazen. Herkese para verir, parasiz kalir. Beni en cok uzen ise (utanarak soyluyorum gerci) fizigi... begenmiyorum. bana gore cirkin. yani yuzune bakmak bile istemiyorum. asla ve asla yanimda gormek istediyim bir tip degil... zaten o yuzden ilk baslardan cok zor bir baslangic oldu. onun surekli israrlari ve buyuk aski, iyiliyi karsisinda cevapsiz kalamadim. Etrafta herkes cok iyi biri oldugunu soyluyor, ama ben begenmiyorum onu! Icimden "ay ne kadar cirkin" diye laflar geciyor ya.... Ama oyle bir yere geldik ciktik ki, artik geri donus yok sayilir. Cok kere ayrilmak istedim, belki yuzlerce defa. ayrilmadi benden. birakmadi pesimi. surekli askini dile getirip durdu. evlilik teklif etti, ailesiyle gelmek istedi, daha dur dedim. birakmiyor ki birakmiyor.
Bana bir akil verin, ne yapayim? Ne yapa bilirim? dis gorunuse cok bakmamakmi lazim yoksa bakipta sonra hem disaridan hem iceriden iyi olan birisini mi beklemek lazim? hayatta en onemlisi nedir?
2 yila yakin iliskim var. Ama hep inisli-cikisli oldu. Sorun, benim. Hep bir celiskideyim. Erkek arkadasim cok iyi, o kadar anlayisli, merhametli, ask dolu, durust, temiz, eli acik, bana saygi duyar, saatlerce dinler, asla ve asla kavga etmez, her ne yapsam bile birkez bile agzindan bana kotu bir laf cikmamistir. Aileme karsi cok saygili, annemi annesi bilir, abimi abisi. Isteklerime saygi duyar. Her goruse aciktir. Daha ne soyleyim. Bir kadini aslaaa incitmeyecek bir insan. Hicbir insani incitmez. Amma gel gor ki......
En kotu huyu safligi. Bazen o kadaf safca davraniyor ki, alakasiz cumleler bile kurabiliyor. Alakasiz davraniyor. Yani kendine guvenli degil sanki, nasil soyleyim. Surekli begendirmeye calisir gibi. Parasi cok olsa bile harcar harcar, ay sonunu getiremez bazen. Herkese para verir, parasiz kalir. Beni en cok uzen ise (utanarak soyluyorum gerci) fizigi... begenmiyorum. bana gore cirkin. yani yuzune bakmak bile istemiyorum. asla ve asla yanimda gormek istediyim bir tip degil... zaten o yuzden ilk baslardan cok zor bir baslangic oldu. onun surekli israrlari ve buyuk aski, iyiliyi karsisinda cevapsiz kalamadim. Etrafta herkes cok iyi biri oldugunu soyluyor, ama ben begenmiyorum onu! Icimden "ay ne kadar cirkin" diye laflar geciyor ya.... Ama oyle bir yere geldik ciktik ki, artik geri donus yok sayilir. Cok kere ayrilmak istedim, belki yuzlerce defa. ayrilmadi benden. birakmadi pesimi. surekli askini dile getirip durdu. evlilik teklif etti, ailesiyle gelmek istedi, daha dur dedim. birakmiyor ki birakmiyor. Bana bir akil verin, ne yapayim? Ne yapa bilirim? dis gorunuse cok bakmamakmi lazim yoksa bakipta sonra hem disaridan hem iceriden iyi olan birisini mi beklemek lazim? hayatta en onemlisi nedir?
